All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 1651 - Chapter 1660

หลังจากนั้น โนริก็เริ่มเล่าให้พ่อของเธอฟังว่าเกิดอะไรขึ้นบนผาศักดิ์สิทธิ์… ในตอนท้ายของเรื่องที่เธอเล่า แม้แต่โยชัวก็พบว่าเหตุการณ์นั้นกลับตาลปัตรอย่างยากจะเชื่อได้เล็กน้อย เมื่อระลึกได้ว่าเจอรัลด์ยอมสละความปลอดภัยของตัวเอง เพื่อปกป้องทีมผจญภัยจากหมาป่าหิมะพวกนั้น… เขาก็รู้สึกได้ว่านั่นเป็นการกระทำที่กล้าหาญอย่างแท้จริง… โยชัวลูบหลังลูกสาวแล้วปลอบว่า “อย่าห่วงไปเลย โนริ เจอรัลด์จะกลับมาอย่างปลอดภัยอย่างแน่นอน!” โนริพยักหน้าตอบ หวังอย่างสุดหัวใจว่าเจอรัลด์จะกลับมาอย่างปลอดภัยเช่นกัน... ในขณะเดียวกันในเมืองมายา เจอรัลด์กำลังทานอาหารพร้อมกับคุยกับจูน โดยไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกภายนอกเลย เขาไม่รู้ว่าโนริและคนอื่นๆ กำลังรอการกลับมาของเขาอย่างกระวนกระวายใจเพียงใด เจอรัลด์จิบชาก่อนจะมองไปที่จูนแล้วถามว่า “จะว่าไปแล้ว… คุณปกป้องสถานที่นี้มาตลอดเลยเหรอ? อย่าบอกนะว่าคุณไม่เคยออกไปจากที่นี่เลยแม้แต่ครั้งเดียว…?” จูนส่ายหน้าเป็นคำตอบ จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “ฉันก็อยากจะออกไปเหมือนกัน แต่บอกตามตรง… น่าเสียดายที่ฉันทำแบบนั้นไม่ได้!” "คุณหมายความว่ายังไง?" “มันมี… กำแพงล่องหนอะไรสักอย่

เมื่อได้ยินคำถามของลูกชาย ดีแลนจึงตอบว่า “อ่า ทั้งคู่ไปที่รัฐไลรอสแล้ว! เราได้ข่าวมา ดูเหมือนมิล่าจะพบพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของเธอที่นั่น! ด้วยเหตุนี้เธอจึงจ่ายเงินให้ตระกูลสมิธเดินทางไปยืนยันเรื่องนี้!” "ว่าไงนะ? รัฐไลรอส? พ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของเธอ?” เจอรัลด์พึมพำด้วยความไม่เชื่อเล็กน้อย หลังจากนั้น เจอรัลด์ได้ฝากคำแนะนำบางอย่างไว้ให้กับพ่อแม่ของเขา ก่อนที่จะออกเดินทางไปรัฐไลรอสเพียงลำพัง... ในขณะเดียวกัน ทั้งมิล่าและเจสสิก้ายืนอยู่ในห้องโถงของคฤหาสน์ตระกูลสมิธ ในรัฐไลรอส ตระกูลสมิธมีอำนาจมาก เนื่องจากพวกเขาเป็นเจ้าของเครือข่ายธุรกิจขนาดใหญ่ และเป็นหนึ่งในตระกูลที่มีชื่อเสียงมากของที่นี่ พูดได้อย่างเต็มปากเลยว่า การมาถึงอย่างกะทันหันของมิล่าอยู่เหนือความคาดหมายของทุกคนอย่างแน่นอน “งั้น… เธอกำลังจะบอกว่าเธอชื่อมิล่า สมิธ งั้นหรือ” หญิงสาวในเครื่องแต่งกายหรูหรา ซึ่งแต่งหน้าหนาเตอะเอ่ยถาม ขณะที่เธอจ้องไปที่มิล่า "ถูกต้อง ฉันมาที่นี่เพื่อตามหาไซร์ สมิธ บิดาผู้ให้กำเนิดของฉัน!” มิล่าตอบด้วยสายตามุ่งมั่น "ฮึ! นั่นมันชื่อพ่อของฉัน รู้หรือเปล่า ฉันยังไม่เคยได้ยินเขาบอกว่ามีลูกสาวอี

‘สวัสดี มิล่า นี่ฮอลลี่เองนะ เรานัดเจอกันหน่อยได้ไหม? ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับเธอน่ะ!' ข้อความดังกล่าวปรากฏขึ้น มิล่ารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องแปลกและน่าประหลาดใจที่ฮอลลี่เป็นคนชักชวนเธอให้ออกไปเจอ มิล่าจึงมองไปที่เจอรัลด์ก่อนที่จะพูดว่า “มัน... มันเป็นข้อความจากฮอลลี่… ดูเหมือนเธออยากจะพบฉันน่ะ!” "โอ้? งั้นมาดูกันว่าเธอต้องการอะไร! ฉันจะไปกับเธอเอง!" เจอรัลด์ตอบ เขารู้สึกว่าฮอลลี่ต้องมีเจตนาแอบแฝงอย่างแน่นอน เมื่อรู้ว่าเจอรัลด์จะมาเป็นเพื่อนเธอ มิล่าก็รู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย แต่ถึงแม้เขาจะไม่ได้มากับเธอ มิล่าก็ค่อนข้างมั่นใจว่าเธอจะสามารถรับมือกับฮอลลี่ได้ ไม่ว่าเธอจะมาไม้ไหนก็ตาม อย่างไรก็ตาม หลังจากตัดสินใจเลือกสถานที่นัดพบกับฮอลลี่แล้ว มิล่าและเจอรัลด์แล้วก็ออกจากโรงแรม... พวกเขานัดพบกันที่สวนสาธารณะอันเงียบสงบแห่งหนึ่ง และแม้ว่าเจอรัลด์จะเดินทางมาด้วย แต่เขาก็เลือกที่จะไม่เปิดเผยตัวกับฮอลลี่ในทันที เมื่อไปถึงที่นั่น ฮอลลี่ก็อยู่ที่สวนสาธารณะแล้ว มิล่าไม่อยากอ้อมค้อมให้เสียเวลา เธอจึงพูดว่า “มีอะไรเหรอ ฮอลลี่?” ฮอลลี่หัวเราะคิกคัก ก่อนจะตอบกลับไปว่า “อ๋อ ฉันก็แค่อยากรู้

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็พยักหน้าเห็นด้วย… ในวันถัดมา เจอรัลด์ได้กล่าวคำอำลากับมิล่าและครอบครัวของเขา ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังแผ่นศิลาสกายรีชที่ตั้งอยู่ในจาเอลตรา เมื่อถึงจุดนั้น ข่าวที่ว่าประตูมิติแห่งแผ่นศิลาสกายรีชได้เปิดออกก็แพร่สะพัดไปทั่วจาเอลตราเรียบร้อยแล้ว เนื่องจากนี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับการผจญภัยที่มักจะปรากฏให้เห็นเพียงครั้งคราว ในทุกสองหรือสามทศวรรษ จึงเห็นได้ชัดว่ามีอีกหลายคนที่กำลังวางแผนที่จะข้ามประตูมิตินั้นเช่นกัน! ในระหว่างที่เขาเดินทางไปจาเอลตรา เจอรัลด์ได้ใช้ยันต์สื่อสารเพื่อบอกโนริเกี่ยวกับแผนการของเขา เมื่อได้ยินว่าเขากำลังมุ่งหน้าไปยังแผ่นศิลาสกายรีช โนริก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เพราะเธอเองก็กำลังวางแผนที่จะเดินทางไปที่นั่นด้วยตัวเองเช่นกัน ด้วยเหตุนี้ เธอจึงออกเดินทางไปที่นั่นเพื่อรอคอยการมาถึงของเจอรัลด์ทันที ในเวลาประมาณเที่ยงวันของวันเดียวกัน ทั้งสองก็ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง แม้ว่าพวกเขาจะพบกันครั้งล่าสุดเมื่อไม่กี่วัน แต่โนริก็คิดถึงเจอรัลด์มากเหลือเกิน เธอแสดงออกโดยการกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนของเขาทันที ในวินาทีที่เธอเห็นเขา โดยไม่สนใจสายตาของคนอื

โนริจ้องมองไปที่เจอรัลด์ด้วยสีหน้าที่ดูเป็นกังวล เธอรู้สึกว่าเธอจำเป็นต้องเตือนสติเขาว่าทั้งสองคนได้บรรลุอาณาจักรแห่งนักปราชญ์เรียบร้อยแล้ว เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็รู้สึกว่าเธอมีเหตุผล จากนั้นเขาก็ตอบว่า “…เอาล่ะ เอาล่ะ! เรามาเริ่มโจมตีกันเลยดีกว่า! ยิ่งเรารวบรวมหินศักดิ์สิทธิ์ที่ต้องการได้เร็วเท่าไร เราก็จะสามารถชนะการแข่งขันในครั้งนี้ได้เร็วเท่านั้น!” พอพูดจบ ทั้งคู่ก็กระโดดลงจากต้นไม้พร้อมกัน... อย่างไรก็ตาม ในวินาทีที่ทั้งคู่ลงมาสู่พื้นดิน พวกเขาก็ถูกซุ่มยิงโดยลูกศรหลายลูกที่พุ่งออกมาจากพุ่มไม้ที่อยู่ในบริเวณนั้น! โชคดีที่พวกเขาทั้งสองคนมีปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็วมาก และพวกเขาสามารถหลบลูกธนูได้อย่างง่ายดาย ลูกธนูเหล่านั้นจึงพุ่งไปโดนต้นไม้สองต้นที่อยู่ข้างหลังพวกเขาแทน... หลังจากนั้น ชายสามคนที่ถือหน้าไม้อยู่ในมือก็รีบวิ่งออกมาจากพุ่มไม้ พวกเขาล้อมรอบเจอรัลด์และโนริเอาไว้อย่างรวดเร็ว! “ไม่คิดเลยว่าเราจะเจอเหยื่อเร็วขนาดนี้! โชคดีจริง ๆ เจ้านาย!” ชายหัวโล้นพูดพร้อมกับยิ้มอย่างน่ากลัว ขณะหันไปมองชายผู้มีรอยแผลเป็นที่ยืนอยู่ข้างเขา ก่อนหน้านี้ทั้งสามคนกำลังแอบซุ่ม