เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 42 ไม่เอาแล้วแพนเค้กตับไก่
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-05 14:02:44
บทที่เกี่ยวข้อง
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 43 ชงนมแม่ให้ป้อกิ๋น
ภายในไร่พิทักษ์มหิงสามีการจัดงานเทศกาลต้อนรับวันวาเลนไทน์ ทำให้ตลอดเดือนกุมภาพันธ์นี้มีนักท่องเที่ยวจากทั่วสารทิศแห่แหนเข้ามาจับจองห้องพักของรีสอร์ตจนไม่เหลือห้องว่างด้วยไอเดียจัดสวนดอกไม้เพื่อทำแลนด์มาร์คสวย ๆ ให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูปและมีกิจกรรมคู่รักและครอบครัวให้ทำหลากหลาย เช่น ปลูกผัก เก็บผักผลไม้สดใหม่จากสวน เที่ยวชมการแปรรูปวนิลา กาแฟ และผลิตภัณฑ์จากนมควายนอกจากนี้ยังมีแคมป์ปิ้งให้บริการปิ้งย่างแบบส่วนตัวและหมู่คณะระหว่างที่ทุกคนในไร่กำลังวุ่นวายบริการลูกค้า อินเหลาได้รับหน้าที่สำคัญในการเลี้ยงบะแต๋ง"คิ๋น ๆ มู๋ยั่ง" ตอนนี้บะแต๋งอายุได้หนึ่งขวบแปดเดือนแล้ว หนูน้อยจึงเริ่มสนทนาเก่งขึ้น ขณะเดียวกันความแสบสันต์ก็ไม่มีลดน้อยลงคร่อกกก คร่อกกก"คิ๋น ๆ เหลา ๆ แท๋งชาคิ๋นมู๋" บะแต๋งจะกินหมูที่อินเหลากำลังย่าง แต่พี่เลี้ยงเด็กกลับนั่งหลับสัปหงกเหมือนคนอดนอนหลายวัน"มู๋ ม่าย ม่าย" บะแต๋งเห็นหมูเริ่มกลายเป็นสีดำปี๋ หนูน้อยรีบตะเบ็งเสียงเรียกอินเหลาเพราะกลุ่มควันหมูย่างเริ่มลอยฟุ้งไปทั่วจนหนูน้อยหายใจไม่ออก "ม่ายยยย กรี๊ดดด แค่ก ๆ "โชคดีภาคีแวะมาดูลูกชายแทนเหนือฟ้าที่ไปต้อนรับนักท่องเที่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05เหนือหัวใจภาคี บทที่ 44 ตระกูลกำเดาแตก
ภาคีตระกองกอดลูกชายในวงแขนแกร่งโย้ไปมาพร้อมร้องเพลงควายเอ๋ยควายเจ้า"ควายเอ๋ยควายเจ้าขอหญ้าขอผัก""พี่คีคะมีเพลงนี้ด้วยเหรอ" เหนือฟ้าสะกิดหัวไหล่สามีที่กำลังกล่อมลูกชายในอ้อมอก"ไม่มีครับ พี่แต่งใหม่" ภาคีกระตุกยิ้มทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วก็แต่งเพลงควายเอ๋ยต้นฉบับของตัวเองจนบะแต๋งหลับสนิทหลังจากหัดให้บะแต๋งนอนที่ห้องนอนของเด็กได้จนเริ่มชิม ห้องนอนส่วนตัวจึงกลายเป็นรังรักเร่าร้อนเช่นเดิม ภาคีเดินเนิบนาบตรงไปที่ห้องนอน ขณะที่เหนือฟ้าหมุนโคมไฟสีส้มให้สลัวมัวตา แต่กลับสร้างอารมณ์กระสันซ่านรัญจวนจนปวดหนึบถึงแก่นกายถึงแม้ภรรยาสุดที่รักจะมีน้ำหนักเกือบเจ็ดสิบโล แต่ความแน่นฟูของอณูเนื้อขาวนั่นไม่เคยทำให้หัวใจของเขาหยุดวูบไหวเลยแม้แต่น้อย หลังจากที่เหนือฟ้าคลอดบะแต๋งออกมา เธอก็ยิ่งสวยพิศและงดงามผุดผาดกว่าเดิมโดยเฉพาะหุ่นอวบอัดเนื้อนมไข่ในชุดคลุมอาบน้ำสีขาว ที่กำลังโชว์เนินขาขาวกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกตามเสียงเพลงแจ๊สอยู่บนเตียงนอน และพยายามยั่วยวนอย่างสุดกำลัง แม้จะเป็นการอ่อยครั้งแรกแต่ท่วงท่าที่สะบัดพลิ้วอยู่นั้นทำให้รู้สึกว่าเธอได้ผ่านการฝึกวิชายั่วผัวมาอย่างชำนาญ"มาใกล้ ๆ เหนือสิคะ ไหนล่ะ ไห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-06เหนือหัวใจภาคี บทที่ 45 สภาพป้อแม่ไม่น่าคบ
แสงตะวันสาดส่องแยงตาชายหญิงที่ผ่านสงครามบนเตียงอย่างมาราธอนยาวนานตลอดทั้งคืน ทั้งสองยังคงนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนเนื้อตัวของกันและกัน โดยไม่รู้ว่าลูกชายตัวน้อยกำลังยืนโงกเงกโคลงเตียงไปมา ชะเง้อคอมองหาพ่อแม่อยู่นานสองนาน"หนุนนนน ป้ออออ ป้ออออ หนุนนน" บะแต๋งเริ่มหว้าเหว่เพราะส่งเสียงเรียกพ่อกับแม่ แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับกลับมา เด็กชายตัวน้อยทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดหวัง แต่เพราะแพมเพิสเฉอะแฉะไปหมด หนูน้อยเริ่มไม่สบายตัวบะแต๋งฮึดสู้ลุกขึ้นมาตะเบ็งสุดเสียง "หนุนนนนน ป้อออออ กรี๊ดดดด"ด้วยอำนาจของเสียงกรี๊ดที่ดังลั่นบ้านทำให้ภาคีกับเหนือฟ้าผุดลุกนั่ง "พี่คีคะ ลูกร้องทำไม ไปดูลูกเร็วค่ะ"ผัวเมียไร้สติหอบเอาสภาพที่ยังเลอะเลือนวิ่งไปหาลูกชาย "ป้อกับแม่มาแล้วลูก"หนูน้อยหลุบตามองเท้าไล่ขึ้นมาถึงผมเผ้าชี้ฟูจนแทบจำไม่ได้ว่าคือพ่อกับแม่ของตนเอง แถมพ่อยังไม่ใส่เสื้อมีแต่กางเกงในตัวเดียว ส่วนแม่ก็อยู่ในสภาพกึ่งเปลือยสวมแต่ยกทรงแล้วใส่กางเกงตลาดนัดคลองถมลายสับปะรดบะแต๋งตรึกตรอง แสดงว่าต้องแอบหนีไปเที่ยวที่ไหนมา แล้วก็ทิ้งลูกไว้ให้อยู่โดดเดี่ยวเดียวดาย"ม่ายม่ายโค๊ะ แท๋งม่ายโค๊ะป้อกะหนุน""ไม่คบป้อกับแม่เห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-06เหนือหัวใจภาคี บทที่ 46 วันของพ่อกับลูก
ภาคีกระเต็งบะแต๋งมาส่งเหนือฟ้าขึ้นรถตู้ไปเป็นล่ามพิเศษให้นักท่องเที่ยวจีนกลุ่มใหญ่ทัวร์รอบจังหวัดนครนายก"พี่เดือนผมฝากเหนือด้วยนะ""ได้เลยค่ะคุณภาคี" เดือนเพ็ญยิ้มกว้างนั่งรออยู่หน้าพวงมาลัยรถตู้พ่อเลี้ยงหนุ่มกำชับพลางปรายตามองไปยังภรรยาที่กำลังนั่งปาดลิปมันลงบนปากอย่างบรรจง ภาคีนึกอยากแกล้งจึงอุ้มบะแต๋งเข้าไปหาแล้วกระซิบข้างหูลูกชาย"แต๋งแย่งไอ้แท่ง ๆ ที่มือบะหนุนน้อยให้ป้อหน่อยเน้อ""ปิ้งฉิ่บ" บะแต๋งแบมือสองข้างให้พ่อดู"ปิ้งฉิ่บคืออะไรลูก" ภาคีย่นคิ้ว"หมูปิ้งฉิ่บ"ลูกชายต่อรอง บะแต๋งชอบกินหมูปิ้งมาก คงเนื่องมาจากสมัยก่อนภาคีจีบเหนือฟ้าแรก ๆ มักจะซื้อหมูปิ้งให้กินอยู่บ่อยครั้ง"อ๋อ ป้อเข้าใจ๋แล้วเจ้า"สองพ่อลูกเดินเข้าไปหาแม่ด้านหลัง คุณพ่อส่งสัญญาณให้ลูกชายด้วยการกะพริบตา บะแต๋งน้อยยื่นมืออ้อมไปข้างหน้าแล้วฉกลิปสติกมาจากมือแม่อย่างไว ทำให้ลิปปาดจนเลยขอบปากของสาวอวบจนเลอะเทอะ"บะแต๋ง พี่คี เดี๋ยวเถอะพ่อลูกคู่นี้นี่" เหนือฟ้าย่างสามขุมเข้าไปหาดึงหูสามีข้าง หูของลูกชายอีกข้าง แต่เหมือนว่าคนขี้แกล้งก็ยังไม่สำนึก"ฮ่า ๆ ๆ กร๊ากกก" ภาคีกับบะแต๋งขำคราบลิปบนปาก"คืนนี้อดนมทั้งพ่อทั้งลูก"
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07เหนือหัวใจภาคี บทที่ 47 แม่ลูกซิ่งฝ่าหลุม
สองวันแล้วที่เหนือฟ้าออกจากบ้านแต่เช้าตรู่แล้วกลับถึงบ้านเกือบห้าโมงเย็น พอกลับมาถึงปุปก็กินข้าวเป็นอ่างทำเอาภาคีกับบะแต๋งมองตาไม่กะพริบ สงสารแม่ที่เหน็ดเหนื่อยไปทำงานนอกบ้านทุกคืนภาคีจึงทำหน้าที่นวดตัวให้เหนือฟ้าโดยไม่บ่น ถึงแม้เขาจะกระเต็งลูกไปทำงานตรงโน้นตรงนี้ด้วยกันแต่โชคดีที่ตอนบะแต๋งอยู่กับเขาแทบจะไม่ดื้อเลย แต่อยู่กับแม่ทีไรพากันป่วนไปทั่วไร่ทุกที"พี่คงจะกลับเย็นหน่อย แต่พี่จะเอากับข้าวที่ร้านปลาเผาของแม่กลับมาฝากนะ อยากกินไรเพิ่มเติมก็แชตบอกพี่นะครับ" วันนี้ภาคีต้องขับรถไปประชุมที่ตึกเดอะเซฟเฟอะซิกส์ที่เขาเป็นหนึ่งในบอร์ดบริหารอยู่ที่นั่น"พี่คีหล่อจังเลยค่ะ หล๊อหล่อ" เหนือฟ้าเขินตัวบิดเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเพิ่งเคยเห็นสามีใส่ชุดสูทสีดำ พอเขาแต่งแบบนี้ก็ยิ่งดูเหมือนนายแบบ"พี่รู้ตัวแล้วว่าหล่อ" เขายิ้ม ดึงเอวอวบเข้ามาประชิดก้มลงซุกไซ้จมูกไปที่แก้มป่อง"แหวะ แหวะ" บะแต๋งกำลังนั่งจกข้าวเหนียวกับน้ำพริกหนุ่มสูตรของเด็กน้อยที่พ่อทำให้อยู่บนเก้าอี้เด็ก หนูน้อยพะอืดพะอมที่เห็นพ่อแม่สวีตกัน ทำให้มื้อเช้ากลายเป็นมื้อหวานอันแสนเลี่ยน"เป็นอะไรครับ อะไรติดคอรึเปล่า" เหนือฟ้าหันไปด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07เหนือหัวใจภาคี บทที่ 48 ช่วยบะหนุนกับบะแต๋ง
รถจี๊ปคันดำพุ่งทะยานเข้ามาจอดหน้าบ้านท่ามกลางมรสุม เป็นจังหวะเดียวกับที่รถกระบะโหลดสูงอีกคันของเขาขับชะลอเข้ามา อินเหลาลดกระจกลง"ป้อเลี้ยง คุณนายกับคุณแต๋งยังไม่มาเลยครับ คุณนายขับรถไปช่วยพวกเราเอามะยงชิดขึ้น""ว่าไงนะ เดี๋ยวฉันจัดการเองนายรีบไปโรงพยาบาลก่อนเถอะ""โชคดีเน้อป้อเลี้ยง" อินเหลาตะโกนต้านเสียงสายฝนภาคีวิ่งกลับขึ้นรถแล้วขับผ่าความมืดไปหาแม่ลูกอย่างเป็นกังวล ระยะทางที่ขับไปถึงป่ามะยดชิดนั้นยาวไกลเกือบยี่สิบโลฟากเดียวกันสองแม่ลูกนั่งตัวหนาวสั่นเพราะรถขนอึควายคันนี้หมุนกระจกขึ้นไม่ได้"หนุนน้อยเราจะไปนารกหรือซาหวันดี" บะแต๋งในชุดคลุมฝนนั่งตัวสั่นหงึก ๆ ริมฝีปากกระทบกันจากความหนาวเหน็บ"โอ้ย แม่ไม่ไปทั้งคู่แหละลูก เรายังไม่ตายหรอกน่า หนูหนาวใช่ไหม มาครับหนูไปนั่งข้างหลังนะ" เหนือฟ้าประคองบะแต๋งให้ลุกขึ้น หนูน้อยก้าวขาไปนั่งเบาะหลัง แม้จะหนาวสั่นแต่ก็ไม่ออกปากบ่นใด ๆ"อี่แม่ ป้อจะมาช่วยหมู่เหาก่อ" บะแต๋งมองหามนุษย์ในสายฝนอย่างมีความหวัง"ป่านนี้ป้อน่าจะถึงบ้านแล้ว อาจจะกำลังขับรถมา เพราะป้อไม่มีทางปล่อยให้หมู่เฮาเป็นอะไรไปแน่ ๆ" เหนือฟ้าลูบแก้มเย็นเฉียบของลูกชาย"อะหยังหนุนตึ๋
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08เหนือหัวใจภาคี บทที่ 49 ผีก๊ะจะกินตับ
สองคนพ่อลูกนอนดูละครหลังข่าวด้วยกัน แต่ละครส่วนใหญ่มักจะเป็นเรื่องชิงรักหักสวาท ภาคีจึงเปลี่ยนไปดูแพลตฟอร์มออนไลน์ค่ายดำแดงที่มีทั้งหนังและการ์ตูน"อ้อเหนือ ลูกใกล้เข้าเตรียมอนุบาลแล้วนี่ เหนืออยากให้บะแต๋งเรียนไหน พี่จะได้วางแผนถูก""เหนืออยากให้ลูกเรียนที่โรงเรียนอนุบาลของพ่อกับแม่เหนือค่ะ แต่เหนือว่ามันไกลไป""ไม่ไกลหรอก พี่ขับรถได้สบาย เห็นว่ามีสาขาเปิดใหม่แถวรังสิตพอดี วิ่งเส้นนครนายก รังสิต แล้ววิ่งเข้ากรุงเทพไปบ้านแม่พี่ยังไหวเลย สิริรวมเวลาก็ราวหนึ่งชั่วโมงสี่สิบนาที อะไรที่เหนือสบายใจและเห็นว่าดี พี่ให้เหนือตัดสินใจเลยครับ""ขอบคุณนะคะ พี่คีน่ารักจังเลย คืนนี้เอารางวัลปลอบใจดีไหม" เหนือฟ้าหยิบผมทัดหลังหู ชะม้อยชะม้ายสายตาส่งให้หนุ่มเหนือสุดที่รัก"ปลอบยังไง ส่วนไหนดี" ภาคียื่นหน้าข้ามบะแต๋งเข้าไปหาภรรยา เชยคางมนเข้ามาหวังทิ้งรอยจุมพิตลงไปบะแต๋งลุกคลานสี่ขา ยื่นหน้าเข้าไปหาพ่อกับแม่ "จะเอาปากฟาดกันอีกแล้วก๊ะ"คู่หวานแหววจึงต้องรีบผละออก สาวอวบทำหน้าง้ำงอ คนจะหวานกับผัวทั้งที ลูกชายคนดีก็ขัดซะเหลือเกิน "เมื่อไหร่จะนอนฮะเรา นี่มันจะสามทุ่มแล้วนะครับ""แท๋งให้ป้อก่อมเกา ก่อมเกาแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09เหนือหัวใจภาคี บทที่ 50 ไปงานเลี้ยงหรู จะกินน้ำปู๋จิ้มเหนียว
บะแต๋งถูกจับแต่งตัวใส่สูทผูกโบว์หูกระต่ายเซ็ตผมปาดเจล หนูน้อยไม่ชอบใจเท่าไหร่นักที่ถูกแม่กับพ่อจับแปลงโฉมให้ใส่ชุดที่เป็นทางการแบบนี้"หมู่เหาจะไปตี้ไหน" ศีรษะเล็กหันไปซ้ายทีขวาทีมองดูกระจกรถที่แล่นผ่านตึกราบ้านช่องโอ่อ่าในกลางกรุง "ตี้ไหนก๊ะ เฮือนแถวเน้มันแปก ๆ นะหนุน""มันแปลกตรงไหนเหรอครับ" เหนือฟ้าไม่เข้าใจสิ่งที่ลูกพยายามจะสื่อ"ก็เฮือนฉู๊งฉูงไงเล่าหนุนน้อย" บะแต๋งชี้ตึกสูงให้ดู"อ๋อ มันเรียกว่าตึกครับ ไม่ใช่บ้านคน""ถึก" เด็กชายย้ำเมื่อรถจี๊ปของภาคีจอดหน้าโรงแรม ทีมบอดี้การ์ดของเขาที่ยืนต้อนรับอยู่ก่อนแล้วจึงปรี่เข้ามาทักทาย "ฝากเอารถไปจอดให้ฉันด้วย" กุญแจรถถูกส่งให้กับหัวหน้าบอดี้การ์ด"โห หนุน ๆ ดูชายชุดดำ" บะแต๋งชี้กลุ่มพี่ ๆ ที่แต่งชุดสูทดำสวมแว่นตาห้อยอะไรเสียบไว้ แล้วเรียกให้แม่ดู"ลูกน้องของป้อคีค่ะ" เหนือฟ้าในชุดเดรสเกาะอกปักคริสตัลระยิบระยับสีน้ำเงินโชว์เนินอกและผิวพรรณขาวเปล่งปลั่ง ทำให้ภาคีเหม่อลอยคล้อยตามใบหน้าจิ้มลิ้มเคลือบสำอางพ่อเลี้ยงหนุ่มในชุดสูทผูกไทด์ยืนจ้องเมียคนงามตากะพริบจนบะแต๋งต้องสะกิด "ป้อ ๆ เป็นหยังจ้าว""อ้อ ป้อเขินบะหนุนน้อย" ภาคีก้มลงกระซิบใบหูเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11
บทล่าสุด
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 135 ไปเที่ยวเทวาลัย
ปิดเทอมหน้าร้อนเทอมสุดท้ายบะแต๋งจะเรียนจบประถมศึกษาชั้นปีที่ 6 ส่วนนิ่มฟ้าและน่านฟ้าจะขึ้นปอ.2 ครอบครัวคนเลี้ยงควายจึงคุยกันว่าจะไปเยี่ยมเยียนครอบครัวมหาจันทร์ของปินปินและพบปะสังสรรค์สักหนึ่งอาทิตย์หลังจากที่ภาคีจอดรถจี๊ปในอาณาจักรอัญฎรญามีอันยิ่งใหญ่ที่มีเทวสถานพระศิวะขนาดความสูง 35 เมตร นิ่มฟ้าที่กำลังนั่งมองวิวทิวทัศน์สังเกตเห็นว่ารอบบริเวณเทวาลัยถูกประดับประดาไปด้วยดอกไม้พลันนั้นเด็กหญิงกลับสะดุดตาเข้ากับไม้ยืนต้นสูงที่มีลักษณะใบคล้ายกับต้นมณฑารพที่เทพมาสมักจะนัดพบเจอเธอที่นั่น เพียงแต่ดอกไม้ตนนั้นมีขนาดสูงใหญ่กว่าและผลิดอกสีเหลืองนวลเต็มต้น"พี่คีพี่เหนือเชิญทางนี้ค่ะ" แซมมี่ในชุดสาหรี่แต้มผงกุมสีแดงกลางหน้าผากเดินออกมาพร้อมกับมะแป่มตัวน้อยที่ตอนนี้ขึ้นอนุบาลสองเรียบร้อยแล้ว ทันทีที่มะแป่มเห็นน่านฟ้า หนูน้อยก็ทำตัวอ่อนเดินเซไปหาคนพี่"ปี้น่านขา" มะแป่มคว้าหมับที่แขนของเด็กชายจนผู้หลักผู้ใหญ่ของทั้งสองต่างพากันหัวเราะขบขัน"เอ่อ...เป๋นหยังครับ" น่านฟ้าขานรับแต่กลับยืนตัวเกร็งหน้าแดงซ่าน"อุ๊ย..." มะแป่มทำท่าสะดุดขาแล้วรีบสวมกอดเอวพี่พลางเอาหน้าซบแผ่นอก"เกินไปแล้วจ้ะแม่ลูกสาว" แ
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 134 จากกันเพื่อพบเจอ
ภายในอ่างอาบน้ำทรงกลมที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องน้ำ มีร่างตุ้ยนุ้ยสองแม่ลูกกำลังแช่น้ำนมอุ่น ๆ ที่ภาคีเป็นคนเตรียมให้ ระหว่างที่เหนือฟ้ากำลังหยิบฟองน้ำเตรียมยกขึ้นมาขัดแผ่นหลังให้ลูกสาว พลันนั้นบาดแผลที่มีร่องรอยของการถูกกัดก็ปรากฏอยู่บนหัวไหล่เล็ก นัยน์ตาของเธอสั่นระริกวูบไหวอย่างฉับพลัน หัวใจของคนเป็นแม่แทบแหลกสลายในทันที เมื่อเห็นว่าลูกสาวยังมีบาดแผลภายในร่มผ้าที่เธอหรือหมอก็ไม่เคยรับรู้มาก่อน"นิ่มฟ้าคะ หนู หนูเจ็บไหมลูก" ฟองน้ำรูปสัปปะรดหลุดลอยจากฝ่ามือไหลผ่านไปยังเบื้องหน้าของเด็กหญิงที่กำลังนั่งหันหลัง นิ่มฟ้าย่นคิ้วชิดกันแล้วรีบหันไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น"เป็นอะหยังก๊ะหนุนน้อย" มือเล็กยื่นไปจับแก้มขาวอมชมพูของแม่ ผิวพรรณของแม่ทำให้เธอรู้สึกหลงรัก"หัวไหล่หนูไงคะ โดนยัยเด็กกระถินนั่นกัดมาเหรอ ทำไมหนูไม่บอกแม่ว่ามีแผลตรงนี้ด้วย"เจ้าของบาดแผลกลับไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าว แต่แม่ของเธอกลับน้ำตาไหลอาบนองหน้า "เจ้า นิ่งโดนขบมาแต่นิ่งบ่เจ๋บแล้ว อี่แม่บ่ต้องร้อง เดี๋ยวนิ่งร้องตามเน้อ"เด็กหญิงโผเข้าซุกอกของแม่ที่ล้นหลามเหนือผิวน้ำ เหนือฟ้าสวมกอดกลับจูบซับศีระษะเล็ก ๆ ซ้ำ ๆ ไม่รู้เบื่อเส
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 133 โดนเรียกผู้ปกครอง
นิ่มฟ้าแสดงสีหน้าและแววตาโกรธสุดขีด เด็กหญิงตอบโต้กลับไปหาอีกฝ่ายด้วยความขุ่นเคือง กำหมัดสองข้างแน่นพยายามนึกถึงหน้าครอบครัวที่เธอรัก นึกถึงเทวดาคนโปรด"กรี๊ดด ติ๋นไม่ได้โง่นะ ไม่ได้โง่" กระถินกระทืบเท้าปึ้กปั้กแล้วพุ่งเข้ามากระชากศีระษะของนิ่มฟ้าและใช้กรงเล็บครูดข่วนใบหน้าของเธอไปทั่วโดยมีเพื่อน ๆ พยายามช่วยกันดึงตัวกระถินสายวีนออกจากการทึ้งหัวของหัวหน้าห้อง"ปล่อยเปิ้นเน้อ ปล่อยสิ" นิ่มฟ้าพยายามแกะมือเหนียวของกระถินออก พอเห็นว่าไม่เป็นผลเธอจึงใช้แรงทั้งหมดเหวี่ยงตัวของเด็กหญิงที่ตัวเล็กกว่าจนเหวี่ยงไปกระแทกกับพื้น"โอ้ย ยัยหัวหน้าเผ่าฟาย" กระถินโกรธหน้าดำหน้าแดง"บ่าใจ้ฟายตำมะดาโตย แต่เป๋นฟายเจ๋ดทัวย่ะ" เด็กหญิงเถียงกลับแล้วรีบจัดทรงผมให้เข้าที่ เตรียมที่จะเดินหนียัยกระถินปากจัดที่พูดจาไม่รู้เรื่อง"ไม่ให้ปายยย" กระถินวิ่งกลับเข้ามากระโดดตะครุบกลางหลังนิ่มฟ้า เนื่องจากเธอตัวเล็กกว่าทำให้ปีนขึ้นไปอยู่หลังเด็กหญิงหุ่นจ้ำม่ำได้ง่ายขึ้นงั่บ!"โอ๊ยยย" นิ่มฟ้าร้องเพราะถูกคมเขี้ยวของกระถินงับลงมาบนหัวไหล่ แม้จะมีเนื้อผ้าของชุดนักเรียนขวางกั้นแต่ฟันคม ๆ ก็กัดจมลงมาจนเด็กหญิงถึงกับน้ำตาเล็ด
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 132 ประถมไฟท์
หลังจากกลับจากโรงพยาบาลภาคีอาสาดูแลหมูยอแทนเหนือฟ้า ระหว่างนั้นเขาจึงปรึกษากับภรรยาเรื่องลูกสาวเพราะเกรงว่าอาจมีการกลั่นแกล้งและบูลลี่กันที่โรงเรียนโดยที่เขาและเธอไม่เคยรับรู้มาก่อน"เหนือว่าเราควรไปสอบถามคุณครูโดยตรงเลยดีไหม พี่ไม่ค่อยสบายใจเลย" เขาบ่นพึมพำท่ามกลางไฟสีส้มที่ส่องจากโคมรูปเห็ด ขณะที่ตนเองกำลังนอนตะแคงตบ ๆ ก้นให้หมูยอที่เพิ่งจะนอนหลับสนิท เนื่องจากหนูน้อยรู้สึกกระสับกระส่ายไม่สบายท้อง แค้พอได้รับประทานยากับเกลือแร่เข้าไปอาการท้องเสียของเจ้าตัวเล็กก็ดูทุเลาลงสาวอวบที่เพิ่งอาบน้ำและไดร์ผมเสร็จก้าวขาเข้ามาในคอกกั้น วันนี้เธอกับสามีตัดสินใจนอนที่ห้องนั่งเล่นเพื่อดูแลหมูยอ"ดีค่ะ เพราะสมัยที่เหนือโดนเพื่อนแกล้งและถูกล้อเลียนเรื่องรูปร่างเหนือก็มีความรู้สึกเดียวกับลูก เหนือไม่เข้าใจเลยว่าตอนนั้นทำอะไรผิดเพื่อน ๆ ถึงไม่อยากคบเหนือ ตอนนั้นคนเดียวที่ให้คำปรึกษาได้คือพี่ไนท์ค่ะ แต่ตอนนี้เราคือครอบครัว เราทุกคนจะช่วยกันให้คำปรึกษานิ่มฟ้า เหนือจะไม่ปล่อยให้ลูกเผชิญความเจ็บปวดคนเดียวเด็ดขาด" หญิงสาวเล่าเท้าความในอดีตที่เจ็บช้ำ คำพูดถากถากทับถมของเพื่อน ๆ กลายเป็นปมในใจของเธอที่อยาก
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 131 เรื่องที่โฮงเฮียน
ติ๊ด! ติ๊ด!เสียงนาฬิกาปลุกข้างหัวเตียงดังขึ้นทำให้พ่อครัวใหญ่รีบดีดตัวขึ้นมาคว้าผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำ ใช้เวลาชะล้างร่างกายเพียงสิบห้านาทีจึงรีบวิ่งซอยเท้าลงไปแล้วเริ่มปรุงอาหารด้วยความรักก่อนที่ลูกและภรรยาจะตื่นนอน"ป้อขี้!""เฮ่ย" หัวมันฝรั่งในมือเขาร่วงตุ้บลงกระแทกพื้น นิ่มฟ้าที่อยู่ชุดเสื้อคอกระเช้าเด็กประแปรงหน้าขาววอกสะกิดเรียกเขาท่ามกลางความมืดสลัวของห้องครัวในเวลาตีห้า"นิ่งบ่าใจ้ปี๋เน้อ ป้อต๋กใจนิ่งก๊ะ" นิ่มฟ้าลากเก้าอี้แล้วก้าวขึ้นไปยืนข้างพ่อชะโงกดูวัถตถุดิบที่พ่อเตรียมทำมื้อเช้า "ป้อทำก้าวผัดแฮ่มก๊ะ"เด็กหญิงสังเกตเห็นว่ามีเครื่องเคียงเป็นผัก หมูสับ และแฮมอีกอย่างพ่อก็วางกระทะตั้งไว้กับเตาแก๊สจึงมั่นใจว่าพ่อกำลังจะทำข้าวผัดแฮม"ฉลาดนะเนี่ยเรา ถูกต้องครับป้อกำลังทำข้าวผัดแฮมแล้วก็มีน้ำซุปมันฝรั่งซดแก้ฝืดคอ" เขาว่าแล้ววางหัวมันลง"โอ้โหดีเลยนิ่งกำลังอยากกิ๋น" นิ่มฟ้าคว้าหัวมันฝรั่งที่พ่อวางไว้บนเขียงมาถือแล้วหาที่ปอกเปลือกมัน"นี่ครับ" ผู้เป็นพ่อหยิบที่ปอกให้ลูกสาว มือเล็กรับไว้แล้วเริ่มปอกมันฝรั่งอย่าทะมัดทะแมง"ค่อย ๆ ปอกนะครับ แล้วนี่หนูตื่นมาทำอะไรแต่เช้า วันนี้วันเสาร์ไม่
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 130 ป้อต้องทำบุญเน้อ
โรงพยาบาลทั้งครอบครัวเดินทางมาให้กำลังใจภาคีในวันที่มีผ่าตัดทำหมันกับหมอที่โรงพยาบาล หลังจากที่เขาตัดสินใจจะหยุดการสืบพันธ์ุนี้เพราะเกรงว่าภรรยาจะเผลอท้องขึ้นมาอีกในอนาคต และเพื่อแสดงตนว่าเขาจริงใจที่จะเสียสละเพื่อเธอดังนั้นวิธีการนี้จึงเป็นทางออกที่ดีที่สุดเพราะเขาอยากให้เหนือฟ้ารู้ว่าทายาททั้งหกคนของเขาจะเป็นของเธอตลอดไป และจะมีใครมีโอกาสแย่งชิงเขาไปจากเธอ"ปี้ปี้" หมูยอเดินเลาะไปมาเกาะแข้งเกาะขาพวกพี่ ๆ ขณะที่แป้งจี่นอนหลับอยู่บนตักแม่ ส่วนน้ำเงี้ยวนั้นนอนแผ่ยาวหนุนตักน่านฟ้าและนิ่มฟ้าเสมือนว่าพี่สาวพี่ชายเป็นเตียงนอนส่วนตัว"หมูยอคะมานั่งเฉย ๆ สิลูก" เหนือฟ้าอุ้มลูกชายสายปราดเปรียวที่ไม่ยอมหลับยอมนอน เอาแต่ปีนป่ายโซฟาไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย"หม่ำ ๆ" หมูยอเริ่มเดินเหนื่อยหนูน้อยหยิบขวดนมในกระเป๋าสัมภาระเด็กที่วางอยู่บนเก้าอี้ แล้วเปิดฝาขวดนมบริการตัวเอง"อะหยังป้อต้องตัดหำโตยก๊ะ" น่านฟ้าสงสัยตั้งแต่พ่อบอกว่ามีนัดตัดสิ่งที่อยู่ใต้หว่างขา เด็กชายก็มีคำถามกับเธออยู่ตลอด"ป้อตัดเพื่อคุมกำเนิดพวกเราจะได้มีกันแค่หกคนไงคะ ไม่ดีเหรอหรือหนูอยากมีน้องเพิ่ม" เหนือฟ้าหันไปอธิบายกับลูกชาย"อึ๋ย
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 129 รักไม่เปลี่ยนแปลง
ล่วงเลยมาจวบจนแฝดสามตัวป่วนอายุย่างเข้าวัยหัดอ้อแอ้ ความโกลาหลก็เพิ่มระดับขึ้นทำให้ในแต่ละวันพ่อแม่ต้องสลับกันควักยาดมตอนนี้บะแต๋งขึ้นประถมศึกษาชั้นปีที่หกส่วนนิ่มฟ้าและน่านฟ้าขึ้นประถมศึกษาปีที่หนึ่ง“เย้นิ่งเป็นฉาวแล้ว” นิ่มฟ้าสะบัดผมเปียของตัวเองขณะสวมชุดกระโปรงแบบไม่มีเอี๊ยม เด็กหญิงชะม้อยชะม้ายชายตามองกระจกขณะที่แม่ทำหน้าที่จัดทรงผมตามระเบียบของโรงเรียนที่กำหนดว่าต้องมัดผมให้เรียบร้อย“แก่แดดแก่ลมเกินไปแล้วนะแม่คนนี้” เหนือฟ้ายื่นมือมาบีบแก้มอูมของลูกสาว“ที่รักอาหารเช้าเสร็จแล้ว” ภาคีตะโกนเสียงดังขึ้นมาบนห้องนอนชั้นสาม สองแม่ลูกจึงพากันลงไปลิ้มรสมื้อเช้าขณะที่แฝดสาม บะแต๋งและน่านฟ้านั่งประจำตำแหน่งที่โต๊ะอาหารของใครของมันเรียบร้อย ที่คอของหมูยอ แป้งจี่และน้ำเงี้ยวมีผ้ากันเปื้อนลายลายการ์ตูนคนละสี ผมของทารกวัยหนึ่งขวบกว่าเริ่มดกดำคลุมทั้งหัว“หม่ำ ๆ” หมูยอกระแทกช้อนส้อมกับเก้าอี้กินข้าวที่มีกระบะสำหรับใส่ภาชนะอย่างร้อนใจ“ครับเสร็จแล้วลูก” ภาคีวางถ้วยบะหมี่ผักหมูน้ำลงบนกระบะกินข้าวของแฝดสาม แล้วยกจานข้าวผัดปลาแซลมอนจานใหญ่มาตั้งตรงกลางให้บะแต๋ง นิ่มฟ้าและน่านฟ้าบริการตัวเองทว่า
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 128 น้ำเงี้ยวเห็นบางสิ่ง
หนึ่งสัปดาห์ของการปิดเทอมที่เงียบเหงาทำให้นิ่มฟ้าที่ใจจดจ่อรอคอยต้องออกไปหากิจกรรมทำพร้อมกับพี่น้อง ช่วงเช้าเด็กหญิงนั่งรถซาเล้งออกมากับภาคีที่กระเต็งน้ำเงี้ยวไว้ในเป้อุ้มทารก ในรถพ่วงข้างยังมีส้มปู๋กับบะแว้งและบะแปปเจ้าแพะแคระติดสอยห้อยตามมาด้วย ส่วนบะแต๋งกับน่านฟ้านั้นไปทำงานกับแม่ที่โรงเลี้ยงวนิลา"เทพมาสไม่มาหาหนูแล้วเหรอ" จู่ ๆ พ่อก็ตัดสินใจถามเด็กหญิงที่กำลังใช้คราดขุดมันม่วงโอกินาว่า นิ่มฟ้าผงะเล็กน้อยกับคำถามที่เธอไม่อยากตอบเท่าไหร่"ดะดะ" แต่เพราะน้ำเงี้ยวเอียงคอมองพี่สาวที่กำลังทำหน้าจ๋อย พี่จึงยิ้มกว้างเพื่อให้น้องสบายใจ"บ่มาแล้ว จะไปตี้ไหนก็ไปเต๊อะนิ่งมุดออนแล้วเจ้า" หนูน้อยวัยอนุบาลที่มีวาจาฉะฉานประหนึ่งคนโตตอบพ่อด้วยความมั่นใจ แล้วกลับไปใช้คราดถากหญ้าถอนมันต่อ"เขาเรียกว่ามูฟออนจ้ะ ทำใจ๋เต๊อะความรักก็แบบนี้แหละน้า" ภาคีอุ้มน้ำเงี้ยวออกมาแล้วจับใส่สนับเข่าให้เจ้าตัวเล็กหัดคลานไปบนพื้นดินและได้สัมผัสกับธรรมชาติอย่างเต็มที่"ตะตะ" น้ำเงี้ยวเห็นใครบางคนกำลังกวักมือเรียก หนูน้อยสวมหมวกลายดอกไม้กับชุดผ้าหม้อฮ่อมสไตล์ล้านนารีบเร่งคลานแบบติดเทอร์โบไปหาเป้าหมายที่กำลังเปล่งแสงเร
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 127 ภารกิจเลี้ยงน้อง
ผ่านมาแล้วเกือบเจ็ดเดือนแล้วที่เหนือฟ้ากับภาคีได้กลายเป็นพ่อแม่ลูกหก แม้ในแต่ละวันทั้งคู่จะวุ่นวายกับการเลี้ยงเจ้าตัวเล็กต่างวัยทั้งหลาย แต่กลับไม่รู้เลยว่าการมีเด็กน้อยเหล่านี้เป็นภาระเพราะพวกเขามีพร้อมทุกอย่าง ทั้งเวลาอาชีพ เงินทองและความรักทว่ากลับมีเด็กหญิงเพียงคนเดียวที่กลายเป็นเด็กไม่สดใสร่าเริง เนื่องจากเธอเฝ้ารอคอยใครคนนั้นให้แวะเวียนมาหา โชคร้ายที่คำสวดอ้อนวอนและภาวนารวมทั้งการทำความดีของเธอไม่ได้ช่วยให้เทวดาคนโปรดปรากฏกายถึงแม้นี่จะเป็นวันปิดเทอมวันแรกของภาคเรียนที่หนึ่ง แทนที่นิ่มฟ้าจะดีใจแต่เธอกลับรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะการไปเจอเพื่อน ๆ นั้นทำให้เธอได้พบกับความสนุกสนาน เสียงหัวเราะและพูดคุยของเพื่อนสนิทนั้นช่วยคลายความเหงาและความคิดถึงที่มีต่อเทพมาส“นิ่มฟ้าหนูมีการบ้านปิดเทอมหรือเปล่าคะ” เหนือฟ้าที่กำลังทำงุ่มง่ามวุ่นวายกับการเตรียมมื้อเช้าให้ทารกแฝดสามวัยอายุเจ็ดเดือนเศษอยู่หน้าเตาชะเง้อคอมองลูกสาวที่กำลังนั่งเฝ้าน้องในคอกกั้นโดยไม่พูดไม่จา “นิ่มฟ้าแม่ถามว่ามีการบ้านหรือเปล่าลูก” สาวอวบปิดเตาแก๊สแล้วล้างมือเดินไปดูอาการของลูกสาวที่ซึมเศร้าเหงาหงอยมาพักใ
