MasukShare
บทที่ 302
Bab terkait
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 303
ปัง!หมัดทั้งสองปะทะกันจนเกิดเสียงอื้ออึงเฟยหู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งสถานการณ์ไม่เป็นไปตามที่เขาคาดคิด!เฟยหู่คิดไว้ว่า ถ้าเย่ซิวได้รับหมัดนี้ไป อย่างน้อยที่สุดกระดูกของเขาจะต้องแตกเป็นเสี่ยง ๆ แน่ แต่สุดท้าย หลังจากแลกหมัดกัน เย่ซิวก็ไม่สะทกสะท้านแม้แต่นิดในความเป็นจริงเขาไม่ได้ขยับเท้าเลยด้วยซ้ำเยาะเย้ยอย่างเย็นชา "แกก็พอมีความสามารถอยู่บ้างนี่เอง ไม่แปลกใจเลยที่แกจะอวดดีขนาดนี้ เอาหมัดสายฟ้าของฉันไปกินซะ!"เขาเหวี่ยงหมัดทั้งสองข้างออกไปเร็วราวกับสายฟ้าเหล่าผู้ชมมองเห็นเพียงเงาเท่านั้นจางรั่วหลิงจิบไวน์แดงและดูมั่นใจ "เฟยหู่สามารถฆ่าควายโตเต็มวัยได้ด้วยหมัดเดียว หมัดที่เร็วที่สุดคือสามสิบครั้งต่อหนึ่งวินาที เด็กนั่นไม่มีทางหยุดเขาได้แน่"จู่ ๆ ในใจของเสวี่ยเหมยก็เรื่มวิตกกังวลแต่ไม่นานเธอก็ผ่อนคลายลงดูนั่น!บนเวทีประลอง ขาของเย่ซิวดูเหมือนจะปักหลักอยู่ตรงนั้นอย่างมั่นคง มือข้างหนึ่งของเขาไพล่ไว้ด้านหลังเขาสกัดการโจมตีอันบ้าคลั่งของเฟยหู่ได้ด้วยมือเพียงข้างเดียวไม่ว่าเขาจะเร็วแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถทะลุการป้องกันของเย่ซิวได้ฉากนี้ทำให้สีหน้าของทุกคนที่นั่งชมเป
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 304
ระหว่างที่ผู้ชมกำลังดูอยู่นั้น หมัดของเฟยหู่ก็ไปถึงตรงหน้าเย่ซิวแล้วหมัดแกร่งมาพร้อมกับลม ทำให้เสื้อผ้าของเย่ซิวกระพือและส่งเสียงพั่บ ๆด้วยหมัดนี้ เฟยหู่มั่นใจว่าเขาสามารถทำให้เย่ซิวพิการได้!“ไอ้หนู แกคงตอบโต้ไม่ทันสินะ!”นี่เป็นความคิดสุดท้ายในชีวิตของเขาในช่วงเวลาต่อมา ความเจ็บปวดอันรุนแรงพลุ่งพล่านจากหมัดของเขา และลามไปทั่วร่างกายของเขาทันทีการมองเห็นของเขามืดดับลง และหมดสติไปทันทีเขาล้มลงกับพื้นด้วยเสียงที่ดังกึกก้องตุ้บ! เสียงของร่างกายที่กระแทกกับพื้นราวกับค้อนหนักที่ทุบหัวใจของทุกคนอย่างดุเดือด"เป็นไปไม่ได้!"คนแรกที่มีการตอบสนองคือจางรั่วหลิงทันใดนั้นเขาก็ลุกพรวดขึ้นจากที่นั่ง แก้วไวน์แดงในมือพลันตกลงไปบนพื้นเขาวางมือบนราวบันไดพลางจ้องเย่ซิวที่อยู่บนเวทีประลองอย่างไม่ละสายตาในตอนนี้เอง คนอื่น ๆ ก็เริ่มตอบสนองไปตาม ๆ กัน สายตาของพวกเขาจ้องเย่ซิวที่เปลี่ยนไปจากตอนแรกอย่างมาก“ปรมาจารย์!” มีคนพูดพึมพำขึ้นมาแม้ว่าเสียงจะไม่ดัง ทว่าในตอนนี้ทั่วทั้งสถานที่จัดงานเงียบเป็นเป่าสาก ทุกคนจึงได้ยินเสียงนั้นเสวี่ยเหมยรู้สึกว่าปากแห้งมาก เธอจึงเลียริมฝีปากโดยไม่ร
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 305
"ฉันจะให้แกสองหมื่นล้าน แล้วจบเรื่องนี้ซะ!"นี่คือโลกของคนรวยทุ่มสองหมื่นล้านแลกกับคำขอโทษ!มีคนร่ำรวยมากมายในที่เกิดเหตุ แต่มีเพียงไม่กี่คนที่เต็มใจที่จะใช้เงินจำนวนมากเช่นนี้เย่ซิวยิ้ม "ถึงผมจะไม่รวยเท่าคุณ แต่ผมก็ไม่ได้ขาดเงินสองหมื่นล้าน วันนี้คุณต้องขอโทษ!"ชายชุดดำกลุ่มหนึ่งเข้ามามือขวาของเขาล้วงกระเป๋าเสื้อคลุม และมีความเป็นได้อย่างมากว่าจะมีอาวุธความร้อนอยู่ข้างในพวกเขาเข้าล้อมเย่ซิวไว้ และจ้องมองเขาด้วยสายตาไม่เป็นมิตรจางรั่วหลิงพูดอย่างเย็นชา "ฉันคงจะให้คำขอโทษแกไม่ได้หรอก แกไม่กลัวหรือว่าวันหนึ่งเดินอยู่ดี ๆ แล้วจะเจอปัญหาเข้า!"ตึก ตึก ตึก…เสวี่ยเหมยเดินเข้ามาด้วยรองเท้าส้นสูงและยืนเคียงข้างเย่ซิวเธอโน้มตัวเข้าไปใกล้หูของเย่ซิวและกระซิบ “เขาเป็นหน้าตาของตระกูลจาง ให้ตายยังไงเขาก็ไม่ขอโทษต่อหน้าคนมากขนาดนี้แน่”“ข้อเสนอแนะของฉันคือขอเพิ่มผลประโยชน์อีกสักหน่อย ไม่อย่างนั้น ถ้าเรื่องบานปลายไปมากกว่านี้คงไม่มีใครได้ผลประโยชน์อะไรเลยแน่”“ถ้าคุณเชื่อใจฉัน ฉันจะจัดการเรื่องนี้ให้เอง”เย่ซิวหรี่ตาลง และพยักหน้าการแก้แค้นมีหลายวิธีหรือแม้แต่การทำให้ศัตรูเลื
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 306
“นายท่านรองจาง!”“ลมอะไรพาท่านมาที่นี่กันครับเนี่ย”“นายท่านรองจางยังแข็งแกร่งเหมือนเดิมเลยนะครับ”……สีหน้าของเสวี่ยเหมยเริ่มจริงจังมากขึ้นเย่ซิวที่ยืนถัดจากเธอสามารถสัมผัสได้ถึงความตึงเครียดที่หาได้ยากจากร่างกายของเธอสิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าเธอกำลังรู้สึกกังวลเขาถามว่า "ผู้อาวุโสท่านนี้เป็นใครเหรอ?"เสวี่ยเหมยตอบด้วยเสียงต่ำ "นายท่านรองจาง รองประธานของหย่วนหางกรุ๊ปเขามีความสามารถรอบด้าน ใครก็ตามที่ตกเป็นเป้าหมายของเขา มักจะมีจุดจบน่าสังเวช เขาน่ากลัวยิ่งกว่าจางรั่วหลิงมาก”เย่ซิวพยักหน้าและไม่พูดอะไรอีกเมื่อเห็นผู้มาเยือนจางรั่วหลิงก้มศีรษะที่เย่อหยิ่งลง "คุณอา คุณอามาทำอะไรที่นี่ครับ?"นายจางพ่นลมอย่างเย็นชา "อยู่นอกบ้าน ความน่าเชื่อถือและชื่อเสียงถือเป็นเรื่องสำคัญที่สุด”“แพ้แล้วก็ต้องยอมรับ!”แม้ว่าจางรั่วหลิงจะไม่เต็มใจ แต่เขาก็ทำได้เพียงพยักหน้า "ผมเข้าใจแล้วครับคุณอา ใครก็ได้... "เขาเรียกให้คนนำสัญญาการโอนมา และโอนหุ้นไปให้เสวี่ยเหมยทันทีเสวี่ยเหมยอ่านอย่างละเอียดแล้วเซ็นชื่อตัวเองลงไปใบหน้าเผด็จการของนายท่านรองจางแสดงมีรอยยิ้มเป็นนัย "ฮ่าฮ่า จากนี้ไปเราก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 307
ด้วยทักษะของเย่ซิวจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่คนเหล่านั้นจะตามเขาทันในอีกด้านหนึ่ง เสวี่ยเหมยกำลังตรวจดูข้อความในโทรศัพท์อยู่ภายในรถทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเรื่องเกี่ยวกับเย่ซิว!“ผู้ชายคนนี้น่าทึ่งมาก!”หลังจากอ่านแล้วเสวี่ยเหมยก็ถอนหายใจคนขับรถหญิงที่นั่งอยู่ด้านหน้าก็เป็นหนึ่งในคนสนิทของเธอเช่นกันเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เธอก็ถามอย่างอยากรู้อยากเห็น "นาน ๆ ทีจะได้ยินเจ้านายชมคนอื่นนะคะ"ดวงตาของเสวี่ยเหมยฉายแววแปลก "เด็กคนนั้นต้องมีภูมิหลังที่คาดไม่ถึงแน่นอน!เขาไม่เพียงแต่แข็งแกร่งเท่านั้น แต่ยังมีทรัพย์สินมหาศาลเกินคาดเดาอีกด้วยและที่สำคัญ… เขาประสบความสำเร็จทุกอย่างด้วยความสามารถของตัวเองสิ่งนี้ทำให้การประเมินของเย่ซิวของเสวี่ยเหมยเพิ่มขึ้นไปสู่ระดับที่ไม่เคยมีมาก่อนคนขับรถหญิงพูดติดตลกว่า "ในเมื่อเขายอดเยี่ยมขนาดนั้น ทำไมเจ้านายไม่ลองทำให้เขามาอยู่ในมือล่ะคะ?"เสวี่ยเหมยไม่ได้แสดงท่าทีเขินอาย แต่กลับพยักหน้าอย่างจริงจัง "ฉันก็คิดเหมือนกัน เขาจะไม่มีทางหนีจากเงื้อมมือฉันไปได้แน่!"ดวงตาของเสวี่ยเหมยประกายสุกใสเธอมั่นใจในเสน่ห์ของเธอมาก และคิดว่าเย่ซิวจะต้องหลงใหลในตัวเธออย่างแ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 308
นอกจากนี้ประตูและหน้าต่างก็ปิดสนิทเกือบตลอดเวลาดังนั้นเสวี่ยเหมยจึงคุ้นเคยกับการไม่สวมเสื้อผ้าหลังอาบน้ำในขณะนี้ เธอได้เผยรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเธอต่อหน้าเย่ซิวเธอมีรูปร่างที่สง่างาม ผิวที่ขาวราวกับหยก และมีกลิ่นหอมตามร่างกายดวงตาคมกริบ คิ้วโค้งมนขนตายาวสั่นเล็กน้อยขณะที่เธอกำลังเดินใบหน้าที่สวยไร้ที่ติมีสีชมพูเล็กน้อย และริมฝีปากที่ไม่หนาเกินไปสีแดงราวกับกลีบกุหลาบ ละเอียดอ่อนมากจนผู้คนอดไม่ได้ที่อยากจะลิ้มรสเมื่อมองลงไปด้านล่างก็มองเห็นยอดหยกที่คมชัด งดงามปานจะล่มเมืองได้ทั้งเมืองทุกส่วนบนเรือนร่างของเสวี่ยเหมยนั้นสมบูรณ์ไร้ที่ตินี่แหละที่เรียกกันว่าลูกรักพระเจ้า ต่อให้เย่ซิวมีจิตใจที่แข็งแกร่ง เมื่อเผชิญหน้ากับฉากเช่นนี้ก็ทำให้เขาใจเต้นได้เช่นกันเสวี่ยเหมยเดินไปที่เตียงแล้วก้มลงหยิบเสื้อผ้าเย่ซิวพลันหันหน้าหนี...ตอนนี้เย่ซิวทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เขาหลุดออกจากการควบคุมกำลังภายในยิ่งกว่านั้น เขายังส่งเสียงออกมาเบา ๆ อีกด้วยเสวี่ยเหมยตื่นตัวและระวังตัวอยู่เสมอ เธอรีบหันหลังกลับทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นเย่ซิว ร่องรอยของความตื่นตระหนกก็แวบขึ้นมาในดวงตาของเธอ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 309
"กรี๊ด!!!"เสวี่ยเหมยกรีดร้องอีกครั้งเคราะห์ดีที่ห้องของเธอเก็บเสียงได้ดีมาก ไม่ว่าเธอจะกรีดร้องอยู่ข้างในดังแค่ไหน ข้างนอกก็ไม่มีใครได้ยินเสียงของเธอไม่เช่นนั้นหากมีคนเข้ามาเห็นฉากนี้ เธอคงได้อับอายหนักกว่านี้เป็นแน่เย่ซิวหยิบชุดเดรสยาวสีดำจากตู้เสื้อผ้ามาและช่วยใส่ให้เธอเนื่องจากเขาไม่มีประสบการณ์ ดังนั้นจึงทำให้เสวี่ยเหมยต้องกรีดร้องออกมาอีกครั้งแล้วครั้งเล่าหลังจากแต่งตัวให้เธอเสร็จแล้ว เย่ซิวก็อุ้มเธอขึ้นมาด้วยมือเดียวแล้วไปที่ห้องน้ำดวงตาของเสวี่ยเหมยเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น เธอก็กรีดร้องดังยิ่งขึ้น "ไม่ อย่าทำแบบนี้..."ซ่าซ่าซ่า...เขาเปิดก๊อกน้ำ ใช้น้ำเย็นจัดราดลงบนศีรษะของเธอ จนเธอไม่สามารถพูดคำที่เหลือได้หลังจากนั้นไม่กี่นาทีเสวี่ยเหมยก็หยุดกรีดร้องเย่ซิวพูดอย่างใจเย็น "ตอนนี้คุณใจเย็นลงแล้วหรือยัง?"เสวี่ยเหมยเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเธอยังคงความเกลียดชังอยู่แต่เธอก็ไม่ได้บ้าคลั่งแล้ว น้ำเสียงของเธอเย็นชา "คุณอยากจะทำอะไรกันแน่!"เย่ซิวคลายจุดสกัดให้เธอเสวี่ยเหมยกลับมาเคลื่อนไหวได้อีกครั้งและกระโดดออกไปทันที โดยรักษาระยะห่างจากเย่ซิว“ออกไป ฉันไม่อยากเจอคุ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 310
เมื่อมาถึงห้องควบคุม เธอก็บอกให้ใครสักคนเปิดวิดีโอของชั่วโมงที่แล้วขึ้นมาหลังจากที่ตรวจสอบเสร็จแล้ว เสวี่ยเหมยรีบบอกให้คนตรวจสอบอุปกรณ์ทั้งหมดทันทีผลก็คือ อุปกรณ์ไม่ได้เสียหายแต่อย่างใดคลื่นแห่งความหนาวเย็นพุ่งขึ้นมาจากฝ่าเท้าของเธออย่างรวดเร็วเธอไม่อยากจะยอมรับในสิ่งที่เห็นเลย“เขาเข้ามาเงียบ ๆ แบบนั้นได้ยังไง หรือว่าเขาล่องหนได้?เสวี่ยเหมยหายใจเข้าลึก ๆ และสั่งให้ทุกคนตรวจสอบบริเวณวิลล่าทั้งหมดอย่างละเอียดทั้งภายในและภายนอกทว่ากลับไม่พบอะไรเลยเสวี่ยเหมยไม่สามารถนิ่งนอนใจได้อีกต่อไป คืนนั้นเธอรีบออกไปพบคนสนิทของเธอทันทีเธอเริ่มกลัวขึ้นมาแล้วจริง ๆระบบเฝ้าระวังทั้งหมดตรวจไม่พบเลยว่า เย่ซิวเข้ามาและออกไปได้อย่างไรนั่นหมายความว่าเย่ซิเข้าออกได้ตามที่เขาต้องการแล้วจะเป็นอย่างไรถ้าหากเย่ซิวแอบย่องขึ้นมาบนเตียงของเธอกลางดึกในขณะที่เธอกำลังหลับ แล้วกระทำการบางอย่างที่ไม่เหมาะสมกับเธอ...เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เสวี่ยเหมยก็ตัวสั่นและบอกให้คนขับรถเร่งความเร็วทันทีอย่างไรก็ตาม เธอก็มีธุรกิจและทรัพสินย์มากมายในเมืองหลวงจากนี้ไป เวลาเธอออกไปไหนเธอก็แค่ต้องทำตัวให้เงียบเข้าไว
Bab terbaru
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1050
ยังมีม้าศึกเพลิงน้ำแข็ง อีกทั้งลู่เสวี่ยเอ๋อร์และพวกเธอล้วนมีระดับพลังอย่างน้อยอยู่ในช่วงสร้างพื้นฐานขั้นกลางบวกกับจักรกลมังกรดำ ทำให้พวกเขาเริ่มมีเค้าลางของมหาอำนาจสิ่งเดียวที่ขาดไปคืออุตสาหกรรมเศรษฐกิจระดับล่าง ซึ่งยังไม่สามารถยกระดับขึ้นมาได้อย่างสมบูรณ์“โอเค ฉันเข้าใจแล้ว”“จริงสิ” เซี่ยซิ่วซิ่วพูดขึ้นอีกประโยค “ส่งคำเชิญไปให้ประเทศหลงเถิงด้วย ถ้ามีพวกเขาช่วย ประเทศจ้านอิงตี้ก็คงไม่กล้าเล่นตุกติก”เฉินหลานกับหวังซวงตาเป็นประกาย พวกเขาเกือบลืมไปเลยว่าประเทศหลงเถิงเป็นแบ็กอัพที่แข็งแกร่งไม่นาน ข่าวนี้ก็แพร่กระจายไปทั่วโลกดึงดูดสื่อมากมายนับไม่ถ้วนให้พากันรีบไปที่สำนักโอสถแม้แต่นักเดินทางเดียวดายบางคนก็เริ่มเตรียมตัวเดินทางไปเงียบ ๆนี่คือมหกรรมที่ยิ่งใหญ่ระดับสุดยอดคนที่มองการณ์ไกลล้วนมองออกว่าประเทศจ้านอิงตี้ไม่ได้มาด้วยเจตนาดีทั้งที่รู้ว่าเย่ซิวแข็งแกร่งขนาดนั้น แต่ยังกล้าเป็นฝ่ายริเริ่มเปิดการเจรจาแบบนี้ แสดงว่าพวกเขาต้องมีอะไรให้พึ่งพาทางด้านประเทศหลงเถิง หลังจากได้รับข่าวอัครมหาเสนาบดีกับผู้นำก็หารือกันว่าจะส่งใครไปเข้าร่วมนายกรัฐมนตรีเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1049
เส้นผมของหวังซวงยังคงเปียกชื้นเธอสวมชุดนอนผ้าไหมที่แนบสนิทไปกับร่างกาย เผยให้เห็นสัดส่วนอันเย้ายวนของเธอเห็นได้ชัดว่าเธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จเธอนั่งอยู่บนเตียง มือซ้ายถือรูปของเย่ซิว จ้องมองมันด้วยสายตาหลงใหล“อาจารย์ อาจารย์รู้ไหมว่าฉันชอบอาจารย์อาจารย์ช่างหล่อเหลา พลังของท่านก็แข็งแกร่ง ร่างกายของอาจารย์ยังสมบูรณ์แบบ แข็งแกร่งมาก...อาจารย์รู้ไหม? ทุกค่ำคืนฉันมักจะฝันถึงอาจารย์ ในความฝันฉันได้...กับอาจารย์”เธอกัดริมฝีปากเบา ๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความปรารถนาเย่ซิวไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าเด็กคนนี้จะมีความคิดเช่นนี้กับตนเองเขาส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะหมุนตัวจากไปตอนนี้ผู้หญิงรอบตัวเขามีมากพอแล้ว ไม่มีความจำเป็นต้องรับเข้ามาเพิ่มอีกคนเย่ซิวลอยขึ้นไปเหนือสำนักโอสถเขาเงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์ที่แขวนอยู่บนท้องฟ้า พลันเกิดความคิดที่บ้าบิ่นขึ้นมา“บนดวงจันทร์มีอะไรอยู่กันแน่?”แม้ว่าในอดีตจะมีหลายประเทศที่ส่งยานอวกาศพร้อมมนุษย์ขึ้นไปสำรวจ และมีคนจริง ๆขึ้นไปเหยียบดวงจันทร์ได้แล้วแต่ขอบเขตที่พวกเขาเดินทางไปได้นั้นยังมีจำกัดยังมีพื้นที่อันลี้ลับบนดวงจันทร์ที่ไม่เคยถูกค้นพบที่สำคัญ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1048
ภายในห้องลับ เย่ซิวไม่อาจรับรู้ถึงการไหลผ่านของกาลเวลาได้เลยจิตวิญญาณทั้งหมดของเขาจดจ่ออยู่กับการหลอมรวมระดับวิญญาณก่อกำเนิดด้วยรากฐานอันแข็งแกร่งและการเตรียมพร้อมที่เพียงพอ การทะลวงระดับของเขาจึงราบรื่นไร้อุปสรรคในวันที่แปดของการปิดด่าน เขาสามารถควบแน่นระดับวิญญาณก่อกำเนิดได้สำเร็จระดับวิญญาณก่อกำเนิดของเขามีห้าสีเช่นกันยิ่งไปกว่านั้น ขนาดของมันยังใหญ่กว่าระดับวิญญาณก่อกำเนิดขั้นต้นทั่วไปอยู่หนึ่งเท่าพลังวิญญาณเกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพอีกครั้งหากเปรียบพลังวิญญาณของเขาในอดีตเป็นเพียงตะปู ตอนนี้มันกลับกลายเป็นกระบี่ยาวเล่มหนึ่งแล้วการเพิ่มพูนของพลัง ส่งผลสะท้อนกลับเข้าสู่ร่างกายโลหิตและกล้ามเนื้อของเย่ซิวเปล่งประกายราวกับอัญมณี ดวงตาของเขาส่องแสงเจิดจ้าดุจตะวันดวงน้อยเพียงแค่คิด ระดับวิญญาณก่อกำเนิดก็แยกออกจากร่าง ลอยขึ้นสำรวจโดยรอบความรู้สึกนี้ช่างแปลกประหลาดยิ่งนักระดับวิญญาณก่อกำเนิดคือผลรวมของจินตานและจิตวิญญาณที่หลอมรวมกันก่อนที่จะทะลวงระดับ หากจิตวิญญาณของเย่ซิวออกจากร่าง มันจะได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรงแม้แต่พลังของเขาก็ไม่อาจยื้อเวลาให้อยู่นอกกาย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1047
ยังคงเป็นที่ห้องทดลองชีวภาพหมายเลขเก้าในประเทศจ้านอิงตี้หลังจากที่ประเทศจ้านอิงตี้ทุ่มเททุกวิถีทางในการเพาะเลี้ยงมาตลอดช่วงเวลานี้นักรบยีนสิบคนกับสิ่งมีชีวิตโบราณก็ได้หลอมรวมจนถึงระดับแปดสิบเปอร์เซ็นต์ เพียงแค่แรงกดดันที่แผ่ออกมาจากพวกเขา ก็ทำให้พื้นของห้องทดลองแทบจะรับไม่ไหว เกิดรอยร้าวมากมายเหล่านักวิทยาศาสตร์ที่อยู่นอกห้องทดลองมองดูพวกเขาด้วยรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจแต่ยังไม่ทันที่พวกเขาจะดำเนินการขั้นตอนต่อไป ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นจู่ ๆ นักรบยีนทั้งสิบคนก็เข้าห้ำหั่นกันเอง เลือดสาดกระจายไปทั่ว ราวกับนรกบนดินนักวิทยาศาสตร์ภายนอกรีบฉีดสเปรย์สารควบคุมชนิดต่าง ๆ เข้าไป แต่กลับไม่มีผลใด ๆ“แย่แล้ว! รีบเข้าสู่สถานะเตือนภัยด่วน!”เหล่านักวิทยาศาสตร์ตกตะลึงสุดขีด รู้สึกว่าสถานการณ์เริ่มเกินกว่าการควบคุมตู้ม！ทันใดนั้น พลังงานบางอย่างปะทุขึ้น ทำให้ทั้งห้องทดลองสั่นสะเทือนราวกับจะพังทลายจากนั้น ร่างของหญิงสาวคนหนึ่งก็ก้าวออกมาจากข้างในเธอมีใบหน้าที่งดงามสะกดสายตา อีกทั้งรูปร่างยังเย้ายวนเกินต้านทานแต่สิ่งที่แตกต่างจากมนุษย์ทั่วไป ก็คือเส้นผมของเธอทั้งหมดกลับเป็นอส
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1046
ในขณะเดียวกัน เสียงของเย่ซิวก็ดังขึ้นข้างหูเขา "สถานที่แห่งนี้ ห้ามฟื้นฟูขึ้นใหม่ภายในหนึ่งร้อยปี มิเช่นนั้นประเทศจ้านฉงตี้จะต้องหายไปจากโลกใบนี้"นี่เป็นทั้งการดูแคลน และยังเป็นการเหยียดหยามอย่างถึงที่สุดให้พวกเขาต้องเผชิญกับความอัปยศนี้ทุกขณะในช่วงเวลาหนึ่งร้อยปีถือเป็นการโต้กลับอย่างแข็งแกร่งของเย่ซิว หลังจากประเทศจ้านฉงตี้พยายามเล่นงานเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าจักรพรรดิหมีเหล็กกำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน ความอัปยศอันรุนแรงแผ่ซ่านไปทั่วร่างใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปด้วยความโกรธแต่ในความโกรธแค้นนั้นกลับแฝงไว้ด้วยความรู้สึกหมดหนทางอย่างลึกล้ำเพียงชั่วพริบตาเดียวราวกับว่าเขาแก่ลงไปอีกหลายสิบปีเดิมทีเส้นผมของเขายังมีสีดำเหลืออยู่ครึ่งหนึ่ง แต่ตอนนี้กลับขาวโพลนทั้งหมดผู้ช่วยที่อยู่ข้างกาย มองดูสภาพของเขาด้วยความสงสาร ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา "ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไรดี? จะยิงจรวดออกไปอีกไหม?""ไม่ต้องแล้ว ไม่มีทางเอาชนะเขาได้หรอก"จักรพรรดิหมีเหล็กส่ายศีรษะอย่างเหนื่อยล้า สายตามองไปยังร่องรอยของกระบี่อันใหญ่โตเบื้องหน้า "ดูเหมือนว่า ถึงเวลาที่ฉันจะต้องหาผู้สืบทอดแล้ว"……ม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1045
เบื้องหน้าของเย่ซิวปรากฏชายชราผู้มีรูปลักษณ์ประหลาดเขามีอายุกว่าร้อยปีแล้ว ดวงตาฝ้าฟางแทบจะลืมขึ้นไม่ได้เส้นผมยาวหลายสิบเมตรถูกถักเป็นเปียและพันรอบร่างกายของตนใต้ฝ่าเท้าของเขามีการ์กอยล์หินเป็นพาหนะ มือขวาถือไม้กายสิทธิ์อันเก่าแก่เย่ซิวกระตุกบังเหียนให้ม้าหยุดลงพลางหรี่ตามองชายชราเล็กน้อย “มีธุระอะไร?”พลังที่แผ่ออกมาจากร่างของชายชราทำให้เย่ซิวรู้สึกได้ถึงอันตรายแม้ว่าจะเป็นเพียงเสี้ยวเดียวก็ตาม“ข้าคือเทพพิทักษ์แห่งประเทศจ้านฉงตี้ ปิดด่านฝึกฝนมาหลายสิบปีแล้วได้ยินว่าประเทศหลงเถิงมีอัจฉริยะที่แข็งแกร่งจึงอยากมาดูให้เห็นกับตา”เย่ซิวไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ “ตอนนี้ก็ได้เห็นแล้ว มีอะไรจะชี้แนะหรือเปล่า?”ดวงตาฝ้าฟางของชายชราเพ่งมองเย่ซิวแน่วแน่ แววตานั้นแฝงไปด้วยอันตรายเล็กน้อยก่อนที่เขาจะยิ้มออกมา“ข้าน่ะเป็นคนอยากรู้อยากเห็นเลยอยากจะประลองกับเจ้าสักหน่อย ไม่รู้ว่าจะรับคำท้าหรือไม่”เย่ซิวสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่ซ่อนเร้นของอีกฝ่ายที่บอกว่าเป็นการประลองคงเป็นแค่ข้ออ้างจุดประสงค์ที่แท้จริงคือก็แค่อยากทดสอบพลังของตนเองกับเขาเท่านั้น“ฉันไม่มีคำว่าประลองอะไรทั้งนั้น ถ้าคุณคิ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1044
ทั้งคืนผ่านไปด้วยความว้าวุ่นใจและความกระสับกระส่าย เธอแทบไม่ได้หลับเลยเวลาแปดโมงเช้า เย่ซิวยืนอยู่ริมหน้าต่างมองออกไปยังทิวทัศน์ภายนอกอากาศสดชื่น เสียงนกร้องและกลิ่นหอมของดอกไม้กระจายไปทั่ว ที่นี่มีนกยูงเลี้ยงไว้อยู่หลายตัว บรรยากาศเหมาะแก่การอยู่อาศัยอย่างยิ่ง“คุณเย่ตื่นเช้าจังเลยนะคะ” ลิลิธเดินเข้ามาพร้อมกับก้าวย่างที่อ่อนช้อยดุจแมวป่าฝ่าเท้าขาวผ่องราวหิมะสัมผัสพื้นเบา ๆ ทีละก้าวก่อนจะหยุดอยู่ข้าง ๆ เย่ซิวเธอจ้องมองใบหน้าด้านข้างของเขาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ยั่วยวนหลังจากฝึกฝนตลอดทั้งคืน พลังของลิลิธก็พุ่งทะยานขึ้นอย่างมหาศาลตอนที่เธอมาที่นี่ เธอไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะสามารถพัฒนาขึ้นได้เร็วขนาดนี้หากเป็นไปได้ เธอเองก็อยากบำเพ็ญร่วมกับเย่ซิวตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงทั้งวันทั้งคืนบางทีเธออาจสามารถบรรลุถึงระดับพลังที่ไม่มีใครในประเทศจ้านฉงตี้เคยไปถึงมาก่อนแต่น่าเสียดายที่คงเป็นแค่ความฝันที่เป็นไปไม่ได้เย่ซิวไม่ได้ตอบอะไร สายตาของเขายังคงจ้องไปข้างนอกโดยไม่กะพริบตาจินตานห้าสีของเขาหมุนวนอย่างบ้าคลั่งรัศมีพลังที่ส่องออกมาราวกับพระอาทิตย์ที่สว่างไสวและแข็งแกร่งไ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1043
เคย์ฟี่พาลิลิธกลับมาที่ห้องของเธอเธอกับพูโรแยกกันนอนมานานแล้วหลังจากปิดประตู เธอก็รีบดึงลิลิธเข้าไปในห้องน้ำอย่างกระตือรือร้นน้ำร้อนถูกเตรียมไว้ล่วงหน้าแล้วจากนั้นเคย์ฟี่ก็ปิดประตูห้องน้ำเสียงดังปังไม่นานนักก็มีเสียงอุทานของเคย์ฟี่ดังออกมาเป็นระยะด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความอิจฉาลึก ๆครึ่งชั่วโมงต่อมา ทั้งสองก็เดินออกมาจากห้องน้ำเคย์ฟี่ช่วยลิลิธแต่งตัวกับมือ จากนั้นก็ลงเครื่องสำอางให้เธอก่อนจะฉีดน้ำหอมสุดหรูราคาแพงเดิมทีลิลิธก็เป็นหญิงงามอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เสน่ห์ของเธอกลับเพิ่มขึ้นไปอีกระดับเธอมองเงาตัวเองในกระจกก่อนจะพยักหน้าด้วยความพอใจ ความมั่นใจของเธอเพิ่มขึ้นมาอีกหลายส่วนจากนั้นเคย์ฟี่ก็พาลิลิธไปยังห้องของเย่ซิว เธอเคาะประตูเบา ๆภายในห้อง แน่นอนว่าเย่ซิวไม่มีความจำเป็นต้องนอนพักเขาเพิ่งกลั่นโอสถไปหลายเตา ซึ่งทั้งหมดนี้ก็เอาไว้ใช้เพื่อเพิ่มพลังบำเพ็ญตนแม้ว่าตอนนี้ผลลัพธ์ของมันอาจจะไม่ได้ทรงพลังมากนัก แต่ถ้าปริมาณมากพอก็ยังสามารถช่วยได้ตอนนี้เขามีโอสถกว่าพันเม็ดแล้วก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะประตูดังขึ้นจากด้านนอก เย่ซิวชะงักเล็กน้อยก่อนจะเก็บเตาหลอมและโอสถท
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1042
แต่ลิลิธกลับมีพรสวรรค์ในศาสตร์ด้านนี้สูงมาก จนสามารถฝึกฝนไปถึงระดับที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อนผู้ชายทั่วไปไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งกับเธอเลยไม่เช่นนั้น วันรุ่งขึ้นมีหวังกลายเป็นซากศพแห้งตายอย่างแน่นอนแม้ว่าลิลิธจะมีชื่อเสียงด้านความงามโด่งดังไปทั่ว แต่กลับไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งกับเธอเคย์ฟี่ดวงตาเป็นประกาย “ความคิดนี้ไม่เลวเลยนะ ลิลิธต้องเจอกับผู้ชายที่แข็งแกร่งระดับเย่ซิวเท่านั้นถึงจะรับมือไหวพอลิลิธทำสำเร็จแล้วเข้าไปอ้อนเย่ซิวอีกหน่อยลองชวนให้เขามาลองพี่น้องสุดเซ็กซี่ บางทีเขาอาจจะไม่ปฏิเสธก็ได้”พรีเอลล์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รีบพูดแทรกขึ้นมา “อย่าลืมแม่ลูกสุดแซ่บด้วย”เคย์ฟี่หัวเราะคิกคัก “อันนี้ก็ต้องดูที่ผลงานของลูกในอนาคตแล้วล่ะ”พูทมองด้วยความอิจฉาผู้ชายที่แท้จริงต้องเป็นแบบเย่ซิว ต้องผ่านดงดอกไม้นับไม่ถ้วนโดยไม่ทิ้งร่องรอยน่าเสียดายที่ถึงแม้เขาจะมีฝีมือพอตัว แต่เมื่อเทียบกับเย่ซิวแล้วยังห่างชั้นกันเกินไปแถมสาว ๆ ที่เขาเคยได้มาก็ยังไม่มีคุณภาพดีเท่านี้เลยด้วยซ้ำหลังจากหารือกันเสร็จ เคย์ฟี่ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลิลิธด้วยตัวเองณ เมืองระดับแนวหน้าของประเทศจ้านฉงตี้
