ตอนที่ 8

"ไม่สิ ฉันเป็นแม่ของเธอ! ฉันบงการชีวิตลูกสาวฉันมันเกี่ยวอะไรกับพวกคุณ?"

"ฉันเป็นคนคลอดเธอออกมา ฉันให้เธอเรียนโรงเรียนอาชีวศึกษาเธอก็ต้องเรียน! ฉันให้เธอแต่งกับเสี่ยวหวังเธอก็ต้องแต่ง!"

"ฉันมีชีวิตแย่ ๆ แบบนั้น เธอถือสิทธิ์อะไรไปมีชีวิตที่ดี? สามีของฉันหนีไปจากฉัน เธอที่สิทธิ์อะไรมีสามีและแม่สามีที่รักเธอแบบนั้น?"

"เธอควรจะเป็นเหมือนฉัน!"

"เธอควรฟังฉันทุกอย่าง!"

จนถึงตอนนี้ฉันเข้าใจเหตุผลแล้วว่าทำไมเธอถึง "ทำเพื่อฉัน" มาโดยตลอด

และฉันก็เพิ่งจะรู้ว่า พ่อของฉันยังไม่ตาย แต่ได้หนีไปกับผู้หญิงคนอื่นตั้งแต่ตอนที่แม่ยังท้องฉันอยู่

เพราะแม่เกลียดพ่อของฉัน จึงตัดทุกวิถีทางไม่ให้ฉันปีนป่ายเก้าหน้า ต้องการดึงฉันให้ตกอยู่ในโคลนตม ต้องดิ้นรนเหมือนกันกับท่าน

ดังนั้น...

ในสายตาของท่าน ฉันไม่ใช่ลูกสาวของท่าน แต่เป็นเครื่องมือที่ใช้ระบายความเกลียดชัง

ตอนที่เห็นฉันถูกหักปีก เห็นฉันถูกคนอื่นด่าว่า ท่านคงมีความสุขมากสินะ?

ดูเหมือนเธอจะลืมไปแล้วว่า ฉันคือลูกที่เธอให้กำเนิดหลังจากตั้งครรภ์มาสิบเดือน

ฉันไม่เพียงมีสายเลือดของชายชั่วคนนั้น ฉันยังมีสายเลือดของท่านอีกด้วย

"เด็กดี อย่าร้องไห้นะ"

จู