บทที่ 60

ยาเสร็จแล้ว!

หยวนจุนเหยาถอนหายใจออกมายาว ๆ มันไม่ได้รู้สึกเหนื่อยอย่างที่คิด เธอแค่รู้สึกว่าเบาตัวและไม่มีจุดที่รู้สึกว่าอ่อนแรงเลย

มือเรียวรินยาใส่ขวดหยกที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้ ใบไม้แค่ใบเดียวสามารถกลั่นน้ำยาออกมาได้สิบขวด

ฉันมองขวดยาที่วางเรียงรายอยู่เต็มโต๊ะไปหมด พลางนึกถอนหายใจ หากเร็วกว่านี้หน่อยสักสองสามปี ไม่แน่มันอาจจะช่วยยืดชีวิตของยายออกไปได้หน่อย

นอกจากน้องชายแล้ว ยายเป็นญาติที่ใกล้ชิดที่สุดอีกคนหนึ่ง

ฉันโทรออกหาถังหมิงหลีแล้วบอกว่าฉันมียาอายุวัฒนะอยู่จำนวนหนึ่ง เขาพอจะมีลู่ทางการค้าขายให้ฉันได้บ้างไหม

ตอนนี้ฉันไม่สามารถออกไปจำหน่ายยาอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าได้ เลยให้ถังหมิงหลีช่วย ค่อยรู้สึกปลอดภัยขึ้นหน่อย

ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่ฉันเชื่อใจถังหมิงหลีอย่างสนิทใจไปแล้ว

เมื่อถังหมิงหลีฟังเรื่องยา เขาก็รู้สึกตื่นเต้นทันที “เธอเอาใบไม้นั่นไปกลั่นเป็นยาแล้วเหรอ?สรรพคุณเป็นยังไง?”

“หนึ่งขวด สามารถยืดอายุได้หนึ่งเดือน”

ถังหมิงหลีรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย “แค่เดือนเดียวเองเหรอ?”

ฉันว่าต่อ “ภายในเวลาหนึ่งเดือน ร่างกายของผู้ป่วยจะกลับสู่สภาวะสูงสุด แทนที่จะนอนตายอยู