ตอนที่ 5 ฝากดูแล

 

ยานอฟกับไลลามาถึงโรงพยาบาลก็รีบวิ่งขึ้นไปบนแผนกของผู้ป่วยซึ่งตอนนี้บิดาของหญิงสาวนอนรักษาอยู่

ตอนนี้ข้างเตียงบิดามีมารดาและพี่ชายของเธออีกสองคนยืนอยู่ข้างๆ

“พ่อเป็นยังไงบ้างคะ”

“พ่อบ่นว่าเหนื่อย”

“พ่อขาหนูมาแล้วค่ะ หนูพายานอฟมาด้วยนะคะ”

ชายชราที่นอนอยู่บนเตียงพยายามจะอ้าปากพูด ไลลาขยับเข้าไปใกล้ท่านมากขึ้น หญิงสาวนั่งลงบนเก้าอี้ กุมมือของท่านไว้แน่น เขาจับมือของไลลาแน่นและหันไปมองหน้ายานอฟที่ยืนอยู่ปลายเตียง พอชายหนุ่มเห็นสายตานั้นก็รีบเข้ามาใกล้และนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกับไลลา

“ฝากไลลาด้วยนะยานอฟ” เสียงอันแผ่วเบาออกมาจากปากของชายสูงวัยเขาเหนื่อยล้ามากกว่าทุกครั้งที่ยานอฟเคยมาเยี่ยม

“ไม่ต้องห่วงผมจะดูแลไลลาอย่างดี” ยานอฟรีบรับปากเพราะเห็นนะว่าตอนนี้คนป่วยอาการเริ่มจะแย่ลงแล้ว

หลังจากฝากลูกสาวกับคู่หมั้นแล้วชายชราก็หายใจแรงขึ้นและถี่ขึ้นจนหมอและพยาบาลต้องพากันวิ่งเข้ามาดู

ชายชรามองหน้าทุกคนแล้วยิ้มก่อนที่ลมหายใจของเขาจากแผ่วลง จนในที่สุดท่านก็ไม่หายใจ ตัวเลขอัตราการเต้นหัวใจบนมอนิเตอร์ที่ติดไว้ค่อยๆ ลดลงจนเหลือศูนย์

ไลลาและพี่ชายทั้งสองคนจับมือชายชราแน่นขณะที่มารดาก็กำลังจะล้มลงยานอฟที่อยู่ใกล้ที่สุดจึงช่วยพยุงเธอให้ไปนั่งก่อนที่จะเรียกหมอและพยาบาลเข้ามาช่วยดูอาการ

ความโกลาหลเกิดขึ้นในห้องผู้ป่วยอยู่นานกว่าทุกคนจะเลิกร้องไห้และให้ทางโรงพยาบาลจัดการกับร่างอันไร้ลมหายใจของชายชรา

หลังจากงานศพของบิดาผ่านไปแล้วไลลาก็นัดคุยกับยานอฟที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งโดยเธอพาคนรักมาด้วย

“ไลลาว่าจะคุยกับแม่เรื่องถอนหมั้นของเราคุณคิดว่ายังไงล่ะยานอฟ”

“สำหรับผมไม่มีปัญหาหรอกนะไลลา แต่มันอาจจะกระทบกับธุรกิจของบ้างนะ”

“ช่วงแรกมันก็น่าจะกระทบอยู่แต่ฉันคิดว่าฉันกับเจคอปน่าจะช่วยกันแก้ปัญหาได้” ไลลาหันไปมองหน้าเจคอปคู่รักของเธอซึ่งทำงานเป็นผู้ช่วยของบิดามานานหลายปีโดยที่ไม่มีใครระแคะระคายเลยว่าทั้งสองแอบคบหากันอยู่

“ถ้ามีปัญหาอะไรให้ผมช่วยก็บอกได้นะเจคอปไม่ต้องเกรงใจ จริงๆ แล้วคุณก็เหมือนพี่ชายของผมคนหนึ่งนั่นแหละ ถ้าไม่ได้คุณกับคุณลุงให้คำปรึกษาผมก็คงไม่มาไกลขนาดนี้หรอก”

“อย่าถ่อมตัวไปเลยยานอฟคุณน่ะเป็นคนมีความสามารถมากๆ เราก็แค่ช่วยดึงความสามารถของคุณออกมา”

“ผมหวังว่าคุณจะดูแลน้องสาวผมอย่างดีนะ”

“ไม่ต้องห่วงเลย ไลลาเป็นแก้วตาดวงใจของผม”

“แล้วนี่จะแต่งงานกันตอนไหน”

“คงยังไม่ใช่เร็วๆ นี้หรอกค่ะ ฉันเพิ่งเสียพ่อไปหรือบางทีอาจจะไม่มีงานแต่งงานเลยก็ได้”

“ไม่ได้นะไลลาผมอยากเห็นคุณสวมชุดเจ้าสาวคุณคงเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุดแน่ๆ เลย”

“เรื่องแต่งงานเอาไว้ก่อนก็ได้ค่ะเจคอป ถ้าฉันแต่งตอนนี้คุณก็คงได้นินทาแน่ๆ ว่าพ่อเสียไม่เท่าไหร่ก็ถอนหมั้นและมาแต่งงาน คุณเองก็จะถูกคนอื่นมองไม่ดีด้วยนะ”

“ผมไม่สนใจสายตาของคนอื่นหรอกไลลา ผมมีแค่คุณคนเดียวที่ผมอยากแต่งงานเพราะอยากให้เกียรติทุกคน แต่สำหรับผมจะมีงานแต่งหรือไม่มีงานแต่งก็ได้”

“ผมชอบอิจฉาคุณสองคนแล้วสิ”

“ถ้าอิจฉาเราก็รีบหาแฟนสักทีสิ”

“ผมอิจฉาก็จริงแต่ผมไม่คิดจะมีแฟนหรอกนะ”

“คุณจะอยู่คนเดียวจนแก่ไม่ได้หรอกนะยานอฟ ยังไงก็ต้องมีคู่ชีวิต”

“ผมยังมองไม่เห็นใครเลย”

“ให้ฉันช่วยแนะนำเพื่อนๆ ให้ไหมล่ะ”

“ผมว่าไม่ดีกว่านะไลลา เพื่อนคุณผมก็รู้จักทุกคนแล้วไม่มีคนไหนถูกใจผมเลย”

“แต่ผมได้ยินว่าคุณจะไปพักผ่อนที่เมืองไทยใช่ไหมครับ”

“ใช่ครับ ปกติผมจะไปเที่ยวเมืองไทยทุกปี”

“ถ้าอย่างนั้นก็ลองหาสาวไทยมาเป็นแฟนสักคนสิเขาว่าผู้หญิงไทยสวยอ่อนหวานและเอาใจเก่งมากๆ คุณก็ไปที่นั่นหลายครั้งไม่มีใครถูกใจบ้างเหรอ”

“ไม่เลยเจคอป”

“ผมว่าบางทีปีนี้คุณอาจจะเจอคนที่ถูกใจก็ได้นะ อย่าลืมสิว่าตอนนี้คุณเป็นอิสระจากไลลาแล้วไม่ต้องกังวลว่าผู้หญิงที่คุณคบแทรกกลางทำให้ธุรกิจของคุณเสียหาย”

“ดูเหมือนคุณสองคนอยากจะให้ผมมีแฟนจริงๆ เลยนะ”

“ก็ใช่น่ะสิลองมีแฟนดูแล้วคุณจะรู้ว่าชีวิตมันมีความสุขมาก”

“เอาไว้ผมจะลองคิดดูนะ ไม่แน่ผมกลับมาจากเมืองไทยครั้งนี้ผมอาจจะพาแฟนมาด้วยก็ได้”

“ฉันก็ขออวยพรให้มันเป็นอย่างนั้นนะยานอฟ การอยู่คนเดียวมันไม่สนุกหรอกเชื่อฉัน” สิไลลายิ้มให้กับคู่หมั้นที่อีกไม่กี่วันก็จะกลายเป็นอดีต

หลังจากนัดคุยกับไลลาแล้วยานอฟก็เข้าไปคุยกับมารดาของเธอที่บ้านเพื่อบอกว่าเขากับเธอจะถอนเหมือนกัน

“มันเกิดอะไรขึ้นยานอฟป้าก็เห็นเธอกับไลลาสนิทสนมรักใคร่กันดีมาตลอด ทะเลาะอะไรกันหรือเปล่า”

“เรารักใครกันแบบพี่น้องครับคุณป้า ผมมองไลลาเป็นน้องสาวมาตลอด”

“แต่มันเกือบห้าปีเลยนะยานอฟที่เธอหมั้นกับลูกสาวป้า”

“แม่คะ ที่ยานอฟเขายอมหมั้นกับหมูเพราะเขาเกรงใจคุณพ่อแล้วพักหลังมานี้คุณพ่อก็ป่วยหนัก แต่จริงๆ แล้วเราสองคนไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกันเลย”

“ไลลาไม่เสียใจเลยลูก เขาทำให้หนูเสียโอกาสรู้จักคนดีๆ ไปถึงห้าปีนะ”

“ไม่หรอกค่ะแม่ หนูว่าหนูเห็นแก่ตัวมากเกินไปที่รั้งเขาไว้ หนูกับเขายังไงก็เป็นได้แค่พี่ชายกับน้องสาวจริงๆ ค่ะ ถึงแม้หนูกับยานอฟจะคบกันมาเกือบห้าปีแต่เราก็ไม่มีอะไรเกินเลยกันเลยถึงจะถอนหมั้นกันแล้วก็ยังเป็นพี่เป็นน้องกันได้ค่ะแม่” หญิงสาวพยายามอธิบายให้มารดาฟังอย่างใจเย็น

“แม่กลัวว่าเรื่องนี้มันจะกระทบกับธุรกิจนะ”

“เรื่องธุรกิจระหว่างครอบครัวของเรามันจะยังเหมือนเดิมครับผมจะไม่ให้การถอนหมั้นทำให้ธุรกิจของเราแย่ลงแน่นอน”

“ถ้ายานอฟยืนยันอย่างนั้นป้าก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ” ที่เธอกังวลก็คือธุรกิจที่สามีสร้างมาจะได้รับผลกระทบแต่ในเมื่อยานอฟยืนยันแบบนี้เธอก็เบาใจ