บทที่ 673

ลูกคนนี้ค่อนข้างจะดื้อรั้นไปหน่อย แต่ก็มีความสามารถอยู่บ้าง

เสียที่ใจร้อนไป

ไม่สิ พอได้รับความไว้วางใจให้รับผิดชอบเรื่องสำคัญ ก็เริ่มดื้อรั้นพยายามขัดขืน

อวี่เหวินห่าวกล่าวว่า "หากเสด็จพ่อระแวงในตัวของเจ้าเมืองจิ่งเป่ย ก็ไม่จำเป็นต้องให้ลูกแต่งกับคุณหนูฮู้ก็ได้ เสด็จพ่อก็รับคุณหนูฮู้เป็นบุตรบุญธรรม แต่งตั้งให้นางเป็นองค์หญิง และขอให้นางเข้าวังอยู่เป็นเพื่อนเสด็จแม่มันก็ได้เหมือนกันไม่ใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ?”

จักรพรรดิหมิงหยวนจ้องมองเขาด้วยความโกรธ "เหมือนกันอย่างไร?"

เจ้าเด็กคนนี้ไม่รู้จักความเหมาะสมเอาซะเลย

หลังจากแต่งงานกับคุณหนูฮู้แล้ว เจ้าเมืองจิ่งเป่ยก็จะกลายเป็นพ่อตาของเขา นี่เป็นการยกย่อง และสนับสนุนเขามากขนาดไหน?

ดูเหมือนว่าจะต้องลับคมอีกสักหน่อย แม้ว่าขอบเหลี่ยมจะไม่โค้งมน แต่อย่างน้อยด้านคมก็ต้องมนลงอีกสักเล็กน้อย

จักรพรรดิหมิงหยวนทรงกริ้วมาก ตวามคิดที่ว่ารับคุณหนูฮู้เป็นบุตรบุญธรรม ตัวเขาเองก็ไม่เคยคิดมาก่อน

เมื่อมองดูในตอนนี้ นี่ก็เป็นกลยุทธ์ที่เป็นไปได้

เรื่องยุ่งยากก็ได้เกิดขึ้นแล้ว หยวนชิงหลิงที่ถูกไล่ให้กลับบ้านแม่ไป เจ้าเด็กดื้อคนนี้ หากไม่สั่งสอนเสียบ้าง เกรงว่าวั