บททั้งหมดของ พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: บทที่ 511 - บทที่ 520

1479

บทที่ 512

เมื่อรถมาถึงสถานที่จัดเลี้ยง อี้ จิ่นหลีก็เดินเข้ามาพร้อมกับหลิง อี้หรานที่จับมือของเขาไว้สายตานับร้อยจับจ้องไปที่หลิง อี้หราน อี้ จิ่นหลีมักจะเป็นศูนย์กลางความสนใจเสมอ และอย่างที่ทุกคนในเมืองเฉินรู้ นี่เป็นครั้งแรกที่อี้ จิ่นหลีมีผู้หญิงอยู่ข้าง ๆ เขาในรอบกว่าสามปีแม้แต่ห่าว เหมยยวี่ที่เคยเข้าร่วมงานในที่สาธารณะหลายครั้งกับอี้ จิ่นหลี ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีใครเคยเห็นเขาจับมือเธอ แต่อี้ จิ่นหลีจับมือหลิง อี้หรานไว้ตั้งแต่พวกเขาเข้ามาสังคมชนชั้นสูงของเมืองเฉิน บางส่วนเข้าร่วมงานเลี้ยงในวันนี้ ส่วนใหญ่ต่างรู้เรื่องของอี้ จิ่นหลีแม้ว่าอี้ จิ่นหลีจะโด่งดังจากการเป็นโสดในเมืองเฉิน และไม่เคยเกี่ยวข้องกับใครเลยตั้งแต่ห่าว เหมยยวี่เสียชีวิต ผู้หญิงเหล่านั้นก็ยังกระตือรือร้นที่จะพยายามเข้าหาเขาแต่กลับไม่มีใครกล้าที่จะลอง ในแวดวงของพวกเขาต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าในตอนจบของพวกผู้หญิงที่เล่นมายาเพื่อเข้าใกล้อี้ จิ่นหลีนั้นแย่แค่ไหนอย่างน้อยที่สุด พวกเขาคิดว่าอี้ จิ่นหลียังโสดอยู่ แต่ในตอนนี้กลับมีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ข้าง ๆ เขา แล้วพวกเขาก็ทำตัวเหมือนสนิทสนมกัน!ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าผู้หญิง
Read More

บทที่ 513

เขาโหดเหี้ยมมากกว่าหลงใหลคนอย่างเขามีอะไรสำคัญกับเขาบ้าง? ทันทีที่ความคิดนี้แวบเข้ามาในหัวของหลิง อี้หราน เธอก็จำสร้อยข้อมือเงินของกู้ ลี่เฉินได้เป็นเพราะสร้อยข้อมือเงินที่เธอรู้จากกู้ ลี่เฉิน สร้อยข้อมือนั้นเป็นของเด็ก แต่กู้ ลี่เฉินกลับทำเหมือนมันเป็นสมบัติชิ้นหนึ่ง เรื่องราวเบื้องหลังของสร้อยข้อมือนี้คืออะไร?“มองหาใครอยู่?” เสียงทุ้มและสง่างามดังขึ้นในหูของหลิง อี้หรานเธอตั้งสติกลับมาได้ในทันที เมื่อเธอหันกลับมา ริมฝีปากของเธอเกือบจะสัมผัสเข้ากับริมฝีปากของอี้ จิ่นหลี เธอตระหนักได้ว่าใบหน้าของเขาอยู่ใกล้กับเธอมากจนเกือบจูบเขาริมฝีปากบางของอี้ จิ่นหลีแยกจากกันในขณะที่เขากระซิบ “ไม่ว่าพี่จะมองหาใคร คนในหัวใจของพี่จะต้องเป็นผมเท่านั้นนะ”ขณะที่เขากล่าว เขามองผ่านเธอไปยังบุคคลที่ยืนอยู่ตรงทางเข้ากู้ ลี่เฉินเป็นเพื่อนสมัยเด็กของเขา อี้ จิ่นหลีไม่ได้คาดหวังว่าวันหนึ่งพวกเขาจะสนใจผู้หญิงคนเดียวกัน ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือตอนนี้เขาได้หัวใจของอี้หรานแล้ว แต่กู้ ลี่เฉินยังไม่รู้ว่าคนที่เขากำลังมองหาคืออี้หรานแน่นอนว่าถ้าเขาทำได้ เขาจะไม่มีวันให้กู้ ลี่เฉินรับรู้ความจริง
Read More

บทที่ 514

นานมาแล้วที่เธอเคยรู้สึกแบบนี้ แม้ว่าเธอจะรู้ว่าหลิง อี้หรานอยู่กับอี้ จิ่นหลี แต่เธอก็ไม่คิดว่า หลิง อี้หรานจะเอาชนะเธอได้ เพราะเธอเป็นแฟนของลี่เฉินอย่างเป็นทางการตอนนี้หลิง ลั่วอินรู้สึกว่าเธอกำลังพ่ายแพ้กู้ ลี่เฉินดึงสติของตัวเองกลับมาและกล่าวกับหลิง อี้หราน ว่า “ดูเหมือนจะเป็นเรื่องบังเอิญที่ได้พบคุณอีกครั้ง”“สวัสดีค่ะ” หลิง อี้หรานตอบรับอย่างเรียบง่ายกู้ ลี่เฉินหันไปมองอี้ จิ่นหลี “ไม่คิดว่าวันนี้นายจะมา”“ฉันพาอี้หรานมาที่นี่เพื่อพาเธอมาแนะนำ มีคนบางส่วนที่เธอต้องผูกมิตรสักวันหนึ่ง” อี้ จิ่นหลีกล่าวเบา ๆ ประโยคเดียวที่เรียบง่ายแต่ข้อมูลกลับหนักแน่นหลิง ลั่วอินตกใจ เขาหมายถึงอะไร ‘ผูกมิตร’? อี้ จิ่นหลี… กำลังบอกเป็นนัยว่าเขาจะแต่งงานกับ หลิง อี้หรานสักวันหนึ่งอย่างนั้นเหรอ?หลิง ลั่วอินรู้สึกอิจฉาริษยาอีกครั้งเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ แต่เธอก็ยิ้มแล้วกล่าวว่า “ไม่เจอกันนานเลยนะพี่สาว พูดถึงเรื่องนี้ ฉันอยากจะขอโทษพี่นะ พ่อกับแม่ไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดี พวกเขาตั้งใจจะจัดการเรื่องหลุมศพของแม่ของพี่ แต่มีเรื่องเข้าใจผิด พวกเขาจึงสื่อสารผิดไป อย่าไปถือสาพวกเขาเลยนะคะพี่ ช่วงนี้พ่อ
Read More

บทที่ 515

กู้ ลี่เฉินมีลางสังหรณ์ว่าหากเขาไม่ปล่อยออกจากเธอ อี้ จิ่นหลีอาจจะหักข้อมือของเขาเขาไม่จำเป็นที่จะต้องมีเรื่องกับอี้ จิ่นหลีเพียงเพราะผู้หญิงเพียงคนเดียว หลิง อี้หรานไม่ใช่คนที่เขากำลังมองหา ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้คิดอย่างนี้เหรอ?กู้ ลี่เฉินหลับตาลงก่อนที่จะคลายนิ้วด้วยรอยยิ้มจาง ๆ และปล่อยมือของหลิง อี้หรานทันที“ผมขอโทษ ดูเหมือนผมจะลืมมารยาทของผมไปเมื่อกี้ คุณหลิงทำให้ผมนึกถึงเพื่อนเก่า” กู้ ลี่เฉินกล่าว“เธอไม่ใช่เพื่อนเก่าของนาย อย่าลืมมารยาทของนายอีกล่ะ” อี้ จิ่นหลีกล่าวอย่างเย็นชาก่อนจะคว้ามือของหลิง อี้หรานและจากไปดวงตาของกู้ ลี่เฉินมัวหมองลงขณะที่เขามองหลิง อี้หรานที่กำลังจากไป หลิง ลั่วอินที่อยู่ข้าง ๆ กู้ ลี่เฉินอยากจะกรีดร้องไม่ใช่เธอเหรอ? ควรจะเป็นเธอต่างหาก! ถ้าภาพวาดที่เธอเห็นในสตูดิโอของลี่เฉินเป็นเพื่อนเก่าที่ลี่เฉินอ้างถึงจริง ๆ แล้ว เธอก็มั่นใจว่าผู้หญิงคนนั้นคือหลิง อี้หรานเธอจำชุดที่หลิง อี้หรานใส่ได้ เด็กสาวในรูปนั้นหน้าตาเป็นอย่างไร และสร้อยข้อมือเงินที่เป็นสมบัติล้ำค่าของลี่เฉิน ทั้งหมดนี้บ่งบอกว่าเป็นหลิง อี้หรานแต่เธอจะเก็บมันไว้กับตัวเองและจะไม่บอกใ
Read More

บทที่ 516

เป็นเรื่องยากที่หลิง อี้หรานจะได้ยินอี้ จิ่นหลีเรียกใครว่าพื่อน ดังนั้นเย่ ฉงเว่ยน่าจะสนิทกับเขา “สวัสดีค่ะ ฉันหลิง อี้หราน”หลิง อี้หรานแนะนำตัวเองอย่างสง่างาม“สวัสดีครับ ผมอยากพบคุณมานานแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสสักที” เย่ ฉงเว่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม เขาเคยสงสัยมาตลอดเกี่ยวกับผู้หญิงที่สามารถเอาชนะใจเพื่อนรักของเขาได้ในวันตรุษจีน เย่ ฉงเว่ยรู้สึกตกใจและรู้สึกทึ่งกับความจริงที่ว่าเพื่อนสนิทของเขาพาเจ้าหน้าที่ตำรวจกลุ่มหนึ่งไปที่เมืองที่อยู่ถัดจากเมืองเฉินเพื่อไปหาเธอ เขายังทิ้งนายท่านอี้ ไว้ข้างหลังเพื่อเธออีกด้วยตอนนี้ หลังจากที่ได้พบกับหลิง อี้หราน เย่ ฉงเว่ยคิดว่าแม้ว่าเธอจะไม่ได้สวยงามอย่างน่าทึ่ง แต่สายตาของเธอกลับทำให้ผู้คนรอบข้างรู้สึกสบายใจ สายตาของเธอช่างอ่อนโยนและทำให้รู้สึกไม่ต้องกังวลอะไรเมื่อยืนเคียงข้างหลิง อี้หราน จิ่นหลีเองก็ดูผ่อนคลายกว่าปกติเย่ ฉงเว่ยเข้าใจทันทีว่าทำไมเพื่อนสนิทของเขาถึงตกหลุมรักหลิง อี้หราน คนอย่างพวกเขามักอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยคนทรยศ คนรอบข้างมีแต่คนหน้าซื่อใจคดมากกว่าคนจริงใจ แม้ว่าพวกเขาจะอยู่สูงในลำดับชั้นทางสังคม แต่ความผิดพลาดเพียงเล็
Read More

บทที่ 517

เย่ ฉงเว่ยกลืนน้ำลายในปากของเขา เห็นได้ชัดว่าหลิง อี้หรานที่เขาเพิ่งพบจะได้แต่งงานเข้าตระกูลอี้และกลายเป็นนายหญิงของพวกเขา“อืม เธอโชคดีจริง ๆ” เย่ ฉงเว่ยพึมพำ“ฉันต่างหากที่โชคดี” อี้ จิ่นหลีกระซิบเสียงแผ่ว บางทีถ้าจะบอกว่าความโชคร้ายของเธอทำให้เขาโชคดีนั่นน่าจะถูกต้องกว่าถ้าไม่เกิดอุบัติเหตุขึ้นกับเธอ เธออาจจะแต่งงานกับเซียว จื่อฉีและคลอดลูกของเขาในตอนนี้ เธอคงไม่ได้พบกับเขาเหมือนที่ตอนนี้พวกเขาเจอกัน และเขาจะไม่รู้ว่าการได้อยู่เคียงข้างเธอเป็นเรื่องโชคดีขนาดไหนเย่ ฉงเว่ยตกใจเมื่อได้ยินประโยคที่เพื่อนพูดสิ่งเดียวที่เขาคิดในขณะนี้คือจิ่นหลีตกหลุมรักหลิง อี้หรานจริง ๆ !...หลิง อี้หรานหยิบแชมเปญหนึ่งแก้วจากพนังงานเสิร์ฟแล้วดื่ม แชมเปญมีปริมาณแอลกอฮอล์ต่ำและมีรสผลไม้ มันรสชาติดีทีเดียวเธอไม่สามารถดื่มมันได้เยอะ เพราะเธอเป็นคนดื่มไม่เก่ง เธอจะเมาได้ง่ายถ้าเธอดื่มมากเกินไปเธอมองไปรอบ ๆ ขณะจิบแชมเปญ เธอได้ยินเสียงคนดื่มอวยพรผู้คนที่ประสบความสำเร็จ เธอเคยเป็นส่วนหนึ่งของสังคมนี้ เธอเคยได้พูดคุยกับคนชั้นสูงเหล่านี้และหวังว่าจะได้พบปะกันมากขึ้นซึ่งจะเป็นผลดีต่ออาชีพการงานของเธอ
Read More

บทที่ 518

“ยังไงก็เถอะ ฉันสงสัยว่าความสัมพันธ์ของเธอกับอี้ จิ่นหลีคืออะไร? ทำไมเธอไม่บอกเราและสนองความอยากรู้ของเราล่ะ?” ลู่ เจินเออร์ถามหลิง อี้หรานยิ้มและกล่าวว่า “มันเป็นเรื่องส่วนตัวค่ะ ฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องบอกคุณ”ทันทีที่เธอตอบออกไป ผู้หญิงทั้งสามก็แสดงท่าทางที่น่าสยดสยอง หวัง อวี่เฉียน ลูกสาวของประธานร้านสะดวกซื้อกล่าวทันทีว่า “พูดแบบนั้นไม่ดีเลยนะ มีเรื่องที่น่าละอายที่เธอไม่กล้าบอกพวกเราใช่ไหมล่ะ?”ใบหน้าของหลิง อี้หรานมัวหมองลงเล็กน้อย นั่นคือ… แม้ว่าเธอจะต้องการหลีกเลี่ยง แต่เธอก็ทำไม่ได้จ้าว หยิงอี่ หลานสาวของเจ้าของโรงแรมระดับห้าดาวจ้องไปที่ใบหน้าของหลิง อี้หราน เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยราวกับว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่หวัง อวี่เฉียนยังคงเค้นเอาความจริง “เป็นไปได้ไหมที่เธอใช้มายาบางอย่างเพื่อเข้าไปพัวพันกับอี้ จิ่นหลี?”หลิง อี้หรานเม้มปากเล็กน้อย “ขอโทษนะคะ ฉันมีเรื่องต้องทำ ฉันต้องไปแล้ว” เธอกล่าวแล้วพยายามเดินจากไปเห็นได้ชัดว่าผู้หญิงสามคนมาที่นี่เพื่อจับผิดเธอ เธอจะถูกหาเรื่องมากกว่านี้ถ้าเธอยังยืนอยู่ที่นี่ต่อไป วิธีที่ดีที่สุดคือการหลีกเลี่ยงพวกเขาเธอต้องการหลีกเลี่ยงพวกเขา
Read More

บทที่ 519

หวัง อวี่เฉียนกับลู่ เจินเออร์รู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินเรื่องนี้หวัง อวี่เฉียนก็หัวเราะออกมาทันที “ฉันคิดว่าเธอเป็นคนสำคัญ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอเป็นฆาตกรสินะ อี้ จิ่นหลีรู้ไหมว่าเธอเป็นคนที่ฆ่าห่าว เหมยหยี่?”หวัง อวี่เฉียนแทบจะอดใจรอไม่ไหวที่จะเห็นสีหน้าของหลิง อี้หราน เมื่ออี้ จิ่นหลีรู้ว่าอี้หรานเป็นฆาตกรในอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนั้นในความคิดของเธอ อี้ จิ่นหลีต้องไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่อย่างนั้นเขาจะปล่อยให้หลิง อี้หรานปรากฏตัวอย่างมีเสน่ห์เหมือนคู่เดทของเขาในงานเลี้ยงได้อย่างไร?ลู่ เจินเออร์กดริมฝีปากเป็นรอยยิ้ม “วันนี้เซียว จื่อฉีก็มาร่วมงานด้วย ฉันเพิ่งเห็นเขากับห่าว อี้เหมิง เราจะให้อดีตคู่รักมาพบกันดีไหมนะ?”หวัง อวี่เฉียนรู้สึกตื่นเต้น เธอมองไปรอบ ๆ สถานที่จัดงานเลี้ยงนั้น แล้วเห็นเซียว จื่อฉี่กับห่าว อี้เหมิงอยู่ไม่ไกลหวัง อวี่เฉียนตะโกนไปทางพวกเขา “แฟนเก่าของคุณอยู่นี่ เซียว จื่อฉี คุณจะไม่มาพบเธอหน่อยเหรอ?”เสียงตะโกนของ หวัง อวี่เฉียนไม่ได้ทำให้แค่เซียว จื่อฉีได้ยิน แต่แม้กระทั่งคนรอบข้างก็ได้ยินเสียงของเธอเช่นกัน แขกคนอื่นต่างมองไปทางพวกเขาทันทีหวัง อว
Read More

บทที่ 520

“ใช่” จ้าว หยิงอี่กล่าวเสริมว่า “ผู้หญิงคนนี้ไม่มีความละอายเลย ฉันไม่รู้ว่าเธอหลอกลวงอะไรอี้ จิ่นหลี อี้ จิ่นหลีอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผู้หญิงคนนี้เคยติดคุกมาแล้ว”เมื่อห่าว อี้เหมิงกับเซียว จื่อฉีได้ยินแบบนั้น ดวงตาของพวกเขาก็เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เซียว จื่อฉีพยายามที่จะกล่าวอะไรบางอย่าง แต่ห่าว อี้เหมิงกลับสะกิดเซียว จื่อฉีเอาไว้ ซึ่งหมายความว่าไม่ให้เขากล่าวอะไรหลิง อี้หรานรู้สึกว่ามีคนมองเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ และหลายคนก็ได้ยินสิ่งที่ หวัง อวี่เฉียนและคนอื่น ๆ กล่าวก่อนหน้านี้ ตอนนี้พวกเขามองเธอด้วยความประหลาดใจ, ดูถูก และเสียดสี ราวกับว่าพวกเขากำลังจ้องดูการแสดงหลิง อี้หรานถอนหายใจกับตัวเอง เธอไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตได้เธอไม่อยากถูกหัวเราะเยาะอีก หลิง อี้หรานจึงหันกลับและพยายามจะจากไปอีกครั้งหลังจากที่เธอก้าวไปได้สองก้าว ร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านเมื่อเธอได้ยินเสียงฉีกขาดหลิง อี้หรานหันกลับมาและเห็นว่าชายกระโปรงของเธอถูกรองเท้าส้นสูงของหวัง อวี่เฉียนเหยียบอยู่ ชายเสื้อคลุมอีกด้านหนึ่งขาด เธอหยุดไม่ทัน เสื้อคลุมก็คงจะถูกดึงลงอย่างแรงด้วยรองเท้าของ หวัง อว
Read More

บทที่ 521

“พวกเขาติเตียนฉันเล็กน้อยและเหยียบย่ำชุดของฉัน” หลิง อี้หรานกล่าว เธอไม่ต้องการระบายความหงุดหงิดของเธอออกมา “ขอโทษนะ วันนี้คุณพาฉันมาที่นี่ ฉันเกรงว่าฉัน...” “มีอะไรต้องขอโทษ? ผมเองที่ละเลยพี่ และปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับพี่” อี้ จิ่นหลีขัดจังหวะเธอ ขณะที่เขากล่าว เขาก้มลงและผูกชายเสื้อคลุมที่ฉีกของเธอให้เป็นปมเข้าด้วยกันอย่างเบามือ เพื่อไม่ให้มันลากลงบนพื้น และทำให้เธอต้องสะดุดล้ม เมื่ออี้ จิ่นหลีก้มลง ทุกคนรอบ ๆ ต่างอ้าปากค้าง พวกเขาไม่คาดคิดว่านายน้อยอี้ผู้มีชื่อเสียงของเมืองเฉิน จะคุกเข่าต่อหน้าผู้หญิงแบบนั้น หลังจากช่วยหลิง อี้หรานเก็บชายกระโปรงแล้ว อี้ จิ่นหลีก็เงยคางของเขาขึ้นเล็กน้อยอีกครั้ง มองขึ้นไปที่หลิง อี้หรานและถามว่า “พี่บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?” ตอนนี้อี้ จิ่นหลีกำลังย่อตัวอยู่ที่พื้นและเขาเงยหน้าขึ้นมามองเธอ ในทางกลับกันหลิง อี้หรานกำลังยืนก้มหน้าลง ทั้งสองมองหน้ากันครู่หนึ่ง หลิง อี้หรานรู้สึกราวกับว่าอี้ จิ่นหลีกำลังสยบแทบเท่าของเธอ พระเจ้า เธอคิดอะไรอยู่? หลิง อี้หรานคิดกับตัวเองก่อนจะส่ายหัวและกล่าวว่า “ไม่” เธอไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกแบบนั้น เพรา
Read More
ก่อนหน้า
1
...
5051525354
...
148
DMCA.com Protection Status