Share

บทที่ 1652

หลังจากนั้น โนริก็เริ่มเล่าให้พ่อของเธอฟังว่าเกิดอะไรขึ้นบนผาศักดิ์สิทธิ์… ในตอนท้ายของเรื่องที่เธอเล่า แม้แต่โยชัวก็พบว่าเหตุการณ์นั้นกลับตาลปัตรอย่างยากจะเชื่อได้เล็กน้อย

เมื่อระลึกได้ว่าเจอรัลด์ยอมสละความปลอดภัยของตัวเอง เพื่อปกป้องทีมผจญภัยจากหมาป่าหิมะพวกนั้น… เขาก็รู้สึกได้ว่านั่นเป็นการกระทำที่กล้าหาญอย่างแท้จริง…

โยชัวลูบหลังลูกสาวแล้วปลอบว่า “อย่าห่วงไปเลย โนริ เจอรัลด์จะกลับมาอย่างปลอดภัยอย่างแน่นอน!”

โนริพยักหน้าตอบ หวังอย่างสุดหัวใจว่าเจอรัลด์จะกลับมาอย่างปลอดภัยเช่นกัน...

ในขณะเดียวกันในเมืองมายา เจอรัลด์กำลังทานอาหารพร้อมกับคุยกับจูน โดยไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกภายนอกเลย

เขาไม่รู้ว่าโนริและคนอื่นๆ กำลังรอการกลับมาของเขาอย่างกระวนกระวายใจเพียงใด เจอรัลด์จิบชาก่อนจะมองไปที่จูนแล้วถามว่า “จะว่าไปแล้ว… คุณปกป้องสถานที่นี้มาตลอดเลยเหรอ? อย่าบอกนะว่าคุณไม่เคยออกไปจากที่นี่เลยแม้แต่ครั้งเดียว…?”

จูนส่ายหน้าเป็นคำตอบ จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “ฉันก็อยากจะออกไปเหมือนกัน แต่บอกตามตรง… น่าเสียดายที่ฉันทำแบบนั้นไม่ได้!”

"คุณหมายความว่ายังไง?"

“มันมี… กำแพงล่องหนอะไรสักอย่
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status