Art of Destiny LXVII

HINDI naging madali para kay Jino ang sumunod na araw. Mula ng umalis siya sa Isla Maambeng ay para nang may kulang sa buhay niya. Kahit itingin man niya ang mga mata sa isang napakagandang bagay o ibaling man sa iba ang kaniyang atensiyon, pilit pa din nakisiksik sa isipan niya ang mga naganap sa kaniya sa Isla sa loob ng halos tatlong taon.

Sino nga naman ba ang makakalimot sa mga nangyari kung ganoon na din katagal?

Pabalik-balik sa kaniyang isipan ang mga masasayang ala-ala kasama si Naikkah. Maging ang mga lugar sa Isla na palagi niyang pinupuntahan ang palaging sinasariwa ng kaniyang isip. Ang mga maiinit na tagpo habang magkahawak ang mga kamay nila, ang mga panahong magkayakap sila habang magkatabi at mahimbing na natutulog at maging ang kanilang mga kalokohan na halos tumatak na sa kaniyang isip.

Sumagi na din sa isipan niya ang tungkol sa naging buhay ni Naikkah pagkatapos na sila ay magkahiwalay. Sinubukan niyang bigyan ng kuwento kung ano ang mararamdaman o maging reak