บทที่ 358

เมื่อรถม้ากลับมาถึงจวนอ๋อง หยวนชิงหลิงก็อ้วกออกมาจนไม่มีเรี่ยวแรงแล้ว

อวี่เหวินห่าวรีบอุ้มนางเข้าไปในจวนราวกับก้อนสำลีเบานุ่ม กู้ซีตามเข้ามาอย่างท้อใจ ใครจะไปคิดว่าเห็นปกติพระชายาฉู่สง่างามน่าเกรงขาม แต่ไม่คิดว่านางจะอ่อนแอถึงเพียงนี้ ถ้านางอารมณ์ไม่ดีโกรธขึ้นมาจริง ๆ ชาตินี้เขาก็ไม่ต้องคิดแต่งงานกับหยวนชิงผิงแล้ว

ท่านหมอมาแล้ว

อวี่เหวินห่าวลูบใบหน้านาง และกล่าวอย่างวิกตกกังวลว่า “ไม่เป็นไร ให้หมอตรวจชีพจรสักประเดี๋ยว”

หยวนชิงหลิงอาเจียนจนอึดอัดทรมานไปหมด จะโกรธเขาลงได้ที่ไหน? เห็นใบหน้าบวมช้ำของเขาก็รู้สึกปวดใจเช่นกัน “ท่านไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ล้างหน้าทำให้กลิ่นเหล้าหายไปที กลิ่นเหล้าของท่านมันทําให้ข้ารู้สึกอึดอัดมาก”

อวี่เหวินห่าวรีบถอยออกไปหลายก้าว “ข้าไม่ทำให้เจ้าเหม็น รอท่านหมอตรวจเจ้าแล้ว ข้าจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้า”

“ออกไปข้างนอกเลย!” หยวนชิงหลิงลึงตามองเขา

เมื่อยืนอยู่ในตําแหน่งนั้น ลมพัดมาพอดี กลิ่นเหล้าก็โชยมาตามลมนาง นางรู้สึกคลื่นไส้อาเจียน และอยากจะอาเจียนอีกครั้ง

อวี่เหวินห่าวทำได้แค่ถอยออกไป กู้ซีที่ยืนอยู่ด้านข้าง ทั้งคู่มองตากัน อวี่เหวินห่าวสบถออกมา “ถ้านางเป็น