บทที่ 282

พระชายาจี้เป็นวัณโรคแล้วจริง ๆ

หมอหลวงได้ยืนยันแล้วว่าอ๋องจี้ได้เสียเงินไปมาก เพื่อให้หมอหลวงเก็บรักษาความลับนี้ไว้ไม่ให้แพร่งพรายออกไป

แต่ว่าก่อนหน้านี้ได้มีหมอทำการรักษาแล้ว คงไม่สามารถยับยั้งข่าวนี้ไว้ได้

วันรุ่งขึ้นหลังจากที่พระชายาจี้ ได้ถูกหยวนชิงหลิงทำการเปิดเผยเรื่องที่เป็นวัณโรคจากจวนอ๋องหวย ก็เริ่มมีอาการไอขึ้นมา

คิดว่าไอเพราะเกิดจากลมหนาว จึงได้ให้หมอจัดยาให้ แต่ยิ่งกินยากลับยิ่งไอมากขึ้น

โรคนี้เป็นแบบกระทันหัน และเป็นอันตรายมาก

หลังจากป่วยมาแล้ว เข้าวันที่ 5 จึงเริ่มมีไข้สูง ไอไม่หยุด จึงได้เชิญหมอออกมาตรวจอีกครั้ง

ผู้ที่เป็นวัณโรค เสมือนว่ามีลางมรณะมาครอบไว้บนศีรษะ

แต่ทว่านางก็ยังไม่สิ้นหวัง เพราะในเมื่อหยวนชิงหลิงสามารถรักษาอ๋องหวยให้หายได้

ก็จะต้องมีหมอที่รักษานางให้หายได้เช่นกัน

แต่ไม่สามารถพูดได้ว่า ฝีมือการแพทย์ของหยวนชิงหลิง ไม่เป็นสองรองใคร

แต่ที่นางไม่รู้คือ หยวนชิงหลิงไม่ได้มีฝีมือการแพทย์ดีอะไร นางมีเพียงแต่ยาที่ใช้ในการรักษาเท่านั้น

ผู้ที่เป็นวัณโรคบางคนสามารถอยู่ได้หลายปี แต่ถ้าเกิดโรคขึ้นมาแบบกระทันหัน บางทีอาจจะไปเลยก็ได้

แต่อาการของพระชายาจี้เป