บทที่ 517

เย่ ฉงเว่ยกลืนน้ำลายในปากของเขา เห็นได้ชัดว่าหลิง อี้หรานที่เขาเพิ่งพบจะได้แต่งงานเข้าตระกูลอี้และกลายเป็นนายหญิงของพวกเขา

“อืม เธอโชคดีจริง ๆ” เย่ ฉงเว่ยพึมพำ

“ฉันต่างหากที่โชคดี” อี้ จิ่นหลีกระซิบเสียงแผ่ว บางทีถ้าจะบอกว่าความโชคร้ายของเธอทำให้เขาโชคดีนั่นน่าจะถูกต้องกว่า

ถ้าไม่เกิดอุบัติเหตุขึ้นกับเธอ เธออาจจะแต่งงานกับเซียว จื่อฉีและคลอดลูกของเขาในตอนนี้ เธอคงไม่ได้พบกับเขาเหมือนที่ตอนนี้พวกเขาเจอกัน และเขาจะไม่รู้ว่าการได้อยู่เคียงข้างเธอเป็นเรื่องโชคดีขนาดไหน

เย่ ฉงเว่ยตกใจเมื่อได้ยินประโยคที่เพื่อนพูด

สิ่งเดียวที่เขาคิดในขณะนี้คือจิ่นหลีตกหลุมรักหลิง อี้หรานจริง ๆ !

...

หลิง อี้หรานหยิบแชมเปญหนึ่งแก้วจากพนังงานเสิร์ฟแล้วดื่ม แชมเปญมีปริมาณแอลกอฮอล์ต่ำและมีรสผลไม้ มันรสชาติดีทีเดียว

เธอไม่สามารถดื่มมันได้เยอะ เพราะเธอเป็นคนดื่มไม่เก่ง เธอจะเมาได้ง่ายถ้าเธอดื่มมากเกินไป

เธอมองไปรอบ ๆ ขณะจิบแชมเปญ เธอได้ยินเสียงคนดื่มอวยพรผู้คนที่ประสบความสำเร็จ เธอเคยเป็นส่วนหนึ่งของสังคมนี้ เธอเคยได้พูดคุยกับคนชั้นสูงเหล่านี้และหวังว่าจะได้พบปะกันมากขึ้นซึ่งจะเป็นผลดีต่ออาชีพการงานของเธอ