LOGINShare
บทที่ 50 ไปงานเลี้ยงหรู จะกินน้ำปู๋จิ้มเหนียว
Last Updated:
2025-01-11 00:23:50
Related chapters
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 51 ควายตัวนี้เป็นของดิฉัน
เสียงครกกับสากกระแทกกันบริเวณเสื่อใต้ร่มไม้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ายัยไอรดานั่นจะบุกมาที่ไร่จริง ๆ เหนือฟ้าโมโหตำส้มตำจนแหลก บะแต๋งที่นั่งจกข้าวเหนียวกินกับหมูปิ้งของโปรดต้องรีบสะกิดแม่"หนุน ๆ มะก้วยเต้ดมันเละโหมะแล้วเน้อ""อ้อแม่ขอโทษด้วยจ้ะ พอดีกำลังสอดส่องคนไม่ดีอยู่" เหนือฟ้าเทตำป่าลงในจาน มองดูสามีกำลังใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อคุยกับเจ้าของผับเมืองภูเก็ตอย่างไม่ไว้ใจ"คุณเหนือคะ นางยังไม่กลับไปอีกเหรอเนี่ย" เดือนเพ็ญขับรถกอล์ฟมาพร้อมอินเหลา แล้วหิ้วมื้อเที่ยงที่ได้จากตลาดมาฝากเจ้านายสาว"ยังค่ะ มาตั้งแต่เก้าโมงจนเที่ยงยังเสนอหน้าอยู่เลย แถมพี่คียังพาแม่นั่นไปกินของที่ภัตตาคารของไร่อีก เอาใจเหลือเกิน""ก็เห็นป้อเลี้ยงบอกว่าจะสืบความลับก็ต้องซื้อใจ๋ อินเหลาว่าแล้วส่งขนมครกให้บะแต๋งลองชิม"ขอบคุณจ้าว" บะแต๋งยกมือไหว้มารยาทงดงามเหนือฟ้าปรายตามองลูกชายที่มีแววจะเป็นนักแสดง สาวอวบนึกแผนการดี ๆ ออก "โอ้ยยย แม่เจ๊บต๊อง""คุณนายไหวไหมคะ" เดือนเพ็ญเป็นห่วง คุณแม่เจ้าแผนการขยิบตาหนึ่งข้าง ผู้จัดการไร่จึงรีบขยิบตากลับ"เป็นหยังกั๋น เกี่ยวกิ๋นตาก๊ะคุณนาย ยัยเดือนแกก็เป็นกะเขาโตย" อินเหลามองสองสาว
Last Updated : 2025-01-12เหนือหัวใจภาคี บทที่ 52 ตาปูดเพราะน้ำมะกรูดสูตรเด็ด
ปกติทุก ๆ วันสามคนพ่อแม่ลูกจะนอนดูทีวีด้วยกันจนถึงสองทุ่มครึ่งแล้วส่งบะแต๋งเข้านอน แต่วันนี้เหนือฟ้าอยากไปเล่านิทานให้ลูกชายฟัง ทั้งที่ส่วนใหญ่หน้าที่นี้มักจะเป็นของภาคีภาคีเดินไปเดินมา ชะเง้อคอมองเมียที่หายไปเกือบชั่วโมง สุดท้ายจึงเดินไปเคาะเรียกที่ประตูห้องนอนของลูกชาย หมุนลูกบิดเข้าไป แต่คุณแม่ตัวแสบกลับไม่ได้อยู่ในนี้ แถมหนูน้อยก็นอนหลับสนิทไปแล้ว"อ้าวพี่คี่ พี่คี่ทำไยทงเน้ค้าาา" เสียงของเหนือฟ้ายานคาน ใบหน้าแดงเป็นปื้น ในมือถือแก้วใส่เปลือกมะกรูด"กินอะไรครับเหนือ" ภาคีก้มลงสูดกลิ่น "เหล้ามะกรูดเหรอ ของพี่เดือนใช่ไหม""อื้อ ๆ ช่าย ๆ ของปี่เดือนเป็น" เหนือฟ้าเดินเตาะแตะเข้าไปในห้อง อาการเมามายทำให้เธอเดินเซไปมา"เด็กดื้อ รู้ว่าคออ่อนก็ยังจะกินอีก พี่อยากจะตีเหนือจริง ๆ" ภาคีบ่นอุบอิบ รั้งข้อมือเมียให้นั่งลงบนเตียงนอน"กินไหมคะ" เหนือฟ้าส่งแก้วให้ ภาคีรับมาแล้วกรอกใส่ปากจนหมด ลุกขึ้นเอาแก้วไปวางที่โต๊ะ"อ้าวมากินของเหนือหมดเลยได้งายยย พี่คีปายเอามาเติมเลยน้า ไปเอามาเติมสิ" เหนือฟ้ากระโดดตะครุบกอดภาคีจากทางด้านหลัง วงแขนอวบรัดคอพ่อเลี้ยงหนุ่มจนแทบหายใจไม่ออก"อ๊อก ๆ เหนือ พี่จะขาด
Last Updated : 2025-01-12เหนือหัวใจภาคี บทที่ 53 ขับซาเล้งหนีอุตลุต
คุณนายประจำไร่พิทักษ์มหิงสาสวมชุดเดรสสีเขียวสะท้อนแสงยาวแค่เข่า แล้วขับซาเล้งแว่บออกมาจากบ้านพร้อมกับบะแต๋ง ส่วนภาคีพาไอรดาไปทัวร์กิจการรอบไร่เพราะต้องการทำให้อีกฝ่ายเชื่อใจ เขาจึงต้องลงทุนกระชับมิตรกับผู้หญิงคนนี้ด้วยความจำเป็น"แต๋งหนูรอบนรถนะ""จ้าวว" บะแต๋งล้วงมันทอดกรอบ ผลิตภัณฑ์จากไร่ใส่ปากเหนือฟ้าเดินตรงไปหาสำรวย ลูบหัวเจ้าสะเดาควายที่ภาคีไถ่มาจากทางใต้"พี่สะเดาสบายดีนะ" เหนือฟ้าซี้กับสะเดาควายเผือกหล่อล่ำพันธ์ุดี คู่ครองคู่หวานของแม่บะผางควายเผือกที่สามีไถ่มาจากลำปางเมื่อสามปีก่อนม่อออมั่ววววสะเดาขานรับ"พี่สำรวยคะ เหนือจูงพี่สะเดาไปเดินเล่นเองได้ไหมคะ" เหนือฟ้ายิ้มกริ่ม"ได้ ๆ ครับควายทั้งฝูงในไร่นี้ก็สนิทกับคุณเหนือทุกตัวอยู่แล้ว ยกเว้นไอ้บ่ะยม" บ่ะยมควายตัวผู้ที่ไม่ค่อยเข้าฝูงมันปลีกตัวออกไปยืนกินหญ้าโดดเดี่ยว นอกจากนี้ยังเอาอกเอาใจยาก คนงานในไร่หลายคนเคยโดนไล่ขวิดมาก่อน มีเพียงภาคี สำรวย และลุงหมานที่บ่ะยมเชื่อฟังเว้นจากสองคนนี้มันก็ไม่เอาใครหน้าไหนทั้งสิ้น แม้กระทั่งเธอเหนือฟ้าจูงสะเดาเดินมาใกล้ ๆ คาเฟ่หน้าไร่ ส่วนบะแต๋งนั่งรถพ่วงข้างที่สำรวยเป็นคนขับมาส่ง หนูน้อยกร
Last Updated : 2025-01-12เหนือหัวใจภาคี บทที่ 54 โหมดจริงจัง
เจ้าของไร่กำลังเดินแนะนำและอธิบายให้แขกสาวฟังอย่างตั้งใจ แต่สองหูของภาคีกลับได้ยินเสียงคล้ายรถซาเล้งของเมียดังแว่วเข้ามาใกล้ ตามด้วยเสียงกรี๊ดคลอประสานตามมาเป็นระยะ"พี่คี ป้ออออ" สองแม่ลูกแหกปากเรียกภาคีเพื่อขอความช่วยเหลือภาคีหันขวับวิ่งออกไปดูต้นเสียง เห็นเจ้าบ่ะยมกำลังขวิดลูกกับเมียฝุ่นตลบ "คุณไอขึ้นไปอยู่ที่รถก่อนนะครับ เผื่อควายผมอาจจะคลั่งขวิดคุณขึ้นมาอีกคน""อุ้ยตายแล้ว ได้ ๆ ค่ะ" ไอรดาวิ่งซอยเท้ารีบเปิดประตูขึ้นรถกระบะส่วนภาคีวิ่งออกล่อบ่ะยมไปอีกฝั่งแล้วตะโกนเสียงดังให้เจ้าควายขี้เหวี่ยงหยุดกวดสองแม่ลูก "บ่ะยม หยุดเดี๋ยวนี้ มาหาป้อเร็ว"บ่ะยมเบรกกะทันหันวิ่งตีโค้งกลับไปหาภาคี จากนั้นเปลี่ยนเป็นเดินอุ้ยอ้ายเข้าไปหาตามปกติทว่าซาเล้งของสองแม่ลูกกลับวิ่งตรงไปข้างหน้าไม่หยุด "อี่แม่ อี่แม่ไม่จอดเล้งล่ะ"บะแต๋งทักท้วงให้แม่ได้สติเหนือฟ้ายิ้มเผล่ส่งให้ลูกชาย "พอดีแม่หยุดไม่ได้จ้ะ""ปุ๊ดโท๊ะ! หมู่เหาตายแน่" บะแต๋งพนมไม้พนมมือ"เอางี้นะลูก แม่จะข้ามไปหาหนูแล้วเราสองคนก็กระโดดลงไป"ภาคีหรี่ตามองรถซาเล้งที่ยังวิ่งต่อไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีท่าทีว่าจะหยุด โชคดีที่คนดูแลแปลงผักโซนนี้ขับรถเ
Last Updated : 2025-01-13เหนือหัวใจภาคี บทที่ 55 ปรับความเข้าใจ
เทศกาลบอลลูนประจำปีครั้งที่สี่ถูกจัดขึ้นที่ไร่พิทักษ์มหิงสา ก่อนการจัดงานเพียงสองอาทิตย์เหนือฟ้าเอาแต่ยุ่งและวุ่นวายกับการเตรียมแผนงาน หญิงสาวสลัดคราบคนซุกซน ติดเล่น เปลี่ยนเป็นนักจัดอีเว้นท์ตัวแม่ที่มีทักษะความเป็นผู้นำ"เรียบร้อยดีใช่ไหมคะ" เหนือฟ้าเดินทักทายพ่อค้าแม่ค้าที่ถูกเชิญมาตั้งแผงขายอาหารและเครื่องดื่มภายในไร่ทั้งสิบวัน"เรียบร้อยดีจ้ะแม่หนู""คุณเหนือครับ ผมเดินไฟทางโน้นเสร็จเรียบร้อยแล้วนะครับ" ช่างไฟชี้ไปยังจุดที่ตนเองทำเสร็จ"ขอบคุณมากค่ะ แต่มีอีกจุดนึงฝั่งปากทางเข้างาน เหมือนหลอดไฟจะขาด ช่วยไปเช็คให้หน่อยค่ะ""ได้ครับผม"เสร็จจากตรวจงานระบบเดินไฟ เหนือฟ้าจึงวิ่งเต้นช่วยพนักงานที่รีสอร์ตประสานงานห้องพักให้นักท่องเที่ยวที่หลั่งไหลเข้ามาเช็คอินเกือบครึ่งร้อยแล้วกลับมาตรวจดูความเรียบร้อย พื้นที่กลางไร่ที่ใช้จัดแสดงบอลลูนอีกรอบหลังจากงานวันแรกสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี แต่ความเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้ากลับทำให้เหนือฟ้าเผลอหลับฟุบคาโซฟาตั้งแต่ยังไม่สองทุ่ม"แต๋งแม่ล่ะ" ภาคีเองก็ชุลมุนเรื่องงานเทศกาลทั้งวัน ไหนจะต้องไปอยู่ร่วมพิธีเปิดงาน คอยต้อนรับเจ้าหน้าที่จากส่วนราชการภายในจังหวัด แล
Last Updated : 2025-01-13เหนือหัวใจภาคี บทที่ 56 สครับเท้าบนดาดฟ้า
มือใหญ่กุมมือเล็กขึ้นไปบนห้องนอนเลื่อนเปิดประตูออกไปยังดาดฟ้าที่เห็นหมู่ดาวทอแสงระยิบระยับในช่วงฤดูหนาวแรกของนครนายก แม้ว่าอากาศไม่ได้หนาวจัด แต่อุณหภูมิของพื้นที่ไร่ซึ่งโอบล้อมด้วยระบบนิเวศอันอุดมสมบูรณ์ก็ทำให้อากาศเย็นลงภาคีบรรจงเปิดน้ำในอ่างทรงกลมใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ใต้ชายคาโล่งกว้างบนยอดสุดของบ้านสไตล์รัสติกนัยน์ตาคมหวานปานน้ำผึ้งเดือนห้าของเขาปรายมองร่างอวบที่กำลังทำท่าอีหลักอีเหลื่อ เพราะรู้ดีว่าถ้าตัดสินใจลงอ่างกับเขา ขั้นตอนต่อไปก็คงไม่พ้นลีลาสวาทใต้สายน้ำ"เอ่อ พี่คีชอบอะไรเป็นพิเศษเหรอคะ" ไม่รู้ว่าจะยิงคำถามโง่ ๆ ออกมาทำไม ก็รู้อยู่แล้วว่าเขาต้องตอบแบบเดิมคือ 'ชอบเธอ'เขารู้ว่าสิ่งที่เธอจะสื่อหมายถึงอะไร เหนือฟ้าคิดจะหาของขวัญสักชิ้นเพื่อมอบให้เขาในวันเกิดที่ใกล้จะถึงหนุ่มกล้ามล่ำเดินเอามือไพล่หลังเข้าไปหา หลุบตามองดูฝ่าเท้าที่มีจุดแดงดำคล้ายรอยยุงกัด "ไปเปลี่ยนเป็นชุดผ้าขนหนูก่อน แล้วพี่จะบอก"ใบหน้าคมขาวตั้งเงื่อนไข ทำไมเขาช่างเป็นคนลีลาเหลือเกิน แค่ตอบมาว่าชอบอะไรมันยากนักหรือไง"ทำไมไม่ไปอีก" ภาคีดุแล้วขยับตัวเข้าไปใกล้ "หรือจะให้พี่เปลี่ยนให้""ค่ะ เปลี่ยนให้หน่อย
Last Updated : 2025-01-13เหนือหัวใจภาคี บทที่ 57 โฮงยาน่ากั๋ว
หูสองข้างของเหนือฟ้าอื้ออึงไปชั่วขณะ ใช่ว่าเพราะความโกรธ แต่เพราะอดตะลึงและทึ่งในความบ้าบิ่นของผู้ชายคนนี้ไม่ได้จริง ๆ"เงียบทำไมล่ะ ประทับใจล่ะสิ"เผียะ!มือเล็กตีลงมาบนกล้ามแขน ภาคีบึนปากแล้วตรึงแม่แก้มพองลมเข้ามาหา "โมโหพี่เหรอครับ""ก็น่าโมโหอยู่ แต่ขอบคุณนะคะ ฮ่ะ ๆ ๆ พี่คีทำให้เหนือรู้ว่า เหนือก็มีค่าตัวถึงห้าแสนบาทเชียวนะ ผู้ชายอะไรเปย์ตัวเองให้ผู้หญิงกิน"แทนที่จะโกรธแล้วทำตะบึงตะบอน แต่กลับหัวเราะชอบใจ "เพราะตอนนั้นพี่ไนท์บอกความจริงเรื่องที่เหนือทิ้งพี่ไป พี่เลยเข้าใจทุกอย่าง และก็ยอมเหนือตลอดมา" เสียงเขาสั่นเล็กน้อยเมื่อต้องพูดถึงครั้งแรกที่ได้เห็นรูปภาพของเหนือฟ้า ภาพที่ถูกไอ้เวคินทำร้าย"ยังไงเหนือต้องขอบคุณพี่คีอีกครั้งที่วันนั้นยอมตกเป็นคนแรกในชีวิตและเป็นคนสุดท้ายของเหนือ""ฮื่อออ มันเขี้ยวจัง" ภาคีฟัดลงมาบนหน้าอกอวบ"เหนือก็หมั่นไส้พี่คี" คนโต้ตอบก็ไม่ธรรมดากลับนั่งบดเนินเนื้อด้านล่างให้เสียดสีกับเส้นเลือดใหญ่ของเขาการอาบน้ำบนดาดฟ้าในค่ำคืนนั้นจึงเต็มด้วยความรักอบอวลด้วยความเร่าร้อน เสียงของสายน้ำดังซัดสาดล้นขอบอ่างอยู่นานภาคีอุ้มภรรยาร่างท้วมขึ้นมาหย่อนตัวเหนือฟ้าลง
Last Updated : 2025-01-13เหนือหัวใจภาคี บทที่ 58 ตัวแสบคืนบัลลังก์
เด็กชายนอนซมอยู่บนเตียงผู้ป่วยในห้องพักพิเศษนานหนึ่งสัปดาห์ เพราะมีอาการของโรคระบบทางเดินหายใจที่ได้รับเชื้อไวรัส RSV ซึ่งโรคนี้มักจะเกิดขึ้นช่วงฤดูฝนและฤดูหนาว ส่งผลให้บะแต๋งมีไข้สูง หายใจเร็ว หอบเหนื่อย ไอแล้วมีเสมหะมาก แต่พอเข้าสู่วันที่เจ็ดหนูน้อยเริ่มดีขึ้นแม้จะมีอาการไอบ้าง แต่ตัวไม่ร้อนแล้ว แถมยังลุกขึ้นมาจ้อได้เหมือนเดิม"อาหารมาแล้วค่ะ"แม่ครัวโรงพยาบาลเข็นอาหารเข้ามา เหนือฟ้าจึงสะกิดเรียกบะแต๋งขึ้นมากินมื้อเที่ยงก่อนกินยา"แต๋งครับ ลุกมากินข้าวก่อนลูก" แม่พยุงลูกชายนั่ง"จ้าว"หลังป้อนข้าวเสร็จพยาบาลกับหมอจึงเข้ามาวัดไข้ "ไหนหมอขอวัดไข้หน่อยนะคะ"ถึงหมอจะดูใจดีแต่บะแต๋งก็ยังกลัวอยู่ดี "หนุนน้อย"แม้จะใช้ชีวิตอยู่ในโรงพยาบาลมาหลายวันแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกกลัวอยู่ตลอด หนูน้อยตะโกนโวกเวกโวยวายเรียกแม่ที่อยู่ในห้องน้ำ "มาแล้วครับ ไม่ต้องกลัวนะ ไม่เจ็บ"พยาบาลวัดไข้ในหู ที่หน้าผาก และรักแร้ "โห วันนี้ไข้ลดแล้วกลับบ้านได้แล้วนะคนเก่ง"หมอสาวหุ่นบางร่างน้อยฉีกยิ้มให้กำลังใจคนป่วย"ขอบคุณค่ะคุณหมอ""ยินดีค่ะ ยังไงคุณแม่สามารถพาน้องออกได้เลยนะคะ หมอจะจัดยาที่จำเป็นต้องทานและวิตามินเสริม
Last Updated : 2025-01-13
Latest chapter
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 135 ไปเที่ยวเทวาลัย
ปิดเทอมหน้าร้อนเทอมสุดท้ายบะแต๋งจะเรียนจบประถมศึกษาชั้นปีที่ 6 ส่วนนิ่มฟ้าและน่านฟ้าจะขึ้นปอ.2 ครอบครัวคนเลี้ยงควายจึงคุยกันว่าจะไปเยี่ยมเยียนครอบครัวมหาจันทร์ของปินปินและพบปะสังสรรค์สักหนึ่งอาทิตย์หลังจากที่ภาคีจอดรถจี๊ปในอาณาจักรอัญฎรญามีอันยิ่งใหญ่ที่มีเทวสถานพระศิวะขนาดความสูง 35 เมตร นิ่มฟ้าที่กำลังนั่งมองวิวทิวทัศน์สังเกตเห็นว่ารอบบริเวณเทวาลัยถูกประดับประดาไปด้วยดอกไม้พลันนั้นเด็กหญิงกลับสะดุดตาเข้ากับไม้ยืนต้นสูงที่มีลักษณะใบคล้ายกับต้นมณฑารพที่เทพมาสมักจะนัดพบเจอเธอที่นั่น เพียงแต่ดอกไม้ตนนั้นมีขนาดสูงใหญ่กว่าและผลิดอกสีเหลืองนวลเต็มต้น"พี่คีพี่เหนือเชิญทางนี้ค่ะ" แซมมี่ในชุดสาหรี่แต้มผงกุมสีแดงกลางหน้าผากเดินออกมาพร้อมกับมะแป่มตัวน้อยที่ตอนนี้ขึ้นอนุบาลสองเรียบร้อยแล้ว ทันทีที่มะแป่มเห็นน่านฟ้า หนูน้อยก็ทำตัวอ่อนเดินเซไปหาคนพี่"ปี้น่านขา" มะแป่มคว้าหมับที่แขนของเด็กชายจนผู้หลักผู้ใหญ่ของทั้งสองต่างพากันหัวเราะขบขัน"เอ่อ...เป๋นหยังครับ" น่านฟ้าขานรับแต่กลับยืนตัวเกร็งหน้าแดงซ่าน"อุ๊ย..." มะแป่มทำท่าสะดุดขาแล้วรีบสวมกอดเอวพี่พลางเอาหน้าซบแผ่นอก"เกินไปแล้วจ้ะแม่ลูกสาว" แ
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 134 จากกันเพื่อพบเจอ
ภายในอ่างอาบน้ำทรงกลมที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องน้ำ มีร่างตุ้ยนุ้ยสองแม่ลูกกำลังแช่น้ำนมอุ่น ๆ ที่ภาคีเป็นคนเตรียมให้ ระหว่างที่เหนือฟ้ากำลังหยิบฟองน้ำเตรียมยกขึ้นมาขัดแผ่นหลังให้ลูกสาว พลันนั้นบาดแผลที่มีร่องรอยของการถูกกัดก็ปรากฏอยู่บนหัวไหล่เล็ก นัยน์ตาของเธอสั่นระริกวูบไหวอย่างฉับพลัน หัวใจของคนเป็นแม่แทบแหลกสลายในทันที เมื่อเห็นว่าลูกสาวยังมีบาดแผลภายในร่มผ้าที่เธอหรือหมอก็ไม่เคยรับรู้มาก่อน"นิ่มฟ้าคะ หนู หนูเจ็บไหมลูก" ฟองน้ำรูปสัปปะรดหลุดลอยจากฝ่ามือไหลผ่านไปยังเบื้องหน้าของเด็กหญิงที่กำลังนั่งหันหลัง นิ่มฟ้าย่นคิ้วชิดกันแล้วรีบหันไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น"เป็นอะหยังก๊ะหนุนน้อย" มือเล็กยื่นไปจับแก้มขาวอมชมพูของแม่ ผิวพรรณของแม่ทำให้เธอรู้สึกหลงรัก"หัวไหล่หนูไงคะ โดนยัยเด็กกระถินนั่นกัดมาเหรอ ทำไมหนูไม่บอกแม่ว่ามีแผลตรงนี้ด้วย"เจ้าของบาดแผลกลับไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าว แต่แม่ของเธอกลับน้ำตาไหลอาบนองหน้า "เจ้า นิ่งโดนขบมาแต่นิ่งบ่เจ๋บแล้ว อี่แม่บ่ต้องร้อง เดี๋ยวนิ่งร้องตามเน้อ"เด็กหญิงโผเข้าซุกอกของแม่ที่ล้นหลามเหนือผิวน้ำ เหนือฟ้าสวมกอดกลับจูบซับศีระษะเล็ก ๆ ซ้ำ ๆ ไม่รู้เบื่อเส
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 133 โดนเรียกผู้ปกครอง
นิ่มฟ้าแสดงสีหน้าและแววตาโกรธสุดขีด เด็กหญิงตอบโต้กลับไปหาอีกฝ่ายด้วยความขุ่นเคือง กำหมัดสองข้างแน่นพยายามนึกถึงหน้าครอบครัวที่เธอรัก นึกถึงเทวดาคนโปรด"กรี๊ดด ติ๋นไม่ได้โง่นะ ไม่ได้โง่" กระถินกระทืบเท้าปึ้กปั้กแล้วพุ่งเข้ามากระชากศีระษะของนิ่มฟ้าและใช้กรงเล็บครูดข่วนใบหน้าของเธอไปทั่วโดยมีเพื่อน ๆ พยายามช่วยกันดึงตัวกระถินสายวีนออกจากการทึ้งหัวของหัวหน้าห้อง"ปล่อยเปิ้นเน้อ ปล่อยสิ" นิ่มฟ้าพยายามแกะมือเหนียวของกระถินออก พอเห็นว่าไม่เป็นผลเธอจึงใช้แรงทั้งหมดเหวี่ยงตัวของเด็กหญิงที่ตัวเล็กกว่าจนเหวี่ยงไปกระแทกกับพื้น"โอ้ย ยัยหัวหน้าเผ่าฟาย" กระถินโกรธหน้าดำหน้าแดง"บ่าใจ้ฟายตำมะดาโตย แต่เป๋นฟายเจ๋ดทัวย่ะ" เด็กหญิงเถียงกลับแล้วรีบจัดทรงผมให้เข้าที่ เตรียมที่จะเดินหนียัยกระถินปากจัดที่พูดจาไม่รู้เรื่อง"ไม่ให้ปายยย" กระถินวิ่งกลับเข้ามากระโดดตะครุบกลางหลังนิ่มฟ้า เนื่องจากเธอตัวเล็กกว่าทำให้ปีนขึ้นไปอยู่หลังเด็กหญิงหุ่นจ้ำม่ำได้ง่ายขึ้นงั่บ!"โอ๊ยยย" นิ่มฟ้าร้องเพราะถูกคมเขี้ยวของกระถินงับลงมาบนหัวไหล่ แม้จะมีเนื้อผ้าของชุดนักเรียนขวางกั้นแต่ฟันคม ๆ ก็กัดจมลงมาจนเด็กหญิงถึงกับน้ำตาเล็ด
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 132 ประถมไฟท์
หลังจากกลับจากโรงพยาบาลภาคีอาสาดูแลหมูยอแทนเหนือฟ้า ระหว่างนั้นเขาจึงปรึกษากับภรรยาเรื่องลูกสาวเพราะเกรงว่าอาจมีการกลั่นแกล้งและบูลลี่กันที่โรงเรียนโดยที่เขาและเธอไม่เคยรับรู้มาก่อน"เหนือว่าเราควรไปสอบถามคุณครูโดยตรงเลยดีไหม พี่ไม่ค่อยสบายใจเลย" เขาบ่นพึมพำท่ามกลางไฟสีส้มที่ส่องจากโคมรูปเห็ด ขณะที่ตนเองกำลังนอนตะแคงตบ ๆ ก้นให้หมูยอที่เพิ่งจะนอนหลับสนิท เนื่องจากหนูน้อยรู้สึกกระสับกระส่ายไม่สบายท้อง แค้พอได้รับประทานยากับเกลือแร่เข้าไปอาการท้องเสียของเจ้าตัวเล็กก็ดูทุเลาลงสาวอวบที่เพิ่งอาบน้ำและไดร์ผมเสร็จก้าวขาเข้ามาในคอกกั้น วันนี้เธอกับสามีตัดสินใจนอนที่ห้องนั่งเล่นเพื่อดูแลหมูยอ"ดีค่ะ เพราะสมัยที่เหนือโดนเพื่อนแกล้งและถูกล้อเลียนเรื่องรูปร่างเหนือก็มีความรู้สึกเดียวกับลูก เหนือไม่เข้าใจเลยว่าตอนนั้นทำอะไรผิดเพื่อน ๆ ถึงไม่อยากคบเหนือ ตอนนั้นคนเดียวที่ให้คำปรึกษาได้คือพี่ไนท์ค่ะ แต่ตอนนี้เราคือครอบครัว เราทุกคนจะช่วยกันให้คำปรึกษานิ่มฟ้า เหนือจะไม่ปล่อยให้ลูกเผชิญความเจ็บปวดคนเดียวเด็ดขาด" หญิงสาวเล่าเท้าความในอดีตที่เจ็บช้ำ คำพูดถากถากทับถมของเพื่อน ๆ กลายเป็นปมในใจของเธอที่อยาก
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 131 เรื่องที่โฮงเฮียน
ติ๊ด! ติ๊ด!เสียงนาฬิกาปลุกข้างหัวเตียงดังขึ้นทำให้พ่อครัวใหญ่รีบดีดตัวขึ้นมาคว้าผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำ ใช้เวลาชะล้างร่างกายเพียงสิบห้านาทีจึงรีบวิ่งซอยเท้าลงไปแล้วเริ่มปรุงอาหารด้วยความรักก่อนที่ลูกและภรรยาจะตื่นนอน"ป้อขี้!""เฮ่ย" หัวมันฝรั่งในมือเขาร่วงตุ้บลงกระแทกพื้น นิ่มฟ้าที่อยู่ชุดเสื้อคอกระเช้าเด็กประแปรงหน้าขาววอกสะกิดเรียกเขาท่ามกลางความมืดสลัวของห้องครัวในเวลาตีห้า"นิ่งบ่าใจ้ปี๋เน้อ ป้อต๋กใจนิ่งก๊ะ" นิ่มฟ้าลากเก้าอี้แล้วก้าวขึ้นไปยืนข้างพ่อชะโงกดูวัถตถุดิบที่พ่อเตรียมทำมื้อเช้า "ป้อทำก้าวผัดแฮ่มก๊ะ"เด็กหญิงสังเกตเห็นว่ามีเครื่องเคียงเป็นผัก หมูสับ และแฮมอีกอย่างพ่อก็วางกระทะตั้งไว้กับเตาแก๊สจึงมั่นใจว่าพ่อกำลังจะทำข้าวผัดแฮม"ฉลาดนะเนี่ยเรา ถูกต้องครับป้อกำลังทำข้าวผัดแฮมแล้วก็มีน้ำซุปมันฝรั่งซดแก้ฝืดคอ" เขาว่าแล้ววางหัวมันลง"โอ้โหดีเลยนิ่งกำลังอยากกิ๋น" นิ่มฟ้าคว้าหัวมันฝรั่งที่พ่อวางไว้บนเขียงมาถือแล้วหาที่ปอกเปลือกมัน"นี่ครับ" ผู้เป็นพ่อหยิบที่ปอกให้ลูกสาว มือเล็กรับไว้แล้วเริ่มปอกมันฝรั่งอย่าทะมัดทะแมง"ค่อย ๆ ปอกนะครับ แล้วนี่หนูตื่นมาทำอะไรแต่เช้า วันนี้วันเสาร์ไม่
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 130 ป้อต้องทำบุญเน้อ
โรงพยาบาลทั้งครอบครัวเดินทางมาให้กำลังใจภาคีในวันที่มีผ่าตัดทำหมันกับหมอที่โรงพยาบาล หลังจากที่เขาตัดสินใจจะหยุดการสืบพันธ์ุนี้เพราะเกรงว่าภรรยาจะเผลอท้องขึ้นมาอีกในอนาคต และเพื่อแสดงตนว่าเขาจริงใจที่จะเสียสละเพื่อเธอดังนั้นวิธีการนี้จึงเป็นทางออกที่ดีที่สุดเพราะเขาอยากให้เหนือฟ้ารู้ว่าทายาททั้งหกคนของเขาจะเป็นของเธอตลอดไป และจะมีใครมีโอกาสแย่งชิงเขาไปจากเธอ"ปี้ปี้" หมูยอเดินเลาะไปมาเกาะแข้งเกาะขาพวกพี่ ๆ ขณะที่แป้งจี่นอนหลับอยู่บนตักแม่ ส่วนน้ำเงี้ยวนั้นนอนแผ่ยาวหนุนตักน่านฟ้าและนิ่มฟ้าเสมือนว่าพี่สาวพี่ชายเป็นเตียงนอนส่วนตัว"หมูยอคะมานั่งเฉย ๆ สิลูก" เหนือฟ้าอุ้มลูกชายสายปราดเปรียวที่ไม่ยอมหลับยอมนอน เอาแต่ปีนป่ายโซฟาไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย"หม่ำ ๆ" หมูยอเริ่มเดินเหนื่อยหนูน้อยหยิบขวดนมในกระเป๋าสัมภาระเด็กที่วางอยู่บนเก้าอี้ แล้วเปิดฝาขวดนมบริการตัวเอง"อะหยังป้อต้องตัดหำโตยก๊ะ" น่านฟ้าสงสัยตั้งแต่พ่อบอกว่ามีนัดตัดสิ่งที่อยู่ใต้หว่างขา เด็กชายก็มีคำถามกับเธออยู่ตลอด"ป้อตัดเพื่อคุมกำเนิดพวกเราจะได้มีกันแค่หกคนไงคะ ไม่ดีเหรอหรือหนูอยากมีน้องเพิ่ม" เหนือฟ้าหันไปอธิบายกับลูกชาย"อึ๋ย
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 129 รักไม่เปลี่ยนแปลง
ล่วงเลยมาจวบจนแฝดสามตัวป่วนอายุย่างเข้าวัยหัดอ้อแอ้ ความโกลาหลก็เพิ่มระดับขึ้นทำให้ในแต่ละวันพ่อแม่ต้องสลับกันควักยาดมตอนนี้บะแต๋งขึ้นประถมศึกษาชั้นปีที่หกส่วนนิ่มฟ้าและน่านฟ้าขึ้นประถมศึกษาปีที่หนึ่ง“เย้นิ่งเป็นฉาวแล้ว” นิ่มฟ้าสะบัดผมเปียของตัวเองขณะสวมชุดกระโปรงแบบไม่มีเอี๊ยม เด็กหญิงชะม้อยชะม้ายชายตามองกระจกขณะที่แม่ทำหน้าที่จัดทรงผมตามระเบียบของโรงเรียนที่กำหนดว่าต้องมัดผมให้เรียบร้อย“แก่แดดแก่ลมเกินไปแล้วนะแม่คนนี้” เหนือฟ้ายื่นมือมาบีบแก้มอูมของลูกสาว“ที่รักอาหารเช้าเสร็จแล้ว” ภาคีตะโกนเสียงดังขึ้นมาบนห้องนอนชั้นสาม สองแม่ลูกจึงพากันลงไปลิ้มรสมื้อเช้าขณะที่แฝดสาม บะแต๋งและน่านฟ้านั่งประจำตำแหน่งที่โต๊ะอาหารของใครของมันเรียบร้อย ที่คอของหมูยอ แป้งจี่และน้ำเงี้ยวมีผ้ากันเปื้อนลายลายการ์ตูนคนละสี ผมของทารกวัยหนึ่งขวบกว่าเริ่มดกดำคลุมทั้งหัว“หม่ำ ๆ” หมูยอกระแทกช้อนส้อมกับเก้าอี้กินข้าวที่มีกระบะสำหรับใส่ภาชนะอย่างร้อนใจ“ครับเสร็จแล้วลูก” ภาคีวางถ้วยบะหมี่ผักหมูน้ำลงบนกระบะกินข้าวของแฝดสาม แล้วยกจานข้าวผัดปลาแซลมอนจานใหญ่มาตั้งตรงกลางให้บะแต๋ง นิ่มฟ้าและน่านฟ้าบริการตัวเองทว่า
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 128 น้ำเงี้ยวเห็นบางสิ่ง
หนึ่งสัปดาห์ของการปิดเทอมที่เงียบเหงาทำให้นิ่มฟ้าที่ใจจดจ่อรอคอยต้องออกไปหากิจกรรมทำพร้อมกับพี่น้อง ช่วงเช้าเด็กหญิงนั่งรถซาเล้งออกมากับภาคีที่กระเต็งน้ำเงี้ยวไว้ในเป้อุ้มทารก ในรถพ่วงข้างยังมีส้มปู๋กับบะแว้งและบะแปปเจ้าแพะแคระติดสอยห้อยตามมาด้วย ส่วนบะแต๋งกับน่านฟ้านั้นไปทำงานกับแม่ที่โรงเลี้ยงวนิลา"เทพมาสไม่มาหาหนูแล้วเหรอ" จู่ ๆ พ่อก็ตัดสินใจถามเด็กหญิงที่กำลังใช้คราดขุดมันม่วงโอกินาว่า นิ่มฟ้าผงะเล็กน้อยกับคำถามที่เธอไม่อยากตอบเท่าไหร่"ดะดะ" แต่เพราะน้ำเงี้ยวเอียงคอมองพี่สาวที่กำลังทำหน้าจ๋อย พี่จึงยิ้มกว้างเพื่อให้น้องสบายใจ"บ่มาแล้ว จะไปตี้ไหนก็ไปเต๊อะนิ่งมุดออนแล้วเจ้า" หนูน้อยวัยอนุบาลที่มีวาจาฉะฉานประหนึ่งคนโตตอบพ่อด้วยความมั่นใจ แล้วกลับไปใช้คราดถากหญ้าถอนมันต่อ"เขาเรียกว่ามูฟออนจ้ะ ทำใจ๋เต๊อะความรักก็แบบนี้แหละน้า" ภาคีอุ้มน้ำเงี้ยวออกมาแล้วจับใส่สนับเข่าให้เจ้าตัวเล็กหัดคลานไปบนพื้นดินและได้สัมผัสกับธรรมชาติอย่างเต็มที่"ตะตะ" น้ำเงี้ยวเห็นใครบางคนกำลังกวักมือเรียก หนูน้อยสวมหมวกลายดอกไม้กับชุดผ้าหม้อฮ่อมสไตล์ล้านนารีบเร่งคลานแบบติดเทอร์โบไปหาเป้าหมายที่กำลังเปล่งแสงเร
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 127 ภารกิจเลี้ยงน้อง
ผ่านมาแล้วเกือบเจ็ดเดือนแล้วที่เหนือฟ้ากับภาคีได้กลายเป็นพ่อแม่ลูกหก แม้ในแต่ละวันทั้งคู่จะวุ่นวายกับการเลี้ยงเจ้าตัวเล็กต่างวัยทั้งหลาย แต่กลับไม่รู้เลยว่าการมีเด็กน้อยเหล่านี้เป็นภาระเพราะพวกเขามีพร้อมทุกอย่าง ทั้งเวลาอาชีพ เงินทองและความรักทว่ากลับมีเด็กหญิงเพียงคนเดียวที่กลายเป็นเด็กไม่สดใสร่าเริง เนื่องจากเธอเฝ้ารอคอยใครคนนั้นให้แวะเวียนมาหา โชคร้ายที่คำสวดอ้อนวอนและภาวนารวมทั้งการทำความดีของเธอไม่ได้ช่วยให้เทวดาคนโปรดปรากฏกายถึงแม้นี่จะเป็นวันปิดเทอมวันแรกของภาคเรียนที่หนึ่ง แทนที่นิ่มฟ้าจะดีใจแต่เธอกลับรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะการไปเจอเพื่อน ๆ นั้นทำให้เธอได้พบกับความสนุกสนาน เสียงหัวเราะและพูดคุยของเพื่อนสนิทนั้นช่วยคลายความเหงาและความคิดถึงที่มีต่อเทพมาส“นิ่มฟ้าหนูมีการบ้านปิดเทอมหรือเปล่าคะ” เหนือฟ้าที่กำลังทำงุ่มง่ามวุ่นวายกับการเตรียมมื้อเช้าให้ทารกแฝดสามวัยอายุเจ็ดเดือนเศษอยู่หน้าเตาชะเง้อคอมองลูกสาวที่กำลังนั่งเฝ้าน้องในคอกกั้นโดยไม่พูดไม่จา “นิ่มฟ้าแม่ถามว่ามีการบ้านหรือเปล่าลูก” สาวอวบปิดเตาแก๊สแล้วล้างมือเดินไปดูอาการของลูกสาวที่ซึมเศร้าเหงาหงอยมาพักใ
