Share
บทที่ 30 ความสุขที่แย่งมาจากมือเธอ
Related chapters
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 1 สูญเสียทั้งฐานะและชื่อเสียงเกียรติภูมิ
กู้หว่านฉิงรู้สึกราวกับเหมือนมีหมอกหนาทึบปกคลุมอยู่ตรงหน้า บดบังสายตาของเธอยื่นมือออก มองไม่เห็นนิ้วทั้งห้า แต่รู้สึกได้ชัดเจน!ราวกับมีเปลวไฟห่อหุ้มกายไว้ทั้งร่าง ไอคลื่นความร้อนพัดสาดเข้ามาเป็นระลอกข้างหูมีเสียงหอบหายใจหนักๆ เป็นเสียงครางต่ำของชายที่ไม่อาจสะกดกั้นได้ และแฝงไปด้วยความต้องการครอบครองอย่างรุนแรงเธอพยายามลืมตาเพื่อมองให้ชัดเจน แต่เปลือกตาของเธอกลับรู้สึกหนักอึ้งราวกับมีน้ำหนักเป็นพันๆกิโลไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน พายุลมฝนก็หยุดลง ในที่สุดเธอก็เหลือบเห็นหน้าอกแน่นและเซ็กซี่ ตรงตำแหน่งใกล้กับหัวใจด้านซ้ายมีนกอินทรีดำที่กำลังกางปีกโบยบิน ดวงตาของนกอินทรีคมกริบราวกับสัตว์ร้าย ที่แฝงไปด้วยความดุร้าย......มันเหมือนกับสายตาของยมทูต ที่ทำให้ต้องรู้สึกสั่นกลัว!“กรี๊ด...”กู้หว่านฉิงร้องออกมาด้วยความตกใจพร้อมกับตื่นจากฝันเธอนั่งตัวตรงบนเตียงด้วยเหงื่อที่เย็นๆท่วมหัว ท้องที่ตั้งครรภ์เก้าเดือนทำให้การเคลื่อนไหวของเธอดูเงอะงะและยากลำบากนอนอยู่ข้างๆ คุณยายเจียงที่รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของหลานสาว ก็รีบลุกขึ้นถาม”เป็นอะไรไปล่ะ ยัยหนู? ฝันร้ายอีกแล้วเหรอ?”กู้หว่านฉิงพยัก
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทท่ี 2 อุบัติเหตุ
ห้าปีต่อมาณ ร้านขายยาแผนโบราณในเมืองหยุนเฉิงที่ตกแต่งร้านแบบย้อนยุคกู้หว่านฉิงเพิ่งขายสมุนไพรชุดหนึ่งได้รายได้มาไม่เลวเลยทีเดียวเธอเดินไปทางที่จอดรถอย่างอารมณ์ดี ตั้งใจว่าจะพาเด็กน้อยสองคนในรถไปกินอาหารดีๆห้าปีก่อน เธอให้กำเนิดลูกแฝดชายหญิงก็เลยพาคุณยายกับลูกสองคนไปอาศัยอยู่แถบชานเมือง และที่นั่นเธอได้รู้จักกับหมออาวุโสคนหนึ่งที่สอนเธอเกี่ยวกับการแพทย์ การแยกแยะสมุนไพรต่างๆ รวมถึงการปลูกสมุนไพรด้วยตลอดห้าปีที่ผ่านมา เธอใช้มันเลี้ยงดูครอบครัวปัจจุบันเด็กทั้งสองเติบโตอย่างแข็งแรงและชีวิตก็ราบรื่นและมีความสุขระหว่างที่คิดอยู่นั้นกู้หว่านฉิงก็เดินผ่านจัตุรัสกลาง ในตอนนี้หน้าจอคริสตัล LCD ขนาดใหญ่เหนือจัตุรัสกำลังประกาศข่าวอยู่ "ดาราน้องใหม่ในวงการบันเทิง คุณหนูตระกูลกู้ผู้ร่ำรวย —— กู้หยู่ซิน เตรียมเข้าพิธีแต่งงานกับคุณชายตระกูลฉิน ฉินจือโม่ หลังจากคบหากันมานานถึงห้าปี ในที่สุดก็ได้สมหวัง"กู้หว่านฉิงหยุดก้าวทันที เธอเงยหน้าขึ้นมองไปที่หน้าจอเห็นภาพชายหญิงในภาพที่กำลังถ่ายภาพพรีเวดดิ้งอยู่พอดีทั้งสองกอดกันอย่างลึกซึ้ง เต็มไปด้วยความรัก!กู้หว่านฉิงรู้สึกเจ็บปวดในดวง
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 3 รับผิดชอบทั้งหมด
"หม่ามี๊ ผมกับน้องไม่เป็นไรฮะ"กู้เย่เฉินพูดอย่างใจเย็นกู้หว่านฉิงรู้สึกดีใจ โชคดีที่เด็กๆไม่เป็นอะไรมาก เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายเบรกทันเวลา เธอจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก"ลูกรัก หม่ามี๊จะลงจากรถไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นนะ? พวกหนูอยู่ในรถกันให้เรียบร้อยนะ "เธอกำชับไว้ก่อนหนึ่งประโยค จากนั้นก็ปลดเข็มขัดนิรภัย เปิดประตูลงจากรถในตอนนั้นเองคนขับรถก็ลงจากรถ ตรวจดูสภาพรถ สีหน้ามีความโกรธเล็กน้อย เมื่อเห็นกู้หว่านฉิง เขาก็ถามขึ้น"คุณขับรถอะไรของคุณ? อยู่ดีๆ ก็หยุดกลางถนน!""ขอโทษจริงๆ รถของฉันดูเหมือนจะเสียค่ะ"กู้หว่านฉิงรู้ว่าเป็นปัญหาที่เธอเองจึงขอโทษอย่างจริงใจ แล้วหันไปดูรถของเธอ ด้านหลังยุบลงไปเป็นหลุมใหญ่ ก่อนจะดูรถของอีกฝ่ายใบหน้าของเธอซีดเผือดในทันที เมื่อเธอจำได้ว่ารถที่อยู่ตรงหน้าเป็นรถเมอร์เซเดสมายบัค และยังเป็นรุ่นลิมิเต็ดที่มีจำนวนจำกัดทั่วโลก มูลค่าพื้นฐานนั้นประมาณสองร้อยล้านบาทกู้หว่านฉิงรู้ดีว่าครั้งนี้เธอต้องรับผิดชอบ เรื่องเงินชดเชยอุบัติเหตุควรเป็นหน้าที่เธอพอคิดว่าจะต้องชดใช้เงินมากขนาดนั้น หัวใจของเธอก็ตกวูบในช่วงสองปีที่ผ่านมา ครอบครัวค่อนข้างลำบากเพราะคุณยายป่วย
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 4 เสี้ยวแรกแห่งความตกตะลึง
ดูจากท่าทางเขาแล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถตัดสินใจได้เจ้าของรถควรนั่งอยู่ข้างหลังกู้หว่านฉิงแอบมองไปโดยไม่รู้ตัว ก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ที่เบาะหลังของรถ สวมสูทสีดำเรียบร้อย ใบหน้าหล่อเหลาอย่างที่สุด มีออร่าที่เต็มไปด้วยความสูงส่งจนไม่สามารถมองข้ามได้เพียงแต่ว่าริมฝีปากของเขาขาวมาก ดูอ่อนแอเล็กน้อยและกำลังหลับตาพักผ่อนข้างๆชายคนนั้นยังมีชายหนุ่มสวมแว่นตาขอบทองนั่งอยู่ ดูเป็นผู้ใหญ่มั่นคง ในดวงตาแฝงด้วยความเฉลียวฉลาดและการคิดวางแผน ทว่าคิ้วแฝงด้วยความกังวลเขาเอ่ยปากพูดว่า:"ลุงหลี ให้นามบัตรกับคุณผู้หญิงคนนี้ ไปก่อนแล้วค่อยคุยเรื่องการชดเชยทีหลัง ตอนนี้พาคุณชายไปหาผู้อาวุโสฮั่วก่อน อย่าเสียเวลาอยู่ที่นี่"ขณะที่พูดอยู่นี่ เมื่อเข้าใกล้รถกู้หว่านฉิงก็ใช้ความประสาทรับกลิ่นที่เฉียบแหลมของเธอ ได้กลิ่นคาวเลือดที่ลอยออกมาจากในรถเธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ในใจคาดเดาว่าผู้ชายบนรถน่าจะได้รับบาดเจ็บ เธออดไม่ได้ที่จะมองเขาอยู่หลายครั้ง ผู้ชายคนนี้ดูไม่ใช่คนดีอะไร ลี่โม่เจวี๋ยที่อยู่บนรถ ขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกถึงสายตาที่จ้องมองมาจากข้างๆเขาค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้น ดวงตาของเขาลึกรา
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 5 ต้องให้เขามีชีวิตอยู่ต่อให้ได้
กู้หว่านฉิงถอนหายใจในใจด้วยความรู้สึกหนักอึ้ง เธอโทรบอกที่อยู่กับบริษัทลากรถก่อน จากนั้นจึงติดต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจจราจรไม่นานนัก หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายมาถึงที่เกิดเหตุ ตำรวจจราจรก็ได้สอบถามสถานการณ์คร่าวๆ และเมื่อทราบว่าได้ตกลงกันเองแล้ว ก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเธอมองดูบริษัทลากรถลากรถไปด้วยความรู้สึกเสียดาย"คุณกู้ กรุณาไปสถานีตำรวจกับผมเพื่อบันทึกคำให้การด้วยครับ"เจ้าหน้าที่ตำรวจจราจรเดินเข้ามาพูดประโยคหนึ่งกู้หว่านฉิงพยักหน้ารับคำ จูงเจ้าตัวน้อยขึ้นรถตำรวจ รอจนจัดการทุกอย่างเรียบร้อย พอกลับถึงบ้านก็เป็นเวลาค่ำแล้วอีกด้านหนึ่งนั้นรถของลี่โม่เจวี๋ยก็มาถึงร้านขายยาตระกูลฮั่วแล้วผู้ช่วยเซียงหนานเดินนำลงจากรถมา ก่อนจะเปิดประตูรถและช่วยคนขับพยุงลี่โม่เจวี๋ยเข้าไปทันทีที่เขาเข้าประตู เขาก็มองไปที่พนักงานต้อนรับสาวและถามอย่างเร่งรีบว่า "ผู้อาวุโสฮั่วอยู่ไหน?"พนักงานต้อนรับรีบเดินเข้ามาและพาเขาเข้าไปข้างใน "ผู้อาวุโสฮั่วรออยู่นานแล้วค่ะ เชิญเลยค่ะ"ไม่นานนักลี่โม่เจวี๋ยก็ถูกเชิญเข้าห้องภายในห้องตกแต่งด้วยสไตล์คลาสสิกและมีเสน่ห์ กลิ่นหอมอ่อนของไม้จันทน์ลอยคลุ้งอยู่ในอากาศ บรรยากาศเง
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 6 ผู้ช่วยชีวิต
เซียงหนานที่อยู่ข้างๆก็ตกใจขึ้นมาและรีบถามว่า: "ผู้อาวุโสฮั่ว มีเยอะไหมครับ? ถ้ามีผมหวังว่าผู้อาวุโสฮั่วจะยอมขาย มีเท่าไหร่เราซื้อหมดครับ!"ถ้าแบบนี้คุณชายอาจจะไม่ต้องมาเจ็บปวดมากขนาดนั้นก็ได้ผู้อาวุโสฮั่วหัวเราะแล้วพูดว่า, "คิดว่ามันเป็นผักกาดขาวหรือยังไง คิดจะซื้อเป็นกำๆงั้นเหรอ? ก็บอกแล้วว่ามันหายาก""งั้น……"ยากมากที่จะได้เห็นความหวังอันน้อยนิด เซียงหนานยังคงไม่ยอมแพ้ผู้อาวุโสฮั่วเอ่ย:"มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญน่ะ หญิงสาวที่มักหาสมุนไพรมาให้บอกว่าเธอบังเอิญได้มันมาไม่กี่ต้น ปู่ก็ถามเธอแล้วว่ามีเหลืออีกไหม เธอบอกว่าไม่มีแล้ว"เซียงหนานมีสีหน้าผิดหวังขึ้นมาอย่างชัดเจน ลี่โม่เจวี๋ยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ เพียงแต่แววตาของเขากลับหม่นหมองลงเล็กน้อยโรคเก่าของเขาเป็นมาหลายปีแล้วหลายปีที่ผ่านมาได้เสาะหาหมอที่มีชื่อเสียงทั่วโลก แต่ก็ไม่มีความหวังที่จะรักษาให้หายขาดได้ มีเพียงแค่การยืดชีวิตออกไปเท่านั้น แต่กลับมีผู้อาวุโสฮั่วนี่ที่สามารถช่วยบรรเทาอาการได้บ้างตอนนี้ ในที่สุดก็รู้ว่ามียาที่ได้ผลลัพธ์เช่นนี้แล้ว ลี่โม่เจวี๋ยย่อมหวังว่าเขาจะสามารถหาซื้อมันเพิ่มได้อีกเพื่อมาใช้ในการวิจัยยา ไม่แ
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทท่ี 7 ผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาด
กู้หว่านฉิงรดน้ำสมุนไพรอย่างระมัดระวังและเด็ดกิ่งใบที่ไม่จำเป็นออกไป ใช้เวลามากกว่าหนึ่งชั่วโมงจนกระทั่งท้องฟ้ามืดสนิท เธอถึงจะถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกยาสมุนไพรชุดนี้มีมูลค่ามากกว่าที่ให้กับผู้อาวุโสฮั่วในตอนกลางวันถึงร้อยเท่าที่ตอนกลางวันขายไปไม่กี่ต้นก็ได้มากกว่าหนึ่งแสนบาทแล้ว ต้นอ่อนชุดนี้ถ้าเลี้ยงจนโตคงมีราคามากขึ้นอีก!เป็นของที่ประเมินค่าไม่ได้ในตลาดเลยแหละ!กู้หว่านฉิงเช็ดเหงื่อออก ความรู้สึกในใจผ่อนคลายลงเล็กน้อย โดยเฉพาะเมื่อคิดว่าที่บ้านยังมีลูกน้อยสองคนที่รอเธออยู่ ความรู้สึกก็ดีขึ้นมาก บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มอ่อนโยนเธอเก็บเครื่องมือให้เรียบร้อย ล็อกประตูสวนสมุนไพร แล้วจึงเดินกลับไปที่บ้านเมื่อกลับถึงบ้านก็เปิดประตู เห็นเด็กสองคนกำลังห่อตัวด้วยผ้าขนหนูพร้อมเล่นหมากรุกกับคุณยายแมวสองตัวข้างๆ ‘ฟ่านถวน’กับ‘ถังหยวน’ก็กำลังเล่นซนอยู่ข้างๆ บรรยากาศเต็มไปด้วยความอบอุ่นและความสุข"คุณยายทวด ทวดแพ้อีกแล้ว."กู้เย่เฉินกอดอก ใบหน้าที่น่ารักของเขาเต็มไปด้วยความจริงจัง ทำให้คนอดไม่ได้ที่จะอยากลูบหัวของเขา"เย่เฉินของพวกเรานี่เก่งขึ้นเรื่อยๆเลยนะ!"คุณยายเจียงหัวเราะจนตาห
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 8 ฉันช่วยเขาได้
ในห้องโถงเหลือเพียงกู้หว่านฉิงเพียงคนเดียวเธอยืนอยู่ที่เดิมไม่รู้ว่าจะไปหรือจะอยู่ต่อกู้หว่านฉิงเพียงแค่มองแวบเดียวก็จำได้ว่าผู้ชายที่สวมแว่นตาขอบทองคนนั้นคือหนึ่งในคนที่นั่งอยู่เบาะหลังเมื่อวานนี้ที่เกิดอุบัติเหตุรถชนส่วนอีกคนหนึ่ง …… กลิ่นอายที่ดูสูงส่ง เต็มไปด้วยบรรยากาศของผู้ที่นั่งอยู่ในตำแหน่งสูงๆมานาน รวมกับกลิ่นคาวเลือดที่ได้กลิ่นตอนนั้น จากสถานการณ์ปัจจุบัน ……คนข้างในก็น่าจะเป็นเขานี่แหละ! ผู้ชายคนนั้นดูไม่ใช่คนธรรมดา เมื่อบังเอิญมาบรรจบพบเจอ ตามหลักแล้วควรจะรีบไปไกลๆถึงจะถูกทว่าแพทย์ที่เป็นพ่อแม่คนแล้วด้วยนั้นไม่อาจเพิกเฉยต่อชีวิตของผู้คนได้ ในที่สุดกู้หว่านฉิงก็รู้สึกสงสารขึ้นมาในใจในขณะที่เธอลังเลว่าจะเข้าไปดีไหม ก็ได้ยินเสียงร้องของเซียงหนานจากข้างในว่า"คุณชาย……"กู้หว่านฉิงในตอนนี้ก็ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว รีบก้าวเข้าไปในห้องพักทันทีทันทีที่ก้าวเข้าไปในประตู ก็ได้กลิ่นยาจีนที่เข้มข้นบนเตียงที่สะอาด ใบหน้าของชายที่หลับตาอยู่บนเตียงนั้นดูประณีต ใบหน้าซีดเซียวและหมดสติ แก้มทั้งสองข้างมีสีแดงที่ไม่ปกติเธอรู้ทันทีว่าเขากำลังมีไข้สูงซึ่งน่าจะเป็นมานานแล้วเซียงหน
Latest chapter
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 30 ความสุขที่แย่งมาจากมือเธอ
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 29 ควรจบได้แล้ว
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 28 ไม่รู้เรื่องพ่อ
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 27 คนที่ไม่อาจพบ
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 26 ทำให้คนหลงรัก
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 25 สติปัญญาดุจปีศาจ
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 24 ยิ่งรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 23 ไม่ต้องถอดแแล้ว
โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ บทที่ 22 เด็กน้อยผู้น่าสนใจ
