บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 1841 - บทที่ 1850

“ฮ่าฮ่า ถ้าอย่างนั้นก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว เราจะไม่เข้าร่วมกับคุณ จะให้พวกเราทุกคนจะเข้าร่วมกับคุณ แต่ผมก็ไม่กล้าที่จะเอาชีวิตของทุกคนมาเดิมพันหรอก!”เฟนด์หัวเราะ “กองกำลังภาคีของคุณต่อต้านเรามาโดยตลอด หากเราตามคุณไปและถูกกองกำลังขนาดใหญ่สองสามกองกำลังซุ่มโจมตีเข้า เราก็ไม่มีทางตอบโต้ได้!”“คุณพูดถูก น้องเฟนด์ เราไม่อาจเชื่อคำพูดของพวกเขาได้หรอก!”ออสตินกำหมัดแน่น จ้องมองคนตรงหน้า “ผมขอแนะนำให้พวกคุณทุกคนกลับไปซะ หัวหน้าเผ่าวอลล์แมน มิฉะนั้นหากเราต่อสู้กับคุณ สมาชิกเผ่าของคุณจะต้องเดือดร้อนไม่น้อย! พวกเราน่ะถือไพ่เหนือกว่านะ!”"โถ่ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ผมก็ไม่มีทางเลือก ดูเหมือนว่าวันนี้ผมคงต้องฆ่าคุณซะแล้ว!”จอชถอนหายใจและพูดว่า “อย่ามาขู่ให้ผมกลัวเลย หัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่ง คุณมีคนมากมายก็จริง แต่คนของคุณต่อสู้กับเผ่ากระหายเลือดมานานสองนานแล้ว พวกเขาส่วนใหญ่อาจไม่เหลือพลังฉีในร่างกายมากนัก การมีคนอยู่เคียงข้างคุณมากมายแล้วมันยังไงล่ะ? เรามีนักสู้ในระดับเทพสูงสุดอยู่กับเรามากมาย และเรามีระดับทะลวงวิญญาณถึงสามคนอีกด้วย! ที่สำคัญกว่านั้น พรรคพวกของคุณยังได้รับบาดเจ็บสาหัสอีกจำนวน

“นายหญิง พี่แรนดัลล์ วิเศษจริง ๆ ในที่สุดเราก็พบพวกคุณ!”เยาวชนจากตระกูลแลงคาสเตอร์รีบบินไปอย่างมีความสุขทันทีที่ได้เห็นเชลบี้และคนอื่น ๆ“สุดยอดไปเลยนายหญิง ขอบคุณพระเจ้า…"เยาวชนสองคนจากตระกูลซีเมเนสก็บินออกไปเช่นกัน พวกเขาต่างตื่นเต้นมากมีเพียงแลนซ์จากตระกูลวู๊ดที่ยืนอยู่ที่เดิมอย่างเย็นชาโดยไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย หลังจากที่เขาเห็นแนชและสมาชิกตระกูลวู๊ดคนอื่น ๆ เขาก็ไม่คิดที่จะบินเข้าหาอีกฝ่าย“วิเศษจริง ๆ เลยแลนซ์ ลูกยังมีชีวิตอยู่! ขอบคุณพระเจ้าที่ลูกยังมีชีวิตอยู่!”แนชรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าแลนซ์ยังมีชีวิตอยู่ เพราะแลนซ์มักจะเก่งในทุก ๆ เรื่อง และชายหนุ่มก็เป็นลูกชายของเขา มิฉะนั้นเขาคงไม่ส่งคนออกไปตามหาเขาเป็นเวลานานตั้งแต่แรกเขาต้องยอมรับความจริงว่าแลนซ์ตายแล้ว หลังจากไม่ได้ข่าวคราวเกี่ยวกับแลนซ์เป็นเวลานาน ถึงกระนั้นเขาก็ยังหวังว่าแลนซ์จะยังมีชีวิตอยู่"ถูกต้อง ผมยังมีชีวิตอยู่ แน่สิ ผมยังไม่ตาย ผมไม่มีทางตายง่าย ๆ หรอก!”หัวใจของแลนซ์เต็มไปด้วยความเกลียดชัง เขาอยากจะฆ่าแนช เฟนด์และคนอื่น ๆ เสียเดี๋ยวนี้ทว่าที่นี่มีคนอยู่มากเกินไป นอกจากนี้ แม้ว่า

คำพูดเหล่านี้ทำให้มุมปากของจอชกระตุกเล็กน้อยเขาไม่ใช่คนขลาดเขลา เขารู้ว่าพวกเขาจะไม่ส่งคนเหล่านั้นมาให้ง่าย ๆ แต่ในฐานะคนจากกองกำลังภาคีเขาก็ต้องพูด มิฉะนั้น เขาจะไม่สามารถอธิบายทุกอย่างได้เมื่อเขากลับไป นั่นเป็นเหตุผลที่เขาต้องการแสดงอำนาจของเขาหลังจากคิดแล้ว เขาก็พูดว่า “เอาล่ะ โทมัส คุณแน่ใจหรือว่าจะไม่ส่งพวกเขามาให้เรา? คุณไม่กลัวว่าจะเกิดสงครามครั้งใหญ่ระหว่างทั้งสองฝ่ายจริง ๆ เหรอ? พอถึงตอนนั้นคุณจะกลายเป็นคนบาปอันดับหนึ่งทันที!”โทมัสยิ้มเหมือนเคย “ฮ่าฮ่า ถึงตอนนั้นเราค่อยมากังวลเรื่องอนาคตก็แล้วกัน ยังไงซะในตอนนี้ผมก็จะไม่ส่งพวกเขาใส่มือคุณ ถ้าคุณกล้าพอ คุณก็เข้ามาแย่งไปเองเลยสิ ดูสิว่าคุณจะฆ่าพวกเขาต่อหน้าผมได้หรือเปล่า?”หลังจากพูดอย่างนั้น โทมัสคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดกับชายอีกคนว่า “นายท่านวอลล์แมน ผมขอแนะนำให้เราวางเรื่องนี้ลงวันนี้ก่อน พวกเขาเข้ามาราวหกแสนคน แต่ปัจจุบันเหลืออยู่ประมาณสองแสนคนเท่านั้น อีกอย่างเผ่ากระหายเลือดและกองทัพทั้งเก้าเองก็ได้สูญเสียผู้คนไปมากมาย วันนี้พอแค่นี้เถอะ มิฉะนั้นทั้งสองฝ่ายจะไม่ได้ประโยชน์อะไรจากเรื่องนี้เลย!”“ฮึ่ม ผมไม่อาจตัดส

“น้องเฟนด์ ขอบคุณที่เลือกจะอยู่ต่อ ผมยังนึกว่าคุณจะเลือกไปกับตำหนักคลื่นเมฆาเสียอีก พวกเขามีพลังมากกว่าเรา แถมยังมีนักสู้ในระดับทะลวงวิญญาณมากกว่าเราเล็กน้อยอีกด้วย เจ้าตำหนักคลื่นเมฆายังอยู่ในขั้นที่สองระดับทะลวงวิญญาณอีกต่างหาก!” หลังจากที่ฝูงชนจำนวนไม่น้อยออกจากที่เกิดเหตุ ออสตินก็มองไปที่เฟนด์และกลุ่มของเขาด้วยใบหน้าที่ซาบซึ้ง ในครั้งนี้กองทัพทั้งเก้าก็เผชิญกลับการสูญเสียครั้งใหญ่ ดังนั้นเขาจึงกลัวจริง ๆ ว่าเฟนด์และคนของเขาจะตัดสินใจไปกับตำหนักคลื่นเมฆาและกองทัพทั้งเก้าจะต้องพบกับปัญหาใหญ่ หากกองกำลังภาคีส่งลูกน้องเข้ามาหาเรื่อง เฟนด์ยิ้มเบา ๆ และพูดว่า “ผมไม่คิดว่าแลนซ์ พี่ชายของผมจะยกโทษให้ผมง่ายขนาดนั้น ตอนนี้เขาเป็นศิษย์ของผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของตำหนักคลื่นเมฆาผมไม่มีทางไปกับพวกเขา อีกอย่าง จู่ ๆ เราก็บุกเข้ามาที่นี่และทำให้พวกคุณตกอยู่ในอันตราย และผมก็รู้สึกเสียใจกับเรื่องนั้นจริง ๆ ดังนั้น ผมจึงคิดว่ามันจะดีกว่าและฉลาดกว่าที่เราจะอยู่กับพวกคุณ และผ่านเรื่องร้าย ๆ ไปด้วยกัน!” คำพูดของเฟนด์ทำให้ออสตินรู้สึกผิดและละอายใจในตัวเองเพราะพวกเขารู้ว่าพวกเขาเทียบกับเผ่ากระหายเล

"แน่นอน! ไม่มีปัญหา! เราเพิ่งผ่านการต่อสู้ที่ยากลำบากมา เราควรได้พักและรักษาตัวในช่วงเวลานี้จริง ๆ ใช้เวลาพักผ่อนและฟื้นตัวกันเถอะ แม้ว่ามันจะต้องใช้เวลายี่สิบวันก็ตาม!” หัวใจของออสตินกระโจนขึ้นด้วยความปิติ นี่เป็นโอกาสที่ดีในการรับคนเหล่านี้เข้ากลุ่มของเขาและยังสามารถควบคุมพวกเขาได้อีก เฟนด์และกลุ่มของเขาโดดเด่นในแง่ของจำนวน และสิ่งที่ดีที่สุดคือนอกจากเฟนด์แล้ว ยังมีนักสู้ในขั้นที่หกระดับเทพสูงสุดอยู่หลายคนและยังมีนักสู้ในขั้นที่ห้าของระดับเทพสูงสุดอยู่ด้วย พวกเขาไม่ได้อ่อนแอเลยสักนิด และทักษะยุทธของพวกเขาก็แข็งแกร่งอีกต่างหาก! นอกจากนี้ พวกเขามีคนที่อยู่ในขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุดอีกหลายคน เมื่อเขารับเฟนด์และคนของเขาแล้ว พลังการต่อสู้โดยรวมของกองกำลังจะเพิ่มขึ้นยังแน่นอน "ดี! เช่นนั้นก็เอาตามที่คุณว่า! เราจะพักกันอีกยี่สิบวัน แล้วจึงจะจัดการเลือกตั้งหลังจากนั้น!” เฟนด์ตอบด้วยรอยยิ้มที่แขวนอยู่บนใบหน้าของเขา ออสตินพูดไม่ออก เขาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เลย เฟนด์ได้รับวันเพิ่มอีกห้าวัน! แต่เขาเชื่อว่า ต่อให้เขาจะให้เวลาเผื่อแก่เฟนด์ไปเป็นเวลาสามสิบวัน ตำแหน่งผู้นำก็ยังอยู่ใ