Se connecterShare
บทที่ 535
Related chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 536
“โฮ่ง ๆ ๆ…”ทันใดนั้น ก็มีฝูงหมาป่ามากมายโผล่มานอกหมู่บ้าน!แววตาแต่ละตัวเปล่งประกายเย็นเยียบและเต็มไปด้วยความดุดัน บนหลังของหมาป่าแต่ละตัวมีร่างคนเถื่อนที่แต่งกายด้วยหนังสัตว์นั่งอยู่ คนเถื่อนเหล่านี้สะพายธนูไว้ที่หลัง มือถือปืนโบราณแบบพื้นบ้าน อีกทั้งยังมีจำนวนมากมายผู้หญิงในหมู่บ้านต่างพากันอุ้มลูกหลบเข้าไปในบ้าน ก่อนจะหยิบอาวุธที่มีออกมาเตรียมพร้อมรับมือหมาป่าตัวหนึ่งที่ดูแข็งแกร่งกว่าตัวอื่นก้าวออกมา บนหลังของมันมีชายคนหนึ่งนั่งตระหง่านอยู่ แววตาเต็มไปด้วยความดุร้ายและโหดเหี้ยม เขาจ้องมองผู้หญิงในหมู่บ้านอย่างดูถูกดูแคลน ก่อนจะยิ้มเยาะ “เฉินซิ่วน่าอยู่ไหน? ให้เธอออกมาซะดี ๆ!”หนึ่งในผู้ช่วยของเฉินซิ่วน่าก้าวออกมา ก่อนจะตะโกนถามอย่างไม่พอใจ “อาโม่เค่อ แกคิดจะทำอะไร!”ชายที่ถูกเรียกว่าอาโม่เค่อจ้องมองผู้หญิงในหมู่บ้านทีละคนด้วยสายตาหื่นกระหาย พลางเอ่ย “ฉันก็จะมากำราบพวกเธอน่ะสิ!”ผู้ช่วยของเฉินซิ่วน่าหัวเราะเยาะ “แกคงลืมไปแล้วสินะว่าเคยพ่ายแพ้ให้พวกเราไปตั้งกี่ครั้งแล้ว!”อาโม่เค่อหัวเราะลั่น “นั่นมันอดีต แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกันแล้ว พวกแกออกมาได้!”ก็มีคนกลุ่มใหญ่อ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 537
เด็กหญิงคนหนึ่งถือไม้กวาดกระหน่ำฟาดใส่หลังทหารรับจ้างคนหนึ่งทหารรับจ้างคนนั้นกำลังจับทหารหญิงคนหนึ่งไว้“ไอ้ตัวน่ารำคาญ แกอยากตายนักใช่ไหม!” ชายคนนั้นชักมีดสั้นจากเอวแล้วปามันออกไปมีดสั้นแหวกอากาศจนเกิดเสียงหวีดหวิว เด็กหญิงไม่สามารถหลบมันได้เลย เมื่อเห็นว่าชีวิตของเด็กคนนั้นกำลังจะพบจุดจบ ทันใดนั้น มือเรียวยาวแต่ทรงพลังพลันปรากฏขึ้นคว้ามีดสั้นไว้อย่างฉิวเฉียดทหารรับจ้างคนนั้นชะงักไปชั่วครู่ ก่อนเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีใบหน้างดงามยิ่งกว่าหญิงสาวเสียอีก ดวงตาเขาเปล่งประกายลุกวาวขึ้นในทันที“ฮ่า ๆ ๆ ไม่นึกว่าจะมีผู้ชายที่งดงามแบบนี้ ฉัน…”เย่ซิวไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายพูดจบ มีดในมือเขาถูกส่งคืนอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพุ่งทะลุศีรษะอีกฝ่าย สีหน้าเขาเย็นชาราวกับน้ำแข็ง อุณหภูมิรอบข้างลดลงจนเย็นยะเยือกน่ากลัว ธนูน้ำแข็งปรากฏขึ้นเหนือศีรษะทีละเล่ม ก่อนจะพุ่งไปตามที่เขาต้องการใส่เหล่าทหารรับจ้างหมาป่าตัวหนึ่งที่กำลังจะฆ่าเด็กหญิงอีกคน แต่ธนูน้ำแข็งก็พุ่งเข้ามาแช่แข็งทั้งตัวหมาป่าและทหารบนหลังจนแข็งทื่อร่วงกระแทกพื้นเย่ซิวก้าวเดินไปข้างหน้า ทุกพื้นที่ที่เขาเหยียบย่างเต็มไปด้วยความตา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 538
เย่ซิวปล่อยพลังออกมาบางส่วนแค่พอทำให้อาโม่เค่อและหัวหน้ากองกำลังหมีสงครามได้รับบาดเจ็บสาหัสเท่านั้นจากนั้นเขาก็หันไปมองเฉินซิ่วน่า “หมายความว่ายังไง?”เฉินซิ่วน่ารีบตอบอย่างรีบร้อน “บรรพบุรุษของอาโม่เค่อมีสมบัติล้ำค่าอยู่ชิ้นหนึ่ง เชื่อกันว่าสามารถรักษาได้ทุกโรค หลายคนต่างรู้เรื่องนี้ดีค่ะ”“อ๋อ?” เย่ซิวหันไปจ้องมองอาโม่เค่อด้วยความสนใจ “บอกมาสิ ว่าสิ่งนั้นอยู่ที่ไหน”อาโม่เค่อไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองอยู่ใกล้ความตายขนาดนี้มาก่อน ความโอหังในอดีตมลายหายไปหมดสิ้น สิ่งที่คิดได้เพียงอย่างเดียวในตอนนี้คือจะเอาตัวรอดยังไงเขาเอ่ยถามเสียงสั่น “ถ้าผมยอมมอบให้ คุณจะปล่อยผมไปไหม?”“ตกลง” เย่ซิวพยักหน้าหัวหน้ากองกำลังหมีสงครามที่อยู่ด้านข้างรีบก้มกราบขอความเมตตาจากเย่ซิวด้วยเช่นกัน เย่ซิวปรายตามองเขา “บอกมาสิว่าแกมีค่าอะไร”“ผะ...ผมมีห้าร้อยล้านเหรียญจ้านอิงในธนาคารยูนิเวิร์ส ผมยกให้คุณทั้งหมด!”เหรียญจ้านอิงเป็นสกุลเงินที่มีมูลค่ามากที่สุดในโลก อัตราแลกเปลี่ยนเมื่อเทียบกับเหรียญหลงเถิงอยู่ที่หนึ่งต่อสาม เย่ซิวจึงให้เลขบัญชีธนาคารยูนิเวิร์สของเขา “โอนมาสิ”หัวหน้ากองกำลังหมีสงครามเอ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 539
เย่ซิวสูดลมหายใจลึก กลิ่นสุราหอมกรุ่นอบอวลชวนให้รู้สึกสดชื่นไปทั่วร่าง แถมพลังวิญญาณในตัวยังเพิ่มขึ้นเล็กน้อยด้วยและสุรานี้ยิ่งเห็นผลชัดกว่าเดิมกับตัวอาโม่เค่อแผลบนแขนเขาสมานตัวรวดเร็วอย่างเห็นได้ชัด เขากำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดด้วยความเดือดพล่านในใจ ข้างในนั้นต้องมีสิ่งที่หายากและไม่มีใครเทียบได้ ถ้าหากตนได้กินเข้าไป อาจจะทำให้แข็งแกร่งเหมือนชายคนนี้ก็เป็นได้เย่ซิวลองดื่มเข้าไปอึกหนึ่ง สุราหอมหวานแผ่กระจายทั่วทั้งปาก เต็มไปด้วยรสชาติของรสสัมผัส ทุกส่วนของร่างกายรู้สึกเหมือนถูกห้อมล้อมด้วยเตาไฟ พร้อมกับความรู้สึกมึนเมาและล่องลอยไปในอากาศแค่การดื่มเพียงอึกเดียวกลับประหยัดเวลาฝึกฝนไปได้สี่ถึงห้าเดือนเลยทีเดียว!เย่ซิวกัดนิ้วหยดเลือดเพื่อยืนยันความเป็นเจ้าของ ข้อมูลมหาศาลหลั่งไหลเข้ามาในหัว ทำให้เขารู้วิธีใช้สมบัติเวทมนตร์นี้ทันที ถ้าให้พูดง่าย ๆ ก็คือสามารถนำสิ่งของที่มีพลังงานต่าง ๆ เช่น สมุนไพร งูพิษ และอื่น ๆ ใส่เข้าไปได้ จากนั้นเมื่อผ่านไปช่วงระยะเวลาหนึ่ง น้ำสุราก็จะอัดแน่นไปด้วยพลังวิญญาณสุราชนิดนี้มีสรรพคุณอันทรงพลัง ช่วยเสริมกล้ามเนื้อและกระดูก ทำให้มีอายุยืนย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 540
“ขอขอบคุณท่านผู้มีพระคุณ พวกเราจะไม่มีวันลืมพระคุณนี้เลยตลอดชีวิต”ผู้หญิงในหมู่บ้านทั้งหมดคุกเข่าลงข้างหนึ่ง ก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งวางแนบอก แสดงความเคารพสูงสุดแก่เย่ซิว สายตาที่มองเขาเต็มไปด้วยความคลั่งไคล้และศรัทธาอย่างแรงกล้า หากเย่ซิ่วจะขอให้พวกเธอมาปรนนิบัติในคืนนี้ก็คงไม่มีใครขัดขืนต้องรู้ไว้ว่าก่อนหน้านี้ผู้หญิงในหมู่บ้านต่างรังเกียจและเกลียดชังผู้ชายจากข้างนอกอย่างมาก หากพบเจอเมื่อไรก็คิดจะฆ่าทิ้งเสียทุกครั้งเย่ซิวเผยสีหน้าอ่อนโยน ก่อนจะยกมือทั้งสองขึ้น “ทุกคนลุกขึ้นเถอะ สองกองทหารรับจ้างนั้นถูกกำจัดไปหมดแล้ว หลังจากนี้จะไม่มีสิ่งใดมาคุกคามความปลอดภัยของพวกเธออีก”หญิงสาวในหมู่บ้านต่างลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นเต้น โดยเฉพาะเฉินซิ่วน่าที่มองเย่ซิวด้วยแววตาที่แฝงความรู้สึกบางอย่างที่ลึกซึ้งมากขึ้นจังหวะนั้นเอง เสียงโทรศัพท์จากถังต้าไห่ก็ดังขึ้น“ท่านประมุข ตอนนี้จัดการเรื่องที่ท่านมอบหมายเรียบร้อยแล้วครับ ทางประเทศหยวนยินดีกับการลงทุนของพวกเราอย่างยิ่ง ถึงกับอนุมัติทุกขั้นตอนผ่านช่องทางพิเศษโดยตรงเลย”“อืม” เย่ซิวพยักหน้า “ให้รีบส่งคนมาทันที นอกจากทีมงานก่อสร้างแล้ว
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 541
เย่ซิวเปิดหน้าต่าง จากนั้นกระบี่หงส์โบยบินพลันพุ่งทะยานออกไป เขากระโดดอีกครั้งเพื่อขึ้นไปยืนบนตัวกระบี่ เย่ซิวเปลี่ยนกระบวนท่ากระบี่พร้อมกับเอ่ยเสียงต่ำว่า “กระบี่จงบิน!”กระบี่หงส์โบยบินพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า ก่อนจะทิ้งเส้นโค้งงดงามไว้ในยามค่ำคืนสายลมกรรโชกใส่ใบหน้า ทิวทัศน์เบื้องล่างพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเย่ซิวใช้คาถาล่องหน เพื่อป้องกันไม่ให้ภาพอันน่าตื่นตาตื่นใจนี้ถูกดาวเทียมจับภาพได้เขาบินด้วยความเร็วเต็มพิกัด เร็วทะลุความเร็วเสียงไปอย่างง่ายดายหากมีการสู้รบระหว่างสองกองทัพ เขาสามารถพุ่งทะลวงเข้าโจมตีแนวรบศัตรูได้โดยที่ฝ่ายตรงข้ามอาจไม่มีเวลาตั้งตัวเย่ซิวรู้สึกได้ถึงความฮึกเหิมที่แผ่ซ่านออกมาจากใจเขาสามารถท่องเที่ยวไปทุกหนแห่งในโลกใบนี้อย่างอิสระได้ตามใจปรารถนา!หลังจากสัมผัสชีวิตเซียนกระบี่โบราณไปสักพักหนึ่ง เย่ซิวก็กลับสู่ที่พักในช่วงหลายวันที่ผ่านมา เย่ซิวใช้เวลาส่วนใหญ่ฝึกฝนวิชายุทธ์กระบี่ล่องลอยและเรียนรู้วิชาต่าง ๆมีหลายสิ่งที่เป็นประโยชน์อย่างมากเช่นวิชาสมานบาดแผลที่บางครั้งก็แสดงผลลัพธ์ได้อย่างน่าทึ่ง โดยสามารถหยุดเลือดได้ภายในไม่กี่วินาทียังมีวิช
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 542
หญิงสาวและเด็ก ๆ ในหมู่บ้านต่างรู้สึกประหม่าเมื่อเห็นผู้คนแต่งตัวภูมิฐานมากมายชายชราผู้หนึ่งที่ดูมั่งคั่งที่อยู่ไกลออกไปนั้น พวกเธอเคยเห็นเขาผ่านจอโทรทัศน์ขาวดำในเมืองตอนที่ไปตลาดนั่นคือมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของประเทศหยวนนี่นา!สำหรับพวกเธอแล้ว เขาคือคนที่อยู่บนจุดสูงสุดที่ยากจะเอื้อมถึงและคนที่สามารถพูดคุยหัวเราะกับมหาเศรษฐีอย่างสนิทสนมได้ ก็น่าจะมีสถานะพอ ๆ กับเขาหรือเปล่า? และเมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว พวกเธอก็ดูไร้ค่าไปเลย จึงไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ไม่นานนัก ความตึงเครียดของพวกเธอก็เพิ่มขึ้นทันทีชายชราที่คุยและหัวเราะกับมหาเศรษฐีกำลังเดินตรงมาทางนี้ จากนั้นเขาก็เดินตรงไปยังเย่ซิวและโค้งคำนับ “ยินดีที่ได้พบอีกครั้งนะครับท่านประมุข!” ภายใต้สายตาที่ไม่อยากเชื่อของพวกเธอชายชราที่ดูเหมือนจะมีฐานะเทียบเท่ากับมหาเศรษฐีกลับโค้งคำนับให้ชายหนุ่มที่เพิ่งมาถึงเพียงไม่กี่วัน นั่นหมายความว่าสถานะและอำนาจของเขานั้นยิ่งใหญ่กว่ามหาเศรษฐีอีกเหรอ?!หลิวซื่อถึงกับอ้าปากค้าง ก่อนจะส่ายหัวสุดแรงด้วยความสงสัยว่าตัวเองกำลังฝันไปหรือเปล่า ชายชราที่เขาต้องระแวดระวังทุกฝีก้าว กลับแสดงความเคารพต
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 543
หลังจากที่ได้รู้จักกับเฉินซิ่วน่าได้ไม่นาน เย่ซิวก็ได้ครอบครองสมบัติเวทมนตร์ที่สุดยอดอย่างน้ำเต้าเมามายแล้วหลิวซื่อเมื่อได้ยินแบบนี้ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก จากนั้นจึงหันไปมองถังต้าไห่ด้วยความรู้สึกขอบคุณ เมื่อกี้หากถังต้าไห่ไม่เตือนเขาไว้ก่อน บัลลังก์เศรษฐีอันดับหนึ่งของเขาคงไม่ปลอดภัยอีกต่อไปกล่องหลายใบถูกยกมาวางเรียงราย จากนั้นเย่ซิวก็เดินเข้าไปเปิดดูภายในมีทั้งบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป มันฝรั่งทอด ขนมเส้นเผ็ด และขนมขบเคี้ยวอื่น ๆนอกจากนี้ยังมีเสื้อผ้า รองเท้า แชมพู และสบู่อีกด้วยของเหล่านี้ถือว่าเป็นของธรรมดาทั่วไปในประเทศหลงเถิง แต่สำหรับที่นี่ หลายคนอาจไม่มีโอกาสได้ใช้แม้จะเป็นปีละครั้งก็ตามเย่ซิวหันไปเอ่ยกับเฉินซิ่วน่า “เอาของพวกนี้ไปแจกจ่ายให้ทุกคนได้เลย”เฉินซิ่วน่ามองของในกล่องด้วยความดีใจและตื้นตันใจเหล่าผู้หญิงและเด็กในหมู่บ้านเมื่อเห็นสิ่งของเหล่านี้ ก็ส่งเสียงเฮลั่นด้วยความยินดีพวกผู้หญิงมองเสื้อผ้าและรองเท้าใหม่อย่างไม่วางตา ส่วนเด็ก ๆ ก็ตาลุกวาวกับขนมตรงหน้า แต่ไม่มีใครเข้ามาแย่งกัน ทุกคนเพียงแค่ยืนมองเท่านั้นเฉินซิ่วน่าให้คนช่วยแจกจ่ายของออกไป ส่วนคนท
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1168
เย่ซิวเก็บร่างแยกทั้งห้าไว้ในจุดตันเถียนจากนั้นเขาก็ขังตัวเองบำเพ็ญตนในถ้ำอยู่อีกหลายวันเมื่อออกมาอีกครั้ง เขาก็ทยอยส่งมอบโอสถให้กับแต่ละคนตามที่สั่งไว้ แลกกับวัตถุดิบล้ำค่าหลายชิ้นหลังจากนั้นเย่ซิวก็ตรงไปหาจางเสี่ยวอวี๋ “ฉันอยากไปตลาดมืด เธอพอมีช่องทางไหม”ตลาดมืดนี่ เย่ซิวเคยได้ยินมาตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่ในสำนักอวิ้นหลิงแล้วเขาว่ากันว่าสถานที่ตั้งลึกลับสุด ๆนอกจากคนในสำนัก ก็ยังมีผู้บำเพ็ญจากสำนักอื่น ๆ แอบเข้ามาทำการค้าด้วยเบื้องหลังตลาดมืดเหมือนจะมีผู้มีอิทธิพลหนุนหลังอยู่หลายรายการซื้อขายข้างในถือว่าปลอดภัยมากมีของดี ๆ หลายอย่างที่โลกภายนอกหาไม่ได้แน่นอนว่าถ้ามีสมบัติติดตัวมากเกินไปแล้วโดนรู้เข้าตอนออกจากตลาดมืดอาจถูกตามฆ่าปิดปากหรือโดนปล้นก็ได้“ฉันรู้สิ สถานที่แบบนั้นต้องใช้ชุดพิเศษในการเข้าไปด้วย”จางเสี่ยวอวี๋พูดจบก็ดึงชุดคลุมสีดำออกมาจากแหวนผนึกของ“ในนั้นทุกคนต้องใส่ชุดนี้ ห้ามเปิดเผยตัวตน และต้องจ่ายค่าผ่านประตูสิบศิลาวิญญาณด้วยนะ”เย่ซิวรับเสื้อคลุมมาถือไว้แล้วจางเสี่ยวอวี๋ก็อธิบายเส้นทางไปตลาดมืดให้ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากสำนัก เป็นเมืองเล็ก ๆ แ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1167
“อะไรนะ? แค่วันเดียวนายก็กลั่นสำเร็จจริงเหรอ?”ทันทีที่เห็นเย่ซิว เจ้าสำนักก็รีบถามขึ้นด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวังเขาเองก็ไม่ได้เพิ่มพลังตัวเองมานานแล้วเหตุผลหลักก็เพราะไม่มีโอสถที่เหมาะสมพอให้ใช้โอสถระดับปฐมญาณนั้นหาได้ยากมากในตลาดต่อให้มีก็จะปรากฏแค่ในงานประมูลเท่านั้น และราคาก็มักจะพุ่งขึ้นสูงเทียมฟ้าเสมอแม้รั่วอวิ๋นจะสามารถกลั่นยาได้แต่เธอต้องลองห้าหกครั้งถึงจะสำเร็จสักครั้ง แถมแต่ละครั้งต้องใช้ต้นทุนมหาศาล“ผมไม่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวังครับ” เย่ซิวยื่นโอสถเก้าเม็ดที่ถูกเจือจางแล้วให้ ก่อนถอนหายใจหนึ่งที “ไม่คิดเลยว่าฝีมือกลั่นโอสถของผมจะแย่ขนาดนี้ ทั้งหมดออกมาเป็นแค่ระดับต่ำ”เจ้าสำนักมองโอสถระดับปฐมญาณในมือแล้วถึงกับตกใจ แม้เขาจะเป็นคนสุขุมมาก แต่ก็ยังเผยสีหน้าเหลือเชื่อออกมาแล้วก็หัวเราะลั่นด้วยความยินดี “ดี ดีมาก ๆ ฝีมือกลั่นโอสถของนายอาจจะแซงหน้าอาจารย์ของตัวเองไปแล้วก็ได้นะ”เย่ซิวยิ้มเก้อ ๆ “ไม่น่าเป็นไปได้หรอกครับ ผมยังพัฒนาอีกมาก เอ่อ…”จู่ ๆ สีหน้าเขาก็ซีดเผือด ร่างกายโงนเงนเหมือนจะล้มเจ้าสำนักหรี่ตา “นายเป็นอะไรไป?”“ไม่เป็นไรครับ แค่เสียพลังมากเก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1166
เย่ซิวเอ่ยรายชื่อวัตถุดิบออกมาติดต่อกันเป็นสิบ ๆ อย่างหนึ่งในนั้นก็คือวัตถุดิบชิ้นสุดท้ายสำหรับการหลอมร่างแยกธาตุดินเขามีแผนการบางอย่างในใจ และจำเป็นต้องสร้างร่างแยกธาตุทั้งห้าสำเร็จเสียก่อนถึงจะลงมือได้ดวงตาของเจ้าสำนักเปล่งประกายวาบ “ฉันมีหินดินธาตุดั้งเดิมอยู่ก็จริง แต่ของสิ่งนี้ล้ำค่ามาก เว้นเสียแต่นายจะสามารถกลั่นโอสถระดับปฐมญาณออกมาได้”เย่ซิวพยักหน้า เขารู้จักโอสถประเภทนี้ดี มันสามารถเพิ่มพลังระดับปฐมญาณได้แต่กระบวนการกลั่นซับซ้อนมาก แถมวัตถุดิบยังหาได้ยากสุด ๆแค่ต้นทุนวัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นก็เกินสิบล้านศิลาวิญญาณแล้วผู้บำเพ็ญสายอิสระทั่วไปไม่มีทางสู้ราคาไหวแน่“แล้วเจ้าสำนักอยากได้กี่เม็ด ถึงจะยอมแลกล่ะครับ”“นายกลั่นได้จริงเหรอ?” เจ้าสำนักมองเย่ซิวด้วยสีหน้าตกตะลึง ดวงตาฉายแววไม่เชื่อโอสถชนิดนี้ไม่เหมือนกับโอสถวิญญาณหยก ระดับความยากสูงกว่ากันหลายเท่าเย่ซิวไม่ได้รีบตอบในทันที แต่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ยว่า “ผมขอลองก่อน ยังไม่กล้ารับประกันว่าจะสำเร็จเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เจ้าสำนักให้วัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นกับผมก่อนถ้ากลั่นไม่ได้ ผมยินดีจ่ายค่าต้นทุน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1165
เย่ซิวรีบวิ่งเข้าไปในห้องทันทีพอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นเสี่ยวไป๋ลอยอยู่กลางอากาศพลังวิญญาณในห้องถูกดูดเข้าไปหามันอย่างบ้าคลั่งไม่กี่วินาทีก็สูบพลังวิญญาณจนหมดทั้งห้องจากนั้นร่างของมันก็ถูกห่อหุ้มด้วยรังไหมขนาดใหญ่ แล้วค่อย ๆ ลอยลงสู่พื้นอย่างช้า ๆเย่ซิวยิ้มกว้างด้วยความดีใจ เสี่ยวไป๋กำลังจะวิวัฒนาการอีกแล้วรอบที่แล้วเหมือนจะพัฒนาขึ้นไม่มากเท่าไหร่แต่สัญชาตญาณของเย่ซิวบอกว่ารอบนี้น่าจะเติบโตแบบก้าวกระโดดเลยทีเดียวเขารีบเอาน้ำพุวิญญาณที่เหลืออยู่เทราดลงไปบนรังไหมทันที ซึ่งมันก็ถูกดูดซึมหายไปอย่างรวดเร็วนี่อาจช่วยเร่งขั้นตอนวิวัฒนาการให้เร็วขึ้นได้เย่ซิวเดินไปอุ้มเจ้าเสี่ยวอวี่ที่อยู่ไม่ไกลขึ้นมาเจ้าตัวนี้ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากแต่ท้องของมันนี่เหมือนหลุมดำชัด ๆเย่ซิวเลยจัดเต็มอีกครั้ง เขากลั่นโอสถวิญญาณหยกมาอีกหมื่นเม็ดให้มันไว้กินเล่นทั้งสำนักอวิ้นหลิงคงไม่มีใครกล้าทำอะไรฟุ่มเฟือยอย่างเขาอีกแล้วล่ะในช่วงครึ่งเดือนหลังจากนั้น เย่ซิวก็หมกตัวอยู่แต่กับการกลั่นโอสถและฝึกฝนวิชาต่าง ๆข้างนอกเองก็เริ่มมีข่าวแพร่กระจายไปว่าเย่ซิวสามารถกลั่นโอสถวิญญาณหยกได้ควา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1164
จากท่าทีและสีหน้าของทุกคน เย่ซิวก็พอเดาออกว่าโอสถนี่น่าจะหาได้ยากมากในตลาดไม่งั้นพวกเขาคงไม่แห่กันมาขอซื้อแบบนี้แน่เขาทำหน้าลำบากใจเล็กน้อย “ผมก็อยากช่วยนะครับ แต่โอสถตัวนี้ตอนปรุงมันใช้พลังจิตเยอะมากวันหนึ่งผมปรุงได้ไม่กี่รอบเอง แถมวัตถุดิบก็หายากด้วย”ความหมายแฝงก็คือพวกคุณต้องเพิ่มเงินและเตรียมของมาเองซึ่งทุกคนก็ไม่ใช่คนโง่และเข้าใจเจตนาของเขาทันที ก่อนจะรีบเสนอว่า“ถ้างั้นแบบนี้ดีไหม โอสถวิญญาณหยกหนึ่งเม็ด ฉันให้หนึ่งพันหนึ่งร้อยศิลาวิญญาณ ส่วนวัตถุดิบเราจัดการเอง แบบนี้ตกลงไหม”เย่ซิวคำนวณในหัวอย่างไวต้นทุนของโอสถวิญญาณหยกต่อเม็ดอยู่ที่ราว ๆ หนึ่งพันศิลาวิญญาณถึงจะรวมค่าแรงและพลังวิญญาณที่ใช้ก็ถือว่าต้นทุนต่ำมาก อย่างมากก็แค่เสียเวลาเฉย ๆเขาสามารถกลั่นได้เป็นหมื่นเม็ดในคราวเดียวถ้าขายให้คนพวกนี้หมื่นเม็ดก็เท่ากับว่าจะได้เงินถึงสิบกว่าล้านศิลาวิญญาณเลยทีเดียวกำไรขนาดนี้ก็แทบจะเรียกได้ว่ากินขาดแต่เย่ซิวก็ยังไม่ตอบตกลงทันที และทำท่าลังเลอยู่รั่วอวิ๋นที่ยืนข้าง ๆ ตบไหล่เขาเสียงดัง “ยังจะลังเลอะไรอีกล่ะ?นี่มันโอกาสทองเลยนะ ได้ทั้งเงินได้ทั้งฝึกฝีมือ”เย่ซิวถ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1163
แล้วทุกคนก็เห็นจ่าฝูงเดินตรงไปหาเย่ซิว จากนั้นมันก็แลบลิ้นออกมาเลียหน้าของเขาเบา ๆ ด้วยแววตาประจบเอาใจสุด ๆทุกคนตกตะลึง “???”รั่วอวิ๋นถึงกับยืนนิ่งตัวแข็งเป็นหิน ตาถลน ปากอ้าค้างจากนั้นเธอก็ชี้ไปที่เย่ซิวอย่างโกรธจัด “นายยังจะกล้าบอกว่าไม่ได้ทำอะไรอีกเหรอ แล้วนี่มันอะไรกัน?!”แต่ก่อนที่เธอจะพูดจบ สิงโตหยกขาวอีกเจ็ดตัวก็วิ่งตามกันมาล้อมเย่ซิวไว้รอบด้าน แถมยังมองรั่วอวิ๋นด้วยสายตาแข็งกร้าวอย่างเต็มไปด้วยท่าทีคุกคามรั่วอวิ๋นเผลอก้าวถอยหลังไปด้วยสีหน้าซีดเผือดความรู้สึกตอนนี้เหมือนโดนใครสักคนมายึดบ้านไปคนอื่น ๆ เองก็จ้องมองเย่ซิวด้วยสายตาในแบบที่ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองภาพที่อยู่ตรงหน้ามันเหนือจริงเกินไปเย่ซิวทำหน้าใสซื่อ “ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ”รั่วอวิ๋นโกรธจนตัวสั่นสัตว์ที่เธอเลี้ยงมากับมือหลายปีดันพร้อมใจกันหักหลังเธอแบบนี้ ใครจะทนได้มันไม่ใช่แค่เรื่องทรัพยากร แต่ยังรวมถึงความรู้สึกที่ทุ่มเทไปทั้งหมดด้วย!“นายบอกว่าไม่ได้ทำอะไร แล้วทำไมพวกมันถึงพร้อมใจกันหักหลังฉัน อธิบายมาเดี๋ยวนี้!” รั่วอวิ๋นกัดฟันพูด สายตาที่มองเย่ซิวเต็มไปด้วยความคาดโทษถ้าเจ้าเด็กนี่ไม่ให
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1162
ในใจรั่วอวิ๋นกำลังปลื้มเป็นที่สุดแต่ต่อหน้าคนอื่นเธอยังคงวางมาดสงบนิ่ง และพยักหน้าเบา ๆ แบบถ่อมตัวสุด ๆ“ก็ไม่เท่าไหร่นะ แค่สัตว์วิญญาณไม่กี่ตัว เอาไว้เฝ้าประตูเฉย ๆ”คำพูดโอ้อวดแบบถ่อมตัวเช่นนี้ทำเอาคนที่ยืนฟังอยู่ถึงกับกระตุกมุมปากกันเป็นแถบเธอคิดว่านี่คือผักกาดขาวหรือไงนี่มันสัตว์วิญญาณระดับจินตานตั้งแปดตัวเชียวนะถึงสายเลือดของพวกสิงโตหยกขาวจะไม่ใช่ระดับสูงสุด แต่ก็ไม่ใช่พวกชั้นต่ำ อยู่ระดับกลางค่อนไปทางดีเลยด้วยซ้ำถ้าเลี้ยงต่อไปดี ๆ รับรองว่าเก่งขึ้นได้อีกแน่นอนลองจินตนาการดูสิ สิงโตหยกขาวแปดตัวคำรามพร้อมกันจะอลังการแค่ไหน มันต้องเป็นภาพที่อลังการและน่าเกรงขามสุด ๆ“เย่ซิวก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ” ภรรยาเจ้าสำนักทำทีเหมือนเพิ่งสังเกตเห็นเขาเย่ซิวยิ้มพลางเอ่ย “ขอคารวะท่านผู้อาวุโสทุกท่าน เจ้าสำนักและภรรยา ผมแค่มาให้อาหารพวกมันน่ะครับ”ทุกคนก็พยักหน้าเบา ๆ เป็นเชิงรับรู้ ไม่มีใครเชื่อมโยงได้ถึงเรื่องที่สัตว์วิญญาณเลื่อนระดับได้เพราะตัวเขาเลยแม้แต่น้อยไม่นานนัก สัตว์วิญญาณทั้งแปดตัวก็ค่อย ๆ สร้างตานปีศาจได้สำเร็จแทบจะพร้อมกันพลังที่ระเบิดออกมาทำให้เกิดพายุขนาดใหญ่ไปทั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1161
แม้ว่ารั่วอวิ๋นจะรู้ดีว่าความคิดแบบนี้มันไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ แต่เธอก็ห้ามตัวเองไม่ได้เลยจริง ๆถ้าเย่ซิวแค่ลองกลั่นโอสถเป็นครั้งแรกก็เก่งกว่าเธอแบบไม่เห็นฝุ่น แบบนั้นมันก็เหมือนโดนตบหน้าแรง ๆ เข้าให้แล้วแบบนี้จะรักษาภาพลักษณ์ความเป็นอาจารย์ไว้ต่อหน้าเขาได้ยังไงกันล่ะเสียงโครมดังขึ้น ก่อนที่ฝาปิดเตาจะหลุดออกกลิ่นหอมของโอสถที่เข้มข้นจนถึงขีดสุดกระจายไปทั่วเย่ซิวถึงกับใจหล่นวูบ คิดในใจว่าแย่แล้วถึงเขาจะพยายามเก็บงำกลิ่นเท่าที่ทำได้แล้ว แต่ดูเหมือนแค่กลิ่นที่ลอยออกมาก็แรงกว่าโอสถของรั่วอวิ๋นเสียอีกรั่วอวิ๋นพยายามควบคุมสีหน้าแล้วรีบเดินเข้าไปดูโอสถในเตาพอเห็นแล้วก็ถึงกับยืนช็อกไปทั้งตัวที่ก้นเตา โอสถจำนวนห้าสิบเม็ดวางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ และแต่ละเม็ดก็ใสบริสุทธิ์ดูอัดแน่นไปด้วยพลังแต่สิ่งที่ทำให้เธอรับไม่ได้ที่สุดก็คือทุกเม็ดมีลวดลายโอสถปรากฏอยู่บนผิวของมัน หมายความว่าโอสถทั้งหมดนี้เป็นระดับสูงนี่มันไม่ใช่แค่โดนตบหน้าแล้ว แต่มันคือการโดนกดหัวลงพื้นแล้วลากไปเลยต่างหากเย่ซิวไอแห้ง ๆ หนึ่งทีและจงใจไม่เข้าไปดู แต่ทำท่าทางตื่นเต้นแล้วถามเธอด้วยสีหน้าลุ้น ๆ ว่า “ท่านอาจ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1160
ทั้งความรู้ที่เคยได้รับรวมถึงทักษะการกลั่นโอสถต่าง ๆ ก็ควรจะเหนือกว่าตัวเขาแบบทิ้งห่างสิแต่ทำไมกลับรู้สึกว่ายังห่างชั้นจากเขาอยู่เยอะเลย?เย่ซิวยังคิดว่าตัวเองอาจจะคิดไปเองจึงตั้งใจดูต่ออีกสักพักจนสุดท้ายก็มั่นใจเต็มร้อยว่าทักษะการกลั่นโอสถของผู้หญิงคนนี้ไม่ถึงหนึ่งในสิบของเขาด้วยซ้ำแค่ฝีมือระดับนี้ก็ยังยืนหยัดอยู่ในโลกของผู้ฝึกตนได้ด้วยเหรอ?หรือโลกของผู้ฝึกตนมันหากินง่ายขนาดนั้นเลย?ความคิดสารพัดผุดขึ้นมาในหัวเย่ซิว แต่สีหน้าเขาก็ยังคงนิ่งเฉย ไม่แสดงพิรุธอะไรออกมาเลยหนึ่งชั่วโมงผ่านไป โอสถก็กลั่นเสร็จเรียบร้อยรั่วอวิ๋นเปิดฝาเตาก่อนจะหยิบเม็ดยาออกมาหนึ่งเม็ด ใบหน้าเต็มไปด้วยความพึงพอใจ “ไม่เลว ๆ หนึ่งเตาได้โอสถมายี่สิบเจ็ดเม็ด ระดับกลางหกเม็ด ถือว่าสมบูรณ์แบบ”จากนั้นเธอก็หันไปมองเย่ซิวแม้ใบหน้าจะดูเรียบเฉย แต่เย่ซิวก็พอจะจับความหมายแฝงได้ไม่ยากก็แค่รอให้เขาชมเธอนั่นแหละหากพูดตรง ๆ การกลั่นโอสถของรั่วอวิ๋นรอบนี้ถือว่าสอบตกสำหรับเย่ซิว เพราะวัตถุดิบที่ใช้ไปทั้งหมด ถ้าเป็นเขากลั่นเองอย่างน้อยจะได้เพิ่มขึ้นอีกเท่าตัวแถมยังเป็นโอสถระดับสูงทั้งหมดด้วยซ้ำเมื่อเห็นโ
