ไฟรักสัมพันธ์ลวง

ไฟรักสัมพันธ์ลวง

ตอนที่1 อุบัติเหตุ

มันเป็นช่วงค่ำของฤดูร้อนที่สวยงามในขณะที่ดวงอาทิตย์ค่อยๆ ลับขอบฟ้าไป เสียงนกร้องเจื้อยแจ้ว ลมพัดเบาๆ ทำให้ใบไม้สั่นไหว กนกอรกำลังขับรถกลับบ้านหลังจากทำงานมาทั้งวันเธอแวะสังสรรค์มื้อค่ำกับเพื่อนนิดหน่อย เมื่อเธอได้รับโทรศัพท์จากศตพร พี่สาวฝาแฝดของเธอ

"กนก ฉันต้องการความช่วยเหลือจากเธอด่วนที่สุดเธอต้องมาหาพี่เดี๋ยวนี้นะ"

ศตพรพูดผ่านโทรศัพท์ น้ำเสียงของเธอสั่นเครือและตึงเครียดทำเอากนกแฝดน้องถึงกับตกใจเป็นอย่างมากว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับพี่สาวของเธอ

"เป็นอะไรไปหรือเปล่าพี่" กนกถามด้วยความกังวลระคนเป็นห่วงมากกว่า

"ฉันประสบอุบัติเหตุ และฉันไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร เธอช่วยมาหาพี่ที่เกิดเหตุได้ไหมพี่จะส่งโลเคชั่นไปให้รีบมานะกนกพี่กลัว"

เสียงสั่นของพี่สาวทำเอากนกรีบไปที่เกิดเหตุโดยไม่ต้องคิดด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นและทำไมถึงเกิดอุบัติเหตุครั้งนี้ขึ้นได้

เมื่อเธอมาถึงที่เกิดเหตุ เธอเห็นรถของศตพร ชนเข้ากับต้นไม้ โดยที่เธอเห็นว่าศตพรพี่สาวของเธอนั้นนั่งอยู่บนขอบถนน ใบหน้าซีดเซียว มือสั่น และได้แต่ก้มหน้านั่งกัดเล็บมือตัวเอง

"เกิดอะไรขึ้น พี่"

กนกรีบเดินเข้าไปถามโดยพยายามทำให้เธอเย็นลงพร้อมกับโอบกอดพี่สาวเอาไว้

"ฉันไม่รู้ ฉันกำลังขับรถอยู่ แล้วจู่ๆ ก็มีรถพุ่งเข้ามาชนฉัน ฉันเสียการควบคุมและชนเข้ากับต้นไม้"

ศตพรพูด น้ำตาไหลอาบหน้า

กนกรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เพราะปกติแล้วพี่สาวของเธอขับรถอย่างระมัดระวังเสมอ และอุบัติเหตุก็ดูรุนแรงเกินไปสำหรับรถคันเดียว เธอตัดสินใจสอบสวนเพิ่มเติม

“พี่ พี่ต้องบอกฉันว่ามันเกิดอะไรขึ้น”

กนกหันมาถามศตพรพร้อมกับกดโทรศัพท์เพื่อที่จะเรียกรถพยาบาลเพราะดูเหมือนว่ารถอีก2คันที่ตกลงข้างทางจะมีคนติดอยู่ในนั้น

“กนกฟังพี่นะ เธอต้องช่วยพี่พี่ไม่รู้จริงๆ อยู่ๆ รถคันนั้นก็พุ่งมาชนพี่เองพี่หักหลบและชนต้นไม้แต่รถคันนั้นเสียหลักและพุ่งลงไปข้างทางทันทีเธอต้องเชื่อพี่นะ พี่จะทำยังไงดีกนกพี่เพิ่งจะได้รับคำยืนยันว่าได้ทุนไปต่อโทที่เมืองนอกด้วยพี่จะทำยังไงหากเป็นคดีความพี่ว่าพี่คงหมดโอกาสที่จะได้ไปแน่ๆ ทำยังไงดี”

“เอางี้พี่กลับบ้านไปก่อน จำไว้นะว่าพี่ไม่ได้มาอยู่ที่นี่พี่อยู่ที่บ้านตั้งแต่สองชั่วโมงที่แล้วเข้าใจไหมรีบไปเร็วเข้า”

กนกจับไหล่พี่สาวแล้วรีบบอกให้เธอกลับไปที่บ้านเมื่อตำรวจมาถึง กนกกล่าวโทษว่าเป็นต้นเหตุของอุบัติเหตุทันที โดยบอกว่าเธอเห็นรถสองคันขับแซงกันมาและจะพุ่งชนเธอ เธอจึงหักหลับแต่รถมันกับเฉี่ยวโดนกันเล็กน้อยเลยทำให้ชนเข้ากับต้นไม้ และรถทั้งสองคันนั้นก็เกี่ยวกันและหมุนกลางถนนก่อนจะพลิกคว่ำ

ในขณะที่ปราณได้รับแจ้งเหตุว่าน้องชายและคนรักของเขาเกิดอุบัติเหตุนั้นเขาก็รีบเดินทางมาที่เกิดเหตุในทันทีในตอนที่เข้าใกล้ที่เกิดเหตุ หัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความกลัวและความกังวล เขามองเห็นไฟกระพริบของรถฉุกเฉินและซากรถเกลื่อนถนน จิตใจของปราณโลดแล่นเมื่อเขานึกถึงคู่หมั้นและน้องชายของเขาที่ทั้งคู่อยู่ในรถ

“ทำไมสองคนนั้นถึงขับรถออกมาคนละคันและประสบอุบัติเหตุได้นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน”

ปราณได้แต่คิดในใจแต่ว่าตอนนี้เขาแทบจะคิดอะไรไม่ออกแล้วเขาวิ่งไปที่เกิดเหตุ เบียดผ่านฝูงชนที่เฝ้าดูอยู่และตะโกนเรียกคนที่เขารัก

ใน ขณะนั้นเองที่เขาเห็นร่างไร้ชีวิตของคู่หมั้นนอนอยู่บนพื้น รายล้อมไปด้วยแพทย์ที่พยายามช่วยเธออย่างไร้ประโยชน์ หัวใจของปราณแตกเป็นล้านชิ้นเมื่อเขาตระหนักว่าเขาจะไม่ได้เห็นรอยยิ้มหรือได้ยินเสียงหัวเราะของเธออีกแล้ว

น้องชายของเขาปริณได้รับบาดเจ็บสาหัสและถูกนำส่งขนขึ้นรถพยาบาล ปราณรู้สึกโล่งใจที่อย่างน้อยของเขายังมีชีวิตอยู่ แต่ความเจ็บปวดและความปวดร้าวจากการสูญเสียคู่หมั้นของเขานั้นท่วมท้น และไม่อาจจะระบายออกมาเป็นคำพูดได้ ชายหนุ่มร้องตะโกนออกมาอย่างดัง

“ไม่นะพรพิมลทำไมคุณถึงมาด่วนจากผมไปแบบนี้”

ปราณเอาแต่ร่ำไห้โดยที่ไม่อายสายตาแต่ละคู่ที่จับจ้องมองมาที่เขาแต่อย่างใด

ในขณะที่ปราณพยายามทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น จิตใจของเขาก็หันไปหาสาเหตุของอุบัติเหตุ

เขารู้ว่าผู้หญิงคนที่ขับรถมีประวัติขับรถโดยประมาทและดื่มเหล้ามาก่อนหน้านี้เพราะตำรวจได้กลิ่นแอลกอฮอล์เลยจับเป่าทันทีก่อนที่เขาจะมาถึง

ความโกรธขอปราณพลุ่งพล่านในขณะที่เขาคิดว่าการตายของคู่หมั้นของเขาเกิดจากพฤติกรรมที่ขาดความรับผิดชอบของผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงหน้า โดยที่เธอแทบไม่รู้สึกสะทกสะท้านอะไรเลยกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับน้องชายและหญิงอันเป็นที่รักของเขา

เขาไม่มีวันให้อภัยเธอสำหรับการกระทำที่บ้าบิ่นของเธอและความเจ็บปวดที่เธอทำให้เขาและครอบครัวของเขา ปราณจ้องมองใบหน้าของกนกเอไว้และจะจดจำคืนที่น่าเศร้าและความรักที่เขาสูญเสียไปเสมอ