All Chapters of มหาเทพ แห่ง สงคราม: Chapter 1501 - Chapter 1510

สองวันก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทางไปยังเขตของตระกูลคาเบลโล แนชและผู้อาวุโสจำนวนหนึ่งกำลังรออยู่ที่ประตูอย่างใจจดใจจ่อพวกเขาทุกคนอยากรู้ว่าเฟนด์จะทำสำเร็จหรือไม่ ในเมื่อเขาต้องฝึกฝนการเล่นแร่แปรธาตุและพยายามฝึกยุทธให้ก้าวหน้าภายในเวลาอันสั้นอีกอย่างหนึ่ง หากเขาออกเดินทางช้าไปกว่านี้ พวกเขาก็จะไม่สามารถไปถึงที่หมายได้ทันเวลา เพราะเขตที่ดินของตระกูลคาเบลโลนั้นอยู่ห่างจากที่ดินของตระกูลวู๊ดเป็นระยะทางไกลพอสมควรขณะที่ความวิตกกังวลกำลังเข้าครอบงำพวกเขา ในที่สุดประตูก็ค่อย ๆ แง้มเปิดออก เฟนด์เดินออกมา“นายน้อยเฟนด์ในที่สุดคุณก็ออกมาแล้ว คุณบรรลุไปอีกขั้นแล้วหรือยัง?”ผู้อาวุโสลำดับแรก พ่อบ้านไททัสและคนอื่น ๆ ต่างก็จ้องมองที่เฟนด์อย่างคาดหวัง พวกเขาทุกคนรู้ว่าเฟนด์มีความสามารถในการต่อสู้ที่น่ากลัว หากเฟนด์สามารถบรรลุเข้าสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงได้ พวกเขาก็ไม่มีอะไรต้องกลัวในขณะที่สายตาของทุกคนจับจ้องมาที่เขา เฟนด์ก็พยักหน้าเล็กน้อย “ฮ่าฮ่า ไม่ต้องกังวล ผมทำได้แล้ว!”ขณะที่เฟนด์พูด เขาค่อย ๆ ปล่อยรัศมีในร่างกายของเขาออกมา ให้มันกระจายออกไปในบรรยากาศ“พระเจ้า รุนแรงเหลือเกิน! นี่

“โอ้ เธอตั้งใจฝึกอย่างหนักมากเพราะหมอนั่น ต้องยอมรับเลยว่าพลังแห่งรักนั้นน่าทึ่งมาก!”เฮเลน่ามองไปที่ดาเนียลล่าและอดไม่ได้ที่จะแซวเธอว่า “จริงสิ วันพรุ่งนี้คนที่เธอชอบอาจจะมาถึงแล้ว ตอนนี้เธอรู้สึกยังไง? ประหม่าไหม? หรือตื่นเต้น?"ดาเนียลล่าเขินอายมากขึ้นเมื่อพี่สาวหยอกเย้าเธอแบบนั้น เธอหรี่ตาลงและก้มศีรษะ "แน่นอนฉันจะทั้งตื่นเต้นและประหม่าในเวลาเดียวกันไม่ได้เหรอ? ฉันสงสัยว่าเขาจะดีใจไหมที่เห็นว่าฉันประสบความสำเร็จอย่างนี้!”“หึ.. เธอมีความสัมพันธ์กับแม้จะยังเก็บมันไว้เป็นความลับก็เถอะ แต่แน่นอนว่าเขาจะต้องดีใจที่เธอประสบความสำเร็จ!”เฮเลน่ายิ้ม เธอชื่นชมอยู่ในใจ เธอดีใจแทนน้องสาวคนที่สามของเธอที่สามารถหาผู้ชายที่น่าเหลือเชื่อเช่นนี้ได้ ทว่าเธอไม่รู้ว่าทำไมความรู้สึกอิจฉาทำให้หัวใจเธอบิดเร่าเช่นนี้“ความสัมพันธ์อะไร? พี่ต่างหากที่มีความสัมพันธ์กับเขา ทุกคนยอมรับพี่แล้วด้วยซ้ำ! ใครจะรู้ว่าเมื่อไหร่ที่เราจะสามารถเปิดเผยความสัมพันธ์ของเราได้?”ดาเนียลล่าเม้มปาก นั่งลงใต้ศาลาหิน “พี่เซเลน่าค่อนข้างดีกับฉัน และเฟนด์ก็บอกฉันว่าเซเลน่ายอมรับฉันแล้ว ฉันมีความสุขเพราะเรื่องนั้น แต่ตอนนี้

“แต่นายน้อยลำดับแรกและลำดับที่สองของตระกูลฮันท์เสียชีวิตไม่นานมานี้ สมาชิกในตระกูลฮันท์อาจพยายามสืบหาว่าใครเป็นคนฆ่าพวกเขา ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ฉันจะประกาศเลิกกับเฟนด์จริง ๆ!”เฮเลน่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดในสิ่งที่คิดเมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้ ดาเนียลล่าก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบว่า “นั่นไม่สำคัญหรอก อย่างไรเสีย นายน้อยลำดับที่สองตระกูลก็จะไม่อาจกวนใจพี่ได้อีกต่อไป เมื่อเวลาผ่านไปผู้คนจะเริ่มลืมเรื่องนี้ ถ้ามีใครถามพี่ ก็แค่บอกว่าพวกพี่สองคนเลิกกันเพราะต่างเข้ากันไม่ได้!”“เธอก็แค่รอให้เรื่องความสัมพันธ์จอมปลอมของเราจบลง เพื่อที่ตัวเองจะได้อยู่กับเฟนด์ใช่ไหม?”เฮเลน่ากลอกตาไปที่ดาเนียลล่า แล้วพูดติดตลกว่า “เอาจริงนะ บางทีฉันควรเก็บเขาไว้คนเดียว คนรักของเธอเป็นคนรักตัวอย่างเลยทีเดียว!”“พี่ใหญ่ พี่ พี่ ถ้าพี่ทำอย่างนั้น ฉันคงทนไม่ได้แน่ ๆ!”ดาเนียลล่ากระทืบเท้า ทำตัวน่ารักต่อหน้าพี่สาว“หึ.. ฉันแค่ล้อเล่น ฉันแค่อยากเห็นการตอบสนองของเธอ!”เฮเลน่าตอบพร้อมหัวเราะเบา ๆเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เช้าวันต่อมา ตระกูลคาเบลโลก็เริ่มตื่นเต้นในไม่ช้าสมาชิกในตร

“ไม่สำคัญเหรอว่าใครเป็นคนฆ่าพวกเขา? แนช วู๊ด พวกเขาเป็นลูกชายของนายท่านฮันท์ ลูกชายอัจฉริยะถึงสองคน! ตอนนี้พวกเขาตายไปแล้ว! และคุณคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่เหรอ?” ผู้อาวุโสของตระกูลฮันท์ก้าวไปข้างหน้าและตะคอกใส่แนช น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาทและความเกลียดชัง และใบหน้าของเขาก็แดงจัดราวกับกำลังโกรธอย่างมาก ชายชราคนนี้จะพูดด้วยน้ำเสียงเมินเฉยเช่นนี้ได้อย่างไร? ชายชราลืมสถานะของตระกูลฮันท์ในโลกของการต่อสู้นี้ไปแล้วหรือ? ผู้อาวุโสอีกคนของตระกูลฮันท์พูดขึ้นและเย้ยหยัน “แนช วู๊ด ดูเหมือนว่าคุณจะไม่รู้ถึงพลังของตระกูลฮันท์ใช่ไหม? ผมจะบอกให้เอาบุญว่าผู้อาวุโสอีกคนในตระกูลฮันท์ได้ทะลวงไปสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงเมื่อเร็ว ๆ นี้ไปแล้ว!” ผู้อาวุโสเชิดหน้าขึ้นสูงในขณะที่เขาคุยโม้ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจราวกับว่าตระกูลฮันท์กำลังครองโลก ความแข็งแกร่งของตระกูลขึ้นอยู่กับจำนวนนักสู้ชั้นยอดที่มี เมื่อมีคนที่บรรลุสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงในตระกูลฮันท์ ตำแหน่งของตระกูลฮันท์ในบรรดาตระกูลลึกลับนั้นย่อมสูงส่งมั่นคงกว่าเมื่อก่อนอย่างแน่นอน "อะไรกัน? เพิ่มอีกคนหนึ่งเหร

เทรนตันรู้ดีอยู่ในใจว่าเขาไม่สามารถยอมรับได้ว่าลูกสาวของเขาบอกสี่ชนเผ่าโบราณเรื่องเจ็ดจุดอันตรายไป ถ้าตระกูลลึกลับเหล่านี้รู้เรื่องเข้า พวกเขาจะโยนความผิดทั้งหมดมาให้ตระกูลลาโกริโอ และนั่นจะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับตระกูลของเขานายใหญ่ฮันท์จมดิ่งสู่ห้วงความคิดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “มันไม่สำคัญหรอกว่าใครเป็นคนฉ้อฉล เรามาที่นี่ในวันนี้เพื่อหารือว่าเราควรจัดการกับเจ็ดจุดอันตรายอย่างไร สถานที่แต่ละแห่งในเจ็ดจุดอันตรายนั้นอันตรายและเสี่ยงอย่างยิ่ง และพวกเราก็ไม่เคยมีใครย่างกรายไปที่นั่นมาก่อน ไม่ต้องพูดถึงจุดที่ลึกที่สุดของเจ็ดจุดอันตรายนั้นด้วยซ้ำ เราไม่รู้ว่าที่นั่นเป็นอย่างไร และแม้ว่าแต่ละตระกูลลึกลับจะส่งอัจฉริยะชั้นยอดมาตระกูลละหนึ่งคนมารวมพลังกัน ผมก็ยังคิดว่ามันอันตรายอยู่ดี!” เขาแสดงความคิดเห็นของเขาเกี่ยวกับแผนการ“ผมสงสัยว่าจุดอันตรายทั้งเจ็ดบนแผนที่หมายถึงอะไร… อืมมม… ยิ่งกว่านั้น หากชนเผ่าโบราณทั้งสี่ได้ส่งคนออกไปสำรวจเจ็ดจุดอันตรายแล้ว เราก็ไม่แน่ใจว่าพวกเขาอยู่ในจุดใดบ้าง และหากพวกเขาจัดคนไว้เฝ้าสถานที่เหล่านั้นด้วยล่ะ?”หัวหน้าตระกูลชั้นสองพูดความในใจของเขาหลังจากใช้ความคิดบางอย่