เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 533
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-11 18:01:03บทที่เกี่ยวข้อง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 534
“ผมสามารถลงทุนที่นี่และเปลี่ยนมันให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวได้นอกจากนี้เรายังสามารถจัดให้บริษัทมาสร้างโรงงานที่นี่เพื่อให้พวกเธอได้มีงานทำเรายังสามารถติดตั้งระบบน้ำและไฟฟ้า และสร้างบ้านให้พวกเธออยู่อาศัยได้ลูกตาของเฉินซิ่วน่าหดตัวลง เธอตกใจกับคำพูดของเย่ซิวอย่างถึงที่สุดแล้วแต่เธอก็สงบลงอย่างรวดเร็วและถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า "ฉันต้องจ่ายด้วยอะไร?"ดวงตาของเย่ซิวราวกับสายฟ้า เขาปล่อยพลังอันยิ่งใหญ่ออกมาจากร่าง "ผมต้องการให้คุณภักดีต่อผมและจัดหาพวกทหารรับจ้างให้ผมสุดท้ายสร้างกลุ่มที่มีสมาชิกมากกว่าสามพันคนขึ้นไป โดยที่กลุ่มจะต้องมีความสามารถในการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง มีอุปกรณ์การรบครบครัน และจะต้องเชื่อฟังคำสั่งของผมเพียงคนเดียวเท่านั้น!”ลมหายใจของเฉินซิ่วน่าสะดุดไป ในเวลานี้เย่ซิวช่างเปล่งประกายราวกับดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงสีทองเจิดจ้าแสบตา ทำให้เธอไม่กล้ามองตรงไปที่เขาเหตุผลที่เย่ซิวมีความคิดเช่นนี้ ก็เพราะเขาได้รับแหวนผนึกสิ่งของบนภูเขาเตี้ยลูกนั้นมาในเมื่อที่นั่นมีสมบัติที่ผู้บำเพ็ญตนเป็นเซียนทิ้งไว้ ที่อื่น ๆ ก็อาจจะมีสมบัติอยู่เช่นกันไม่แน่ว่าอาจมีที่ไหนสักแห่งที่มีถ้ำส
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 535
เสื้อผ้าบนผิวกายค่อย ๆ หายไปทีละชิ้น มองเห็นไปถึงเนื้อ กระดูก และอวัยวะภายใน ซึ่งได้รับความเสียหายในระดับที่แตกต่างกันร่างกายของเฉินซิ่วน่าเกร็งขึ้น จู่ ๆ เธอก็รู้สึกราวกับว่าความลับทั้งหมดของตัวเองกำลังถูกล่วงรู้เข้าให้แล้วแต่ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นและผ่านไปอย่างรวดเร็วเย่ซิวพูดว่า "ไปเตรียมถังใบใหญ่ เผาฟืนข้างใต้ เสร็จแล้วเรียกผม"เฉินซิ่วน่าไม่ได้ถามเหตุผล รีบลงไปจัดเตรียมในทันทีเย่ซิวกลับใช้โอกาสนี้กดหมายเลขโทรศัพท์ของถังต้าไห่“เจ้าสำนัก มีอะไรจะสั่งการเหรอครับ?”“นายมีเส้นสายในประเทศหยวนไหม?” เย่ซิวถามอย่างตรงไปตรงมา“ประเทศหยวน...ผมรู้จักเศรษฐีอันดับหนึ่งของพวกเขานะ พอดีเคยช่วยชีวิตหลานชายของเขาไว้ และอีกฝ่ายก็ยังติดค้างหนี้บุญคุณของผมอยู่”“ถ้างั้นก็พอดีเลย นายติดต่อเขาที บอกว่าฉันต้องการลงทุนในประเทศหยวน ขอให้เขาช่วยออกหน้าจัดการสักหน่อย ลดขั้นตอนการดำเนินการอะไรลงให้มากที่สุด ให้เหลือสักสองวันวันที่สามเริ่มทำการก่อสร้าง ยิ่งเร็วยิ่งดี สำหรับที่อยู่ ฉันจะส่งให้นายทางมือถือทีหลัง”ถังต้าไห่ยิ้มและพูดว่า "เจ้าสำนักวางใจได้เลยครับ ประเทศเล็ก ๆ อย่างประเทศหยวน มีความ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 536
“โฮ่ง ๆ ๆ…”ทันใดนั้น ก็มีฝูงหมาป่ามากมายโผล่มานอกหมู่บ้าน!แววตาแต่ละตัวเปล่งประกายเย็นเยียบและเต็มไปด้วยความดุดัน บนหลังของหมาป่าแต่ละตัวมีร่างคนเถื่อนที่แต่งกายด้วยหนังสัตว์นั่งอยู่ คนเถื่อนเหล่านี้สะพายธนูไว้ที่หลัง มือถือปืนโบราณแบบพื้นบ้าน อีกทั้งยังมีจำนวนมากมายผู้หญิงในหมู่บ้านต่างพากันอุ้มลูกหลบเข้าไปในบ้าน ก่อนจะหยิบอาวุธที่มีออกมาเตรียมพร้อมรับมือหมาป่าตัวหนึ่งที่ดูแข็งแกร่งกว่าตัวอื่นก้าวออกมา บนหลังของมันมีชายคนหนึ่งนั่งตระหง่านอยู่ แววตาเต็มไปด้วยความดุร้ายและโหดเหี้ยม เขาจ้องมองผู้หญิงในหมู่บ้านอย่างดูถูกดูแคลน ก่อนจะยิ้มเยาะ “เฉินซิ่วน่าอยู่ไหน? ให้เธอออกมาซะดี ๆ!”หนึ่งในผู้ช่วยของเฉินซิ่วน่าก้าวออกมา ก่อนจะตะโกนถามอย่างไม่พอใจ “อาโม่เค่อ แกคิดจะทำอะไร!”ชายที่ถูกเรียกว่าอาโม่เค่อจ้องมองผู้หญิงในหมู่บ้านทีละคนด้วยสายตาหื่นกระหาย พลางเอ่ย “ฉันก็จะมากำราบพวกเธอน่ะสิ!”ผู้ช่วยของเฉินซิ่วน่าหัวเราะเยาะ “แกคงลืมไปแล้วสินะว่าเคยพ่ายแพ้ให้พวกเราไปตั้งกี่ครั้งแล้ว!”อาโม่เค่อหัวเราะลั่น “นั่นมันอดีต แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกันแล้ว พวกแกออกมาได้!”ก็มีคนกลุ่มใหญ่อ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 537
เด็กหญิงคนหนึ่งถือไม้กวาดกระหน่ำฟาดใส่หลังทหารรับจ้างคนหนึ่งทหารรับจ้างคนนั้นกำลังจับทหารหญิงคนหนึ่งไว้“ไอ้ตัวน่ารำคาญ แกอยากตายนักใช่ไหม!” ชายคนนั้นชักมีดสั้นจากเอวแล้วปามันออกไปมีดสั้นแหวกอากาศจนเกิดเสียงหวีดหวิว เด็กหญิงไม่สามารถหลบมันได้เลย เมื่อเห็นว่าชีวิตของเด็กคนนั้นกำลังจะพบจุดจบ ทันใดนั้น มือเรียวยาวแต่ทรงพลังพลันปรากฏขึ้นคว้ามีดสั้นไว้อย่างฉิวเฉียดทหารรับจ้างคนนั้นชะงักไปชั่วครู่ ก่อนเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีใบหน้างดงามยิ่งกว่าหญิงสาวเสียอีก ดวงตาเขาเปล่งประกายลุกวาวขึ้นในทันที“ฮ่า ๆ ๆ ไม่นึกว่าจะมีผู้ชายที่งดงามแบบนี้ ฉัน…”เย่ซิวไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายพูดจบ มีดในมือเขาถูกส่งคืนอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพุ่งทะลุศีรษะอีกฝ่าย สีหน้าเขาเย็นชาราวกับน้ำแข็ง อุณหภูมิรอบข้างลดลงจนเย็นยะเยือกน่ากลัว ธนูน้ำแข็งปรากฏขึ้นเหนือศีรษะทีละเล่ม ก่อนจะพุ่งไปตามที่เขาต้องการใส่เหล่าทหารรับจ้างหมาป่าตัวหนึ่งที่กำลังจะฆ่าเด็กหญิงอีกคน แต่ธนูน้ำแข็งก็พุ่งเข้ามาแช่แข็งทั้งตัวหมาป่าและทหารบนหลังจนแข็งทื่อร่วงกระแทกพื้นเย่ซิวก้าวเดินไปข้างหน้า ทุกพื้นที่ที่เขาเหยียบย่างเต็มไปด้วยความตา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 538
เย่ซิวปล่อยพลังออกมาบางส่วนแค่พอทำให้อาโม่เค่อและหัวหน้ากองกำลังหมีสงครามได้รับบาดเจ็บสาหัสเท่านั้นจากนั้นเขาก็หันไปมองเฉินซิ่วน่า “หมายความว่ายังไง?”เฉินซิ่วน่ารีบตอบอย่างรีบร้อน “บรรพบุรุษของอาโม่เค่อมีสมบัติล้ำค่าอยู่ชิ้นหนึ่ง เชื่อกันว่าสามารถรักษาได้ทุกโรค หลายคนต่างรู้เรื่องนี้ดีค่ะ”“อ๋อ?” เย่ซิวหันไปจ้องมองอาโม่เค่อด้วยความสนใจ “บอกมาสิ ว่าสิ่งนั้นอยู่ที่ไหน”อาโม่เค่อไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองอยู่ใกล้ความตายขนาดนี้มาก่อน ความโอหังในอดีตมลายหายไปหมดสิ้น สิ่งที่คิดได้เพียงอย่างเดียวในตอนนี้คือจะเอาตัวรอดยังไงเขาเอ่ยถามเสียงสั่น “ถ้าผมยอมมอบให้ คุณจะปล่อยผมไปไหม?”“ตกลง” เย่ซิวพยักหน้าหัวหน้ากองกำลังหมีสงครามที่อยู่ด้านข้างรีบก้มกราบขอความเมตตาจากเย่ซิวด้วยเช่นกัน เย่ซิวปรายตามองเขา “บอกมาสิว่าแกมีค่าอะไร”“ผะ...ผมมีห้าร้อยล้านเหรียญจ้านอิงในธนาคารยูนิเวิร์ส ผมยกให้คุณทั้งหมด!”เหรียญจ้านอิงเป็นสกุลเงินที่มีมูลค่ามากที่สุดในโลก อัตราแลกเปลี่ยนเมื่อเทียบกับเหรียญหลงเถิงอยู่ที่หนึ่งต่อสาม เย่ซิวจึงให้เลขบัญชีธนาคารยูนิเวิร์สของเขา “โอนมาสิ”หัวหน้ากองกำลังหมีสงครามเอ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 539
เย่ซิวสูดลมหายใจลึก กลิ่นสุราหอมกรุ่นอบอวลชวนให้รู้สึกสดชื่นไปทั่วร่าง แถมพลังวิญญาณในตัวยังเพิ่มขึ้นเล็กน้อยด้วยและสุรานี้ยิ่งเห็นผลชัดกว่าเดิมกับตัวอาโม่เค่อแผลบนแขนเขาสมานตัวรวดเร็วอย่างเห็นได้ชัด เขากำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดด้วยความเดือดพล่านในใจ ข้างในนั้นต้องมีสิ่งที่หายากและไม่มีใครเทียบได้ ถ้าหากตนได้กินเข้าไป อาจจะทำให้แข็งแกร่งเหมือนชายคนนี้ก็เป็นได้เย่ซิวลองดื่มเข้าไปอึกหนึ่ง สุราหอมหวานแผ่กระจายทั่วทั้งปาก เต็มไปด้วยรสชาติของรสสัมผัส ทุกส่วนของร่างกายรู้สึกเหมือนถูกห้อมล้อมด้วยเตาไฟ พร้อมกับความรู้สึกมึนเมาและล่องลอยไปในอากาศแค่การดื่มเพียงอึกเดียวกลับประหยัดเวลาฝึกฝนไปได้สี่ถึงห้าเดือนเลยทีเดียว!เย่ซิวกัดนิ้วหยดเลือดเพื่อยืนยันความเป็นเจ้าของ ข้อมูลมหาศาลหลั่งไหลเข้ามาในหัว ทำให้เขารู้วิธีใช้สมบัติเวทมนตร์นี้ทันที ถ้าให้พูดง่าย ๆ ก็คือสามารถนำสิ่งของที่มีพลังงานต่าง ๆ เช่น สมุนไพร งูพิษ และอื่น ๆ ใส่เข้าไปได้ จากนั้นเมื่อผ่านไปช่วงระยะเวลาหนึ่ง น้ำสุราก็จะอัดแน่นไปด้วยพลังวิญญาณสุราชนิดนี้มีสรรพคุณอันทรงพลัง ช่วยเสริมกล้ามเนื้อและกระดูก ทำให้มีอายุยืนย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 540
“ขอขอบคุณท่านผู้มีพระคุณ พวกเราจะไม่มีวันลืมพระคุณนี้เลยตลอดชีวิต”ผู้หญิงในหมู่บ้านทั้งหมดคุกเข่าลงข้างหนึ่ง ก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งวางแนบอก แสดงความเคารพสูงสุดแก่เย่ซิว สายตาที่มองเขาเต็มไปด้วยความคลั่งไคล้และศรัทธาอย่างแรงกล้า หากเย่ซิ่วจะขอให้พวกเธอมาปรนนิบัติในคืนนี้ก็คงไม่มีใครขัดขืนต้องรู้ไว้ว่าก่อนหน้านี้ผู้หญิงในหมู่บ้านต่างรังเกียจและเกลียดชังผู้ชายจากข้างนอกอย่างมาก หากพบเจอเมื่อไรก็คิดจะฆ่าทิ้งเสียทุกครั้งเย่ซิวเผยสีหน้าอ่อนโยน ก่อนจะยกมือทั้งสองขึ้น “ทุกคนลุกขึ้นเถอะ สองกองทหารรับจ้างนั้นถูกกำจัดไปหมดแล้ว หลังจากนี้จะไม่มีสิ่งใดมาคุกคามความปลอดภัยของพวกเธออีก”หญิงสาวในหมู่บ้านต่างลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นเต้น โดยเฉพาะเฉินซิ่วน่าที่มองเย่ซิวด้วยแววตาที่แฝงความรู้สึกบางอย่างที่ลึกซึ้งมากขึ้นจังหวะนั้นเอง เสียงโทรศัพท์จากถังต้าไห่ก็ดังขึ้น“ท่านประมุข ตอนนี้จัดการเรื่องที่ท่านมอบหมายเรียบร้อยแล้วครับ ทางประเทศหยวนยินดีกับการลงทุนของพวกเราอย่างยิ่ง ถึงกับอนุมัติทุกขั้นตอนผ่านช่องทางพิเศษโดยตรงเลย”“อืม” เย่ซิวพยักหน้า “ให้รีบส่งคนมาทันที นอกจากทีมงานก่อสร้างแล้ว
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 541
เย่ซิวเปิดหน้าต่าง จากนั้นกระบี่หงส์โบยบินพลันพุ่งทะยานออกไป เขากระโดดอีกครั้งเพื่อขึ้นไปยืนบนตัวกระบี่ เย่ซิวเปลี่ยนกระบวนท่ากระบี่พร้อมกับเอ่ยเสียงต่ำว่า “กระบี่จงบิน!”กระบี่หงส์โบยบินพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า ก่อนจะทิ้งเส้นโค้งงดงามไว้ในยามค่ำคืนสายลมกรรโชกใส่ใบหน้า ทิวทัศน์เบื้องล่างพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเย่ซิวใช้คาถาล่องหน เพื่อป้องกันไม่ให้ภาพอันน่าตื่นตาตื่นใจนี้ถูกดาวเทียมจับภาพได้เขาบินด้วยความเร็วเต็มพิกัด เร็วทะลุความเร็วเสียงไปอย่างง่ายดายหากมีการสู้รบระหว่างสองกองทัพ เขาสามารถพุ่งทะลวงเข้าโจมตีแนวรบศัตรูได้โดยที่ฝ่ายตรงข้ามอาจไม่มีเวลาตั้งตัวเย่ซิวรู้สึกได้ถึงความฮึกเหิมที่แผ่ซ่านออกมาจากใจเขาสามารถท่องเที่ยวไปทุกหนแห่งในโลกใบนี้อย่างอิสระได้ตามใจปรารถนา!หลังจากสัมผัสชีวิตเซียนกระบี่โบราณไปสักพักหนึ่ง เย่ซิวก็กลับสู่ที่พักในช่วงหลายวันที่ผ่านมา เย่ซิวใช้เวลาส่วนใหญ่ฝึกฝนวิชายุทธ์กระบี่ล่องลอยและเรียนรู้วิชาต่าง ๆมีหลายสิ่งที่เป็นประโยชน์อย่างมากเช่นวิชาสมานบาดแผลที่บางครั้งก็แสดงผลลัพธ์ได้อย่างน่าทึ่ง โดยสามารถหยุดเลือดได้ภายในไม่กี่วินาทียังมีวิช
บทล่าสุด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 586
นี่คือคำสัญญาที่เย่ซิวให้ไว้ต่อเธอลู่เสวี่ยเอ๋อร์หลับตาของเธอลงอย่างมีความสุขวันนี้ไม่มีเรื่องอะไรมากนัก ลู่เสวี่ยเอ๋อร์เลยบำเพ็ญตนกับเย่ซิวตลอดลากยาวไปจนถึงห้าโมงเย็นถึงได้หยุดห้าโมงเย็น ก็เลิกงานแล้วเย่ซิวขอให้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์กลับไปก่อน เนื่องจากเขามีเรื่องสำคัญที่ต้องทำเมื่อมาถึงลานจอดรถ หลางต้าก็รออยู่ข้าง ๆ รถของเย่ซิวแล้วมีกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่วางอยู่ที่เท้าของเขา“นายน้อย!” หลางต้าโค้งตัวลงแล้วพูด “ทุกสิ่งที่คุณต้องการเตรียมพร้อมหมดแล้วครับ”เย่ซิวพยักหน้า "ได้ นายกลับไปเถอะ"เขาใส่กระเป๋าเดินทางไว้ท้ายรถ จากนั้นขับรถออกไปจุดหมายคือบ้านเช่านอกชานเมืองที่ชูตงอาศัยอยู่เวลาที่ใช้ในการเดินทางไปและกลับจากที่ทำงานถึงที่นี่ ทุกวันคือราวสามสิบหรือสี่สิบชั่วโมงเย่ซิวดูเงินเดือนของชูตงซึ่งมากกว่าหนึ่งแสนห้าหมื่นบาทหลังจากหักภาษีในทุกเดือนแล้วราคาบ้านใกล้บริษัทอยู่ที่ประมาณสองหมื่นห้าพันบาท ซึ่งอิงตามหลักการแล้วเธอน่าจะแบกรับไหวถึงจะถูกเมื่อเขามาถึงบ้านเช่าของชูตง เขาก็จอดรถ ยกกระเป๋าเดินทางออกมา แล้วเดินไปที่เขตชุมชนด้านหน้าเขตชุมชนแห่งหนึ่ง ในห้องสามศูนย์แปด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 585
"ตอนนี้คุณมีแฟนหรือยัง?"เมื่อได้ยินแบบนี้ ชูตงก็รู้สึกรังเกียจเธอแอบคิดว่าเย่ซิวประธานใหญ่คนนี้ ดูเหมือนจะซื่อตรงและมีเกียรติ แต่กลับกลายเป็นว่าเขาก็เหมือนกับผู้ชายคนอื่น ๆหลายคนเคยถามคำถามนี้กับเธอเธอรู้ตัวดีว่าเธอมีเสน่ห์ดึงดูดผู้ชายมากจริง ๆแม้ในใจจะดูแคลน แต่สีหน้ากลับไม่แสดงออกเลยแม้แต่น้อย “เรียนท่านประธานคะ มีแล้วค่ะ เป็นคนที่บ้านแนะนำมา ในอีกไม่กี่เดือนก็จะกลับไปหมั้นกันแล้ว”เย่ซิวขานรับอืมหนึ่งที "อืม ออกไปทำงานเถอะ"ชูตงตกตะลึงไปครู่หนึ่งเธอนึกว่าเย่ซิวจะขอให้เธอเป็นคนรักลับ ๆ ของเขาแต่เป็นแบบนี้ก็ดี ตัวเองเพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นาน ยังไม่อยากลาออก อยู่ที่นี่เธอทำงานอย่างมีความสุขมากเซี่ยซิ่วซิ่วและลู่เสวี่ยเอ๋อร์บริหารงานเข้มงวด จึงไม่มีความน่ารังเกียจทุกประเภทที่พบในที่ทำงานภายนอกปรากฏขึ้นที่นี่หลังจากที่เธอออกไป เย่ซิวก็นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ของเซี่ยซิ่วซิ่ว เปิดรายชื่อพนักงาน และพบข้อมูลของชูตงเธอมาจากชนบทและเพิ่งจะเรียนจบ แต่กลับเปลี่ยนงานมามากกว่าสิบตำแหน่งแล้วในเรซูเม่ระบุว่างานเหล่านั้นทำเพียงช่วงระยะเวลาสั้น ๆ เท่านั้น ประธานหรือหัวหน้างาน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 584
ผู้คนจากทั่วทุกมุมโลกต่างด่าบริษัทเครื่องสำอางเหล่านั้นอย่างสาดเสียเทเสียว่าใช้ไม้อ่อนไม่ได้ก็เลยใช้ไม้แข็ง ไร้ศีลธรรมมากเกินไปแล้วเมื่อสักครู่นี้เพิ่งมีข่าวส่งมา ว่ามีผู้คนหลายหมื่นคนของประเทศอวี้ไปซื้อผลิตภัณฑ์ของเรา"เย่ซิวเตือนไปหนึ่งประโยค "ผลกำไรของเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ต้นทุนที่เพิ่มมาก็ปล่อยให้พวกเขาไปแบกรับแทนอย่างไรเสียพวกเราคือ 'เหยื่อ' และหากมีคำด่าทออะไรก็ให้บริษัทของแต่ละประเทศไปแบกรับกันเอาเอง"เซี่ยซิ่วซิ่วยิ้มอย่างมีความสุขมาก "อืม ฉันรู้แล้วเว้นเสียแต่ประเทศต่าง ๆ จะห้ามไม่ให้ผู้คนเดินทางไปยังประเทศอวี้ ธุรกิจของเราก็จะไม่ได้รับผลกระทบมากนัก"แต่มันไม่สมจริงเลยที่จะห้ามไม่ให้ผู้คนไปที่ประเทศอวี้ประเทศอวี้เป็นประเทศที่เป็นกลางอย่างยิ่ง ได้รับการคุ้มครองจากหลายร้อยประเทศ แถมยังเป็นเขตปลอดภาษีอีกด้วยใครก็ตามที่แบนมัน จะต้องเผชิญการประท้วงอย่างรุนแรงแน่นอน“จริงสิ ชิงชิงจะมาถึงบ่ายวันนี้ ฉันจะไปรับเธอ นายจะไปไหม?”เกี่ยวกับเซี่ยชิงชิง เซี่ยซิ่วซิ่วบอกเขาเมื่อวานนี้ตอนนี้ตัวหมากนี้มีผลต่อเย่ซิวไม่มากแล้วบวกกับหลังจากที่เซี่ยซิ่วซิ่วติดตามเขาเธอก็ทำง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 583
“นาย...นายท่าน...”ภายใต้การล่อลวงอย่างต่อเนื่องของเย่ซิว น่าหลันเยียนหรานมีเพียง 'ยอมแพ้' ในที่สุดนอกจากความเขินอายที่มีอยู่ น่าหลันเยียนหรานยังรู้สึกถึงความรู้สึกที่พิเศษมาก ซึ่งมาจากก้นบึ้งของหัวใจ นั่นคือความรู้สึกถูกครอบงำที่แสนประหลาด!หลังจากบำเพ็ญตนจนถึงเที่ยงคืน น่าหลันเยียนหรานก็หลับสนิทไประหว่างที่หลับ ร่างกายของเธอก็แข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็วมากถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ผู้หญิงทุกคนที่อยู่รอบตัวเขาก็จะขึ้นเป็นปรมาจารย์ทั้งหมดแม้ว่าในอนาคตเขาจะไม่ออกหน้า แต่ผู้หญิงข้างกายเขาเหล่านี้ก็สามารถครองยุทธภพเย่ซิวไม่ได้พักผ่อน แต่นั่งขัดสมาธิอยู่ข้าง ๆ น่าหลันเยียนหราน หยิบสุราวิญญาณออกมาดื่มอึกใหญ่ แล้วใช้วิชายุทธเริ่มปรับแต่งมันอย่างเงียบ ๆตอนนี้เป้าหมายของเขาคือการเข้าสู่ขั้นอมตะให้เร็วที่สุด แบบนี้ถึงจะสามารถรู้ความหมายของคำพูดที่หยางชิงเสวี่ยพูดไว้ว่าถ้าเขาได้เธอ ก็จะได้ครอบครองพลังที่ทรงพลังมากเช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อน่าหลันเยียนหรานตื่นขึ้นมา เธอก็รู้สึกว่ามีพลังไหลไปทั่วทั้งร่างกาย หูและสายตาของเธอเฉียบคมขึ้น สภาพดีชนิดที่ว่าเมื่อก่อนเทียบไม่ติด“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณเย่”
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 582
น่าหลันเยียนหรานหัวเราะคิกคัก "ไม่เป็นไรค่ะ ฉันดื่มเก่งมาก มา ดื่มกันต่อ..."โดยปกติแล้วคนที่ชอบพูดว่าตัวเองดื่มเก่ง ในความเป็นจริงล้วนไม่ค่อยจะเท่าไหร่ยกตัวอย่างเช่นน่าหลันเยียนหราน อวดว่าตัวเองเก่งอย่างนั้นอย่างนี้ ดื่มไปสามแก้วติดกัน ก็นอนฟุบหมดสติไปกับโต๊ะแล้วเย่ซิวส่ายหัวอย่างหมดคำพูด เดินขึ้นไปแล้วอุ้มเธอกลับไปที่ห้องน่าหลันเยียนหรานดูตัวสูงเพรียว แต่จริง ๆ แล้วไม่ได้ตัวหนัก น่าจะสักประมาณสี่สิบห้ากิโลกรัม สำหรับเย่ซิวแล้วจึงไม่ต่างอะไรกับการอุ้มก้อนสำลีมากนักเดินเข้าไปในห้องส่วนตัวของน่าหลันเยียนหราน กลิ่นหอมจาง ๆ ของดอกมะลิก็ลอยมาปะทะจมูก ทำให้ผู้คนรู้สึกผ่อนคลายและเบิกบานเมื่อได้กลิ่นห้องพักสะอาดมาก ไม่มีอะไรที่ทำให้คนเห็นแล้วต้องหน้าแดงเขาวางเธอลงเบา ๆ ไม่ทันรอให้เย่ซิวดึงมือกลับไป เธอก็ลืมตาที่แดงก่ำขึ้นแล้วพูดอย่างคลุมเครือฟังไม่ค่อยชัดแต่เย่ซิวได้ยินมันอย่างชัดเจนมาก เขาถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ "คุณแน่ใจเหรอ? ผมไม่สามารถให้สถานะแก่คุณได้"น่าหลันเยียนหรานค่อย ๆ หลับตาลง ท่าทางเหมือนยอมให้ท่านกระทำได้ทุกอย่างนี่เป็นการตัดสินใจเลือกของเธอเอง เย่ซิวไม่ได้บังค
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 581
“วิชาจินตานเบญจมหาธาตุวิถี!”เย่ซิวมองไปที่วิธีบ่มเพาะจินตานที่บันทึกไว้ในหนังสือในมือของเขาด้วยความดีใจเป็นอย่างยิ่งสิ่งที่เรียกว่าการสร้างแก่นจินตาน สามารถมองได้ว่ามนุษย์กับธรรมชาติเป็นหนึ่งเดียวกันโดยใช้กายมนุษย์เป็นเตาหลอม พละกำลัง ลมปราณ และพลังวิญญาณเป็นวัตถุดิบยา หลอมกลั่นมันออกมาตลอดทุกยุคสมัยล้วนมีบันทึกไว้แบบนี้ เมื่อจินตานหนึ่งเม็ดอยู่ในท้องข้า ก็ตระหนักได้แล้วว่าชะตากรรมข้ามิได้ถูกกำหนดโดยฟ้าดินอีกต่อไปและวิธีการสร้างตานในมือของเย่ซิว ก็คือหนึ่งในวิธีที่ยากที่สุดในบรรดาวิธีการต่าง ๆจำเป็นต้องรวบรวมสมบัติแห่งฟ้าดินทั้งห้าธาตุ แล้วกลั่นเป็นตานแห่งเบญจมหาธาตุวิถี!จินตานประเภทนี้จะมีพลังวิญญาณแฝงอยู่เป็นสิบเท่าของจินตานทั่วไป และความเร็วในการฟื้นตัวเองก็มากกว่าหลายเท่า ยิ่งไปกว่านั้น ในระดับขั้นเดียวกัน ผู้บำเพ็ญตนที่มีตานแห่งวิถีห้าธาตุ จะสามารถเอาชนะขั้นอมตะทั่วไปได้อย่างง่ายดาย แถมยังมีความสามารถในการต่อสู้แบบข้ามขั้นที่น่ากลัวด้วยแน่นอนว่า ศักยภาพเองก็แข็งแกร่งเช่นกัน สามารถไปต่อได้ไกลเย่ซิวจดทุกอย่างที่กล่าวมาข้างต้น จากนั้นนำหนังสือกลับไปคืนที่เดิม ทิ้ง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 580
ในตอนนั้นเอง กระบี่พยัคฆ์ก็รู้สึกได้ว่าจิตสังหารที่รายล้อมรอบตัวเขาได้จางหายไปแล้วเย่ซิวเอ่ยเรียบ ๆ “ผมกำลังขาดสุนัขที่รู้จักเห่าและกัดเจ็บอยู่ สนใจจะเป็นไหม?”เขามองออกว่ากระบี่พยัคฆ์เป็นคนที่หยิ่งทะนงและไม่ยอมใคร การใช้คำพูดที่สุภาพกับคนแบบนี้คงไม่มีประโยชน์ ต้องใช้พลังที่เหนือกว่าและความเด็ดขาดเท่านั้นถึงจะควบคุมได้และเป็นดังที่คาดไว้ กระบี่พยัคฆ์ที่เพิ่งโดนพลังของเย่ซิวข่มขวัญก็ยอมจำนนในทันที แทนที่จะรู้สึกไม่พอใจ เขากลับยิ้มอย่างยินดี “ผมยินดีรับใช้ ขอบคุณที่คุณรับผมไว้ครับ!”ภาพนี้ทำเอานักพรตทั้งสองคนตกตะลึงจนพูดไม่ออกเย่ซิวเดินเข้าไปหานักพรตสาวที่หน้าตางดงามราวกับงานศิลปะ พลางเอ่ยถามอย่างอ่อนโยน “พอจะอนุญาตให้ผมเข้าไปดูหนังสือในห้องสมุดของพวกคุณได้ไหม?”นักพรตสาวกลับมาตั้งสติ ก่อนจะมองหน้านักพรตอีกคนนักพรตคนนั้นรีบวิ่งเข้ามาพร้อมท่าทีที่นอบน้อมอย่างมาก “ดะ…ได้เลย…เชิญโยมตามอาตมาเข้ามาได้เลย”ตอนนี้เขารู้สึกเกรงกลัวเย่ซิวเป็นอย่างยิ่งชายที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ หากเขาโกรธขึ้นมา เกรงว่าทั้งอารามเต๋าอาจถูกทำลายจนไม่เหลือเย่ซิวหันไปมองกระบี่พยัคฆ์ “คุกเข่ารอฉันตรงนี
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 579
กระบี่พยัคฆ์มีท่าทีที่ดุดันและแข็งกร้าว แต่ก็สมกับพลังที่เขามีจริง ๆกระบี่ที่เขาฟาดออกไปมีกลิ่นอายอันยิ่งใหญ่และทรงพลังดั่งมหาสมุทร ราวกับจะผ่าทั้งสวรรค์และปฐพีออกเป็นสองส่วนเด็กสาวที่วิ่งออกมาจากในอารามที่ดูงดงามราวกับตุ๊กตาได้แต่มองกระบี่นี้ด้วยความตกตะลึงเธออยากจะเข้าไปช่วย แต่ด้วยพลังที่มีไม่พอจึงได้แต่เบือนหน้าหนี ไม่อยากเห็นภาพที่เย่ซิวจะถูกแยกออกเป็นสองท่อนนักพรตหนุ่มถึงกับหน้าซีด คิดจินตนาการถึงภาพที่เย่ซิวต้องเลือดสาดเต็มพื้น“ไม่เลวเลย จอมยุทธ์ระดับแปดขั้นต้นที่สามารถปลดปล่อยพลังได้ถึงขั้นสูงถือว่าหายากทีเดียว”ในสถานการณ์ที่ตึงเครียดนี้ มีเพียงเย่ซิวเท่านั้นที่ยังมีอารมณ์มาวิจารณ์การโจมตีนี้ด้วยท่าทีสงบ กระบี่พยัคฆ์ได้ยินดังนั้นก็แสยะยิ้มเย้ยหยัน “ตายคาที่แล้วยังจะทำเป็นอวดเก่งอีก!”แต่เพียงชั่วพริบตา รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นแข็งทื่อ แทนที่ด้วยสีหน้าตกตะลึงราวกับเห็นผีเพราะสิ่งที่เขาเห็นคือ เย่ซิวใช้เพียงสองนิ้วคีบหยุดคลื่นกระบี่อันน่าสะพรึงนั้นได้อย่างง่ายดายท่ามกลางสายตาตกตะลึงของกระบี่พยัคฆ์และนักพรตทั้งสอง เย่ซิวคีบคลื่นกระบี่ไว้ได้ราวกับไม่มีอ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 578
ชายคนนั้นมีท่าทีไม่เชื่ออย่างแรง “อย่ามาหลอกฉัน ถ้าเจ้าอาวาสไม่ออกมา ฉันก็ไม่ไป และวัดนี้ก็อย่าหวังว่าจะมีใครมากราบไหว้อีก!”นักพรตหนุ่มรู้สึกทั้งโกรธและหมดหนทาง เมื่อเจอกับคนที่มีพลังแข็งแกร่งและเล่นไม่ซื่อแบบนี้ เขาเองก็ไม่รู้จะรับมือยังไง“เฮ้ พวกเธอสองคน ไสหัวไปซะ!”ชายคนนั้นมองเย่ซิวกับน่าหลันเยียนหรานด้วยสายตาดุดันดั่งสิงโตที่กำลังคำราม ดูน่ากลัวเป็นอย่างมากนี่แหละคือสาเหตุที่ทำให้ผู้คนที่มาไหว้พระพากันหนีไปหมดเย่ซิวเอ่ยเรียบ ๆ “นี่เป็นที่สาธารณะ ทำไมผมต้องไปด้วย?”ชายคนนั้นแสยะยิ้ม “ไอ้หนู คิดจะโชว์แมนต่อหน้าแฟนหรือไง? อยากโดนฉันสั่งสอนใช่ไหม!”พูดจบ พลังอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ออกมาจากร่างของเขามีเพียงผู้ที่ผ่านสมรภูมิความเป็นความตายอันโหดร้ายมานับครั้งไม่ถ้วนเท่านั้นที่จะสามารถแผ่กลิ่นอายอันน่ากลัวเช่นนี้ออกมาน่าหลันเยียนหรานตัวสั่นเทิ้ม ขนลุกไปทั้งร่างชายคนนี้น่ากลัวเกินไปแล้วแต่ในวินาทีนั้นเย่ซิวก็ยื่นมือใหญ่ที่อบอุ่นและแข็งแรงมาจับมือเล็ก ๆ ของเธอไว้ เธอรู้สึกสงบลง ก่อนจะมองไปที่เย่ซิวด้วยสายตาขอบคุณนักพรตหนุ่มรีบวิ่งลงมาหาเย่ซิวพร้อมเตือนด้วยความกังวล “โย
