แชร์

บทที่ 0114

เมื่อเห็นรัชทายาทอาสาไปสำรวจทุกท้องที่ องค์ชายรองก็รีบออกมาคัดค้าน “ไม่ได้เด็ดขาด เสด็จพี่เป็นถึงรัชทายาท ควรต้องอยู่ในเมืองหลวง คอยช่วยงานเสด็จพ่อ จะออกไปง่ายๆ ได้อย่างไร?”

กล่าวจบก็หันไปคารวะฮ่องเต้ต้าฉู่ “เสด็จพ่อ ถ้าไงให้กระหม่อมและซื่อจื่อเผยฉู่เยี่ยนไปด้วยกัน พร้อมกับองครักษ์อีกหลายคน จะได้ดูแลความปลอดภัยให้เราได้”

รัชทายาทมองดูองค์ชายรอง สายตาเต็มไปด้วยความตื้นตัน

วันก่อนเสด็จป้ามาที่ตำหนักของตน ได้บอกเล่าเรื่องเกี่ยวกับพระสนมหลานให้ฟัง

บอกว่าจิ่นหยูตัดสินใจจะเป็นผู้ช่วยของตน หนทางเบื้องหน้าไม่ว่าจะขรุขระเพียงไหน เขาก็จะอยู่เคียงข้างตลอดไป

อีกอย่างพระสนมหลานเฟยล้มป่วยอย่างมีเงื่อนงำ ให้ตนส่งองครักษ์ลับคอยปกป้องจิ่นหยูไว้ให้ดี

ก่อนหน้านี้ตนรู้สึกได้ว่า จิ่นหยูค่อนข้างห่างเหินกับตน ยังเคยคิดว่าหากตนยอมสละตำแหน่งรัชทายาท ให้จิ่นหยูขึ้นแทนก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

แต่หากตนยังคิดอยู่ในตำแหน่งรัชทายาทต่อไป จิ่นหยูก็ไม่ควรจะมาแย่งชิงกับตนอีก

เหตุพลิกผันของเรื่องนี้ ย่อมอยู่ที่ตอนอยู่วัดหมิงจิ้ง จิ่นหยูมาช่วยต้านรับดาบแทนตน ตอนนั้นตนยังนึกสงสัยเขา กระทั่งระแวงว่าจะเป็นแผนยอมเจ็บตั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status