Share

บทที่ 57

ผีพวกนี้ตัวไหม้เกรียมและมีแผลถลอกปอกเปิกเต็มไปหมด เป็นเพราะก๊าสเคมีที่รั่วไหลออกมาในตอนนั้นทำให้ผิวหนังของคนไหม้เกรียม มองดูแล้วก็เหมือนกับการโดนเผาไหม้อย่างไรอย่างนั้น แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือ หลังจากที่คนสูดดมมันเข้าไปแล้ว มันยังเข้าไปเผาไหม้ระบบทางเดินหายใจของคน จนทำให้คนคนนั้นขาดใจตายไปเลย

ผู้ที่เสียชีวิตในปีนั้น ทุกคนล้วนตายกันอย่างน่าอนาถ ความเคียดแค้นที่พุ่งทะยานขึ้นของพวกเขาได้ฝังลึกลงไปที่โรงงานแห่งนี้มาหลายปี และตอนนี้วิญญาณแต่ละดวงก็กลายเป็นวิญญาณที่อาฆาตแค้นไปแล้ว

ด้วยกำลังของฉันในตอนนี้ จะให้มาเผชิญหน้ากับพวกผีอาฆาตแค้นที่มากมายขนาดนี้ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

“หมิงหลี ฉันขอยืมมือถือนายหน่อย” ฉันเอามือถือของถังหมิงหลีมาแล้วรีบลงชื่อเข้าสู่ระบบบัญชีของฉัน จากนั้นก็เริ่มเปิดไลฟ์ใหม่ทันที

[แอดมินกลับมาแล้ว! ดีจังเลย หนูคิดว่าแอดมินจะถูกผีฆ่าตายไปแล้วนะเนี่ย]

[ฮ่าฮ่าฮ่า แอดมินมีออร่าความเป็นตัวเอก ไม่ตายหรอก]

[ฮรือฮรือฮรือ แอดมิน ทำเอาคนอื่นเขาตกใจกันหมดเลย ร้องไปไม่รู้กี่หนแล้ว]

[แอดมินไม่ตาย!]

[แอดมินไม่ตายบวกหนึ่ง]

[แอดมินไม่ตายบวกร้อย]

“ทุกคนคะ อย่
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status