บทที่ 0021

สนมหนิงผิน และสนมเหรินกุ้ยเหรินกล่าวขอบพระทัยพร้อมกัน จากนั้นจึงได้พากันออกไปจากตำหนักชิงอวิ๋น

แต่ลู่ซิงหว่านกลับยังติดอยู่ในพะวงความคิด

[แล้วสนมหนิงผินคือใครอีกเนี่ย? ในนิยายเคยมีปรากฏออกมาเหรอ? ทำไมสนมเล่อกุ้ยเหรินถึงเคยปรากฏออกมาในนิยาย แต่สนมหนิงผินกลับไม่เคยล่ะ? ]

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยเห็นว่าลู่ซิงหว่านขมวดหัวคิดเล็ก ๆ แล้วก็ยังบ่นพึมพำอยู่ในใจ ด้วยกลัวว่านางจะเหนื่อยจึงได้รีบอุ้มนางขึ้นมา “หวานหว่าน แม่พาเจ้าออกไปเล่นดีไหม?”

[จะได้ออกไปเล่นอีกแล้วเหรอ ? ท่านแม่เยี่ยมจังเลย!]

เมื่อเห็นว่าความสนใจของหวานหว่านถูกเบี่ยงเบนไป พระสนมเฉินกุ้ยเฟยจึงได้เอ่ยสั่ง “จิ่นอวี้ เก็บของหน่อย พวกเราจะไปเดินเล่นที่อุทยานหลวงสักหน่อย”

เมื่อครุ่นคิดไปครู่หนึ่งก็นึกอะไรขึ้นได้เลยออกคำสั่งกับจิ่นซิน “จิ่นซิน ไปเชิญซื่อจื่อเผยมาหน่อย ถึงยังไงก็เป็นคำสั่งของไทเฮา”

ด้วยเหตุนี้คนกลุ่มหนึ่งจึงมุ่งหน้าไปที่อุทยานหลวงด้วยกัน

ยามบ่ายของวันนี้ วังหลังก็เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นมาหนึ่งเรื่อง

หลายวันก่อน สนมฟางกุ้ยเหรินได้รับการวินิจฉัยจากหมอหลวงว่าทรงตั้งครรภ์ทั้งยังมีชีพจรครรภ์ที่ไม่มั่นคง จึงได้มีพระสนมเต๋อเฟยเป