บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 2121 - บทที่ 2130

เฟนด์ไม่ต้องการมีส่วนร่วมในเหตุการณ์เหล่านี้ โนเอลเม้มปากและพูดว่า “ผู้อาวุโสลำดับที่สิบเอ็ดเป็นหนึ่งในผู้อาวุโสภายใน และนี่คือศิษย์เพียงคนเดียวของเขา นี่ไม่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่สำหรับตำหนักสองกษัตริย์ของเรา ศิษย์ของเราต่างก็เข้าใจในสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในหมู่ผู้อาวุโสภายใน จึงเป็นเหตุผลที่ทุกคนให้ความสนใจเป็นพิเศษกับเรื่องนี้ ยิ่งไปกว่านั้น ผู้อาวุโสภายในคนอื่น ๆ ต่างก็ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้เป็นอย่างสูงเช่นกัน สิบวันนับจากนี้ ผู้อาวุโสภายในที่มาจากสำนักฝ่ายในก็จะมารวมตัวกัน ณ จุดรวมพลนี้ด้วยเช่นกัน”ริมฝีปากของเฟนด์กระตุกเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เนื่องจากผู้อาวุโสภายในทั้งหมดจะอยู่ที่นั่น เขาไม่สามารถทำตัวเหมือนอยู่เหนือกฎและปลีกตัวออกจากงานได้ เขาเลิกคิ้ว ใบหน้าสง่างามของผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ฉายผ่านความคิดของเขา เขาสงสัยเหลือเกินว่าผู้อาวุโสก็อดฟรีย์จะเลือกใครเป็นศิษย์เพียงคนเดียวของเขาแม้ว่าสิ่งนี้จะไม่เกี่ยวข้องกับเขาเลยแม้แต่น้อย แต่เขาก็ไม่ต้องการให้ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์เลือกโอลิเวอร์เป็นศิษย์เพียงคนเดียวของเขา ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น โอลิเวอร์ก็เป็นศัตรูของเขา และแน่นอนว่าย่อมไม่ใช่เรื่องดี

เฟนด์รู้สึกได้ถึงการระเบิดของพลังงานทำลายล้างที่พุ่งเข้าหาเขาในขณะที่บุคคลลึกลับขว้างหมัดของเขาออกไป พลังนั้นทำให้ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวโดยรอบสั่นสะเทือน มันเป็นคลื่นพลังอันแข็งแกร่งที่เฟนด์ไม่เคยพบเห็นมาก่อนด้วยเสียงโครมคราม เฟนด์จึงหงายหลังและร่วงลงบนพื้นอย่างเสียการทรงตัวในทันทีเมื่อเฟนด์ลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขาก็กลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงแล้ว และเห็นว่าพ่อของเขากำลังจ้องมองมาที่เขาอย่างเป็นห่วง แนชยื่นมือออกไปและตบแก้มเฟนด์เบา ๆ "ลูกบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า? ลูกเห็นอะไร ทำไมเหงื่อถึงออกเยอะแบบนี้”ลมหายใจของเฟนด์ถี่ขึ้นและหัวใจของเขาก็เต้นแรง เขารู้สึกราวกับเหมือนหัวใจของเขาเต้นแรงถึงหนึ่งร้อยเก้าสิบครั้งต่อนาที เขารู้ว่าทั้งหมดล้วนเป็นเพียงภาพลวงตา แต่หมัดนั้นช่างน่ากลัวจริง ๆ หากเขายืนอยู่ต่อหน้าชายชุดดำจริง ๆ ก็ไม่มีความจำเป็นที่ชายคนนั้นจะต้องต่อยเขาเลยด้วย เพราะเฟนด์คงกลายเป็นเถ้าถ่านและหายไปจากโลกนี้ไปด้วยลมหายใจของชายคนนั้นเฟนด์โบกมืออย่างอ่อนแรงและยอมให้แนชช่วยพยุงให้เขานั่งตัวตรง “ผมไม่เป็นอะไร มันเป็นแค่ภาพลวงตา แต่ที่น่ากลัวกว่านั้นก็คือ”ทันทีที่เฟนด์พูด แนชก็โพล่งอ

โนเอลหายใจออกลึก ๆ และมีความอิจฉาเล็กน้อยในน้ำเสียงของเขาขณะที่เขาพูดว่า “ก็อย่างที่คิดไว้นั่นแหละ เขาชนะ และชนะทั้งที่ยังไม่ได้แข่งด้วยซ้ำ ชายที่ท้าทายโอลิเวอร์ทนการโจมตีจากโอลิเวอร์ได้เพียงสามกระบวนท่าก่อนที่โอลิเวอร์จะแทงเข้าที่หน้าอกของเขา และเลือดก็กระเซ็นไปทั่วพื้น โชคดีที่ โอลิเวอร์รู้ขอบเขตและหยุดตัวเองเอาไว้ในที่สุด คนผู้นั้นไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่บาดแผลของเขาก็หนักหนาพอที่จะทำให้เขาล้มหมอนนอนเสื่อเป็นเวลาหนึ่งหรือสองเดือนได้เลยทีเดียว”บรู๊คที่อยู่ข้าง ๆ พยักหน้าอย่างรุนแรง สายตาที่ดูราวกับนึกอะไรออกแวบผ่านดวงตาของเขา เมื่อเขานึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น “วันนั้น เราสองคนหาที่นั่ง แม้ว่าจะไม่ได้ยากลำบากอะไร แต่ก็เห็นได้เลยว่าสถานที่แออัดไปด้วยผู้คนในเวลานั้น แถมผู้สังเกตการณ์ก็โห่ร้องเสียงดังมากในตอนที่โอลิเวอร์แทงหน้าอกของชายคนนั้น และพวกเขาต่างก็โห่ร้องก้องตะโกนกันว่าโอลิเวอร์ไร้เทียมทานขนาดไหน”โนเอลมองไปที่บรู๊คอย่างสิ้นหวัง “ถ้าตอนนั้นนายไม่ห้ามฉันเอาไว้ ฉันก็คงตะโกนแบบเดียวกับพวกเขาไปแล้ว” แม้ว่าบรู๊คจะค่อนข้างไม่เกรงใจใคร แต่เขาก็รับรู้ได้ถึงความบาดหมางระหว่างเฟน

ชายหน้ายาวหัวเราะเบา ๆ “นายคงไม่รู้เรื่องนี้ใช่ไหมล่ะ? ถึงแม้ว่าโอลิเวอร์จะทะลวงเข้าสู่ขั้นสูงสุดของระดับแรกกำเนิดไปแล้ว แต่เขาก็มีพรสวรรค์สูงกว่าศิษย์ภายในทั่วไป ๆ อีกไม่นานเขาทัดเทียมกับศิษย์ที่ถูกเลือก ด้วยพรสวรรค์ของเขา เขามีสิทธิ์ที่จะได้เป็นหนึ่งในศิษย์ที่ถูกเลือก แม้ว่าเขาจะทะลวงไปสู่ขั้นสูงสุดของระดับแรกกำเนิดแล้วก็ตาม!”เฟนด์เลิกคิ้วในขณะที่โนเอลมองเขาอย่างประหม่าโนเอลอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ต้องเก็บมันไว้เมื่อเห็นเฟนด์ส่ายหน้าใส่เขา ทุกคนเริ่มถกเถียงกันเพราะสิ่งที่ชายหน้ายาวพูด“คาลเวิร์ตอยู่ในขั้นกลางของระดับแรกกำเนิดและอยู่ในอันดับที่ห้าสิบแปด อันดับของเขาไม่โดดเด่นมากนักในหมู่ศิษย์ภายใน ทำไมเขาถึงสามารถเอาชนะศิษย์คนอื่น ๆ มาได้ และได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในศิษย์ที่กำหนดไว้ล่วงหน้าได้กันนะ”“ยิ่งไปกว่านั้น ฉันได้ยินมาว่าภูมิหลังของเขาก็ไม่ได้ใสสะอาดนะ และดูเหมือนว่าจะเขาจะมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับผู้อาวุโสลำดับที่สี่อีกด้วย หากเป็นเช่นนั้น ผู้อาวุโสลำดับที่สิบเอ็ดจะยินดีรับเขางั้นเหรอ?”"ใช่แล้วล่ะ สำหรับเกรสแฮมอันดับของเขาต่ำกว่าคาลเวิร์ตขึ้นไปอีกและเขาอยู่ในอันดั

ชายที่มีดวงตาเป็นรูปสามเหลี่ยมหมายถึงโอลิเวอร์ผู้โด่งดังในทางกลับกันเฟนด์ตอบกลับอย่างยิ้มแย้มว่า “นี้ ในฐานะลิ่วล้อของเขา คราวหน้าช่วยสรรหาคำพูดที่สดใหม่กว่านี้หน่อยได้ไหม? หรือนี่เป็นประโยคเดียวที่สมองกลวง ๆ ของนายนึกออก? นายเรียกฉันว่าผู้กล้าทุกทีเลยสินะ ว่าแต่ทำไมฉันถึงจะกล้าไม่ได้? ก็ในเมื่อฉันเล่นงานศิษย์พี่เวสลีย์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ นายจนเขาเกือบตายมาแล้ว จะให้ฉันจัดการเขาอีกครั้งก็ยังได้นะ!”ใบหน้าของชายตาสามเหลี่ยมมืดลงขณะที่เขาเหลือบมองเวสลีย์ที่อยู่ข้าง ๆ เขาอย่างอาย ๆ เวสลีย์รู้สึกว่าเขาเสียหน้าขณะที่เขายื่นมือออกไปเพื่อดึงชายตาสามเหลี่ยมออกไป เขาก้าวไปข้างหน้า “เฟนด์อย่าทำตัวอวดดีให้มันมากนัก แม้ว่านาจะเคยเอาชนะฉันมาก่อน แต่นั่นก็เป็นเพราะฉันเตรียมตัวได้ไม่ดีพอ ตอนนี้ฉันแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม เพราะผู้อาวุโสเซเยอร์ตั้งใจดูแลฉันยังไม่ลดละความพยายาม แล้วนายจะได้เห็นว่าตัวเองไม่อาจต่อกรกับฉันได้ หากเราจัดการประลองด้วยกันอีกรอบ!”คำพูดที่เด็ดขาดของเวสลีย์พิสูจน์ให้คนรอบข้างเห็นว่าเขามั่นใจในตัวเองขนาดไหนเฟนด์เลิกคิ้ว เขาเหนื่อยเกินกว่าที่จะต่อล้อต่อเถียงกับเวสลีย์ แต่ต่อให้เขา