บทที่ 56

ตรงนั้นมีประตูปิดตายอยู่บ้านหนึ่ง และมันก็มีแป้นใส่รหัสอยู่ข้างประตู!

ชายคนนี้ถอดมือถือที่แขวนอยู่ตรงคอของฉันออก แล้วใช้เท้าเหยียบจนละเอียด จากนั้นเขาก็หันไปกดรหัสสองสามตัว ประตูเหล็กนั่นก็เปิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาจึงเดินเข้าไปข้างในทันที

ในขณะที่ถังหมิงกำลังไล่ตามมา อีกฝ่ายก็ใช้แรงทั้งหมดปิดประตู

เสียงประตูกระแทกกันดังปัง ราวกับจะแยกความเป็นความตายออกจากกัน

หยวนจุนเหยาเนื้อตัวสั่นเทาด้วยความกลัว ผู้ชายคนนี้เป็นใครกัน เขาต้องการอะไรกันแน่?

ภายในห้องแห่งความลับอันมืดมิดนี้ มองไปทางไหนก็ไม่เห็นอะไร ได้ยินแต่เสียงปลดล็อค เขาเปิดตู้เซฟใบนั้นออกแล้วหยิบเอกสารกองหนึ่งออกมา

“แกเป็นใคร?” ฉันรวบรวมความกล้าถามออกไป “ตกลงว่าโรงงานเคมีนี่มันมีความลับอะไรกันแน่?”

ร่างบางลุกขึ้นยืนพลางคลำไปทั่ว ๆ จนคลำไปเจอพวกเศษขวดแก้ว ของพวกนี้ทั้งหมดล้วนเป็นของที่ใช้สำหรับทำการทดลองทางเคมี

จุนเหยาใจเต้นแรง เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้หลาย ๆ ข้อ เป็นไปได้ไหมว่าตอนนั้นจะมีคนมาผลิตยาที่นี่?

ไม่ ไม่ถูกต้อง การผลิตยาอย่างเปิดเผยในโรงงานเคมี เป็นเรื่องที่ไม่มีทางซ่อนไว้ได้ เว้นแต่ว่าทั้งโรงงานจะมีคนเข้าร่ว