บทที่ 280

อวี่เหวินห่าวพูดอย่างโกรธเคือง “คืนนี้ที่ข้าตกระกำลำบากแบบนี้ สุดท้ายคนที่ผิดคือข้างั้นรึ?”

“ท่านอ๋องไม่ผิด” ถังหยางที่ได้บรรลุทักษะงี่เง่าไร้สาระนี้ถึงระดับสูงสุดแล้ว “แต่พระชายาเองก็ไม่ผิดเช่นกัน ถ้าผิดคงผิดที่ไม่ควรหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูดอีก ยกตัวอย่างเช่น พระชายาไม่ใส่ใจผู้หญิงที่ผ่านมาของท่านอ๋องเลย ท่านอ๋องรู้สึกมีความสุขไหมพ่ะย่ะค่ะ?”

อวี่เหวินห่าวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “คงไม่มีความสุข แต่ว่าคืนนี้คงไม่น่าเวทนาขนาดนี้”

“ความยากลำบากเกิดขึ้นเป็นครั้งคราว เห็นได้ชัดเลยว่าพระชายาให้ความสำคัญกับท่านอ๋องมากจริง ๆ ในใจนางมีท่านอ๋องอยู่ ดังนั้นกระหม่อมคิดว่าท่านอ๋องควรไปหาพระชายาเพื่อยอมรับผิดเรื่องนี้”

อวี่เหวินห่าวจ้องเขม็ง “ยอมรับผิด? เมื่อกี้เจ้าพึ่งบอกว่าข้าไม่ผิดอะไรเลย”

“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวว่าถูกหรือผิดนะพ่ะย่ะค่ะ ระหว่างสามีภรรยามีแบ่งแยกถูกผิดจริง ๆ ที่ไหน? หนีไม่พ้นการปลอบง้อ รัก แล้ววันเวลาเหล่านั้นก็ผ่านพ้นไป” ถังหยางพยายามเกลี้ยกล่อมอย่างต่อเนื่อง ไม่ยอมให้เจ้านายทั้งสองทะเลาะกันเป็นปัญหารุนแรง จวนอ๋องยากที่จะมีวันคืนอันสงบสุข

อวี่เหวินห่าวถูกหลอกเข้าเต็มเปา เขาคล้อยต