บทที่ 65

“แม่” เด็กทารกทั้งสองชูมือที่เปื้อนเลือดขึ้นพลางคลานเข้ามาหาหล่อน “แม่”

“อ๊าย” หวงซินกรีดร้องด้วยความตกใจ พลันดวงตาก็กลอกกลับไปมาจนเป็นลมล้มไป

ร่างเล็กยืนอยู่ด้านล่างตึกบริเวณที่อยู่อาศัยระดับไฮเอนด์ของหล่อน ก่อนเผยรอยยิ้มเย็นชาตรงมุมปาก

ถึงแม้ว่าวิญญาณทารกจะหลอกหลอนแม่ แต่พ่อก็มีกรรมบาปด้วยเช่นกัน ดังนั้นในค่ำคืนนี้ทารกทั้งสองจึงออกตามหาพ่อของตนเอง แม้จะต้องพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินก็ตาม

เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันได้ยินข่าวว่าหวงซินฝันร้าย ซ้ำยังจิตผิดปกติเล็กน้อย พ่อแม่ของหล่อนจึงพากลับไปรักษาตัวที่บ้านเกิด ในขณะเดียวกันเศรษฐีผู้มีหน้ามีตาในสังคมก็ถูกหลอกหลอนในบ้านกลางดึกทำเอาชุลมุนวุ่นวายกันทั้งบ้าน คนหนึ่งขาหัก ส่วนอีกคนโดนหัวโขก ตอนนี้กำลังหาอาจารย์จากทุกหนทุกแห่งเพื่อขับไล่ผี

ปากเรียวบางยิ้มเยาะ พระเจ้ากระทำบาปยังสามารถให้อภัยได้ ทว่าตนเองกระทำบาปนั่นไม่สามารถไว้ชีวิตได้

ความคับแค้นใจของวิญญาณทารกทั้งสองตนยังมีไม่มาก ตอนนี้ทั้งสองได้แก้แค้นแล้วและถึงเวลาที่จะได้ไปกลับชาติมาเกิดใหม่อีกครั้ง ส่วนหวงซินและพ่อเด็กทั้งสองอาจจะป่วยเป็นเวลาสามถึงห้าเดือนเท่านั้นเอง

น่าเสียดายที่หวงซินเพิ่งจะคบ