ตอนที่ 17 ใจร้ายเหมือนเมื่อคืนเลยนะ

มหาวิทยาลัย CH

“เพราะพี่เลยเนี่ย หนูเกือบจะเข้าเรียนไม่ทันอยู่แล้ว” ก็เพราะรุ่นพี่ตัวสูงจริงๆนั่นแหละ เขาบอกฉันว่าแค่แปบเดียว แต่มันแปบเดียวตามที่ปากของเขาบอกกันซะที่ไหนฉันโดนจัดหนักไปสองรอบ

“หึ..”รุ่นพี่ตัวสูงแค่นหัวเราะออกมา

“หนูไปเรียนแล้วนะ” เมื่อรถของรุ่นพี่ตัวสูงมาจอดที่หน้าตึกคณะของฉันแล้ว ไม่รอช้า~ฉันกล่าวบอกเขาแล้วเปิดประตูรถเร่งรีบก้าวเท้าเดินจ้ำอ้าวเข้าไปยังห้องที่ฉันมีเรียนวิชาแรกทันที

เมื่อผมส่งยัยเด็กดื้อที่ใต้ตึกคณะเสร็จผมก็ขับรถมาจอดที่ยังใต้ตึกคณะวิศวะของผมในทันที เมื่อจอดรถเสร็จผมก็เดินเข้ามานั่งรอกลุ่มเพื่อนของผมที่ตรงใต้ตึกคณะของผม สักพักเพื่อนของผมก็เดินเข้ามา

“ไงมึงมาเช้าเชียว” ไอ้สายฟ้าพูดขึ้นมาเมื่อเห็นผมมาเช้า เพราะเมื่อคืนกว่าผมจะกลับจากผับของมันก็ดึกพอสมควร

“อืมม เด็กกูมีเรียนเช้าเลยต้องรีบมาก่อน” ผมจึงตอบกลับไอ้สายฟ้าไป

“แหมๆมีเรียกเด็กกูซะด้วยว่ะ ฮ่าฮ่า” เป็นเสียงไอ้เวหาที่ได้ทีรีบแซวผม

“พบคนคลั่งรักแล้วหนึ่ง ฮ่าฮ่าฮ่า” ไอ้ออสตินก็พูดเสริมทัพขึ้นมาอีกคน

“...” ผมยิ้มไม่ได้พูดอะไรโต้กลับเพื่อนของผมไปก็คงจะจริงดั่งคำที่พวกมันว่านั่นแหละ

“อีกสิบนาทีได้เวลา