All Chapters of พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: Chapter 511 - Chapter 520

เมื่อรถมาถึงสถานที่จัดเลี้ยง อี้ จิ่นหลีก็เดินเข้ามาพร้อมกับหลิง อี้หรานที่จับมือของเขาไว้สายตานับร้อยจับจ้องไปที่หลิง อี้หราน อี้ จิ่นหลีมักจะเป็นศูนย์กลางความสนใจเสมอ และอย่างที่ทุกคนในเมืองเฉินรู้ นี่เป็นครั้งแรกที่อี้ จิ่นหลีมีผู้หญิงอยู่ข้าง ๆ เขาในรอบกว่าสามปีแม้แต่ห่าว เหมยยวี่ที่เคยเข้าร่วมงานในที่สาธารณะหลายครั้งกับอี้ จิ่นหลี ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีใครเคยเห็นเขาจับมือเธอ แต่อี้ จิ่นหลีจับมือหลิง อี้หรานไว้ตั้งแต่พวกเขาเข้ามาสังคมชนชั้นสูงของเมืองเฉิน บางส่วนเข้าร่วมงานเลี้ยงในวันนี้ ส่วนใหญ่ต่างรู้เรื่องของอี้ จิ่นหลีแม้ว่าอี้ จิ่นหลีจะโด่งดังจากการเป็นโสดในเมืองเฉิน และไม่เคยเกี่ยวข้องกับใครเลยตั้งแต่ห่าว เหมยยวี่เสียชีวิต ผู้หญิงเหล่านั้นก็ยังกระตือรือร้นที่จะพยายามเข้าหาเขาแต่กลับไม่มีใครกล้าที่จะลอง ในแวดวงของพวกเขาต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าในตอนจบของพวกผู้หญิงที่เล่นมายาเพื่อเข้าใกล้อี้ จิ่นหลีนั้นแย่แค่ไหนอย่างน้อยที่สุด พวกเขาคิดว่าอี้ จิ่นหลียังโสดอยู่ แต่ในตอนนี้กลับมีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ข้าง ๆ เขา แล้วพวกเขาก็ทำตัวเหมือนสนิทสนมกัน!ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าผู้หญิง

นานมาแล้วที่เธอเคยรู้สึกแบบนี้ แม้ว่าเธอจะรู้ว่าหลิง อี้หรานอยู่กับอี้ จิ่นหลี แต่เธอก็ไม่คิดว่า หลิง อี้หรานจะเอาชนะเธอได้ เพราะเธอเป็นแฟนของลี่เฉินอย่างเป็นทางการตอนนี้หลิง ลั่วอินรู้สึกว่าเธอกำลังพ่ายแพ้กู้ ลี่เฉินดึงสติของตัวเองกลับมาและกล่าวกับหลิง อี้หราน ว่า “ดูเหมือนจะเป็นเรื่องบังเอิญที่ได้พบคุณอีกครั้ง”“สวัสดีค่ะ” หลิง อี้หรานตอบรับอย่างเรียบง่ายกู้ ลี่เฉินหันไปมองอี้ จิ่นหลี “ไม่คิดว่าวันนี้นายจะมา”“ฉันพาอี้หรานมาที่นี่เพื่อพาเธอมาแนะนำ มีคนบางส่วนที่เธอต้องผูกมิตรสักวันหนึ่ง” อี้ จิ่นหลีกล่าวเบา ๆ ประโยคเดียวที่เรียบง่ายแต่ข้อมูลกลับหนักแน่นหลิง ลั่วอินตกใจ เขาหมายถึงอะไร ‘ผูกมิตร’? อี้ จิ่นหลี… กำลังบอกเป็นนัยว่าเขาจะแต่งงานกับ หลิง อี้หรานสักวันหนึ่งอย่างนั้นเหรอ?หลิง ลั่วอินรู้สึกอิจฉาริษยาอีกครั้งเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ แต่เธอก็ยิ้มแล้วกล่าวว่า “ไม่เจอกันนานเลยนะพี่สาว พูดถึงเรื่องนี้ ฉันอยากจะขอโทษพี่นะ พ่อกับแม่ไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดี พวกเขาตั้งใจจะจัดการเรื่องหลุมศพของแม่ของพี่ แต่มีเรื่องเข้าใจผิด พวกเขาจึงสื่อสารผิดไป อย่าไปถือสาพวกเขาเลยนะคะพี่ ช่วงนี้พ่อ

เป็นเรื่องยากที่หลิง อี้หรานจะได้ยินอี้ จิ่นหลีเรียกใครว่าพื่อน ดังนั้นเย่ ฉงเว่ยน่าจะสนิทกับเขา “สวัสดีค่ะ ฉันหลิง อี้หราน”หลิง อี้หรานแนะนำตัวเองอย่างสง่างาม“สวัสดีครับ ผมอยากพบคุณมานานแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสสักที” เย่ ฉงเว่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม เขาเคยสงสัยมาตลอดเกี่ยวกับผู้หญิงที่สามารถเอาชนะใจเพื่อนรักของเขาได้ในวันตรุษจีน เย่ ฉงเว่ยรู้สึกตกใจและรู้สึกทึ่งกับความจริงที่ว่าเพื่อนสนิทของเขาพาเจ้าหน้าที่ตำรวจกลุ่มหนึ่งไปที่เมืองที่อยู่ถัดจากเมืองเฉินเพื่อไปหาเธอ เขายังทิ้งนายท่านอี้ ไว้ข้างหลังเพื่อเธออีกด้วยตอนนี้ หลังจากที่ได้พบกับหลิง อี้หราน เย่ ฉงเว่ยคิดว่าแม้ว่าเธอจะไม่ได้สวยงามอย่างน่าทึ่ง แต่สายตาของเธอกลับทำให้ผู้คนรอบข้างรู้สึกสบายใจ สายตาของเธอช่างอ่อนโยนและทำให้รู้สึกไม่ต้องกังวลอะไรเมื่อยืนเคียงข้างหลิง อี้หราน จิ่นหลีเองก็ดูผ่อนคลายกว่าปกติเย่ ฉงเว่ยเข้าใจทันทีว่าทำไมเพื่อนสนิทของเขาถึงตกหลุมรักหลิง อี้หราน คนอย่างพวกเขามักอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยคนทรยศ คนรอบข้างมีแต่คนหน้าซื่อใจคดมากกว่าคนจริงใจ แม้ว่าพวกเขาจะอยู่สูงในลำดับชั้นทางสังคม แต่ความผิดพลาดเพียงเล็

“ยังไงก็เถอะ ฉันสงสัยว่าความสัมพันธ์ของเธอกับอี้ จิ่นหลีคืออะไร? ทำไมเธอไม่บอกเราและสนองความอยากรู้ของเราล่ะ?” ลู่ เจินเออร์ถามหลิง อี้หรานยิ้มและกล่าวว่า “มันเป็นเรื่องส่วนตัวค่ะ ฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องบอกคุณ”ทันทีที่เธอตอบออกไป ผู้หญิงทั้งสามก็แสดงท่าทางที่น่าสยดสยอง หวัง อวี่เฉียน ลูกสาวของประธานร้านสะดวกซื้อกล่าวทันทีว่า “พูดแบบนั้นไม่ดีเลยนะ มีเรื่องที่น่าละอายที่เธอไม่กล้าบอกพวกเราใช่ไหมล่ะ?”ใบหน้าของหลิง อี้หรานมัวหมองลงเล็กน้อย นั่นคือ… แม้ว่าเธอจะต้องการหลีกเลี่ยง แต่เธอก็ทำไม่ได้จ้าว หยิงอี่ หลานสาวของเจ้าของโรงแรมระดับห้าดาวจ้องไปที่ใบหน้าของหลิง อี้หราน เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยราวกับว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่หวัง อวี่เฉียนยังคงเค้นเอาความจริง “เป็นไปได้ไหมที่เธอใช้มายาบางอย่างเพื่อเข้าไปพัวพันกับอี้ จิ่นหลี?”หลิง อี้หรานเม้มปากเล็กน้อย “ขอโทษนะคะ ฉันมีเรื่องต้องทำ ฉันต้องไปแล้ว” เธอกล่าวแล้วพยายามเดินจากไปเห็นได้ชัดว่าผู้หญิงสามคนมาที่นี่เพื่อจับผิดเธอ เธอจะถูกหาเรื่องมากกว่านี้ถ้าเธอยังยืนอยู่ที่นี่ต่อไป วิธีที่ดีที่สุดคือการหลีกเลี่ยงพวกเขาเธอต้องการหลีกเลี่ยงพวกเขา

“ใช่” จ้าว หยิงอี่กล่าวเสริมว่า “ผู้หญิงคนนี้ไม่มีความละอายเลย ฉันไม่รู้ว่าเธอหลอกลวงอะไรอี้ จิ่นหลี อี้ จิ่นหลีอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผู้หญิงคนนี้เคยติดคุกมาแล้ว”เมื่อห่าว อี้เหมิงกับเซียว จื่อฉีได้ยินแบบนั้น ดวงตาของพวกเขาก็เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เซียว จื่อฉีพยายามที่จะกล่าวอะไรบางอย่าง แต่ห่าว อี้เหมิงกลับสะกิดเซียว จื่อฉีเอาไว้ ซึ่งหมายความว่าไม่ให้เขากล่าวอะไรหลิง อี้หรานรู้สึกว่ามีคนมองเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ และหลายคนก็ได้ยินสิ่งที่ หวัง อวี่เฉียนและคนอื่น ๆ กล่าวก่อนหน้านี้ ตอนนี้พวกเขามองเธอด้วยความประหลาดใจ, ดูถูก และเสียดสี ราวกับว่าพวกเขากำลังจ้องดูการแสดงหลิง อี้หรานถอนหายใจกับตัวเอง เธอไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตได้เธอไม่อยากถูกหัวเราะเยาะอีก หลิง อี้หรานจึงหันกลับและพยายามจะจากไปอีกครั้งหลังจากที่เธอก้าวไปได้สองก้าว ร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านเมื่อเธอได้ยินเสียงฉีกขาดหลิง อี้หรานหันกลับมาและเห็นว่าชายกระโปรงของเธอถูกรองเท้าส้นสูงของหวัง อวี่เฉียนเหยียบอยู่ ชายเสื้อคลุมอีกด้านหนึ่งขาด เธอหยุดไม่ทัน เสื้อคลุมก็คงจะถูกดึงลงอย่างแรงด้วยรองเท้าของ หวัง อว