All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 1031 - Chapter 1040

1786 Chapters

บทที่ 1031

ไม่ว่าจะในกรณีใดก็ตาม ในที่สุดตอนนี้จูเลียนก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเจอรัลด์ถึงมีความสุขที่เห็นเขาก่อนหน้านี้ แทนที่จะตกใจกลัว ดังนั้นเจอรัลด์ก็แข็งแกร่งขนาดนี้อยู่แล้ว…ไม่เพียงเท่านั้น การเคลื่อนไหวของเขายังคาดเดาไม่ได้อย่างมาก และร่างกายของเขาก็แทบจะทำลายไม่ได้เลย! มันชัดเจนว่าเจอรัลด์รู้อยู่แล้วว่าจูเลียนไม่มีทางสู้เขาได้ตั้งแต่แรกแล้ว เมื่อคิดย้อนกลับไป เจอรัลด์ยังขอบคุณเขาที่เสนอตัวเองมาที่นี่อีกด้วยซ้ำ! ตอนนี้ความเสียใจไหลผ่านจูเลียน ขณะที่เขาสงสัยว่าสิ่งต่าง ๆ อาจแตกต่างไปหรือไม่ถ้าเขาไม่ได้ตัดสินใจไล่ตามเจอรัลด์ก่อนหน้านี้ ถ้าเขาแค่กลับบ้านไปหลังจากฆ่าคนไม่กี่คนเหล่านั้น งั้นเขาก็คงจะสกัดยาอายุวัฒนะ และอาจจะได้รับโอกาสให้เข้าไปยังดินแดนลึกลับแห่งกำลังภายในแล้ว อย่างไรก็ตาม มันสายมากเกินไปแล้วที่จะเสียใจในตอนนี้ “นาย…นายวางแผนที่จะทำอะไรกับฉัน…?” จูเลียนพูดในระหว่างหอบหายใจ รู้สึกเหนื่อยมากจนจะหมดแรงอยู่แล้ว “ผมจะเอาเลือดของคุณออกตอนนี้ ไม่ต้องกังวลไป ผมจะรักษาร่างของคุณอย่างสมบูรณ์ตามที่ผมได้สัญญาไว้! ขอให้คุณเข้าสู่ชีวิตหลังความตายด้วยความสบายใจนะครับ!” เจอรัลด์กล่าวขณ
Read more

บทที่ 1032

“พาพวกเลิฟเวลล์มา!” ชายหนุ่มสั่ง ขณะที่เขาขมวดคิ้วแน่นขึ้น เมื่อได้ยินแบบนั้น ลูกน้องของเขาจึงนำแซนเดอร์และเคเลปที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสมาตรงหน้าเขา “คุณแน่ใจนะว่าคุณไม่ได้โกหกพวกเรา เมื่อคุณบอกว่าเขาจะมาที่ป่าเอเวอร์แดร์?” ชายหนุ่มถาม “ทำไมผมถึงจะโกหกคุณเกี่ยวกับเรื่องเช่นนี้ด้วยล่ะครับ คุณโมลเดล? เขาพูดจริง ๆ ว่าเขาจะมุ่งหน้ามาที่สถานที่นี้! อีกอย่าง ผมก็หวังว่าคุณจะตระหนักได้ว่าไม่ใช่เลิฟเวลล์ที่ฆ่าสมาชิกโมลเดลแปดคนนั้น! ได้โปรดจำไว้ด้วยนะครับ…!” แซนเดอร์ตอบกลับ ด้วยสีหน้าหวาดกลัวบนใบหน้าของเขา ชายหนุ่มที่ถามคำถามเหล่านั้นมีชื่อว่ายูวาน โมลเดล และเขาคือลูกชายคนที่สองของผู้นำของตระกูลโมลเดล แซนเดอร์เองก็เคยได้ยินเกี่ยวกับเขามานานแล้ว คำเล่าลือของวิธีการของชายผู้นั้นว่าเยือกเย็นและโหดเหี้ยมเพียงใด การเป็นนักธุรกิจ แซนเดอร์รู้ว่าเขาไม่สามารถทำให้ทั้งเจอรัลด์และโมลเดลต้องขุ่นเคืองใจได้อีกต่อไป แต่ถึงกระนั้น เมื่อโมลเดลส่งคนมาเพื่อตรวจสอบ เมื่อพวกเขาได้ยินข่าวลือถึงการตายของสมาชิกโมลเดลแปดคนภายในคฤหาสน์เลิฟเวลล์ เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากบอกพวกเขาตามจริงว่าเจอรัลด์อยู่ที่ไหน
Read more

บทที่ 1033

‘…นั่นเป็นจินตนาการของฉันเองใช่ไหม?’ ชายชราคิดกับตัวเอง รู้สึกสงสัยเล็กน้อย แม้ชายชราอยากจะเตือนยูวานเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ชายชราก็รู้ว่าเขาโอหังเพียงใด ยิ่งไปกว่านั้น ยูวานก็มองเขาอย่างโกรธเคืองด้วยความไม่พอใจก่อนหน้านี้อยู่แล้ว ถ้าเขาจะพูดอะไรอื่นอีก ความโกรธของยูวานจะเพิ่มมากขึ้นอย่างแน่นอน ‘…ฉันคงต้องเห็นผิดไปเองแน่!’ โดยไม่คำนึงถึง ในที่สุดโมลเดลก็สามารถจับเจอรัลด์ได้ หลังจากใช้เวลาทั้งปีในการค้นหาเขา กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ตอนนี้พวกเขามีตัวเจรจาต่อรองที่ดีที่สุดเพื่อใช้ต่อต้านคลอฟอร์ดแห่งนอร์ทเบย์แล้ว ด้วยสิ่งนั้นในใจ มันจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่โมลเดลทั้งหมดแห่งจังหวัดโลแกนจะรู้สึกตื่นเต้นกันอย่างยิ่ง “เด็กนั่นรู้ว่าจะซ่อนตัวอย่างไรจริง ๆ! พวกเราต้องเผาผลาญทรัพยากรทางการเงินมากมายขนาดนั้น และใช้เส้นสายอย่างไม่รู้จบแต่ทั้งหมดก็คุ้มค่าแล้ว ในที่สุดพวกเราก็จับเขาได้ในวันนี้!” “ฮ่าฮ่าฮ่า! ในที่สุดโมลเดลแห่งโลแกนก็จะสามารถปกครองทั้งภูมิภาคได้แล้วตอนนี้! เนื่องจากเจอรัลด์เป็นผู้สืบทอดเพียงคนเดียวของตระกูลคลอฟอร์ดและเขาก็ยังเป็นลูกชายสุดที่รักของดีแลนเช่นกัน มันจะไม่นานหรอกก่อ
Read more

บทที่ 1034

ด้วยเหตุผลนั้น มันไม่ใช่เรื่องดีหรอกเหรอที่เขากำลังจะตายตอนนี้? “…ถ้าคุณอยากจะเห็นเขาเป็นครั้งสุดท้ายจริง ผมอาจมีวิธีแก้ปัญหาให้คุณนะครับ คุณหญิง…” “แผนการของนายคืออะไร?!” ซาเวียตอบกลับทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วและพูดออกมา “…ค ใครจะบ้าอยากจะไปเจอเขากัน? จริง ๆ แล้ว เดี๋ยวนะ ฉันก็อยากจะเห็นสภาพทุกข์ยากที่เขาเป็นอยู่ในเวลานี้ก่อนที่เขาจะตายจริง ๆ! ฮ่าฮ่าฮ่า!” “…เข้าใจแล้วครับ ยังไงซะ กุญแจไปสู่คุกใต้ดินก็มักจะอยู่ในมือของพ่อบ้านตระกูลโมลเดลอยู่เสมอ เนื่องจากผมรู้จักมักคุ้นกับลูกชายของพ่อบ้าน จึงมีโอกาสที่เขาอาจจะช่วยพวกเราได้นะครับ!” บอดี้การ์ดตอบกลับ “โปรดช่วยฉันติดต่อเขาด้วยแล้วกันถ้างั้น!” ซาเวียกล่าว ไม่นานหลังจากนั้น ทั้งสองคนก็มายืนอยู่ตรงหน้าลูกชายของพ่อบ้านที่การ์ดของซาเวียเอ่ยถึง ชายหนุ่มเองมีหลังโก่งงอ และเขาก็เริ่มส่ายหัวอย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินคำขอของซาเวีย “เดี๋ยว! จำได้ด้วยว่าเจอรัลด์เป็นบุคคลที่โมลเดลต้องการตัวมากที่สุดในเวลานี้! แม้แต่พ่อของผมก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะพบปะเขาได้ในตอนนี้! ยิ่งไปกว่านั้น ความปลอดภัยภายในคุ
Read more

บทที่ 1035

เมื่อเห็นเขาอยู่ในสภาพเช่นนี้ จึงทำให้ซาเวียรู้สึกอึดอัดใจอย่างมาก ท้ายที่สุดแล้ว ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาก็ยังคงค่อนข้างคลุมเครือ ถึงอย่างนั้น เธอก็รู้ถึงข้อเท็จจริงว่าแม้เธอจะเกลียดเขา แต่เธอก็ยังคงรักเขายิ่งกว่าเดิมอีก “โปรด…ได้โปรดตื่นขึ้นมาเถอะนะ…!” หญิงสาวที่เศร้าโศกคนนั้นร้องไห้ ขณะที่เธอทรุดตัวลงกับพื้นเพื่อนั่งข้างเจอรัลด์ ครั้งหนึ่งคน ๆ นี้เคยมอบสิ่งที่สวยงามมากที่สุดในโลกให้เธอ…เขามอบความรักที่ไม่เห็นแก่ตัวให้กับเธอ ความรักที่หมายถึงว่าเขาไม่รังเกียจที่จะสูญเสียทุกอย่างไปเพียงเพื่อเธอ และซาเวียก็ตระหนักถึงสิ่งนั้นเป็นอย่างดีตลอดเวลามานี้ “เจอรัลด์…ฉันรู้ว่านายเกลียดฉัน…ถึงอย่างไร ในบรรดาทุกคน ฉันก็รังแกนายเหมือนคนอื่น ๆ ในท้ายที่สุดอยู่ดีในตอนนั้น…ฉัน…ฉันแค่ทนไม่ไหวแล้วในตอนนั้น…ฉันไม่ต้องการที่จะใช้ชีวิตที่ฉันต้องถูกดูหมิ่นและดูถูกต่อไป…นายรู้ไหม แม้ตั้งแต่ยังเป็นเด็กแล้ว ความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันก็มักจะเป็นการที่ถูกคนอื่นดูถูกฉันอยู่เสมอ! ฉัน…ฉันแค่ต้องการให้คนอื่นอิจฉาและรักฉัน…! แต่นั่นก็ไม่ได้สำคัญอีกต่อไปแล้ว เพราะไม่ว่าฉันจะมีชื่อเสียงมากแค่ไหน ฉันก็ตระ
Read more

บทที่ 1036

“นายน้อยสอง วันนี้ผมไม่รู้ว่าสุนัขของคุณเป็นอะไร! พวกมันไม่กินอะไรเลย! อย่างกับว่านั่นยังไม่แปลกพอนะครับ พวกมันยังเอาแต่กัดโซ่ของพวกมันด้วยสีหน้าตื่นตระหนกบนใบหน้าของพวกมันอีกด้วย! พวกมันอาจพบบางอย่างตอนที่พวกเราพามันเข้าไปในภูเขาสามวันก่อนหรือเปล่าครับ?” พ่อบ้านกล่าวกับยูวาน ขณะที่คนอื่น ๆ ยังคงเพลิดเพลินกับมื้ออาหารเที่ยงกันอยู่ “พบบางอย่างงั้นเหรอ? ไม่มีอะไรหรอก พวกมันอาจป่วยอยู่ก็ได้ ดังนั้นก็โทรเรียกสัตวแพทย์มาตรวจดูพวกมันแล้วกัน!” ยูวานยิ้มเยาะ ทันทีที่ประโยคของเขาสิ้นสุดลง อย่างไรก็ตามคนรับใช้คนหนึ่งก็เดินโซเซเข้ามาก่อนจะพูดขึ้น “น นายน้อยสอง! มีข่าวร้ายครับ! สุนัขสองตัวของคุณเพิ่งตาย! ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น! ชั่วขณะหนึ่งพวกมันก็เริ่มทำตัวบ้า ๆ บ้า ๆ ขึ้นมาฉับพลัน และถัดจากนั้น พวกมันทั้งคู่ก็น้ำลายฟูมปากไปแล้ว!” เนื่องจากคนรับใช้รู้ดีว่านายน้อยสองชอบเลี้ยงสุนัขมากแค่ไหน เขาจึงมาบอกยูวานเกี่ยวกับการค้นพบนี้ทันที เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น “ว่าไงนะ?! พาฉันไปหาพวกมัน!” ยูวานตอบกลับ ขณะที่สมาชิกของตระกูลโมลเดลคนอื่นทั้งหมดตามเขาไปยังสวนหลังบ้าน สวนหลังบ้านเอ
Read more

บทที่ 1037

“แกจะทำบ้าอะไร ห๊ะ?! ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!” ก่อนที่ซาเวียจะทันได้ตะโกนได้ต่อไป ควินเลนก็ปิดปากของเธอด้วยผ้าขนหนูสีขาว! แม้เธอจะ บิดตัวอย่างแรงเพื่อจะหนีจากการจับของเขา แต่ซาเวียก็รู้สึกว่าการมองเห็นของเธอเริ่มพล่ามัวแล้ว ไม่นาน เธอก็ไม่ได้ดิ้นรนอีกต่อไป ในเวลาเดียวกัน ดวงตาของเจอรัลด์ก็กระตุกขึ้นมาฉับพลันในสภาวะการหลับลึกของเขา เขายังคงอยู่ภายในคุกใต้ดิน และก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ทันทีที่เขาทำแบบนั้น สายตาของเขาก็เปล่งประกายสีเขียวเรืองแสงชั่วครู่สั้น ๆ ก่อนที่จะกลับมาเป็นปกติในไม่กี่วินาทีต่อมา ด้วยความประหลาดใจ พูดได้แค่นั้น เจอรัลด์รู้ว่าตอนนี้เขาสามารถเห็นรายละเอียดที่เล็กที่สุดภายในคุกใต้ดินได้อีกด้วย ทั้ง ๆ ที่ความจริงมันแทบจะดำมืดสนิทในนั้น ความสามารถในการได้ยินที่ดีขึ้นอย่างมากของเขาก็น่าประหลาดใจอย่างยินดีเช่นกัน ตราบใดเขาต้องการ เขาก็จะได้ยินสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างชัดเจนแล้วตอนนี้ แม้ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหนก็ตาม! เมื่อลุกขึ้นนั่ง เจอรัลด์ค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนก่อนจะกระโดดอยู่กับที่เพื่อให้กล้ามเนื้อของเขาได้ขยับบ้าง เมื่อมองไปที่ผิวหนังของเขา เขาก็ตระหนักได้ว่ามีรอยคราบสีดำกำลังไหล
Read more

บทที่ 1038

“ข ขอร้อง! ไว้ชีวิตฉันด้วย! อย่าฆ่าฉัน!” “…ไว้ชีวิตงั้นเหรอ? นายเป็นโมลเดลใช่ไหม? และโมลเดลทั้งหมดก็สมควรที่จะตาย!” เจอรัลด์คำรามใส่ ขณะที่เขากำมือแน่น จนกระทั่งได้ยินเสียงกระดูกแตกร้าวที่คุ้นเคยดังขึ้นมา ขณะที่เจอรัลด์ทิ้งร่างไร้ชีวิตของควินเลนลงกับพื้น ซาเวียก็ลุกขึ้นนั่งอย่างอ่อนแรงอยู่บนเตียงก่อนจะถามขึ้นมา “จ เจอรัลด์…นาย…นายสบายดีใช่ไหม?!” “ใช่ แน่นอนสิ!” เจอรัลด์ตอบกลับพร้อมกับพยักหน้า “ก่อนอะไรอื่น ฉันจะจำเป็นต้องยืมห้องของเธอ เพื่ออาบน้ำโดยเร็วก่อน!” เป็นบางเวลาต่อมาเมื่อสมาชิกทั้งหมดของตระกูลโมลเดลได้มารวมตัวกันอยู่ในห้องโถงของคฤหาสน์ของพวกเขา “ไร้ค่า! พวกแกทุกคน! พวกแกดูแลสุนัขแค่ไม่กี่ตัวให้ดี ๆ ไม่ได้หรือไง?!” ยูวานที่อารมณ์ไม่ดีไปแล้วในตอนนี้แผดเสียงใส่ ยูวานได้ใช้เวลาและความพยายามส่วนใหญ่เพื่อฝึกฝนสุนัขแต่ละตัวของเขา ดังนั้นพวกมันทั้งหมดต่างก็สำคัญต่อเขาพอ ๆ กัน ด้วยเหตุนี้ ทุกคนในตระกูลจึงเข้าใจได้ว่าความโกรธอันยิ่งใหญ่ของเขาเกิดจากอะไร แต่อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่เหมือนว่าพวกเขาสามารถทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อยู่ดี “ไสหัวไปซะ! ทุกคนนั่นแหละ!” ยูวานหน้
Read more

บทที่ 1039

“…ฮะ?” โดยรู้สึกสะดุ้งตกใจกับสิ่งที่พวกเขาได้ยิน ทุกคนจึงหันมองไปมองลานบ้านในทันที ในความมืดมิด เงาจาง ๆ ของร่างสองร่างสามารถเห็นได้ว่ากำลังเข้ามาใกล้บ้านของพวกเขา หนึ่งในพวกเขาคือผู้ชายคนหนึ่ง ในขณะที่อีกหนึ่ง ซึ่งติดตามอยู่ด้านหลังเงาของชายผู้นั้นอย่างใกล้ชิด ดูเหมือนว่าจะลูกสุนัขตัวหนึ่งที่มีดวงตาสีเขียวที่ค่อนข้างแวววาว เมื่อแสงจันทร์ส่องกระทบทั้งสอง ทุกคนจึงลงเอยด้วยการสูดหายใจเข้าลึก เมื่อพวกเขาตระหนักได้ว่านั่นเป็นใคร “จ เจอรัลด์ คลอฟอร์ด?!” “เขาออกไปจากที่นั่นได้ยังไงกัน? เขาไม่ได้อยู่ในอาการโคม่าหรอกเหรอ?!” หนึ่งในโมลเดลกล่าว “ใครจะไปสนล่ะ? ถ้าจะพูดให้ถูก มันไม่ดีเลิศหรอกเหรอที่พวกเรารู้แล้วว่าเขาอยู่ที่ไหน? พวกเราไม่ต้องเสียเวลาในการค้นหาเขาแล้วตอนนี้!” สมาชิกอีกคนของตระกูลโมลเดลกล่าวเสริมด้วยน้ำเสียงเย็นชา ขณะที่ทุกคนยังคงถกสถานการณ์กันต่อไป ประตูของทางเข้าก็เปิดออกดังเอี๊ยด เจอรัลด์เดินเข้ามาอย่างสบาย ๆ จากนั้นก็ถามด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา “เอาล่ะ ฉันคิดว่าทุกคนจากตระกูลโมลเดลอยู่ที่นี่กันแล้วนะ ใช่ไหม?” แม้เขากำลังยิ้มอยู่ แต่ทุกคนที่เห็นเขาก็รู้สึกเสียวส
Read more

บทที่ 1040

“ทุกคน! โจมตีพร้อมกันเลย!” ยาชสั่งเสียงดัง ด้วยการที่ตอนนี้โมลเดลมากมายโกรธจัดกันอยู่แล้ว พวกเขาทั้งหมดจึงทำตามคำสั่งของยาช โดยวิ่งไปข้างหน้ากันเพื่อจะล้อมโจมตีเจอรัลด์! ความจริงก็คือว่าคนมีฝีมือที่ปรากฏตัวอยู่ในเวลานี้ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงที่แท้จริงภายในตระกูลโมลเดล พวกเขาเพียงเชี่ยวชาญทางทักษะและความสามารถในการต่อสู้มากกว่าโมลเดลทั่วไปเท่านั้น เป็นผลให้เห็นได้ชัดว่าไม่มีพวกเขาคนไหนใกล้เคียงที่จะเป็นคู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของเจอรัลด์ได้เลย เจอรัลด์เองตอนนี้ก็กำลังโจมตี และฆ่าทุกคนที่เขาเห็นได้อย่างง่ายดายราวกับว่าเขาเพียงกำลังหั่นผักอยู่ ใครก็ตามที่ขวางทางเขาก็จะพบกับความตายที่รุนแรงในทันที “ข เขาแข็งแกร่งมาก…เขาแข็งแกร่งมากเกินไป!” ยาชตะโกนขณะที่เขากลืนน้ำลายอย่างแรง การมีคนมากมายไม่ได้มีความอะไรถ้าพวกเขาไม่สามารถทำร้ายเจอรัลด์ได้เลยด้วยซ้ำ! เขาฉวยโอกาสของความวุ่นวาย ยาชรีบเข้าไปหายูวาน ที่ยังคงนอนอยู่จุดเดิมที่เขาตกลงมา ก่อนจะถามอย่างกระวนกระวานใจ “น นายน้อยสอง! คุณรู้สึกยังไงบ้าง?!” “พ พวกมันถูกตัดขาด…เส้นลมปราณทั้งหมดของฉันถูกตัดขาดแล้ว!” ยูวานตะคอกออกมา ขณะที่เขา
Read more
PREV
1
...
102103104105106
...
179
DMCA.com Protection Status