เสียงครกกับสากกระแทกกันบริเวณเสื่อใต้ร่มไม้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ายัยไอรดานั่นจะบุกมาที่ไร่จริง ๆ เหนือฟ้าโมโหตำส้มตำจนแหลก บะแต๋งที่นั่งจกข้าวเหนียวกินกับหมูปิ้งของโปรดต้องรีบสะกิดแม่"หนุน ๆ มะก้วยเต้ดมันเละโหมะแล้วเน้อ""อ้อแม่ขอโทษด้วยจ้ะ พอดีกำลังสอดส่องคนไม่ดีอยู่" เหนือฟ้าเทตำป่าลงในจาน มองดูสามีกำลังใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อคุยกับเจ้าของผับเมืองภูเก็ตอย่างไม่ไว้ใจ"คุณเหนือคะ นางยังไม่กลับไปอีกเหรอเนี่ย" เดือนเพ็ญขับรถกอล์ฟมาพร้อมอินเหลา แล้วหิ้วมื้อเที่ยงที่ได้จากตลาดมาฝากเจ้านายสาว"ยังค่ะ มาตั้งแต่เก้าโมงจนเที่ยงยังเสนอหน้าอยู่เลย แถมพี่คียังพาแม่นั่นไปกินของที่ภัตตาคารของไร่อีก เอาใจเหลือเกิน""ก็เห็นป้อเลี้ยงบอกว่าจะสืบความลับก็ต้องซื้อใจ๋ อินเหลาว่าแล้วส่งขนมครกให้บะแต๋งลองชิม"ขอบคุณจ้าว" บะแต๋งยกมือไหว้มารยาทงดงามเหนือฟ้าปรายตามองลูกชายที่มีแววจะเป็นนักแสดง สาวอวบนึกแผนการดี ๆ ออก "โอ้ยยย แม่เจ๊บต๊อง""คุณนายไหวไหมคะ" เดือนเพ็ญเป็นห่วง คุณแม่เจ้าแผนการขยิบตาหนึ่งข้าง ผู้จัดการไร่จึงรีบขยิบตากลับ"เป็นหยังกั๋น เกี่ยวกิ๋นตาก๊ะคุณนาย ยัยเดือนแกก็เป็นกะเขาโตย" อินเหลามองสองสาว
ปกติทุก ๆ วันสามคนพ่อแม่ลูกจะนอนดูทีวีด้วยกันจนถึงสองทุ่มครึ่งแล้วส่งบะแต๋งเข้านอน แต่วันนี้เหนือฟ้าอยากไปเล่านิทานให้ลูกชายฟัง ทั้งที่ส่วนใหญ่หน้าที่นี้มักจะเป็นของภาคีภาคีเดินไปเดินมา ชะเง้อคอมองเมียที่หายไปเกือบชั่วโมง สุดท้ายจึงเดินไปเคาะเรียกที่ประตูห้องนอนของลูกชาย หมุนลูกบิดเข้าไป แต่คุณแม่ตัวแสบกลับไม่ได้อยู่ในนี้ แถมหนูน้อยก็นอนหลับสนิทไปแล้ว"อ้าวพี่คี่ พี่คี่ทำไยทงเน้ค้าาา" เสียงของเหนือฟ้ายานคาน ใบหน้าแดงเป็นปื้น ในมือถือแก้วใส่เปลือกมะกรูด"กินอะไรครับเหนือ" ภาคีก้มลงสูดกลิ่น "เหล้ามะกรูดเหรอ ของพี่เดือนใช่ไหม""อื้อ ๆ ช่าย ๆ ของปี่เดือนเป็น" เหนือฟ้าเดินเตาะแตะเข้าไปในห้อง อาการเมามายทำให้เธอเดินเซไปมา"เด็กดื้อ รู้ว่าคออ่อนก็ยังจะกินอีก พี่อยากจะตีเหนือจริง ๆ" ภาคีบ่นอุบอิบ รั้งข้อมือเมียให้นั่งลงบนเตียงนอน"กินไหมคะ" เหนือฟ้าส่งแก้วให้ ภาคีรับมาแล้วกรอกใส่ปากจนหมด ลุกขึ้นเอาแก้วไปวางที่โต๊ะ"อ้าวมากินของเหนือหมดเลยได้งายยย พี่คีปายเอามาเติมเลยน้า ไปเอามาเติมสิ" เหนือฟ้ากระโดดตะครุบกอดภาคีจากทางด้านหลัง วงแขนอวบรัดคอพ่อเลี้ยงหนุ่มจนแทบหายใจไม่ออก"อ๊อก ๆ เหนือ พี่จะขาด
คุณนายประจำไร่พิทักษ์มหิงสาสวมชุดเดรสสีเขียวสะท้อนแสงยาวแค่เข่า แล้วขับซาเล้งแว่บออกมาจากบ้านพร้อมกับบะแต๋ง ส่วนภาคีพาไอรดาไปทัวร์กิจการรอบไร่เพราะต้องการทำให้อีกฝ่ายเชื่อใจ เขาจึงต้องลงทุนกระชับมิตรกับผู้หญิงคนนี้ด้วยความจำเป็น"แต๋งหนูรอบนรถนะ""จ้าวว" บะแต๋งล้วงมันทอดกรอบ ผลิตภัณฑ์จากไร่ใส่ปากเหนือฟ้าเดินตรงไปหาสำรวย ลูบหัวเจ้าสะเดาควายที่ภาคีไถ่มาจากทางใต้"พี่สะเดาสบายดีนะ" เหนือฟ้าซี้กับสะเดาควายเผือกหล่อล่ำพันธ์ุดี คู่ครองคู่หวานของแม่บะผางควายเผือกที่สามีไถ่มาจากลำปางเมื่อสามปีก่อนม่อออมั่ววววสะเดาขานรับ"พี่สำรวยคะ เหนือจูงพี่สะเดาไปเดินเล่นเองได้ไหมคะ" เหนือฟ้ายิ้มกริ่ม"ได้ ๆ ครับควายทั้งฝูงในไร่นี้ก็สนิทกับคุณเหนือทุกตัวอยู่แล้ว ยกเว้นไอ้บ่ะยม" บ่ะยมควายตัวผู้ที่ไม่ค่อยเข้าฝูงมันปลีกตัวออกไปยืนกินหญ้าโดดเดี่ยว นอกจากนี้ยังเอาอกเอาใจยาก คนงานในไร่หลายคนเคยโดนไล่ขวิดมาก่อน มีเพียงภาคี สำรวย และลุงหมานที่บ่ะยมเชื่อฟังเว้นจากสองคนนี้มันก็ไม่เอาใครหน้าไหนทั้งสิ้น แม้กระทั่งเธอเหนือฟ้าจูงสะเดาเดินมาใกล้ ๆ คาเฟ่หน้าไร่ ส่วนบะแต๋งนั่งรถพ่วงข้างที่สำรวยเป็นคนขับมาส่ง หนูน้อยกร
เจ้าของไร่กำลังเดินแนะนำและอธิบายให้แขกสาวฟังอย่างตั้งใจ แต่สองหูของภาคีกลับได้ยินเสียงคล้ายรถซาเล้งของเมียดังแว่วเข้ามาใกล้ ตามด้วยเสียงกรี๊ดคลอประสานตามมาเป็นระยะ"พี่คี ป้ออออ" สองแม่ลูกแหกปากเรียกภาคีเพื่อขอความช่วยเหลือภาคีหันขวับวิ่งออกไปดูต้นเสียง เห็นเจ้าบ่ะยมกำลังขวิดลูกกับเมียฝุ่นตลบ "คุณไอขึ้นไปอยู่ที่รถก่อนนะครับ เผื่อควายผมอาจจะคลั่งขวิดคุณขึ้นมาอีกคน""อุ้ยตายแล้ว ได้ ๆ ค่ะ" ไอรดาวิ่งซอยเท้ารีบเปิดประตูขึ้นรถกระบะส่วนภาคีวิ่งออกล่อบ่ะยมไปอีกฝั่งแล้วตะโกนเสียงดังให้เจ้าควายขี้เหวี่ยงหยุดกวดสองแม่ลูก "บ่ะยม หยุดเดี๋ยวนี้ มาหาป้อเร็ว"บ่ะยมเบรกกะทันหันวิ่งตีโค้งกลับไปหาภาคี จากนั้นเปลี่ยนเป็นเดินอุ้ยอ้ายเข้าไปหาตามปกติทว่าซาเล้งของสองแม่ลูกกลับวิ่งตรงไปข้างหน้าไม่หยุด "อี่แม่ อี่แม่ไม่จอดเล้งล่ะ"บะแต๋งทักท้วงให้แม่ได้สติเหนือฟ้ายิ้มเผล่ส่งให้ลูกชาย "พอดีแม่หยุดไม่ได้จ้ะ""ปุ๊ดโท๊ะ! หมู่เหาตายแน่" บะแต๋งพนมไม้พนมมือ"เอางี้นะลูก แม่จะข้ามไปหาหนูแล้วเราสองคนก็กระโดดลงไป"ภาคีหรี่ตามองรถซาเล้งที่ยังวิ่งต่อไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีท่าทีว่าจะหยุด โชคดีที่คนดูแลแปลงผักโซนนี้ขับรถเ
เทศกาลบอลลูนประจำปีครั้งที่สี่ถูกจัดขึ้นที่ไร่พิทักษ์มหิงสา ก่อนการจัดงานเพียงสองอาทิตย์เหนือฟ้าเอาแต่ยุ่งและวุ่นวายกับการเตรียมแผนงาน หญิงสาวสลัดคราบคนซุกซน ติดเล่น เปลี่ยนเป็นนักจัดอีเว้นท์ตัวแม่ที่มีทักษะความเป็นผู้นำ"เรียบร้อยดีใช่ไหมคะ" เหนือฟ้าเดินทักทายพ่อค้าแม่ค้าที่ถูกเชิญมาตั้งแผงขายอาหารและเครื่องดื่มภายในไร่ทั้งสิบวัน"เรียบร้อยดีจ้ะแม่หนู""คุณเหนือครับ ผมเดินไฟทางโน้นเสร็จเรียบร้อยแล้วนะครับ" ช่างไฟชี้ไปยังจุดที่ตนเองทำเสร็จ"ขอบคุณมากค่ะ แต่มีอีกจุดนึงฝั่งปากทางเข้างาน เหมือนหลอดไฟจะขาด ช่วยไปเช็คให้หน่อยค่ะ""ได้ครับผม"เสร็จจากตรวจงานระบบเดินไฟ เหนือฟ้าจึงวิ่งเต้นช่วยพนักงานที่รีสอร์ตประสานงานห้องพักให้นักท่องเที่ยวที่หลั่งไหลเข้ามาเช็คอินเกือบครึ่งร้อยแล้วกลับมาตรวจดูความเรียบร้อย พื้นที่กลางไร่ที่ใช้จัดแสดงบอลลูนอีกรอบหลังจากงานวันแรกสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี แต่ความเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้ากลับทำให้เหนือฟ้าเผลอหลับฟุบคาโซฟาตั้งแต่ยังไม่สองทุ่ม"แต๋งแม่ล่ะ" ภาคีเองก็ชุลมุนเรื่องงานเทศกาลทั้งวัน ไหนจะต้องไปอยู่ร่วมพิธีเปิดงาน คอยต้อนรับเจ้าหน้าที่จากส่วนราชการภายในจังหวัด แล
มือใหญ่กุมมือเล็กขึ้นไปบนห้องนอนเลื่อนเปิดประตูออกไปยังดาดฟ้าที่เห็นหมู่ดาวทอแสงระยิบระยับในช่วงฤดูหนาวแรกของนครนายก แม้ว่าอากาศไม่ได้หนาวจัด แต่อุณหภูมิของพื้นที่ไร่ซึ่งโอบล้อมด้วยระบบนิเวศอันอุดมสมบูรณ์ก็ทำให้อากาศเย็นลงภาคีบรรจงเปิดน้ำในอ่างทรงกลมใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ใต้ชายคาโล่งกว้างบนยอดสุดของบ้านสไตล์รัสติกนัยน์ตาคมหวานปานน้ำผึ้งเดือนห้าของเขาปรายมองร่างอวบที่กำลังทำท่าอีหลักอีเหลื่อ เพราะรู้ดีว่าถ้าตัดสินใจลงอ่างกับเขา ขั้นตอนต่อไปก็คงไม่พ้นลีลาสวาทใต้สายน้ำ"เอ่อ พี่คีชอบอะไรเป็นพิเศษเหรอคะ" ไม่รู้ว่าจะยิงคำถามโง่ ๆ ออกมาทำไม ก็รู้อยู่แล้วว่าเขาต้องตอบแบบเดิมคือ 'ชอบเธอ'เขารู้ว่าสิ่งที่เธอจะสื่อหมายถึงอะไร เหนือฟ้าคิดจะหาของขวัญสักชิ้นเพื่อมอบให้เขาในวันเกิดที่ใกล้จะถึงหนุ่มกล้ามล่ำเดินเอามือไพล่หลังเข้าไปหา หลุบตามองดูฝ่าเท้าที่มีจุดแดงดำคล้ายรอยยุงกัด "ไปเปลี่ยนเป็นชุดผ้าขนหนูก่อน แล้วพี่จะบอก"ใบหน้าคมขาวตั้งเงื่อนไข ทำไมเขาช่างเป็นคนลีลาเหลือเกิน แค่ตอบมาว่าชอบอะไรมันยากนักหรือไง"ทำไมไม่ไปอีก" ภาคีดุแล้วขยับตัวเข้าไปใกล้ "หรือจะให้พี่เปลี่ยนให้""ค่ะ เปลี่ยนให้หน่อย
หูสองข้างของเหนือฟ้าอื้ออึงไปชั่วขณะ ใช่ว่าเพราะความโกรธ แต่เพราะอดตะลึงและทึ่งในความบ้าบิ่นของผู้ชายคนนี้ไม่ได้จริง ๆ"เงียบทำไมล่ะ ประทับใจล่ะสิ"เผียะ!มือเล็กตีลงมาบนกล้ามแขน ภาคีบึนปากแล้วตรึงแม่แก้มพองลมเข้ามาหา "โมโหพี่เหรอครับ""ก็น่าโมโหอยู่ แต่ขอบคุณนะคะ ฮ่ะ ๆ ๆ พี่คีทำให้เหนือรู้ว่า เหนือก็มีค่าตัวถึงห้าแสนบาทเชียวนะ ผู้ชายอะไรเปย์ตัวเองให้ผู้หญิงกิน"แทนที่จะโกรธแล้วทำตะบึงตะบอน แต่กลับหัวเราะชอบใจ "เพราะตอนนั้นพี่ไนท์บอกความจริงเรื่องที่เหนือทิ้งพี่ไป พี่เลยเข้าใจทุกอย่าง และก็ยอมเหนือตลอดมา" เสียงเขาสั่นเล็กน้อยเมื่อต้องพูดถึงครั้งแรกที่ได้เห็นรูปภาพของเหนือฟ้า ภาพที่ถูกไอ้เวคินทำร้าย"ยังไงเหนือต้องขอบคุณพี่คีอีกครั้งที่วันนั้นยอมตกเป็นคนแรกในชีวิตและเป็นคนสุดท้ายของเหนือ""ฮื่อออ มันเขี้ยวจัง" ภาคีฟัดลงมาบนหน้าอกอวบ"เหนือก็หมั่นไส้พี่คี" คนโต้ตอบก็ไม่ธรรมดากลับนั่งบดเนินเนื้อด้านล่างให้เสียดสีกับเส้นเลือดใหญ่ของเขาการอาบน้ำบนดาดฟ้าในค่ำคืนนั้นจึงเต็มด้วยความรักอบอวลด้วยความเร่าร้อน เสียงของสายน้ำดังซัดสาดล้นขอบอ่างอยู่นานภาคีอุ้มภรรยาร่างท้วมขึ้นมาหย่อนตัวเหนือฟ้าลง
เด็กชายนอนซมอยู่บนเตียงผู้ป่วยในห้องพักพิเศษนานหนึ่งสัปดาห์ เพราะมีอาการของโรคระบบทางเดินหายใจที่ได้รับเชื้อไวรัส RSV ซึ่งโรคนี้มักจะเกิดขึ้นช่วงฤดูฝนและฤดูหนาว ส่งผลให้บะแต๋งมีไข้สูง หายใจเร็ว หอบเหนื่อย ไอแล้วมีเสมหะมาก แต่พอเข้าสู่วันที่เจ็ดหนูน้อยเริ่มดีขึ้นแม้จะมีอาการไอบ้าง แต่ตัวไม่ร้อนแล้ว แถมยังลุกขึ้นมาจ้อได้เหมือนเดิม"อาหารมาแล้วค่ะ"แม่ครัวโรงพยาบาลเข็นอาหารเข้ามา เหนือฟ้าจึงสะกิดเรียกบะแต๋งขึ้นมากินมื้อเที่ยงก่อนกินยา"แต๋งครับ ลุกมากินข้าวก่อนลูก" แม่พยุงลูกชายนั่ง"จ้าว"หลังป้อนข้าวเสร็จพยาบาลกับหมอจึงเข้ามาวัดไข้ "ไหนหมอขอวัดไข้หน่อยนะคะ"ถึงหมอจะดูใจดีแต่บะแต๋งก็ยังกลัวอยู่ดี "หนุนน้อย"แม้จะใช้ชีวิตอยู่ในโรงพยาบาลมาหลายวันแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกกลัวอยู่ตลอด หนูน้อยตะโกนโวกเวกโวยวายเรียกแม่ที่อยู่ในห้องน้ำ "มาแล้วครับ ไม่ต้องกลัวนะ ไม่เจ็บ"พยาบาลวัดไข้ในหู ที่หน้าผาก และรักแร้ "โห วันนี้ไข้ลดแล้วกลับบ้านได้แล้วนะคนเก่ง"หมอสาวหุ่นบางร่างน้อยฉีกยิ้มให้กำลังใจคนป่วย"ขอบคุณค่ะคุณหมอ""ยินดีค่ะ ยังไงคุณแม่สามารถพาน้องออกได้เลยนะคะ หมอจะจัดยาที่จำเป็นต้องทานและวิตามินเสริม
ล่วงเข้าสี่ทุ่มทั้งปูเป้และพิมุกต์เริ่มเมามายรวมทั้งอินเหลาพี่เลี้ยงเด็กแฝดชาวดอย"โว้ย ป้อเลี้ยงหำโผล่ ไอ้ยมมึงขวิดเลยสิวะ" หนุ่มชาวดอยที่ถูกชวนมาแจมมื้อค่ำด้วยเริ่มมีอาการเมา พอเมาทีไรเริ่มด่าทุกทีภาคีหันขวับ ไอ้นี่มันเมาแล้วหลอกด่าเหรอวะ "ไอ้อิน! มึงได้สติบ่าไดกูจะไม่จ่ายเงินเดือนให้มึงจักบาท""ยู๊ดดดน้าปาขี้" นิ่มฟ้าไม่ชอบให้พ่อพูดคำหยาบคาย ฟังแล้วมันระคายเคืองหู หนูน้อยเดินตรงไปหาพ่อแล้วยื่นมือเล็กไปตีปากเบา ๆ"อะหยังป้อถึงอู้บ่าได้ ป้อขออู้นิดเดียวเอง" ภาคีอ้อนลูกสาว"เดี๋ยวตกรกเวจี นิ่งกั๋วป้อเจ๋บปวดตอระมาน" นิ่มฟ้าเบะปากแล้วซุกใบหน้าเล็กแนบคอพ่อ"โอ๋ ๆ บ่าต้องร้อง ป้อจะบ่าพูดคำหยาบอีกแล้ว" พ่อเลี้ยงหนุ่มอุ้มกระเต็งลูกสาวไว้ในอ้อมแขน"คุณพิขาพาเป้กลับห้องทีนะค้า แล้วเราก็แอ้มกันสักสี่ห้ายก ดีไหมค้า"
บริเวณหน้าบ้านพักสองหลังมีเสียงดังเจี๊ยวจ๊าวของปูเป้กับทนายพิมุกต์ ทั้งสองทะเลาะกันมาตั้งแต่บึงบัวจนถึงบนบก"นี่คุณจะตามฉันไปถึงไหนคุณพิ เมื่อไหร่จะเลิกตามสักที""ผมก็กลัวว่าคุณจะมาทำให้ครอบครัวคนอื่นเขาแตกแยกน่ะสิ" พิมุกต์เดินเร็ว ๆ ขึ้นไปดักหน้าไม่ให้อดีตพิธีกรคนดังกลับเข้าไปในบ้านพักของตน"ถ้าฉันจะทำให้คุณภาคีกับคุณเหนือฟ้าเขาแตกคอ ฉันทำไปตั้งนานแล้วย่ะ และที่ฉันมาพักที่นี่ก็เพราะว่าต้องตระเวนเที่ยวนครนายกเพื่อทำคอนเทนต์ส่งบริษัท" ปูเป้บอกแล้วผลักตัวคนพูดจาไม่รู้เรื่องให้พ้นทาง"ไหนล่ะหลักฐาน ผมต้องการข้อพิสูจน์" ทนายหนุ่มเลิกคิ้วสูง"คุณมันบ้า" ปูเป้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเปิดแชตบริษัทให้ดู "ไง จะเชื่อได้ยัง""เชื่อก็ได้ มั้ง" พิมุกต์ทำหน้ายียวน"สุมาเต๊อะคุณทนายปิ๊ ปอดีว่าป้อเลี้ยงให้เปิ้นชวนคุณปิ๊กับคุณปุ๊ไปกินปิ้งย่างที่บ้านเย็นวันนี้จ้าว""ประทานโทษนะคะ เป้ชื่อปูเป้ไม่ใช่ปุ๊ งั้นฝากบอกคุณคีกับคุณเหนือด้วยนะว่าเป้ตกลง" ปูเป้ไม่ปฏิเสธเพราะเธอเองบริสุทธิ์ใจ"ผมเองก็ตกลงครับ" ทนายพิมุกต์รับคำชวนเช่นกัน ที่เขารับเพราะต้องการไปเฝ้าระวังพฤติกรรมปูเป้ อนึ่งเขาต้องการหาทางจีบเธออีกครั้ง
ที่สนามหญ้าหน้าบ้านประดับด้วยไฟปิงปองสีส้มห้อยระโยงระยางไปทั่วต้นไม้ บริเวณนี้ได้กลายจุดปาร์ตี้เล็ก ๆ ของครอบครัวที่มีทั้งคนหมาหกตัวและควายแคระตัวอ้วนป้อมหนึ่งกับแพะปิ๊กมี่อีกสองตัววันนี้ทุกคนจะฉลองวันเกิดบะแต๋งจึงเปิดหนังผีตลกเรื่องหอตุ๋ยตุ้ยดูด้วยกันพร้อมกับกินป๊อปคอร์นและไอศกรีมไปด้วยเพื่อเพิ่มอรรถรสในการรับชม"หุยหุย หนาวไหมลูก" ภาคีหาผ้ามาห่มให้ควายแคระอายุสี่ขวบ ควายทุกตัวเขาล้วนรักเหมือนลูกในไส้"แบ้! แบ้!" บะแว้งกับบะแปปเจ้าแพะแคระตัวน้อยทั้งสองที่สูงยังไม่ถึงหัวเข่าด้วยซ้ำกระโดดเหยง ๆ มาหาภาคี มันเองก็ต้องการผ้าเช่นเดียวกัน"จ้า ๆ" เขาหยิบผ้าอีกผืนห่มให้มัน จากนั้นเจ้าแพะก็ม้วนตัวนั่งลงเคียงข้างหุยหุย"มาล้าว พ๊อกกอน" น่านฟ้าวางถังป๊อปคอร์นรสชีสออกมาจากครัวพร้อมกับเหนือฟ้า นิ่มฟ้าและบะแต๋งหนูน้อยเลือกนั่งข้างพ่อ ส่วนนิ่มฟ้านั่งข้างแม่และบะแต๋งนั่งกับหุยหุยเพราะเด็กชายติดควายแคระตัวนี้มาก เนื่องจากเห็นมันตั้งแต่วันแรกที่ลืมตาดูโลกทุกคนแบ่งป๊อปคอร์นกินด้วยกัน ช่วงแรกที่หนังเริ่มฉายในจอโพรเจกเตอร์กลางสนามหญ้า เสียงเย็นเยียบก็แว่วมาจากที่ไกล ๆ"กินด้วยสิจ๊าาาาา"น่านฟ้ามองหาเส
กว่าจะรู้ตัวว่าตนเองขับรถมาทั้งผ้าขาวม้า พ่อเลี้ยงหนุ่มก็วนรถมาจอดใต้ต้นไม่ใหญ่ซึ่งอยู่ไม่ห่างไกลกับบึงน้ำที่เต็มไปด้วยต้นธูปฤาษีเสียแล้วคนตัวสูงก้าวขาลงจากรถซาเล้งคันโปรดของเหนือฟ้าด้วยความมั่นใจ ยืดอกผายไหล่ผึ่ง เชิดหน้าชูคอพกพาความมั่นหน้ามาเต็มที่"เปิ้นมาแล้ว" ภาคีเท้าสะเอวเชิดหน้าตะโกนเสียงลั่นหาลูกน้องที่กำลังยืนถางหญ้ารกร้างเพื่ออำนวยความสะดวกให้เจ้าหน้าที่ที่กำลังค้นหาหลักฐานเพิ่มเติม"กรี๊ดดดด" กลุ่มลูกน้องชาวสวนรุ่นป้าที่นั่งจกข้าวเหนียวกันอยู่ใต้ต้นไม้พากันร้องวี๊ดว๊ายปิดหูปิดตา"ฉิบหายแล้ว ป้อเลี้ยงหำโผล่" อินเหลาหยิบหมวกสานบนหัวมาบังเป้าให้เจ้านายหนุ่มขณะที่คนอื่น ๆ กรูกันเข้ามาห้อมล้อมดูสภาพของภาคีที่มาในแฟชั่นแบบใหม่แบบสับไฟลุกท่วมลูกตา โดยมีเพียงเสื้อกล้ามสีดำกับผ้าขาวม้าโชว์บิ๊กคีตัวใหญ่วับแวมด้านใน"อุ้ย! ซวยแล้ว" ภาคีรีบกุมไหล่อินเหลาให้ยืนนิ่ง ๆจังหวะเดียวกันนั้นบ่ะยมที่เดินเล็มหญ้ามากับสำรวยก็มีอาการหงุดหงิดเล็กน้อย เมื่อเห็นผู้อุปถัมภ์ของมันอยู่ในชุดไม่ค่อยเข้าหูเข้าตา บ่ะยมเริ่มกระทืบกลีบเท้าจ้องผู้มีพระคุณของมันประหนึ่งเป็นของเล่นชิ้นใหม่"เปิ้นว่าป้อเลี้ยง
เนื่องจากเมื่อคืนออกกำลังกายยิงยาวหลายชั่วโมง ภาคีจึงรู้สึกว่าวันนี้ตนไม่อยากลุกจากเตียง ไหน ๆ เหนือฟ้าก็เอ่ยปากบอกแล้วว่าให้นอนหลับพักผ่อนไม่ต้องไปทำงานงั้นวันนี้ก็นอนให้เต็มที่เลยละกันวะชั่วโมงแห่งการเคลิ้มหลับใกล้เข้ามา เปลือกตาหนาสองชั้นปิดตัวลง ฝ่ามือกระชับผ้าห่มในห้องแอร์เย็นฉ่ำปอด"ป้อเลี้ยง ป้อเลี้ยง"อีกแล้ว ไอ้ห่าอินเหลานี่นอกจากมันจะขัดจังหวะรักของเขา มันยังขัดจังหวะการนอนอีกเหรอวะพ่อเลี้ยงหนุ่มเด้งตัวลงจากเตียง คว้าผ้าขาวม้ามันพันรอบเอวชั่วคราวแล้วเดินออกไปริมระเบียงชะโงกหน้าลงไปหาไอ้ลูกน้องชาวดอยจอมขัด"มีอะหยังกับกูอีกวะไอ้อิน""เกิดเรื่องแล้วน่ะสิป้อเลี้ยง เจ้านี้คนงานไปสางป่าต้นธูปฤาษีหลังสวนอ้อยไข่เลยไปสักประมาณสามร้อยเมตร แล้วก็พบซากโครงกระดูก ไม่รู้ว่าเป็นของคนหรือสัตว์ ป้อเลี้ยงขะใจ๋โวย ๆ หน่อยเน้อ เปิ้นไปก่อน"อินเหลาโบกมือลาแล้วคร่อมรถเอทีวีจากไปภาคีถอนหายใจแรง ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสิ่งที่เขากลัวได้เกิดขึ้นแล้ว เพราะเห็นตามข่าวอยู่บ่อยครั้งว่าเดี๋ยวนี้ชอบมีพวกอำพรางศพตามสวนนาป่าไร่แต่ไม่คิดว่าจะต้องมาเจอกับตัวเองคนตัวสูงรีบสาวเท้าลงจากบันไดบ้าน ตรงไปที่ห้อง
บทเพลงบรรเลงรักยามรัตติกาลโหมกระหน่ำดั่งพายุร้อนที่พัดผ่านในช่วงปลายฝนต้นหนาวเสียงหอบกระชั้นของชายหญิงคลอประสานเกิดเป็นท่วงทำนองขับขานอันแสนไพเราะผสานด้วยเสียงคราง เสียงกระแทกกระทั้นที่เคลื่อนเข้าออกเป็นจังหวะภายในตัวเหนือฟ้านั้นเกิดเป็นเมโลดี้ที่ระรื่นหู"อ๊ะ อ๊า" ขาอวบสองข้างถูกงอชิดจนถึงอก ความเป็นชายอัดแน่นของภาคีกระซวกแทงเข้าออกจนเนื้อตัวของคนใต้ล่างเขย่าไปมาอย่างรุนแรง หน้าอกภูเขาไฟสะบัดไปมาคล้ายกับเครื่องดื่มมิลค์เชครสละมุนลิ้น"พี่รักเหนือนะ รักที่สุดเลย" ภาคีพร่ำบอกคำหวานแล้วตอกตัวตนเข้าไปอย่างต่อเนื่อง"อ๊า เหนือก็รักพี่คีค่ะ อ๊ะ" เหนือฟ้าขานรับด้วยใบหน้าแดงก่ำ"โบ๋ววววว" หอมบั่วและลูกชุบที่นอนอยู่ชั้นล่างช่วยกันเป็นคอรัส"ฮ่าฮ่า เหนือร้องจนหมาหอนเลย" เขาแซวด้วยเสียงหอบ"ก็พี่คีซอยขนาดนี้ เหนือก็เสียวน่ะสิคะ" มือนุ่มฟาดเบา ๆ ลงมาที่ซิกซ์แพคเซ็กซี่ ค้อนมองด้วยความหมั่นไส้"เหนือรัดพี่จนปวดร้าวไปหมด พี่ก็ต้องเร่งจังหวะสิครับ" เถียงฉอด ๆ ตามด้วยการขยำหน้าอกสองข้างเล่นถึงแม้เบื้องล่างของเธอกับเขาจะดูดกลืนกันอยู่ แต่ปากคมที่เพิ่งเถียงเมื่อครู่ก็ไม่ยอมเว้นว่าง โน้มต่ำลงมาเพื่อตะ
ภาคีนั่งจิกเกร็งอยู่บนเก้าอี้ไม้เมื่อตรงหน้าขาของเขามีดวงหน้าหวานจ่อเกยแนบเข่า คอยละเลียดเล็มแทะกินส่วนลำร้อนที่กำลังปูดโปนด้วยเส้นเลือดตอนนี้เขามิอาจห้ามปรามหรือเอ่ยปากขอสิ่งใด เพราะนักนวดสรรพาวุธกำลังสวาปามท่อนเนื้อของเขาอย่างเอร็ดอร่อย"อ่า...." กายแกร่งกระตุกเมื่อน้ำขาวขุ่นถูกฉีดพ่นออกไปทางปากปล่องทว่ากลับไม่มีร่องรอยเหลือไว้ให้เห็น เพราะโพรงปากอุ่นสูบกลืนผ่านลำคอลงไปจนแห้งเหือดเมื่อตัวตนของความเป็นชายชาตรีถูกปลดปล่อยออกมา แม่คุณขาก็ตามมาโลมเลียเก็บกวาดจนสะอาดหมดจด"พี่คีขา อีกรอบไหมคะ"คุณพระคุณเจ้าช่วยอ้ายโตย เดี๋ยวนี้เมียติดใจไอ้ปืนใหญ่กลางลำตัวเขาจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วหรือ"อีกรอบเป็นของพี่ต่างหาก" ภาคีรั้งหัวไหล่มนขึ้น ดึงเข้ามากอดกดจมูกสูดดมความหอมขอกลิ่นน้ำนมที่เคลือบอยู่บนผิวนุ่ม มือข้างหนึ่งเอื้อมไปปลดกิ๊บหนีบผมออก แล้ววางลงกับเก้าอี้ ใช้ปลายนิ้วทั้งสิบช่วยสางเส้นผมให้เข้าทรง บรรจงทัดเก็บไว้หลังหู"นี่เลย ผมยุ่ง ๆ ของเหนือในวันนั้นที่เพื่อนพี่ถ่ายรูปส่งมาให้" เขาย้ำถึงเหตุการณ์ในความทรงจำ จุดเริ่มต้นเล็ก ๆ ที่ทำให้รู้สึกว่าตนเองนั้นพร้อมจะหยุดที่ผู้หญิงคนนี้เพียงคนเดียว"
มือไม้ที่เต็มด้วยฟองสีขาวควานหาหัวก๊อก เพราะตอนนี้ฟองของยาสระผมกำลังไหลลงมาเคลือบดวงตาจนรู้สึกแสบไปหมด เหนือฟ้าพยายามคลำหา"พี่คีคะ พี่คี" ร่างเปลือยเปล่าตะโกนขอความช่วยเหลือ"ว่าไงเหนือ" ภาคีตื่นตระหนกรีบหากุญแจห้องน้ำแล้วไขเข้าไป เขาสีหน้าแดงระเรื่อทันทีเมื่อเห็นทรวดทรงที่มีน้ำมีนวลปรากฏอยู่ตรงหน้า"ล้างผมให้เหนือหน่อยค่ะ แชมพูเข้าตา" เหนือฟ้าหรี่ตามองพยายามเดินตรงมาหาสามี"อยู่เฉย ๆ เดี๋ยวพี่ล้างให้"ภาคีจูงมือเหนือฟ้าไปนอนแล้วบังคับให้เธอแหงนศีรษะพาดขอบอ่างช่วงเวลาที่เขากำลังละเมียดละไมกับการล้างคราบยาสระผม จึงเริ่มพูดบางสิ่งที่เหนือฟ้าหลงลืมมานาน"เหนือจำได้ไหมที่เราบอกว่ากลับจากจีนแล้วจะไปขุดไทม์แคปซูลขึ้นมา แล้วพวกเราก็ลืมสนิท""จริงด้วยค่ะ เหนือลืมไปแล้วนะเนี่ย งั้นพรุ่งนี้เราพาลูก ๆ ไปขุดกันดีไหมคะ""พี่วานให้เตียวไปขุดมาให้แล้ว" เขาบอกแล้วหยิบผ้าขนหนูมาซับเส้นผมที่เริ่มยาวจนถึงกลางหลัง"จริงเหรอคะ" เหนือฟ้ารีบร้อนดันตัวเองขึ้นจากอ่างก้าวขาออกแล้วเตรียมคว้าผ้าขนหนูมาพันตัว เดินออกจากห้องน้ำ ทว่าภายในห้องนอนกลับเต็มด้วยดอกกุหลาบสีแดง และเทียนไฟฟ้าที่ส่องไสว"เนื่องในโอกาสพิเศ
เสร็จสิ้นงานทำบุญของไร่ภาคีจึงสั่งให้ลูกน้องทุกคนตรวจสอบบริเวณพื้นที่สวนส้มซ่ายี่สิบไล่ไปจนถึงบริเวณแปลงปลูกอ้อยไข่ปลาอีกจำนวนสามสิบไร่วันนี้เหนือฟ้าจึงมาให้กำลังใจสามีกับคนงานโดยการพาลูก ๆ มาปิ๊กนิคนอกสถานที่และมองดูอยู่ห่าง ๆ ใต้เต้นท์ผ้าใบฟลายชีทที่ปักขึงกับพื้นดินรวมทั้งยังมีของกินมากมายที่เดือนเพ็ญ อินเหลาช่วยกันหอบหิ้วมาจากโรงครัวประจำไร่เพื่อเลี้ยงคนงานระหว่างลงพื้นที่ตรวจสอบ"นี่กืออะหยังจ้าว" น่านฟ้านั่งยอง ๆ มองดูแม่กำลังย่างอ้อยไข่ปลาบนเตาถ่าน""อ้อยไข่ หรืออ้อยไข่ปลาครับ อ่ะ เดี๋ยวแม่ให้น่านชิมนะ" เหนือฟ้าคีบอ้อยกลิ่นหอมย่างเนยลักษณะคล้ายไข่ปลาขึ้นมาจากเตาหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ มีน้ำจิ้มให้เลือกสามอย่าง คือ น้ำจิ้มซีฟู้ด น้ำจิ้มบาร์บีคิว และน้ำจิ้มแจ่ว"กอบกุนจ้าว" น่านฟ้าใช้นิ้วหยิบอ้อยไข่ชิ้มพอดีคำเปล่าพ่นความร้อนเล็กน้อยแล้วจุ่มลงไปในถ้วยน้ำจิ้มบาร์บีคิวแล้วโยนใส่ปาก"เป็นไงชอบไหมครับ" เหนือฟ้าลูบหัวลูกชายคนเล็ก"ฮักเลย กิ่นโหมกะหนาด น่านจ้วยเน้อหนุนเหนือ" เด็กชายตัดสินใจหยิบเก้าอี้มานั่งดูแม่ย่างอ้อยไข่ เพื่อรอกินรอบต่อไปส่วนนิ่มฟ้ากำลังช่วยพี่ชายย่างหมูปิ้ง โดยมีอินเหล