All Chapters of มหาเทพ แห่ง สงคราม: Chapter 1511 - Chapter 1520

“เจ้าหนุ่ม อย่ากล่าวหาเราโดยไม่มีหลักฐาน!” ผู้อาวุโสจากตำหนักนภาก้าวออกมาปกป้องเสียงดังในทันที “เรารู้ว่ามีสัตว์อสูรที่น่าสะพรึงกลัวปรากฏตัวขึ้นในป่าแห่งนั้น เราจึงส่งคนของเราไปฆ่ามัน เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์อสูรเข้ามาในหมู่บ้านหรือเมืองใกล้เคียงและทำร้ายผู้บริสุทธิ์ที่นั่น! แต่เราไม่ได้คาดหวังว่าสัตว์อสูรจะทรงพลังและมีกรงเล็บที่แหลมคมมากเช่นนั้น! มันฆ่าผู้อาวุโสทั้งหกของตำหนักนภา!” "เป็นไปไม่ได้! มีสัตว์อสูรที่ทรงพลังเช่นนี้อยู่ในป่าแห่งนั้นด้วยหรือ?” “พระเจ้า! ผู้อาวุโสทั้งหก! ผู้ที่สามารถเป็นผู้อาวุโสของตำหนักนภาได้จะต้องบรรลุผ่านไปสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริง! ทั้งที่มีความแข็งแกร่งและความกล้าหาญในการต่อสู้เช่นนั้น พวกเขากลับถูกฆ่าโดยสัตว์อสูร?” หลายคนอ้าปากค้างเมื่อได้ยินคำนี้ พวกเขาตกใจกับข่าวนี้ “สัตว์อสูร?” เฟนด์และแนชสบตากันและสีหน้าของพวกเขาก็แปลกไป ตำหนักนภาไม่เชื่อว่าผู้อาวุโสของพวกเขาถูกฆ่าโดยคนทั้งสามจากตระกูลวู๊ด และพวกเขาคิดว่าผู้อาวุโสทั้งหกได้พบกับสัตว์อสูรที่ทรงพลังและถูกมันฆ่า! แต่เหตุผลของพวกเขาก็ไม่ผิดไปเสียทีเดียว ท้ายที่สุดเฟนด์ก็กลายร่างเป็นมังก

เมื่อโจเอลพูดจบประโยค น้ำเสียงของเขาก็ดูเย่อหยิ่งและเจ้าเล่ห์ ไม่ได้แสดงถึงความรู้สึกอ่อนแอเลยแม้แต่น้อย ยิ่งไปกว่านั้น คนส่วนใหญ่ของตำหนักนภายังคิดว่าเจ้าตำหนักของพวกเขาประมาทเลินเล่อ เพราะประเมินเฟนด์ต่ำเกินไป แถมไม่ได้ใช้กำลังอย่างเต็มที่ นั่นเป็นสาเหตุที่เฟนด์มีโอกาสทำร้ายเขาได้ ผู้คนของตำหนักนภามีความไว้วางใจและมั่นใจในทักษะการต่อสู้ของเจ้าตำหนักคอลลินส์ ฝูงชนที่ประกอบด้วยผู้คนจากตระกูลลึกลับนั้นไม่ได้โง่ บุคคลที่สูงส่งและทรงพลังอย่างเจ้าตำหนักคอลลินส์แห่งตำหนักนภาได้รับบาดเจ็บจากเฟนด์ ยิ่งกว่านั้นเขายังไม่คิดจะสู้ต่อ! เห็นได้ชัดว่าโจเอลกลัวความแข็งแกร่งของเฟนด์ในระดับหนึ่ง จากพฤติกรรมเหล่านี้ของโจเอล ฝูงชนเข้าใจว่าความแข็งแกร่งและความสามารถในการต่อสู้ของเฟนด์นั้นแข็งแกร่งอย่างที่สุด “นายท่านฮันท์ สถานการณ์ยิ่งเฉลยให้เรารู้เกี่ยวกับการตายของนายน้อยมากขึ้น นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่านายน้อยของเราถูกเจ้าหมอนี่ฆ่าจริง ๆ!” ผู้อาวุโสจากตระกูลฮันท์โน้มตัวไปหาเควนติน และกระซิบข้างหูเขาเบา ๆ "ใช่ พลังการต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งกว่าที่เราคาดไว้มาก แถมยังแข็งแกร่งกว่าระดับพลังยุทธในปัจจุบ

“อย่างนั้นเหรอ? ขอแสดงความยินดีกับคุณที่มีความก้าวหน้าสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพที่แท้จริงในช่วงเวลานี้ถึงสองครั้งด้วย!” ออเรียล ฮอฟฟ์แมนจากตำหนักเทพยดาแสดงความยินดี ขณะที่เธอยิ้มเล็ก ๆ “เฮ้อ… ก่อนหน้านี้ตระกูลของเรามีคนในขั้นสูงสุดของระดับเทพที่แท้จริงสิบสี่คนเช่นเดียวกับเผ่าของคุณ แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้เรามีคนที่ก้าวเข้าสู่ชั้นสูงสุดเพิ่มอีกหนึ่งคน ดังนั้นตอนนี้เรามีกันสิบห้าคนแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าออเรียลโอ้อวดความจริงราวกับว่าเธอกำลังบอกอีกฝ่ายว่า ตำหนักเทพยดาของพวกเธอแข็งแกร่งขึ้นในขณะที่ตำหนักนภาได้กลับถดถอยลง ดังนั้นพวกเขาจำเป็นต้องตกลำดับลงเล็กน้อยในอนาคตกริฟเฟนด์ แลงลีย์ไม่อยากถูกเหน็บแนม จึงประกาศความแข็งแกร่งของเผ่าของตน “ฮ่าฮ่า… บังเอิญจริง ชนเผ่าของเราก็มีคนที่บรรลุถึงขั้นสูงสุดของระดับเทแท้จริงอีกสองคนเช่นนั้น และด้วยสิ่งนั้น เราจึงมีคนเพิ่มจากสิบสี่เป็นสิบหกคนแล้ว ดูเหมือนว่าเผ่าของเรามีผู้อาวุโสในขั้นสูงสุดของระดับเทพที่แท้จริงมากขึ้น!”สีหน้าของโจเอลมืดมน ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนหัวข้อสนทนาโดยแสดงความคิดเห็นว่า “การมีนักสู้ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงจะมีประโยชน์อะไร? ผมคิดว่

โจเอลตกตะลึงชั่วครู่ ก่อนหันไปหาแฮร์รี่ขณะที่เขาพูดอย่างยิ้มแย้ม “เจ้าตำหนักแฮร์รี่ ขอผมดูมันใกล้ ๆ ได้ไหม? นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นสิ่งนี้!”ทว่าแฮร์รี่กลับยิ้มอย่างเย็นชา “ที่ผมมาที่นี่และถ่ายทอดข้อมูลบางอย่างก็มากพอแล้ว แต่คุณยังอยากให้ผมเอาให้คุณดูอีกหรือ ฮ่าฮ่า… ผมเสียสละคนของผมไปมากมายเพื่อให้ได้สิ่งนี้มา หลังจากตรวจสอบอย่างใกล้ชิด ถ้าคุณไม่ส่งคืนให้แล้วผมจะทำอย่างไร? ตอนนี้ผู้อาวุโสของชนเผ่าเราตายไปมากแล้ว คุณต้องให้ผมสู้กับคุณไหม? ถ้าคุณไม่คืนมัน”“เอ่อ… คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เผ่าของเราโชคร้ายเพราะเราพบกับสัตว์อสูรที่น่าสะพรึงกลัว ทำให้นักสู้ในขั้นสูงสุดของระดับเทพที่แท้จริงเสียชีวิตไปหกคน” แฮร์รี่ทำให้โจเอลดูลนลาน เขาไม่จำเป็นต้องเก็บซ่อนเรื่องนี้ไว้เพราะชนเผ่าอื่นก็รู้เรื่องนี้เช่นกัน“คนของคุณเสียชีวิตไปหกคนเหรอ?” แฮร์รี่มองดูผู้คนจากด้านข้างของตำหนักนภาอย่างระมัดระวัง และดูเหมือนว่าผู้อาวุโสที่มีอำนาจหลายคนจะหายไปอย่างไรก็ตาม เขาปฏิเสธคำขออย่างยิ้มแย้ม “นั่นไม่ได้ผลกับเราหรอก เราได้สิ่งนี้มาด้วยความยากลำบากแสนสาหัส และแม้ว่าจะศึกษามันตลอดทั้งคืนเมื

ในขณะนั้นเอง หญิงชราอีกคนจากตำหนักอินทรีทะยานเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มเย้ยหยัน “ตระกูลลึกลับของพวกคุณไม่มีคุณสมบัติพอที่จะต่อรองกับเรา ขอเพียงแค่เห็นด้วย พวกคุณก็ยังพอมีโอกาส แม้จะค่อนข้างเล็กน้อยก็ตาม เพราะเรามอบโอกาสให้พวกคุณทุกคน ปล่อยวางเสียเถอะ ตระกูลไหนในหมู่พวกคุณที่กล้าจะแข่งกับเราในเรื่องจำนวนของผู้ฝึกยุทธที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพที่แท้จริงได้?”เฟนด์ยิ้มอย่างเย็นชาหลังจากได้ยินสิ่งนี้ เขาเดินไปข้างหน้าและพูดกับหญิงชราว่า “ผู้อาวุโสที่เคารพ สิ่งที่คุณพูดฟังดูไม่ถูกต้องเลย หากเราเปรียบเทียบเป็นรายบุคคล จำนวนปรมาจารย์ของเราที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงย่อมไม่สามารถเทียบได้กับเผ่าโบราณของพวกคุณ แต่ถ้าเราเปรียบเทียบจำนวนทั้งหมดล่ะ? มีตระกูลมากมายอยู่ที่นี่ และตระกูลชั้นสองบางตระกูลของเราก็มีผู้ฝึกยุทธที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงด้วย ถ้าเรารวมทั้งหมดเข้าด้วยกันคุณว่าจะเป็นอย่างไร? เรายังน้อยไปอีกหรือ?”เฟนด์หยุดชั่วครู่ก่อนที่จะพูดต่อ “นอกเหนือจากนั้น การที่คุณจะให้จุดอันตรายเพียงแห่งเดียวแก่เราในขณะที่เรามีหลายตระกูลนั้นมันไม่เหมาะสมมิใช่หรือ? หากคุณยืนกรานตาม