แชร์

ตอนที่ 10 โทษฐานที่ไม่ฟัง  

“ไอ้ตินมึงก็นะ อย่าไปแซวน้อง” เป็นพี่สายฟ้าที่พูดกับพี่ออสตินว่าอย่าแซวฉัน

“ฮ่าฮ่า” แล้วพวกพี่เขาก็เดินขำกันออกไป

ภายในรถ

“ยังเจ็บอยู่ไหม” อยู่ดีๆพี่วินที่กำลังขับรถอยู่ก็ดันพูดขึ้นมาโดยที่ตายังมองทางข้างหน้า

“อะไรคะ”

“เจ็บตรงนั้นอยู่ไหม” แล้วเขาก็หันมามองฉันสลับกับมองทางข้างหน้า

“หา บ้าพี่ถามทำไมเนี้ย”

“ฉันเป็นคนทำเธอเจ็บ จะได้แวะซื้อยาไง” เขายื่นมือมาจับมือของฉัน

“ไม่ต้องค่ะ แค่พี่พาหนูกลับคอนโดก็พอ” ฉันรีบดึงมือกลับทันที

หลักจากนั้นบรรยากาศภายในรถก็เงียบลง เขาและฉันไม่มีใครพูดอะไรใดๆออกมา เมื่อมันเงียบแล้วมีแอร์เย็นๆฉันก็เลยหลับ ชีวิตหลับได้ทุกทีเลยวุ้ยฉัน Zzzz

สองชั่วโมงผ่านไป

“จะตื่นได้ยัง?” ฉันได้ยินเสียงของพี่วินกระซิบพูดใกล้ๆหูของฉัน ฉันจึงลืมตาตื่นขึ้นมาในสภาพงัวเงียก็พบกว่าใบหน้าของพี่วินอยู่ใกล้กับหน้าของฉันมาก

“ถะ..ถึงคอนโดหนูแล้วเหรอคะ” ด้วยความที่ตกใจเลยพูดติดๆขัดๆออกไปอีกแล้ว

“อืม ถึงแล้วคอนโด แต่ไม่ใช่คอนโดของเธอหรอกนะ”

“เอ้า! แล้วพี่พามาที่ไหน!!”

“คอนโดของฉันเอง”

“หา งั้นเดี๋ยวหนูกลับเองก็ได้ค่ะ” พูดกับพี่วินจบฉันก็เปิดประตูลงจากรถทันที

หมับ!

“อ๊ะ” พี่วินเดินเข้ามาคว้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status