เทศกาลบอลลูนประจำปีครั้งที่สี่ถูกจัดขึ้นที่ไร่พิทักษ์มหิงสา ก่อนการจัดงานเพียงสองอาทิตย์เหนือฟ้าเอาแต่ยุ่งและวุ่นวายกับการเตรียมแผนงาน หญิงสาวสลัดคราบคนซุกซน ติดเล่น เปลี่ยนเป็นนักจัดอีเว้นท์ตัวแม่ที่มีทักษะความเป็นผู้นำ"เรียบร้อยดีใช่ไหมคะ" เหนือฟ้าเดินทักทายพ่อค้าแม่ค้าที่ถูกเชิญมาตั้งแผงขายอาหารและเครื่องดื่มภายในไร่ทั้งสิบวัน"เรียบร้อยดีจ้ะแม่หนู""คุณเหนือครับ ผมเดินไฟทางโน้นเสร็จเรียบร้อยแล้วนะครับ" ช่างไฟชี้ไปยังจุดที่ตนเองทำเสร็จ"ขอบคุณมากค่ะ แต่มีอีกจุดนึงฝั่งปากทางเข้างาน เหมือนหลอดไฟจะขาด ช่วยไปเช็คให้หน่อยค่ะ""ได้ครับผม"เสร็จจากตรวจงานระบบเดินไฟ เหนือฟ้าจึงวิ่งเต้นช่วยพนักงานที่รีสอร์ตประสานงานห้องพักให้นักท่องเที่ยวที่หลั่งไหลเข้ามาเช็คอินเกือบครึ่งร้อยแล้วกลับมาตรวจดูความเรียบร้อย พื้นที่กลางไร่ที่ใช้จัดแสดงบอลลูนอีกรอบหลังจากงานวันแรกสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี แต่ความเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้ากลับทำให้เหนือฟ้าเผลอหลับฟุบคาโซฟาตั้งแต่ยังไม่สองทุ่ม"แต๋งแม่ล่ะ" ภาคีเองก็ชุลมุนเรื่องงานเทศกาลทั้งวัน ไหนจะต้องไปอยู่ร่วมพิธีเปิดงาน คอยต้อนรับเจ้าหน้าที่จากส่วนราชการภายในจังหวัด แล
มือใหญ่กุมมือเล็กขึ้นไปบนห้องนอนเลื่อนเปิดประตูออกไปยังดาดฟ้าที่เห็นหมู่ดาวทอแสงระยิบระยับในช่วงฤดูหนาวแรกของนครนายก แม้ว่าอากาศไม่ได้หนาวจัด แต่อุณหภูมิของพื้นที่ไร่ซึ่งโอบล้อมด้วยระบบนิเวศอันอุดมสมบูรณ์ก็ทำให้อากาศเย็นลงภาคีบรรจงเปิดน้ำในอ่างทรงกลมใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ใต้ชายคาโล่งกว้างบนยอดสุดของบ้านสไตล์รัสติกนัยน์ตาคมหวานปานน้ำผึ้งเดือนห้าของเขาปรายมองร่างอวบที่กำลังทำท่าอีหลักอีเหลื่อ เพราะรู้ดีว่าถ้าตัดสินใจลงอ่างกับเขา ขั้นตอนต่อไปก็คงไม่พ้นลีลาสวาทใต้สายน้ำ"เอ่อ พี่คีชอบอะไรเป็นพิเศษเหรอคะ" ไม่รู้ว่าจะยิงคำถามโง่ ๆ ออกมาทำไม ก็รู้อยู่แล้วว่าเขาต้องตอบแบบเดิมคือ 'ชอบเธอ'เขารู้ว่าสิ่งที่เธอจะสื่อหมายถึงอะไร เหนือฟ้าคิดจะหาของขวัญสักชิ้นเพื่อมอบให้เขาในวันเกิดที่ใกล้จะถึงหนุ่มกล้ามล่ำเดินเอามือไพล่หลังเข้าไปหา หลุบตามองดูฝ่าเท้าที่มีจุดแดงดำคล้ายรอยยุงกัด "ไปเปลี่ยนเป็นชุดผ้าขนหนูก่อน แล้วพี่จะบอก"ใบหน้าคมขาวตั้งเงื่อนไข ทำไมเขาช่างเป็นคนลีลาเหลือเกิน แค่ตอบมาว่าชอบอะไรมันยากนักหรือไง"ทำไมไม่ไปอีก" ภาคีดุแล้วขยับตัวเข้าไปใกล้ "หรือจะให้พี่เปลี่ยนให้""ค่ะ เปลี่ยนให้หน่อย
หูสองข้างของเหนือฟ้าอื้ออึงไปชั่วขณะ ใช่ว่าเพราะความโกรธ แต่เพราะอดตะลึงและทึ่งในความบ้าบิ่นของผู้ชายคนนี้ไม่ได้จริง ๆ"เงียบทำไมล่ะ ประทับใจล่ะสิ"เผียะ!มือเล็กตีลงมาบนกล้ามแขน ภาคีบึนปากแล้วตรึงแม่แก้มพองลมเข้ามาหา "โมโหพี่เหรอครับ""ก็น่าโมโหอยู่ แต่ขอบคุณนะคะ ฮ่ะ ๆ ๆ พี่คีทำให้เหนือรู้ว่า เหนือก็มีค่าตัวถึงห้าแสนบาทเชียวนะ ผู้ชายอะไรเปย์ตัวเองให้ผู้หญิงกิน"แทนที่จะโกรธแล้วทำตะบึงตะบอน แต่กลับหัวเราะชอบใจ "เพราะตอนนั้นพี่ไนท์บอกความจริงเรื่องที่เหนือทิ้งพี่ไป พี่เลยเข้าใจทุกอย่าง และก็ยอมเหนือตลอดมา" เสียงเขาสั่นเล็กน้อยเมื่อต้องพูดถึงครั้งแรกที่ได้เห็นรูปภาพของเหนือฟ้า ภาพที่ถูกไอ้เวคินทำร้าย"ยังไงเหนือต้องขอบคุณพี่คีอีกครั้งที่วันนั้นยอมตกเป็นคนแรกในชีวิตและเป็นคนสุดท้ายของเหนือ""ฮื่อออ มันเขี้ยวจัง" ภาคีฟัดลงมาบนหน้าอกอวบ"เหนือก็หมั่นไส้พี่คี" คนโต้ตอบก็ไม่ธรรมดากลับนั่งบดเนินเนื้อด้านล่างให้เสียดสีกับเส้นเลือดใหญ่ของเขาการอาบน้ำบนดาดฟ้าในค่ำคืนนั้นจึงเต็มด้วยความรักอบอวลด้วยความเร่าร้อน เสียงของสายน้ำดังซัดสาดล้นขอบอ่างอยู่นานภาคีอุ้มภรรยาร่างท้วมขึ้นมาหย่อนตัวเหนือฟ้าลง
เด็กชายนอนซมอยู่บนเตียงผู้ป่วยในห้องพักพิเศษนานหนึ่งสัปดาห์ เพราะมีอาการของโรคระบบทางเดินหายใจที่ได้รับเชื้อไวรัส RSV ซึ่งโรคนี้มักจะเกิดขึ้นช่วงฤดูฝนและฤดูหนาว ส่งผลให้บะแต๋งมีไข้สูง หายใจเร็ว หอบเหนื่อย ไอแล้วมีเสมหะมาก แต่พอเข้าสู่วันที่เจ็ดหนูน้อยเริ่มดีขึ้นแม้จะมีอาการไอบ้าง แต่ตัวไม่ร้อนแล้ว แถมยังลุกขึ้นมาจ้อได้เหมือนเดิม"อาหารมาแล้วค่ะ"แม่ครัวโรงพยาบาลเข็นอาหารเข้ามา เหนือฟ้าจึงสะกิดเรียกบะแต๋งขึ้นมากินมื้อเที่ยงก่อนกินยา"แต๋งครับ ลุกมากินข้าวก่อนลูก" แม่พยุงลูกชายนั่ง"จ้าว"หลังป้อนข้าวเสร็จพยาบาลกับหมอจึงเข้ามาวัดไข้ "ไหนหมอขอวัดไข้หน่อยนะคะ"ถึงหมอจะดูใจดีแต่บะแต๋งก็ยังกลัวอยู่ดี "หนุนน้อย"แม้จะใช้ชีวิตอยู่ในโรงพยาบาลมาหลายวันแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกกลัวอยู่ตลอด หนูน้อยตะโกนโวกเวกโวยวายเรียกแม่ที่อยู่ในห้องน้ำ "มาแล้วครับ ไม่ต้องกลัวนะ ไม่เจ็บ"พยาบาลวัดไข้ในหู ที่หน้าผาก และรักแร้ "โห วันนี้ไข้ลดแล้วกลับบ้านได้แล้วนะคนเก่ง"หมอสาวหุ่นบางร่างน้อยฉีกยิ้มให้กำลังใจคนป่วย"ขอบคุณค่ะคุณหมอ""ยินดีค่ะ ยังไงคุณแม่สามารถพาน้องออกได้เลยนะคะ หมอจะจัดยาที่จำเป็นต้องทานและวิตามินเสริม
"โห ฟ่างหย่ายไพสานมากป้อ แท๋งฮักตี่นี่ขนาด" บะแต๋งเพิ่งได้มีโอกาสมาเที่ยวบ้านเกิดของพ่อเป็นครั้งแรก หนูน้อยลงไปเกลือกกลิ้งหญ้านุ่มนิ่มสีเขียวบนเนินเล็ก ๆ ด้านล่างมีไร่ใบชาหลากหลายสายพันธ์ุส่งกลิ่นหอมอ่อน ๆ ฟุ้งขจรไปทั่วอาณาบริเวณ"แต๋งครับระวังอึหมาอีกนะ ป้อไม่รู้ว่าแถวนี้มีหมาหรือเปล่า" ภาคีตักเตือนลูกชายแสนเซ่อ"แท๋งบ่ะเห๋นหมูหมากาไก่สักตัวเลย" หนูน้อยเถียงฉอด ๆ แล้วกลิ้งตัวเล่นบนเนินอย่างสนุก"ไอ้หนูไม่คันรึไงลูก" เจ้าของไร่ฉายาบิดาควายเดินอกผายไหล่ผึ่งเข้ามาก้มหน้าดูเจ้าตัวเล็กของตระกูลกฤตกล้าธนาดร"ป้ออุ้ยยยย" บะแต๋งเด้งตัวลุกขึ้นแล้วพุ่งเข้าสวมกอดปู่ที่ไม่ได้เจอกันเกือบหนึ่งปี"กิดเติ๊งหาป้ออุ้ยก่อ" หม่อมเจ้าภูวสินอุ้มหลานชายขึ้นมาแล้วจับให้ขี่หลัง"แท๋งกิดเติ๊งป้ออุ้ยกับแม่อุ้ยจ้าว" บะแต๋งโน้มหน้าลงหอมหัวปู่วงแขนเล็กคล้องคอปู่ยังหนุ่ม"ป้อ ระวังหลังยอกเอานะครับ" ภาคีรีบเท้าสะเอวมองพ่อโชว์พละกำลังแข็งแกร่งของตนเองโดยไม่ดูอายุอานามที่เริ่มมากขึ้นทุกวัน"ป้อแข็งแรงน่า ปะ หมู่เฮาไปหาแม่อุ้ยกับแม่เหนือที่บ้านกันเต๊อะ" ปู่ในชุดคาวบอยเดินนำหน้าลูกชายไปพร้อมกับหลานขณะที่ภาคียืนรอกลุ่ม
งานเลี้ยงฉลองครบรอบการดำเนินกิจการของไร่ชากฤตกล้าธนาดรขวักไขว่ไปด้วยผู้คนที่หม่อมเจ้าภูวสินและภาคีลูกชายคนโตเป็นคนเรียนเชิญมา วันนี้ลูกคนเล็กอย่างเชฟเตียวหุยเดินทางมาร่วมงานด้วยหลังจากที่เชฟหนุ่มกลับมาสานต่อกิจการภัตตาคารร้านปลาเผาพุงพุ้ยของแม่ได้เกือบครึ่งปีแล้ว"ขอบคุณนะเตียวที่เตรียมของกินอร่อย ๆ ทั้งหมดนี้ให้พ่อ" บิดาอายุห้าสิบต้นเหนี่ยวคอลูกชายเข้ามาหอม"เตียวยินดีครับ แต่ยังไงพรุ่งนี้เตียวต้องกลับกรุงเทพแล้ว มีถ่ายรายการอาหารครับ""แล้วลูกกับยัยเปี๊ยะเจอกันหรือยัง ไม่ได้เจอหน้ากับหลายปีแล้วนี่"เจอกันเรียบร้อยแล้วครับ เสาร์อาทิตย์นี้ก็ว่าจะพาไปเที่ยวทะล" เชฟหนุ่มบอกขณะรินไวน์ขาวใส่แก้วบิดา"เจ้าซุสมันคงไม่ได้ส่งเลขาเฉินตามประกบอีกนะ กีดกันเด็ก ๆ ไม่ให้เจอกันแถมยังไม่ให้คุยกันอีก จะคุยก็ต้องเขียนเมล์หากันแทน วีดีโอคอลหากันมันก็ต้องนั่งอยู่ด้วย ทุกอย่างต้องอยู่ในสายตามันตลอด มันคิดว่าลูกกูไม่น่าไว้ใจหรือไงวะ" หม่อมเจ้าภูวสินบ่นพึมพำ"ผมว่าเฮียซุสเขาคิดว่าพ่อเป็นไงลูกคงเป็นแบบนั้นมากกว่า วีรกรรมพ่อสมัยหนุ่ม ๆ ที่ทำกับแม่ไว้ก็ไม่ธรรมดานี่ครับ" ภาคีกุมมือลูกกับเมียเข้ามา ทันทีที่บะแต
บรรยากาศหน้าบ้านพักที่ไอรดาชวนสองหนุ่มมานั่งดริงค์ด้วยกันค่อนข้างเงียบสงัดและไร้ผู้คน เจ้าของผับสาวเมืองภูเก็ตมีแพลนจะรวบหัวรวบหางกลเมฆกับหมออัยย์จึงชักชวนทั้งคู่แยกตัวออกมาจากงานเลี้ยง"คุณไอผมขอถามอะไรหน่อย" กลเมฆพยักพเยิดหมออัยย์ให้เริ่มบันทึกเสียง"ได้เลยค่ะ" ถึงแม้ไอรดาจะเริ่มมึน ๆ แต่ก็ยังไม่ถึงกับเมาปลิ้น"ผมอยากทราบว่าคุณเวคิน สามีคุณทำงานอะไรเหรอครับ พอดีผมทราบมาจากเฮียซุสว่าสามีคุณช่วยบริหารจัดการผับที่ภูเก็ตและกิจการแปรรูปไม้จนประสบความสำเร็จ ก็เลยอยากชวนมาร่วมบริหารงานที่ PMK สักหน่อย""ฮ่า ๆ ๆ ความจริงแล้วเวคินไม่ได้บริหารจัดการเองหรอกค่ะ ส่วนใหญ่จ้างคนนอกดูแลทั้งนั้น คนแบบนั้นจะทำอะไรได้ นอกจากหาเรื่องไปวัน ๆ กับตระเวนเก็บเงินกู้ทั่วประเทศ" ไอรดาหลุดเล่าออกมาอย่างลืมตัว"คุณไอครับลองวิสกี้แบรนด์นี้หน่อยเป็นไง รสชาตินุ่มลิ้นใช้ได้เลยนะ" กลเมฆกวักมือเรียกบอดี้การ์ดของตนให้เอาวิสกี้ตัวแรงที่ว่ามา การเพิ่มความมึนงงด้วยของฤทธิ์แอลกอฮอล์ทั้งไวน์และวิสกี้สามารถทำให้ศูนย์การควบคุมทางความคิดเกิดความสับสนได้"มาเลยค่ะ รินมาเล้ยยย" ไอรดาลุกขึ้นแล้วล้มลงบนตักกลเมฆ ชายหนุ่มผู้หวงตัวท
เช้านี้พ่อเลี้ยงหนุ่มอารมณ์ดีเป็นพิเศษเพราะโชว์พิเศษกำลังจะเดินทางมาให้ชมในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า เหนือฟ้าที่กำลังยืนผัดข้าวกระทะใหญ่ปิดเตาแก๊สและตักข้าวมาเสริฟ์ลูกกับสามีที่โต๊ะ จิกตาขุ่นเขียวส่งให้อย่างไม่พอใจเนื่องจากหลังจากกลับมาถึงนครนายก สามีก็คอยคุมเรื่องการกินเหล้าดองผลไม้ ห้ามกินยาดอง ห้ามกินทุกอย่างที่มีแอลกฮอล์ ทำให้เธอหงุดหงิดนิดหน่อยที่ถูกสั่งห้ามโน่นห้ามนี่"หนุนน้อยนี่เรียกว่าข้าวอะหยัง" บะแต๋งตักข้าวคำใหญ่ใส่ปากแล้วตักอีกเรื่อย ๆ จนเต็มกระพุ้งแก้มสองข้าง"เรียกว่าข้าวผัดน้ำพริกเผาหอยลายครับ แม่ได้สูตรมาจากอาเตียว""หืม ลำขนาด แท๋งฮักแม่""ฮักแม่ก็ค่อย ๆ กินนะครับ ไม่ต้องรีบกิน""ลำขนาดจริงด้วย" ภาคีพูดตามลูกชาย แต่แม่ครัวกลับไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก"เหอะ ห้ามคนอื่นกินเหล้ากินเบียร์ แต่ตัวเองกินข้าวได้ ไม่ยุติธรรม" เหนือฟ้าพูดแซะแล้วคดข้าวใส่จนพูนจาน"ก็พี่บอกแล้วไงว่าเหนืออาละวาด เหนือรัดคอพี่กดหัวพี่จนจมลงไปใน...เอ่อ ในนั้นอ่ะ" ภาคีชี้ไปที่หน้าอก บะแต๋งมองตามแล้วเกิดคำถามในใจ"อ้อตี้ป้อบอกแท๋งว่าแม่เกือบข้าตะกำ ที่แท้นมหนุนน้อยก็คือผู้ท่องฉงฉัย""ก็คนมันเมานี่นา แต่พี่
เอ้ก! อี้! เอ้กเอ้ก!นาฬิกาปลุกเสียงไก่ร้องของเหนือฟ้าปลุกเรียกภาคีให้ตื่นขึ้นก่อน เขาหยิบโทรศัพท์ที่หัวเตียงขึ้นมาปิดเสียงแล้วลุกขึ้นช้า ๆ นวดขมับเล็กน้อยเพื่อปรับจูนสายตา"พี่คีคะ เหนืออยากกินโจ๊กจัง" เหนือฟ้าบิดขี้เกียจ ยกหน้าขึ้นวางบนตักของภาคี ใช้สองมือโอบกอดรอบเอวสามี"เอาปาท่องโก๋ไหมครับ""เอาค่า เอาพี่คีด้วยได้ก่อจ้าว" เหนือฟ้าคลานสี่ขาเข้าไปหาภาคีที่กำลังนั่งทาครีมกันแดดอยู่บนเตียง สองมืออวบคล้องลงบนหลังคอ"เด็กลามก เดี๋ยวนี้ร้องขอเองแล้วเหรอ""ใช่ค่ะ เดี๋ยวนี้เหนือหน้าด้านเป็นแล้วนะ" บอกเสียงเล็กเสียงน้อยภาคีเขยิบตัวหันหลังรั้งหัวไหล่เปลือยขาวในชุดนอนวาบหวิวเข้ามาหา "เปลี่ยนบรรยากาศบ้างไหม""เปลี่ยนยังไงคะ""ย้อนความหลังกันเล็กน้อย" เขาโน้มต่ำลงมาแล้วงับก้านหูของเธอเบา ๆ"อึ๋ย ขนลุก" สาวอวบสะท้าน ตอนแรกก็อยากโจ๊กอยู่หรอก แต่ตอนนี้อยากกินสามีมากกว่าก๊อก! ก๊อก!สองผัวเมียรีบแยกตัวออกจากกันเพราะเสียงเคาะประตู ภาคีรีบเดินไปส่องตาแมวเห็นลูกชายตัวเล็กกำลังยืนทำหน้าซึมเป็นหมาจ๋อยอยู่ข้างนอก หน้าตาซีดเซียวเหมือนคนไม่สบาย"น่านฟ้าหนูเป็นอะไรครับ" คุณพ่อย่อตัวลง"น่านเจ๋บต๋อง ฮือออ"
ล่วงเข้าสี่ทุ่มทั้งปูเป้และพิมุกต์เริ่มเมามายรวมทั้งอินเหลาพี่เลี้ยงเด็กแฝดชาวดอย"โว้ย ป้อเลี้ยงหำโผล่ ไอ้ยมมึงขวิดเลยสิวะ" หนุ่มชาวดอยที่ถูกชวนมาแจมมื้อค่ำด้วยเริ่มมีอาการเมา พอเมาทีไรเริ่มด่าทุกทีภาคีหันขวับ ไอ้นี่มันเมาแล้วหลอกด่าเหรอวะ "ไอ้อิน! มึงได้สติบ่าไดกูจะไม่จ่ายเงินเดือนให้มึงจักบาท""ยู๊ดดดน้าปาขี้" นิ่มฟ้าไม่ชอบให้พ่อพูดคำหยาบคาย ฟังแล้วมันระคายเคืองหู หนูน้อยเดินตรงไปหาพ่อแล้วยื่นมือเล็กไปตีปากเบา ๆ"อะหยังป้อถึงอู้บ่าได้ ป้อขออู้นิดเดียวเอง" ภาคีอ้อนลูกสาว"เดี๋ยวตกรกเวจี นิ่งกั๋วป้อเจ๋บปวดตอระมาน" นิ่มฟ้าเบะปากแล้วซุกใบหน้าเล็กแนบคอพ่อ"โอ๋ ๆ บ่าต้องร้อง ป้อจะบ่าพูดคำหยาบอีกแล้ว" พ่อเลี้ยงหนุ่มอุ้มกระเต็งลูกสาวไว้ในอ้อมแขน"คุณพิขาพาเป้กลับห้องทีนะค้า แล้วเราก็แอ้มกันสักสี่ห้ายก ดีไหมค้า"
บริเวณหน้าบ้านพักสองหลังมีเสียงดังเจี๊ยวจ๊าวของปูเป้กับทนายพิมุกต์ ทั้งสองทะเลาะกันมาตั้งแต่บึงบัวจนถึงบนบก"นี่คุณจะตามฉันไปถึงไหนคุณพิ เมื่อไหร่จะเลิกตามสักที""ผมก็กลัวว่าคุณจะมาทำให้ครอบครัวคนอื่นเขาแตกแยกน่ะสิ" พิมุกต์เดินเร็ว ๆ ขึ้นไปดักหน้าไม่ให้อดีตพิธีกรคนดังกลับเข้าไปในบ้านพักของตน"ถ้าฉันจะทำให้คุณภาคีกับคุณเหนือฟ้าเขาแตกคอ ฉันทำไปตั้งนานแล้วย่ะ และที่ฉันมาพักที่นี่ก็เพราะว่าต้องตระเวนเที่ยวนครนายกเพื่อทำคอนเทนต์ส่งบริษัท" ปูเป้บอกแล้วผลักตัวคนพูดจาไม่รู้เรื่องให้พ้นทาง"ไหนล่ะหลักฐาน ผมต้องการข้อพิสูจน์" ทนายหนุ่มเลิกคิ้วสูง"คุณมันบ้า" ปูเป้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเปิดแชตบริษัทให้ดู "ไง จะเชื่อได้ยัง""เชื่อก็ได้ มั้ง" พิมุกต์ทำหน้ายียวน"สุมาเต๊อะคุณทนายปิ๊ ปอดีว่าป้อเลี้ยงให้เปิ้นชวนคุณปิ๊กับคุณปุ๊ไปกินปิ้งย่างที่บ้านเย็นวันนี้จ้าว""ประทานโทษนะคะ เป้ชื่อปูเป้ไม่ใช่ปุ๊ งั้นฝากบอกคุณคีกับคุณเหนือด้วยนะว่าเป้ตกลง" ปูเป้ไม่ปฏิเสธเพราะเธอเองบริสุทธิ์ใจ"ผมเองก็ตกลงครับ" ทนายพิมุกต์รับคำชวนเช่นกัน ที่เขารับเพราะต้องการไปเฝ้าระวังพฤติกรรมปูเป้ อนึ่งเขาต้องการหาทางจีบเธออีกครั้ง
ที่สนามหญ้าหน้าบ้านประดับด้วยไฟปิงปองสีส้มห้อยระโยงระยางไปทั่วต้นไม้ บริเวณนี้ได้กลายจุดปาร์ตี้เล็ก ๆ ของครอบครัวที่มีทั้งคนหมาหกตัวและควายแคระตัวอ้วนป้อมหนึ่งกับแพะปิ๊กมี่อีกสองตัววันนี้ทุกคนจะฉลองวันเกิดบะแต๋งจึงเปิดหนังผีตลกเรื่องหอตุ๋ยตุ้ยดูด้วยกันพร้อมกับกินป๊อปคอร์นและไอศกรีมไปด้วยเพื่อเพิ่มอรรถรสในการรับชม"หุยหุย หนาวไหมลูก" ภาคีหาผ้ามาห่มให้ควายแคระอายุสี่ขวบ ควายทุกตัวเขาล้วนรักเหมือนลูกในไส้"แบ้! แบ้!" บะแว้งกับบะแปปเจ้าแพะแคระตัวน้อยทั้งสองที่สูงยังไม่ถึงหัวเข่าด้วยซ้ำกระโดดเหยง ๆ มาหาภาคี มันเองก็ต้องการผ้าเช่นเดียวกัน"จ้า ๆ" เขาหยิบผ้าอีกผืนห่มให้มัน จากนั้นเจ้าแพะก็ม้วนตัวนั่งลงเคียงข้างหุยหุย"มาล้าว พ๊อกกอน" น่านฟ้าวางถังป๊อปคอร์นรสชีสออกมาจากครัวพร้อมกับเหนือฟ้า นิ่มฟ้าและบะแต๋งหนูน้อยเลือกนั่งข้างพ่อ ส่วนนิ่มฟ้านั่งข้างแม่และบะแต๋งนั่งกับหุยหุยเพราะเด็กชายติดควายแคระตัวนี้มาก เนื่องจากเห็นมันตั้งแต่วันแรกที่ลืมตาดูโลกทุกคนแบ่งป๊อปคอร์นกินด้วยกัน ช่วงแรกที่หนังเริ่มฉายในจอโพรเจกเตอร์กลางสนามหญ้า เสียงเย็นเยียบก็แว่วมาจากที่ไกล ๆ"กินด้วยสิจ๊าาาาา"น่านฟ้ามองหาเส
กว่าจะรู้ตัวว่าตนเองขับรถมาทั้งผ้าขาวม้า พ่อเลี้ยงหนุ่มก็วนรถมาจอดใต้ต้นไม่ใหญ่ซึ่งอยู่ไม่ห่างไกลกับบึงน้ำที่เต็มไปด้วยต้นธูปฤาษีเสียแล้วคนตัวสูงก้าวขาลงจากรถซาเล้งคันโปรดของเหนือฟ้าด้วยความมั่นใจ ยืดอกผายไหล่ผึ่ง เชิดหน้าชูคอพกพาความมั่นหน้ามาเต็มที่"เปิ้นมาแล้ว" ภาคีเท้าสะเอวเชิดหน้าตะโกนเสียงลั่นหาลูกน้องที่กำลังยืนถางหญ้ารกร้างเพื่ออำนวยความสะดวกให้เจ้าหน้าที่ที่กำลังค้นหาหลักฐานเพิ่มเติม"กรี๊ดดดด" กลุ่มลูกน้องชาวสวนรุ่นป้าที่นั่งจกข้าวเหนียวกันอยู่ใต้ต้นไม้พากันร้องวี๊ดว๊ายปิดหูปิดตา"ฉิบหายแล้ว ป้อเลี้ยงหำโผล่" อินเหลาหยิบหมวกสานบนหัวมาบังเป้าให้เจ้านายหนุ่มขณะที่คนอื่น ๆ กรูกันเข้ามาห้อมล้อมดูสภาพของภาคีที่มาในแฟชั่นแบบใหม่แบบสับไฟลุกท่วมลูกตา โดยมีเพียงเสื้อกล้ามสีดำกับผ้าขาวม้าโชว์บิ๊กคีตัวใหญ่วับแวมด้านใน"อุ้ย! ซวยแล้ว" ภาคีรีบกุมไหล่อินเหลาให้ยืนนิ่ง ๆจังหวะเดียวกันนั้นบ่ะยมที่เดินเล็มหญ้ามากับสำรวยก็มีอาการหงุดหงิดเล็กน้อย เมื่อเห็นผู้อุปถัมภ์ของมันอยู่ในชุดไม่ค่อยเข้าหูเข้าตา บ่ะยมเริ่มกระทืบกลีบเท้าจ้องผู้มีพระคุณของมันประหนึ่งเป็นของเล่นชิ้นใหม่"เปิ้นว่าป้อเลี้ยง
เนื่องจากเมื่อคืนออกกำลังกายยิงยาวหลายชั่วโมง ภาคีจึงรู้สึกว่าวันนี้ตนไม่อยากลุกจากเตียง ไหน ๆ เหนือฟ้าก็เอ่ยปากบอกแล้วว่าให้นอนหลับพักผ่อนไม่ต้องไปทำงานงั้นวันนี้ก็นอนให้เต็มที่เลยละกันวะชั่วโมงแห่งการเคลิ้มหลับใกล้เข้ามา เปลือกตาหนาสองชั้นปิดตัวลง ฝ่ามือกระชับผ้าห่มในห้องแอร์เย็นฉ่ำปอด"ป้อเลี้ยง ป้อเลี้ยง"อีกแล้ว ไอ้ห่าอินเหลานี่นอกจากมันจะขัดจังหวะรักของเขา มันยังขัดจังหวะการนอนอีกเหรอวะพ่อเลี้ยงหนุ่มเด้งตัวลงจากเตียง คว้าผ้าขาวม้ามันพันรอบเอวชั่วคราวแล้วเดินออกไปริมระเบียงชะโงกหน้าลงไปหาไอ้ลูกน้องชาวดอยจอมขัด"มีอะหยังกับกูอีกวะไอ้อิน""เกิดเรื่องแล้วน่ะสิป้อเลี้ยง เจ้านี้คนงานไปสางป่าต้นธูปฤาษีหลังสวนอ้อยไข่เลยไปสักประมาณสามร้อยเมตร แล้วก็พบซากโครงกระดูก ไม่รู้ว่าเป็นของคนหรือสัตว์ ป้อเลี้ยงขะใจ๋โวย ๆ หน่อยเน้อ เปิ้นไปก่อน"อินเหลาโบกมือลาแล้วคร่อมรถเอทีวีจากไปภาคีถอนหายใจแรง ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสิ่งที่เขากลัวได้เกิดขึ้นแล้ว เพราะเห็นตามข่าวอยู่บ่อยครั้งว่าเดี๋ยวนี้ชอบมีพวกอำพรางศพตามสวนนาป่าไร่แต่ไม่คิดว่าจะต้องมาเจอกับตัวเองคนตัวสูงรีบสาวเท้าลงจากบันไดบ้าน ตรงไปที่ห้อง
บทเพลงบรรเลงรักยามรัตติกาลโหมกระหน่ำดั่งพายุร้อนที่พัดผ่านในช่วงปลายฝนต้นหนาวเสียงหอบกระชั้นของชายหญิงคลอประสานเกิดเป็นท่วงทำนองขับขานอันแสนไพเราะผสานด้วยเสียงคราง เสียงกระแทกกระทั้นที่เคลื่อนเข้าออกเป็นจังหวะภายในตัวเหนือฟ้านั้นเกิดเป็นเมโลดี้ที่ระรื่นหู"อ๊ะ อ๊า" ขาอวบสองข้างถูกงอชิดจนถึงอก ความเป็นชายอัดแน่นของภาคีกระซวกแทงเข้าออกจนเนื้อตัวของคนใต้ล่างเขย่าไปมาอย่างรุนแรง หน้าอกภูเขาไฟสะบัดไปมาคล้ายกับเครื่องดื่มมิลค์เชครสละมุนลิ้น"พี่รักเหนือนะ รักที่สุดเลย" ภาคีพร่ำบอกคำหวานแล้วตอกตัวตนเข้าไปอย่างต่อเนื่อง"อ๊า เหนือก็รักพี่คีค่ะ อ๊ะ" เหนือฟ้าขานรับด้วยใบหน้าแดงก่ำ"โบ๋ววววว" หอมบั่วและลูกชุบที่นอนอยู่ชั้นล่างช่วยกันเป็นคอรัส"ฮ่าฮ่า เหนือร้องจนหมาหอนเลย" เขาแซวด้วยเสียงหอบ"ก็พี่คีซอยขนาดนี้ เหนือก็เสียวน่ะสิคะ" มือนุ่มฟาดเบา ๆ ลงมาที่ซิกซ์แพคเซ็กซี่ ค้อนมองด้วยความหมั่นไส้"เหนือรัดพี่จนปวดร้าวไปหมด พี่ก็ต้องเร่งจังหวะสิครับ" เถียงฉอด ๆ ตามด้วยการขยำหน้าอกสองข้างเล่นถึงแม้เบื้องล่างของเธอกับเขาจะดูดกลืนกันอยู่ แต่ปากคมที่เพิ่งเถียงเมื่อครู่ก็ไม่ยอมเว้นว่าง โน้มต่ำลงมาเพื่อตะ
ภาคีนั่งจิกเกร็งอยู่บนเก้าอี้ไม้เมื่อตรงหน้าขาของเขามีดวงหน้าหวานจ่อเกยแนบเข่า คอยละเลียดเล็มแทะกินส่วนลำร้อนที่กำลังปูดโปนด้วยเส้นเลือดตอนนี้เขามิอาจห้ามปรามหรือเอ่ยปากขอสิ่งใด เพราะนักนวดสรรพาวุธกำลังสวาปามท่อนเนื้อของเขาอย่างเอร็ดอร่อย"อ่า...." กายแกร่งกระตุกเมื่อน้ำขาวขุ่นถูกฉีดพ่นออกไปทางปากปล่องทว่ากลับไม่มีร่องรอยเหลือไว้ให้เห็น เพราะโพรงปากอุ่นสูบกลืนผ่านลำคอลงไปจนแห้งเหือดเมื่อตัวตนของความเป็นชายชาตรีถูกปลดปล่อยออกมา แม่คุณขาก็ตามมาโลมเลียเก็บกวาดจนสะอาดหมดจด"พี่คีขา อีกรอบไหมคะ"คุณพระคุณเจ้าช่วยอ้ายโตย เดี๋ยวนี้เมียติดใจไอ้ปืนใหญ่กลางลำตัวเขาจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วหรือ"อีกรอบเป็นของพี่ต่างหาก" ภาคีรั้งหัวไหล่มนขึ้น ดึงเข้ามากอดกดจมูกสูดดมความหอมขอกลิ่นน้ำนมที่เคลือบอยู่บนผิวนุ่ม มือข้างหนึ่งเอื้อมไปปลดกิ๊บหนีบผมออก แล้ววางลงกับเก้าอี้ ใช้ปลายนิ้วทั้งสิบช่วยสางเส้นผมให้เข้าทรง บรรจงทัดเก็บไว้หลังหู"นี่เลย ผมยุ่ง ๆ ของเหนือในวันนั้นที่เพื่อนพี่ถ่ายรูปส่งมาให้" เขาย้ำถึงเหตุการณ์ในความทรงจำ จุดเริ่มต้นเล็ก ๆ ที่ทำให้รู้สึกว่าตนเองนั้นพร้อมจะหยุดที่ผู้หญิงคนนี้เพียงคนเดียว"
มือไม้ที่เต็มด้วยฟองสีขาวควานหาหัวก๊อก เพราะตอนนี้ฟองของยาสระผมกำลังไหลลงมาเคลือบดวงตาจนรู้สึกแสบไปหมด เหนือฟ้าพยายามคลำหา"พี่คีคะ พี่คี" ร่างเปลือยเปล่าตะโกนขอความช่วยเหลือ"ว่าไงเหนือ" ภาคีตื่นตระหนกรีบหากุญแจห้องน้ำแล้วไขเข้าไป เขาสีหน้าแดงระเรื่อทันทีเมื่อเห็นทรวดทรงที่มีน้ำมีนวลปรากฏอยู่ตรงหน้า"ล้างผมให้เหนือหน่อยค่ะ แชมพูเข้าตา" เหนือฟ้าหรี่ตามองพยายามเดินตรงมาหาสามี"อยู่เฉย ๆ เดี๋ยวพี่ล้างให้"ภาคีจูงมือเหนือฟ้าไปนอนแล้วบังคับให้เธอแหงนศีรษะพาดขอบอ่างช่วงเวลาที่เขากำลังละเมียดละไมกับการล้างคราบยาสระผม จึงเริ่มพูดบางสิ่งที่เหนือฟ้าหลงลืมมานาน"เหนือจำได้ไหมที่เราบอกว่ากลับจากจีนแล้วจะไปขุดไทม์แคปซูลขึ้นมา แล้วพวกเราก็ลืมสนิท""จริงด้วยค่ะ เหนือลืมไปแล้วนะเนี่ย งั้นพรุ่งนี้เราพาลูก ๆ ไปขุดกันดีไหมคะ""พี่วานให้เตียวไปขุดมาให้แล้ว" เขาบอกแล้วหยิบผ้าขนหนูมาซับเส้นผมที่เริ่มยาวจนถึงกลางหลัง"จริงเหรอคะ" เหนือฟ้ารีบร้อนดันตัวเองขึ้นจากอ่างก้าวขาออกแล้วเตรียมคว้าผ้าขนหนูมาพันตัว เดินออกจากห้องน้ำ ทว่าภายในห้องนอนกลับเต็มด้วยดอกกุหลาบสีแดง และเทียนไฟฟ้าที่ส่องไสว"เนื่องในโอกาสพิเศ