บทที่ 881

อาหรูถอนหายใจเบา ๆ “เพคะ หม่อมฉันจะออกไป”

เมื่อพระชายาอันมาถึงห้องหนังสือ อ๋องอันก็ลุกขึ้นจับมือนางแล้วพูดเบา ๆ ว่า "ทำไมใส่เสื้อผ้าน้อยจริง ไม่หนาวรึ?”

พระชายาอันยิ้มอย่างอ่อนโยน "ไม่หนาว ลมอุ่นดีเพคะ"

"รีบนั่งลงเถอะ" หลังจากให้นางนั่งลง อ๋องอันก็โอบไหล่นางแล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า "เจ้ารู้เรื่องที่พระชายาฉู่จะคลอดแล้วใช่ไหม? เพราะเรื่องของนางทำให้ไท่ซ่างหวงและไทเฮาล้มป่วย ข้าจึงเป็นห่วง"

พระชายาอันถอนหายใจอย่างโศกเศร้า "ใช่ หม่อมฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่จู่ ๆ เรื่องก็วุ่นวายเช่นนี้"

"ก่อนหน้านี้ ถึงข้าจะมีเรื่องเข้าใจผิดกับเจ้าห้า แม้ว่าในภายหลังความเข้าใจผิดจะคลี่คลายลงแล้ว แต่ก็มีความร้าวฉานเหลืออยู่ ข้าเองก็ไปถามไถ่เขาไม่ได้ แต่เป็นพี่น้องกัน เมื่อเกิดเรื่องขึ้นที่จวนของเขา ในฐานะพี่ชายจะไม่สนใจถามไถ่มันก็รู้สึกไม่ดีนัก เจ้าเข้าวังไปหาพระสนมเสียนเฟย และให้คำแนะนำนิดหน่อยก็ถือว่าพวกเราทำดีที่สุดแล้ว”

พระชายาอันมองเขาด้วยแววตาลังเล “วันที่เจ้าห้าพาคนมาก่อเรื่อง และเอาแต่พูดว่าท่านทำร้ายพระชายาของเขา มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

นางอยากจะถามเรื่องนี้มานานแล้ว แต่ไม่กล้าถาม เพรา