LOGINShare
ตอนที่ 12 อยู่อย่างอิสระ
Last Updated:
2025-03-10 21:48:06เสียงฝีเท้าที่ดังมาจากด้านหลังทำให้มนต์มีนาใจเต้นแรงเธอลุ้นว่าเจ้านายจะหน้าตาเป็นยังไงหญิงสาวหันหน้าไปช้าๆ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสงสัยเมื่อพบว่าเจ้านาย ของเธอก็คือผู้ชายที่เธอเจอบริเวณท่าเรือ
“คุณนั่นเอง”
“สวัสดีมนต์มีนา” เขากล่าวทักทาย
“สวัสดีค่ะเจ้านาย” หญิงสาวรีบยกมือไหว้เมื่อนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ตนเองอยู่ในสถานะอะไร
“เราเจอกันอีกแล้วนะ”
“เจ้านายเจอกับมีนแล้วเหรอครับ” สุทัศน์แปลกใจ
“ใช่ เมื่อกี้ฉันเจอเธอที่ท่าเรือ”
“ถ้าอย่างนั้นผมคงไม่ต้องแนะนำอะไรมาก”
“ขอบคุณมากที่ช่วยจัดการเรื่องนี้ให้”
“ไม่เป็นไรครับ”
“แล้วคุณจะอยู่ที่นี่กี่วันล่ะ”
“ผมว่าจะกลับขึ้นฝั่งเย็นนี้แล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยบินกลับกรุงเทพ”
“อ้าว นึกว่าจะอยู่ดื่มด้วยกันสักคืน”
“คืนผมมีงานต้องทำต่อครับ”
“โอกาสหน้าหาเวลามาดื่มด้วยกันนะ ถ้าจะให้ดีลงมาที่นี่อาทิตย์หน้าก็ได้เพราะกาซิมก็จะมาที่นี่เหมือนกัน”
“ได้ครับเดี๋ยวผมจะประสานกับกาซิมอีกทีว่าจะลงมาวันไหน”
“คุณมีนครับผมไปก่อนนะ ถ้ามีอะไรก็โทรหาผมตามเบอร์นั้นเจ้านายเป็นคนใจดีมาก คุณต้องการอะไรก็บอกเขาได้เลย ส่วนมอเตอร์ไซค์ก็เอาไว้ใช้ก่อนถ้าจะกลับผมจะเอาไปคืนเองครับ”
“ขอบคุณค่ะคุณสุทัศน์” มนต์มีนายกมือไหว้ชายหนุ่มที่ดูแลเธอเป็นอย่างดีตั้งแต่เริ่มตกลงเซ็นสัญญา
“คุณคงเห็นสัญญาทั้งหมดแล้วใช่ไหม” ยานอฟถามเมื่ออยู่กันตามลำพังแค่สองคนในห้องรับแขก
“ค่ะมีนเห็นสัญญาแล้ว”
“เจ้านายมีอะไรจะเพิ่มเติมจากนั้นไหมคะ”
“ไม่ต้องเรียกฉันว่าเจ้านายหรอกเรียกฉันว่ายานอฟก็ได้”
“ค่ะ คุณยานอฟคุณรู้ประวัติของมีนทั้งหมดแล้วเพราะฉะนั้นมีนคงไม่ต้องแนะนำตัวเองใช่ไหมคะ”
“นั่นมันคือประวัติที่เธออยากให้ฉันรู้ แต่ก็มีบางอย่างที่ฉันอยากจะถามเธอ”
“ถามได้เลยค่ะมีนยินดีตอบทุกคำถาม” มนต์มีนาคิดว่าตนเองไม่มีเรื่องอะไรที่เป็นความลับอยู่แล้วจึงยืนดีจะตอบคำถามเขาทุกคำถาม
“เพราะอะไรถึงมาทำงานแบบนี้” ยานอฟยิงคำถามค่อนข้างตรงทำให้มนต์มีนาคิดหนัก
“มีนอยากเอาเงินไปใช้หนี้ค่ะ”
“ก่อนหน้านี้เคยทำงานแบบนี้มาก่อนหรือเปล่า”
“ไม่ค่ะ”
“เธอเคยคิดไหมว่าถ้ากลับไปจากที่นี่แล้วเธอมีแฟนหรือคนรักเขาจะรังเกียจที่เธอทำงานแบบนี้”
“มีนไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อนค่ะ บอกตามตรงตอนนี้สิ่งที่มีนต้องการมากที่สุดก็คือปลดหนี้ให้ได้แค่นั้นเอง”
“จริงๆ มันก็มีงานอีกมากมายที่เธอจะสามารถหาเงินได้”
“ใช่ค่ะ มันมีงานมากแต่ไม่ว่ามีนจะทำงานหนักแค่ไหน หนี้มันก็ไม่เคยลดน้อยลงเลย ยิ่งระยะเวลาเพิ่มมากขึ้นดอกเบี้ยก็เพิ่มมากขึ้น ในเมื่อคุณยานอฟเสนอเงินมามากถึงหนึ่งล้านบาทมีนคิดว่ามันคุ้มค่าที่จะเอาตัวเองมาอยู่ที่นี่เป็นระยะเวลาหนึ่งเดือน”
“เธอพร้อมที่จะทำงานให้ฉันแล้วใช่มั้ยล่ะมีน”
คำพูดของเขาทำให้โดยหญิงสาวถอยจนติดผนังโซฟาอีกข้าง ยานอฟเห็นแล้วหัวเราะเพราะดูเหมือนว่าหญิงสาวคนนี้จะกลัวเขาเอามากๆ แบบนี้เห็นทีว่าเขาจะต้องทำให้เธอหายกลัวและอยากมาอยู่ใกล้เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ
“ฉันไม่ใช่คนบ้ากามขนาดที่เธอจะต้องกลัวอย่างนั้นหรอกนะมีน อีกอย่างฉันก็เดินทางมาหลายสิบชั่วโมงคงไม่มีแรงไปทำอะไรแบบนั้นหรอก แค่อยากจะบอกให้เธอเตรียมตัวไว้ เพราะถ้าฉันมีความต้องการเรื่องแบบนั้นขึ้นมาเธอก็ต้องพร้อมที่จะทำหน้าที่นั้น” เขาพูดแล้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดี เพราะผู้หญิงที่เขาต้องการมาอยู่ตรงหน้าแล้วเขาจะจัดการเธอเวลาไหนก็ได้
“มีนเข้าใจค่ะว่านับจากนี้หนึ่งเดือนคุณจะทำยังไงกับมีนก็ได้”
“ฉันไม่ใช่นายจ้างโหดร้ายจะเรียกใช้งานเธอตลอดเวลาหรอกนะมีนเธอมีอิสระเต็มที่นี่อย่างที่เธอต้องการ”
“หมายความว่ายังไงคะที่บอกว่ามีนมีอิสระ”
“ก็เธอมีอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ในบ้านหลังนี้ก็ได้ เธอเข้าไปดูห้องหนังสือหรือยังล่ะฉันเตรียมหนังสือที่เธออยากการเตรียมหนังที่เธออยากดูไว้ในนั้นแล้ว”
“ที่คุณส่งแบบสอบถามให้มีนกรอกเหรอคะ”
“หวังว่าเธอจะชอบและใช้เวลากับมันอย่างมีความสุขนะ”
“ขอบคุณนะคะคุณยานอฟ” มนต์มีนาดีใจที่จนเองจะได้อ่านหนังสือที่ตนเองชอบในขณะที่อยู่ที่นี่
“เอาล่ะ ตอนนี้ฉันชักจะหิวแล้วเราไปห้องครัวกันดีกว่า ไม่รู้ว่าวันนี้ป้าละออจะทำอะไรให้เรากินบ้าง”
“มีนต้องกินข้าวกับคุณด้วยเหรอคะ”
“ก็ใช่สิฉันจ้างเธอมาเป็นเมียนะ เมียก็ต้องทำหน้าที่เมียซึ่งมันไม่ได้หมายถึงเรื่องบนเตียงอย่างเดียว เธอต้องกินข้าวกับฉันออกไปเที่ยวกับฉัน”
“ค่ะ” หญิงสาวพยักหน้าเข้าใจ
หญิงสาวรู้สึกดีขึ้นมาบ้างที่หน้าที่ของเธอไม่ได้มีแค่บนเตียงเพียงอย่างเดียว
อาหารบนโต๊ะมีหลายอย่างมนต์มีนาเห็นแล้วรู้สึกหิวขึ้นมาทันทีหนึ่งในนั้นก็มีแกงเลียงกุ้งสดกับหมึกไข่หนึ่งมะนาวอาหารโปรดของเธอซึ่งตั้งแต่มารดาป่วยก็ไม่ค่อยได้ทานอีกเลย
“ในทุกมื้อบนโต๊ะอาหารจะมีอาหารที่เธอชอบสองอย่างและอีกสามอย่างเป็นอาหารที่ฉันชอบ” ยานอฟอธิบาย
“คุณชอบกินอาหารไทยเหรอคะ” เมื่อเห็นว่าเราจะของโปรดของตนสองอย่างบนโต๊ะอาหารแล้วยังมีแกงเขียวหวานผัดผักรวมและฉู่ฉี่กุ้งบนโต๊ะอาหารด้วยก็เลยถามเพราะมีแต่อาหารไทยทั้งนั้น
“ใช่ฉันชอบกินอาหารไทย แต่รสชาติอาจจะไม่เผ็ดมากเท่าไหร่หวังว่าเธอคงจะกินได้นะ”
“ได้ค่ะ แกงเขียวหวานก็เป็นของโปรดขอมีนเหมือนกัน ถ้าได้กินกับขนมจีนก็จะยิ่งอร่อยมากขึ้น”
“ถ้าคุณมีนชอบเหลือก็จะซื้อขนมจีนมาติดไว้ให้นะคะ”
“ขอบคุณค่ะป้าละออ”
“แต่ส่วนใหญ่คนที่นี่ชอบกินขนมจีนกับแกงไตปลาแล้วก็น้ำยาใต้มากกว่า ไม่รู้ว่าคุณมีนจะทานเผ็ดมากขนาดนั้นได้หรือเปล่า”
“ฉันว่าน่าสนใจดีเหมือนกันนะถ้า ยังไงพรุ่งนี้ป้าละออก็ลองทำมาก็แล้วกันแต่ขอแบบไม่เผ็ดมากแล้วก็ทำกับข้าวอย่างอื่นมาด้วยก็ได้นะเผื่อจะเผ็ดจนกินพวกนั้นไม่ไหว”
“ได้ค่ะคุณยานอฟ”
หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จแล้วแม่บ้านก็เก็บทำความสะอาดและกลับไปยังบ้านพักของตนเองที่อยู่บริเวณด้านหลัง
“เธอจะไปทำอะไรก็ทำนะ คืนนี้ฉันไม่เรียกใช้งานหรอก”
“มีนขอไปห้องหนังสือได้ไหม”
“ได้สิห้องหนังสืออยู่ก่อนถึงห้องเธอ”
“ขอบคุณค่ะ”
มนต์มีนาเดินเข้าไปยังห้องหนังสือที่มีทีวีขนาดใหญ่และเก้าอี้เหมือนกับโรงหนังอยู่ด้วย เธอคิดว่าถ้าได้นอนดูหนังในห้องนี้ก็คงจะมีความสุขมากแต่คงต้องขออนุญาตเจ้าของบ้านเสียก่อน หญิงสาวเลือกหนังสือมาหนึ่งเล่มจากนั้นก็เอากลับมาอ่านที่ห้อง
เธออ่านหนังสือจนเกือบจะเที่ยงคืนก็รู้สึกหิวน้ำจึงเดินออกจากห้องมายังห้องครัวเมื่อเดินผ่านห้องรับแขกก็เห็นว่าตอนนี้ยานอฟยังนั่งอยู่ที่เดิม
“คุณยังไม่นอนเหรอคะ”
“มันผิดเวลาก็เลยไม่ง่วง แล้วเธอออกมาทำอะไร นอนไม่หลับ เหมือนกันเหรอ”
“มีนอ่านหนังสืออยู่ค่ะแล้วรู้สึกหิวน้ำก็เลยว่าจะออกมากินน้ำ” เธอเดินเข้าไปดื่มน้ำจากนั้นก็ไปเดินด้านริมระเบียง
“ ที่นี่เวลากลางคืนเงียบมากเลยนะคะ”
“ใช่ฉันชอบบรรยากาศที่นี่มาก แต่เธอเป็นวัยรุ่นก็คงไม่ชอบอะไรที่มันเงียบๆ แบบนี้มั้ง”
“ตอนที่มีนอยู่ที่บ้านก็เงียบประมาณนี้ล่ะค่ะ”
“เธอง่วงหรือยังล่ะ”
“ยังค่ะ”
“ถ้างั้นออกไปเดินเล่นกันไหม”
“ออกไปเดินเล่นเวลานี้เหรอคะ”
“ใช่สิเวลานี้มันเงียบสงบดีนะ”
“ได้ค่ะ”
Related chapters
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 13 ทำความรู้จัก
มนต์มีนาเดินตามยานอฟมายังชายหาดทางหน้าบ้านโดยอาศัยแสงไฟสลัวจากบ้านพัก บรรยากาศกลางคืนเงียบสงบได้ยินแต่เสียงคลื่นทำให้มนต์มีนารู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมากเธอเดินเคียงข้างเขาไปเรื่อยๆ ตาก็มองออกไปยังท้องทะเลเบื้องหน้าเห็นไฟส่องสว่างอยู่กลางทะเลก็หันมาถาม“ไฟพวกนั้นคืออะไรคะคุณยานอฟ”“ถ้าเดาไม่ผิดน่าจะเป็นไฟจากเรือของชาวประมง”“ทะเลตอนกลางคืนน่ากลัวเหมือนกันนะคะ ตอนกลางคืนทั้งมืดทั้งกว้าง ผิดกับตอนกลางวันเลยนะคะ”“ก็เหมือนคนเราแหละ มีทั้งด้านมืดและด้านสว่างอยู่ที่ใครจะเลือกมุมไหนออกมาให้คนอื่นเห็น”มนต์มีนาไม่รู้ว่าที่เขาพูดหมายถึงอะไร แต่ก็ไม่อยากจะใส่ใจมากนักเพราะเธอจะอยู่กับเขาแค่หนึ่งเดือนเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขามากมาย“คืนนี้ดาวสวยเหมือนกันนะ” จู่ๆ อยู่เขาก็พูดขึ้นมาหญิงสาวแหงนมองไปบนท้องฟ้าแล้วก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าดวงดาวบนท้องฟ้าวันนี้สวยอย่างที่เขาพูดจริงๆ ตอนอยู่กรุงเทพเธอแทบไม่เคยเห็นดวงดาวเลย“สวยมากจริงๆ ด้วยค่ะ ตอนนี้กรุงเทพแทบไม่เห็นดาวเลยจำได้ว่าดูดาวจริงจังครั้งสุดท้ายก็ตอนไปทัศนศึกษาตอน ม.6 จากนั้นก็ไม่เคยมีโอกาสได้มอง บ้านที่มีนอยู่ก็ไม่เห็นดาวเลย แ
Last Updated : 2025-03-10เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 14 ผิดสัญญา
“จะเข้าบ้านเลยหรือจะนั่งคุยกันต่อล่ะ” ยานอฟถามเมื่อทั้งสองเดินมาถึงบริเวณหน้าบ้านซึ่งมีเก้าอี้ไม้วางอยู่“นั่งพักเหนื่อยก่อนก็ได้ค่ะ” ถึงแม้จะเป็นเวลาดึกมากแต่มนต์มีนาก็คิดว่าถ้าเข้าไปนอนตอนนี้ก็คงจะนอนไม่หลับแน่ๆ“คุณยานอฟปล่อยมือมีนได้แล้วค่ะถึงบ้านแล้วมีนคงไม่สะดุดล้มหรอกค่ะ”“แล้วถ้าฉันไม่ปล่อยล่ะมีน” เขาถามและหันมามองหน้าหญิงสาวที่ก้มหน้าหลบสายตา แสงไฟตรงนี้ทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่าตอนนี้มนต์มีนาหน้าแดงลามจนถึงใบหู ยานอฟรู้ว่าเธอกำลังมือที่จับอยู่ก็เย็นขึ้นเรื่อยๆ“แค่ฉันจับมือเธอก็อายจนหน้าแดงหูแดงไปหมดแล้ว แบบนี้ถ้าฉันนอนกับเธอไม่หัวใจวายตายเลยเหรอมีน”“คุณยานอฟก็พูดเกินไป ใครเขาจะหัวใจวายเพราะเรื่องแบบนั้น”“มันก็ไม่แน่นะ ถ้าเธอตื่นเต้นมากๆ แล้วเป็นอะไรขึ้นมา ฉันคงรับผิดชอบชีวิตเธอไม่ไหวหรอกนะ”“มีนไม่ได้เป็นโรคหัวใจสักหน่อย ถึงจะได้ตื่นเต้นจนหัวใจวายคุณยานอฟก็พูดเกินไป”“ก็ใครจะไปรู้ล่ะดูเธอตอนนี้สิหูแดงหน้าแดงมือเย็นเจี๊ยบเลยเขินเหรอ”“คุณก็รู้ว่ามีนเขินคืนก็ยังจะแกล้ง”“ฉันอยากให้เธอคุ้นเคยกับฉัน คุ้นเคยกับสัมผัสฉัน คุณเคยกับใบหน้าของฉัน เงยหน้ามองฉันสิมีน ฉันไม่ได้น่ากลัวอย่
Last Updated : 2025-03-10เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 15 รู้สึกว่าคุ้มมาก nc
สัมผัสแผ่วเบาสลับหนักหน่วงไปตามอารมณ์คุกรุ่นที่อยู่ในกายทุกสัมผัสมันทำให้ร่างกายของมนต์มีนาปั่นป่วน ท้องน้อยรู้สึกเบาหวิวเหมือนจะหายใจไม่ทั่วท้อง ลำตัวไปแอ่นโค้งจนหลังไม่ติดพื้นยานอฟลากริมฝีปากมายังหน้าท้องแบนราบ มนต์มีนามองใบหน้าหล่อคมที่เธอหลงรักกำลังจูบต่ำลงมาเรื่อยๆ ใจหนึ่งอยากผลักไสแต่อีกใจก็อยากจะเรียนรู้กับประสบการณ์ที่เขากำลังจะมอบให้ชายหนุ่มเกี่ยวกางเกงนอนของเธอออกก่อน จากนั้นจับเรียวขาให้กว้างจูบไปบนต้นขาอ่อนจนหญิงสาวขนลุก ปากร้อนที่ขบเม้มผิวเข้ามาใกล้ใจกลางความเป็นสาวเรื่อยๆ ทำให้มนต์มีนารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะขาดอากาศหายใจเธอ อ้าปากฮุบอากาศเข้าปอดอย่างเต็มที่ขณะที่ร่างกายเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ กลิ่นกายสาวหอมหวานและยั่วยวนจนยานอฟรู้สึกปวดไปทั่วแก่นกายเขากดจมูกสูดดมกลิ่นกายสาวผ่านชั้นในลูกไม้สีสวยเพียงแค่นั้นมนต์มีนาก็รู้สึกสั่นสะท้านและพยายามจะขยับสะโพกนี้ แต่มือใหญ่ก็กดหน้าท้องไว้ ก่อนจะชั้นในตัวจิ๋วออกจากเรียวขา มนต์มีนาเย็นวาบและพยายามหุบขาเข้าหากัน หญิงสาวรู้สึกเขินอายเมื่อมีคนมาจ้องใจกลางความเป็นสาวของเธอแบบนี้ เพราะแม้แต่ตัวตัวเองยังไม่เคยเห็นเลยว่ามันเป็นมันมีลักษ
Last Updated : 2025-03-10เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 16 มันดีมาก nc
เขาขยับโยกอยู่บนตัวเธออย่างไม่มีพักความเจ็บเมื่อครู่หายไปเป็นปลิดทิ้ง ทุกจังหวะที่เขาขยับกายเข้ามามันก็สร้างความเสียวซ่านให้หญิงสาวจนร่างกายของเธอร้อนเป็นไฟ ช่องทางคับแน่นตอดถี่ขึ้น รู้สึกว่าทุกอย่างมันกำลังไปรวมกันอยู่ตรงกลางกายหญิงสาวครางไม่เป็นภาษาความเสียวกำลังพุ่งสูงดวงตาคู่หวานมองใบหน้าของยานอฟ เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังตกอยู่ในห้วงของตัณหาอย่างถอนตัวไม่ขึ้น เขาทำให้เธอเรียนรู้ว่าการมีเซ็กซ์เป็นแบบไหน เขาผู้ชายที่เธอรู้สึกรักตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้าและตอนนี้เขากำลังจะพาเธอไปสู่จุดสูงสุดของอารมณ์พิศวาสเธอเสียวไปทุกอณูขุมขน ปลายเท้าเหยียดตรงเหยียบบนพื้นที่นอน สะโพกยกสูงส่ายเข้าหาท่อนเอ็นร้อน“จะถึงแล้วใช่ไหมมีน”มนต์มีนาพยักหน้า ยานอฟกดกายแกร่งกระแทกเข้าหา เธอผวาขึ้นมากอดเขาแน่น ขณะที่เขาก็ยังกดสะโพกเข้าหาอย่างหนักหน่วง“ยานอฟ อื้อ...อ้าห์...กรี๊ดดด.....”หญิงสาวเรียกชื่อเขาก่อนที่ร่างกายของเธอจะเกร็งกระตุกเนื้อตัวสั่นเทา เธอกรี๊ดกรี๊ดร้องไปตามอารมณ์ที่ยากจะกลั้นไหว เมื่อทุกอย่างระเบิดออก รู้สึกว่าร่างกายตัวเองเบาสบายไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อนเธอทิ้งร่างลงบนที่นอนยังอ่อนแรง“ย
Last Updated : 2025-03-11เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 17 สเปก
มนต์มีนาตักขนมจีนแกงไตปลาเข้าปากแล้วก็ยิ้มเพราะรสชาติของมันอร่อยถูกปากของเธอมาก“เป็นไงอร่อยไหมอร่อยค่ะ คุณยานอฟก็กินสิคะจะนั่งมองหน้ามีนทำไม”“ก็ฉันให้เธอเป็นคนกินก่อนไงล่ะ ถ้าฉันเผ็ดฉันจะได้ไม่กิน”“ไม่เผ็ดมากเท่าไหร่หรอกค่ะ ลองนะคะเดี๋ยวมีนตักให้” หญิงสาวตักแกงไตปลาราดบนขนมจีนในจานของเขาแล้วพยักพเยิดให้เขาตักเข้าปากชายหนุ่มตัดขึ้นมาชิมคำแรกแล้วยิ้มเพราะรสชาติของมันไม่ได้เผ็ดมากมายเหมือนที่เคยกินครั้งแรกเมื่อสามปีก่อน“อร่อยดีนะ ไม่เผ็ดมากเท่าไหร่”เมื่อกินแกงไตปลาได้หลายคำแล้วมนต์มีนาก็เปลี่ยนมาทานน้ำยาใต้บ้างรสชาติของมันกลมกล่อมถูกปากของเธออย่างที่สุด“น้ำยาใต้ก็อร่อยค่ะ ลองไหม” เมื่อเขาพยักหน้าเธอก็ตักราดบนขนมจีบให้เขาอย่างเคยทั้งสองทานขนมจีนจนอิ่มส่วนข้าวต้มกุ้งนั้นไม่มีใครแตะเลย“สงสารข้าวต้มกุ้งนะคะ แต่ให้มีนกินตอนนี้ท้องคงแตกตายแน่ๆ”“ฉันยังไม่เคยเห็นใครกินจนท้องแตกตายสักคนเลยนะมีน”“แต่มีนก็ไม่อยากเป็นคนแรกเลยค่ะ”“เธอกินเยอะๆ ก็ดีเหมือนกันนะ เพราะเมื่อคืนก็ใช้พลังงานไปเยอะ”“ใครเขาเอาเรื่องบนเตียงมาคุยบนโต๊ะกินข้าวกันล่ะคะคุณยานอฟ”“แล้วจะให้คุยตรงไหนหรือจะให้คุยต่อหน้าป้
Last Updated : 2025-03-11เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 18 เธอแตกต่าง
เมื่อแดดเริ่มไม่แรงแล้วมนต์มีนาก็ชวนยานอฟไปเล่นน้ำทะเลเพราะวันนี้อุดอู้อยู่แต่ในบ้านทั้งวันจนรู้สึกเบื่อหญิงสาวสวมชุดว่ายน้ำแบบบิกินี่ดำมีสายผูกตรงช่วงเอวเสริมให้สะโพกงอนงามดูเด่นขึ้นเธอเล่นน้ำกับยานอฟอย่างสนุกสนานเสียงหัวเราะที่สดใสของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมากในทุกปีเขาจะมาพักผ่อนที่เมืองไทยและจะให้โมเดลลิงหาผู้หญิงมาอยู่กับเขาที่นี่หนึ่งเดือน ผู้หญิงส่วนใหญ่จะออดอ้อนออเซาะเขาอยู่ในบ้าน บางครั้งก็นอนนัวเนียอยู่ด้วยกันบนเตียงตลอดทั้งวัน แต่มนต์มีนาแปลกกว่าคนอื่นเธอไม่อ้อนไม่ออเซาะและไม่ค่อยเอาใจเขา แต่ความแตกต่างของเธอก็ทำให้เขารู้สึกดีเพราะสิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียงเท่านั้นเขาต้องการความสดชื่นต้องการความสบายใจ ซึ่งมนต์มีนาก็มีให้เขามากกว่าคนอื่นๆ ที่ผ่านมาเมื่อเล่นน้ำทะเลจนเหนื่อยทั้งสองก็กลับเข้ามาบ้านพักอาบน้ำแล้วลงมาทานอาหารค่ำ จากนั้นก็พากันไปนั่งดูทีวีจนถึงสองทุ่มเขาก็ขอตัวเขาไปทำงาน“คุณยานอฟมีประชุมทางไกลแล้วที่นี่มีสัญญาณอินเตอร์เน็ตเหรอคะมีสิเธอไม่รู้เหรอมีน”“ไม่รู้เลยค่ะ”“ถ้าอยากใช้อินเตอร์เน็ตคุยกับเพื่อนฉันก็ไม่ว่าอะไร นะรหัสผ่านก็ชื่อฉ
Last Updated : 2025-03-11เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 19 คนเดียวที่จะถอด
เมื่อคุยงานกับกาซิมเสร็จแล้วยานอฟก็เปิดประตูห้องออกมาเขาเห็นว่าไฟในห้องของมนต์มีนายังสว่างอยู่ก็เลยเคาะประตูเบาๆ“มีอะไรคะคุณยานอฟดึกแล้วยังไม่นอนอีกเหรอ”“แล้วเธอล่ะมัวทำอะไรอยู่”“มีนคุยกับเพื่อนแล้วก็อ่านหนังสือค่ะกำลังสนุกเลย คุณมีธุระอะไรกับมีนหรือเปล่า”“ฉันจะถามว่าเธอมีพาสปอร์ตใช่ไหม”“ใช่ค่ะคุณสุทัศน์บอกให้มีนทำไว้”“วันมะรืนกันฉันต้องไปทำงานที่สิงคโปร์”“แล้วมีนต้องไปด้วยเหรอคะ”“อยากไปเที่ยวไหมล่ะ”“แต่คุณต้องไปทำงาน” มนต์มีนาอยากไปเที่ยวแต่ถ้าต้องเที่ยวคนเดียวก็คิดว่ารอเขาอยู่ที่นี่จะดีกว่า“ฉันทำงานไม่นานหรอกจากนั้นก็พอมีเวลาว่างถ้าอยากไปก็เอาพาสปอร์ตมาให้ฉัน เดี๋ยวฉันจะให้สุทัศน์จัดการจองตั๋วเครื่องบินให้”“คุณไม่ได้หรอกมีนใช่ไหมคะ”“หน้าตาฉันเหมือนคนล้อเล่นรึไง”“งั้นคุณรอสักครู่นะคะเดี๋ยว มีนหาพาสปอร์ตแป๊บเดียวเองค่ะ” หญิงสาวรีบเปิดกระเป๋าสะพายใบเล็กและส่งพาสปอร์ตให้เขาอย่างรวดเร็ว เธอไม่คิดเลยว่าการมาทำงานเป็นภรรยาเช่าแค่หนึ่งเดือนจะทำให้เธอได้ไปเที่ยวต่างประเทศแม้จะเป็นแค่ประเทศในแถบเอเชียมันก็มีความสุขมากแล้ว“เอาละทีนี้ก็นอนได้แล้วพรุ่งนี้เช้าฉันจะพาไปซื้อเสื้อผ้าที
Last Updated : 2025-03-11เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 20 ผิดหวังที่เขาเป็นแบบนี้
จากที่คิดว่าจะซื้อชุดชั้นเพียงชุดเดียวสำหรับใส่กลับเกาะ ก็กลายเป็นว่าตอนนี้มนต์มีนาได้ชุดชั้นในมาทั้งหมดเกือบสิบชุด อีกทั้งยังได้ชุดนอนผ้าซาตินและเดรสตัวสวยอีกสองชุด เธอพยายามห้ามแต่ยิ่งห้ามจำนวนชิ้นมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายแล้วเธอก็เลยต้องยอมให้เขาเป็นคนเลือกชุดทั้งหมด ส่วนตัวเขาเองได้ชุดที่จะใส่พรุ้งนี้กับกางเกงชั้นในอีกไม่กี่ตัว ทั้งสองกลับมาถึงโรงแรมและส่งเสื้อผ้าซักจากนั้นก็รอจนเขาเอาเสื้อผ้ามาส่งยานอฟพามนต์มีนามายังร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ด้านล่างของโรงแรมหรู“วันนี้งดอาหารไทยวันหนึ่งนะ ฉันอยากพาเธอมาทานสเต๊กร้านนี้มันอร่อยมากจริงๆ”“ได้ค่ะมีนเป็นคนกินง่ายอะไรก็ได้คุณสั่งให้มีนได้ไหม”ชายหนุ่มสั่งล็อบเตอร์สเต๊กกับไว้ขาวให้มนต์มีนาส่วนตัวเองเลือกเป็นไวน์แดงกับสเต๊กเนื้อนำเข้าจากออสเตรเลียทั้งสองนั่งทานอาหารมื้อค่ำท่ามกลางบรรยากาศโรแมนติก มนต์มีนายิ้มอย่างมีความสุข เธอกำลังจินตนาการว่าตอนนี้ตนเองกำลังมาทานอาหารกับคนรักมันทำให้อาหารมื้อนี้กลายเป็นมื้อวิเศษของเธอเลยทีเดียวหลังจากทานอาหารเสร็จเขาก็พาเธอไปฟังเพลงที่ผับด้านล่างของโรงแรม ทั้งสองเลือกขึ้นไปนั่งยังบริเวณโซนวีไอพี
Last Updated : 2025-03-11
Latest chapter
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 34 ตอนจบ
มนต์มีนากลับบ้านมาอีกครั้งในเวลาหนึ่งทุ่ม รู้สึกโล่งใจและใจหายไปในคราเดียวกันเมื่อเปิดประตูบ้านเข้ามาแล้วไปเจอกับยานอฟ เขาคงไปจากเธอแล้วจริงๆ เธอคงเป็นผู้หญิงที่โง่มากคนหนึ่งเลือกความรักและทิ้งเงินสามสิบล้านให้หลุดมือไปแต่เธอคิดว่าตนเองเลือกถูกแล้วเพราะถ้ามีเงินแต่อยู่กับคนที่ไม่รักชีวิตก็คงจะไม่มีความสุขเลยเมื่อเขาไปแล้วเธอก็ใช้ชีวิตตามปกติและกำลังจะลืมเขา แต่ดูเหมือนว่าชีวิตของเธอมันจะไม่ปกติตอนนี้ข้างบ้านของเธอ ซึ่งเป็นพื้นที่ว่างกำลังมีการปรับปรุงพื้นที่และเธอรู้จากเจ้าของร้านอาหารตามสั่งหน้าปากซอยว่าข้างๆ บ้านของเธอถูกนักธุรกิจคนหนึ่งซื้อไปบ้านหลังใหญ่ริมรั้วของมนต์มีนาถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็วคนงานเกือบครึ่งร้อยทำงานกันอย่างขยันขันแข็งเพียงแค่สามเดือนบ้านหลังนั้นก็เสร็จตกแต่งสวยงามและพร้อมเข้าอยู่เธอไม่รู้ว่าเจ้าของบ้านหลังนั้นเป็นใครเพราะไม่เคยเห็นเขาเลยหญิงสาวเลยได้แต่แอบมองเพราะบ้านหลังนั้นมันสวยและน่าอยู่มากเทียบกับบ้านของเธอไม่ติดเลยสักนิด แต่มนต์มีนาคิดว่าจะมีบ้านหลังใหญ่ไปทำไมล่ะในเมื่ออยู่บ้านหลังเล็กเธอก็มีความสุขมากมายอยู่แล้วหญิงสาวมองไปในบ้านหลังนั้นก่อนจะเดินออกจ
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 33 รักได้ก็เลิกรักได้
ยานอฟเก็บคำพูดของกาซิมมานั่งคิดมันก็เป็นอย่างที่ผู้ช่วยของเขาพูดจริงๆ เขาเองสนิทกับมนต์มีนามากกว่าใคร ก็น่าจะรู้ดีกว่าใครว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่หิวเงินบางทีเขาอาจจะต้องบินไปเมืองไทยอีกครั้งและคุยกับเธอให้รู้เรื่อง“เฮ้อ...ทำไมเรื่องความรักมันยากจังนะ” เขาถอนหายใจก่อนจะนั่งทำงานต่อช่วงนี้งานค่อนข้างยุ่งเขาอยากจะบินไปหามนต์มีนามากแค่ไหนแต่ก็ยังปลีกตัวไม่ได้เลยยานอฟใช้เวลาเคลียร์งานที่คั่งค้างเกือบสองอาทิตย์จากนั้นเขาก็บินมาประเทศไทยและให้สุทัศน์พามารอที่หน้าบ้านของเธอมนต์มีนาเลิกงานมาในเวลาหนึ่งทุ่มรู้สึกแปลกใจที่เห็นรถของคุณสุทัศน์จอดอยู่หน้าบ้าน“สวัสดีค่ะคุณสุทัศน์ ธุระอะไรคะมาหามีนถึงที่นี่เลย” มนต์มีนายกมือไหว้เหมือนทุกครั้ง“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณมีนนิดหน่อยครับ ขอเข้าไปนั่งคุยในบ้านในบ้านได้ไหมตรงนี้ยุงมันเยอะ”“ได้ค่ะ” หญิงสาวเปิดประตูรั้วแล้วเดินนำสุทัศน์เข้าไปในบ้านเธอเอาน้ำมาวางไว้ให้เขาจากนั้นก็หยิบผลไม้เตรียมจะเอาไปปอก“เดี๋ยวมีนปอกผลไม้ให้นะคะ”“ผมเกรงใจจังเลยครับ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณนั่งรอในห้องรับแขกแป๊บหนึ่งนะคะเดี๋ยวมีนปอกผลไม้แป๊บเดียว”“ได้ครับ” หญิงสาวหายเข้าไปปอก
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 32 กี่ล้านก็ไม่รับ
มนต์มีนาตื่นเช้ามาด้วยศีรษะที่หนักอึ้งขณะที่นึกทบทวนเรื่องราวของเมื่อคืนจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเธอกับเขาร่วมรักกันกี่ครั้ง รู้แต่ทุกครั้งมันก็เต็มไปด้วยความสุขหญิงสาวมองไปรอบๆ ห้องก็ไม่เห็นยานอฟไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้วเธอเจ็บระบมจนก้าวขาแทบไม่ออกแต่ก็พยายามเก็บของลงกระเป๋าและไม่ลืมที่จะโทรไปบอกรอยด์ว่าตนเองตัวเองเจอเพื่อนที่นี่และคงไปเที่ยวกับเขาไม่ได้ฝ่ายนั้นโอดครวญเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรมากเมื่อคุยกับรอยด์เสร็จเธอก็สั่งอาหารขึ้นมาทานบนห้องเพื่อรอเวลาที่จะไปสนามบินแม้รู้ว่าคิดว่าจะไม่ได้เจอยานอฟอีก แต่ในใจของหญิงสาวกลับรู้สึกสบายเพราะเธอได้บอกความรู้สึกของตนเองให้เขารับรู้แล้ว มันก็เหมือนกับไม่มีอะไรติดค้างในหัวใจ จากนี้เธอจะใช้ชีวิตของเธออย่างมีความสุขเธอจะไม่ลืมเขาแต่จะเก็บเขาไว้เป็นความทรงจำที่ดีเธอกลับมาใช้ชีวิตอย่างปกติและเรียนจนจบระหว่างที่รอสอบบรรจุเป็นครูหญิงสาวก็สมัครเป็นครูอัตราจ้างที่โรงเรียนแห่งหนึ่งและเขาก็ตอบรับเธอแล้ว แต่จะไปเริ่มงานอีกครั้งก็ตอนเปิดเทอมในช่วงปิดเทอมประมาณสามเดือนมนต์มีนาก็เลยว่างหญิงสาวก็เลยไปสมัครงานที่โรงเรียนกวดวิชาแห่งหนึ่งเธอได้เป็นผู้ช่วยอาจาร
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 31 ของแถม nc
“ยานอฟคะ คุณอยากให้ฉันมีนคุณหรือเปล่า”มนต์มีนายิ้มยั่วแล้วเงยหน้าขึ้นมาถามขณะที่ตอนนี้มือของเธอกำลังจับมังกรของเขาและหมุนเบาๆ“ได้สิ ฉันอยากให้เธอกินฉัน”เมื่อได้รับคำตอบหญิงสาวก็คุมเข่าลงสัมผัสลิ้นลงบนส่วนปลาย สีชมพูเข้ม เพียงแค่ลิ้นเล็กสัมผัสโดน ยานอฟก็ครางลั่นห้อง เธอรู้สึกถึงกล้ามเนื้อที่ตึงเครียดเนื้อตัวสั่นเทา ตั้งแต่กลับจากเกาะชายหนุ่มก็ไม่ได้นอนกับผู้หญิงคนไหน ในทุกคืนเขาจะจินตนาการถึงหญิงสาวตรงหน้าและปลดปล่อยด้วยมือของตนเองเท่านั้นมนต์มีนาใช้ปลายลิ้นของเธอเลียวนส่วนปลายหยัก ยกท่อนเอ็นขึ้นเก่อนจะลากลิ้นยาวลงมาหยอกล้อกับพวงสวรรค์และลากขึ้นกลับไปด้านบนอีกครั้งก่อนจะครอบครองมันเข้าปากเล็ก“ดีมาก เธอทำดีมาก”หญิงสาวรู้สึกพอใจที่ได้รับคำชมจากเขา ปากเล็กๆ ของเธอดูดส่วนปลายเข้าปากและพยายามเอาเข้ามันลึกจนสุดในคอหอยความเสียวซ่านกำลังมารวมกันตรงบริเวณส่วนปลายยานอฟคุมตัวเองไม่อยู่เขารวบผมหญิงสาวจากนั้นก็จับใบหน้าของเธอดึงเข้าออกขณะที่สะโพกของเขาก็ยกขึ้นสูงจากโซฟา เพื่อให้ตนเองของเธอเข้าไปลึกที่สุดในลำคอ แต่เมื่อเห็นหญิงสาวกำลังจะสำลักเขาก็รีบดึงใบหน้าเธอตนเองออกแล้วจับให้เธอลุกขึ้นมอบ
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 30 ความทรงจำที่จะฝากไว้
ยานอฟมองคนที่เมาแทบไม่ได้สติแล้วหน้า วันนี้เขามาร่วมงานแต่งงานของไลลา แต่พยายามเจอกับมนต์มีนา เพราะไม่อยากให้ความรู้สึกเดิมๆ กลับมาอีกหลายเดือนที่ไม่ได้เจอกันยานอฟยอมรับว่าคิดถึงเธอมากและไม่คิดเลยว่าจะมาเจอกันในงานแต่งงานของไลลาแบบนี้ เขาเห็นเธอสนิทสนมกับรอยด์แล้วก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ ยิ่งตอนที่เห็นทั้งสองเดินออกมาจากผับด้วยกันเขารู้สึกเจ็บปวดที่เห็นเธอสนิทสนมกับชายคนอื่น แต่เมื่อเห็นรอยด์กลับไปที่ผับ อีกครั้งเขาเข้าไปให้ทักทายและรู้ว่าพี่ชายของไลลากำลังสนใจมนต์มีนา ยานอฟก็เกิดความรู้สึกหวงขึ้นมาและทำให้เขาตัดสินใจขึ้นมาเธออีกครั้งแต่ก็ไม่คิดว่าจะมาเจอหญิงสาวเมาแล้วพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องแบบนี้“ฉันว่าเธอเมามากแล้วนะมีนพอได้แล้ว” เขาเดินตามเข้ามาและหยิบเบียร์ออกจากมือของหญิงสาว“ขอกินกระป๋องนี้ให้หมดได้ไหม”“ทำไมต้องดื่มมากขนาดนี้ล่ะ”“ดื่มเพื่อให้ลืมคุณไงล่ะ ยานอฟคุณมันผู้ชายไร้หัวใจ คุณทำให้ฉันตกหลุมรักแล้วก็เฉดหัวทิ้ง ให้ตายสิฉันไม่น่าไปรับเงินจากคุณเลย ฉันไม่น่าหลงรักคุณเลยนะยานอฟ ถ้ารู้ว่ามันจะเจ็บขนาดนี้ฉันจะไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด ฉันจะยอมให้บ้านถูกยึดจะยอมหาเงินตัวเป็นเกลีย
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 29 ทำไมคุณเหมือนคนรักของฉัน
ในดึกวันหนึ่งขณะที่มนต์มีนากำลังเตรียมแผนการสอนสำหรับวันรุ่งขึ้น เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากไลลา“สวัสดีจะมีน ฉันไลลานะ”“สวัสดีค่ะคุณไลลาสบายดีมั้ยคะ”“ฉันสบายดี แล้วมีนเป็นยังไงบ้างช่วงนี้ทำอะไรอยู่”“ช่วงนี้มีนไปฝึกสอนที่โรงเรียนค่ะ”“มีนจะปิดเทอมตอนไหน”“ปลายเดือนตุลาค่ะ”“เลยไลลาก็จะแต่งงานช่วงนั้นอยากชวนมีนมาร่วมงานด้วย”“มันจะดีเหรอคะ”“ดีสิ มางานแต่งงานไลลานะ งานจัดเล็กๆ มีแต่คนสนิทไม่กี่คนเอง”“จัดที่ไหนคะ”“ภูเก็ตจ้ะ มีนสะดวกไหม ไม่ไกลเลยนั่งเครื่องแป๊บเดียวเอง”“มีนอยากไปร่วมงานไปร่วมแสดงความยินดีกับคุณไลลาและคุณเจคอปนะคะแต่มีนคิดว่ามันไม่เหมาะสมเท่าไหร่เพราะมีนกับคุณไม่ได้สนิทกันมากขนาดนั้น”“พูดแบบนี้ไลลาเสียใจนะ อุตส่าห์ลิสต์รายชื่อมีนเป็นเพื่อนเจ้าสาวแล้วแท้ๆ มีนไม่มาใครจะเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ล่ะ”“คุณไลลาให้คนอื่นเป็นเพื่อนเจ้าสาวแทนได้ไหม”“เพื่อนส่วนใหญ่ไม่มีใครว่างมาที่เมืองไทยเลยน่ะสิ”“แล้วเพื่อนเจ้าบ่าวล่ะคะ” มนต์มีนาต้องถามให้แน่ใจเพราะกลัวว่าเพื่อนเจ้าบ่าวของคุณไลลาจะเป็นยานอฟ“เพื่อนเจ้าบ่าวก็เป็นเพื่อนของเจคอป ไม่ต้องกลัวว่าจะเจอยานอฟหรอกเพราะช่วงที่ไลลาแต่งงานยานอ
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 28 ได้แต่คิดถึง
“มีนทางนี้ ทางนี้” ชาลิดาโบกมือให้เพื่อนในวันเปิดเทอมวันแรกซึ่งหญิงสาวย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านของตนเองเพราะตอนนี้น้องชายจะให้ออกไปอยู่หอเธอเลยต้องช่วยมารดาดูแลน้องคนเล็ก“ไม่ได้เจอกันสองอาทิตย์คิดถึงจัง”“มีนก็คิดถึงออยเหมือนกัน เทอมนี้เราจะได้ฝึกงานโรงเรียนเดียวกันหรือเปล่าไม่รู้ เหมือนกันอาจารย์ยังไม่บอกเลยรีบไปกันเถอะนั่นอาจารย์เดินมาแล้ว”ทั้งสองคนรีบวิ่งเข้าไปในห้องเรียนก่อนที่อาจารย์ที่ปรึกษาจะเดินเข้ามาหลังจากอาจารย์ที่ปรึกษาแนะนำตัวแล้วก็บอกกำหนดการฝึกงานให้กับทุกคนได้รู้มนต์มีนาและชาลิดาโชคดีมากที่ได้ไปฝึกสอนโรงเรียนเดียวกันถึงแม้จะเป็นคนละระดับชั้นก็ตามมนต์มีนาได้สอนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่หนึ่งส่วนชาลิดาได้สอนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สอง ทั้งคนทั้งสองคนกุมขมับเพราะเด็กวัยนี้เป็นวัยที่กำลังต่อต้านและอายุเธอกับเด็กก็ห่างกันไม่“โอย...นึกว่าหนูจะได้สอนเด็กประถมน่ารักๆ เสียอีก”“นั่นสิไม่รู้ว่าทำไมอาจารย์ถึงส่งเราส่งคนไปสอนชั้นมัธยมก็ไม่รู้นะ”“ก็เธอสองคนคะแนนดีกว่าใคร อาจารย์ก็เลยอยากให้สอนระดับชั้นที่มันสูงๆ จะได้ใช้วิชาความรู้ที่เรียนมาได้อย่างเต็มที่”อาจารย์ที่ปรึกษาเดินผ่านมาได้ย
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 27 ครบกำหนด
เวลาในแต่ละวันผ่านไปอย่างรวดเร็วมาก พรุ่งนี้มนต์มีนาก็จะต้องเดินทางออกจากเกาะและกลับไปใช้ชีวิตของตนเองอีกครั้งคืนนี้ทั้งสองคนเลยออกมานอนดูดาวกันบริเวณข้างสระว่ายน้ำ“คุณจะกลับยูเครนเลยหรือเปล่าคะ”“ก็คงจะอย่างนั้น”มีหลายอย่างที่มนต์มีนาอยากบอกกับยานอฟแต่ก็ไม่อยาก ทำลายบรรยากาศตรงหน้า“ฉันมีความสุขมากนะที่เธอมาอยู่กับฉันที่นี่”“มีนก็มีความสุขทุก มีนจะเก็บทุกอย่างที่นี่ไว้เป็นความทรงจำที่ดี”“ฉันก็เหมือนกันนะ”ยานอฟกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น เขาอยากจะต่อเวลาอยู่กับเธออีกนิด แต่ก็ไม่อยากทำลายกฎที่ตัวเองตั้งไว้ ระยะเวลาหนึ่งเดือนมันก็เพียงพอแล้วสำหรับความสุขที่เขาและเธอมีร่วมกัน จากนี้เธอและเขาต่างก็ต้องแยกย้ายกันไปทำตามหน้าที่ของเอง ชายหนุ่มหวังว่าในปีหน้าถ้าเธอยังไม่มีแฟนเขาจะเรียกเธอให้มาทำงานกับเขาอีก ความรู้สึกที่จะต้องลาจากมันทำให้เขาปวดหนึบในหัวใจอยากรั้งเธอไว้ให้อยู่กับเขานานที่สุด แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เพราะความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขามันยากที่จะสานต่อไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้เขารู้สึกอาลัยอาวรณ์มากมายเท่ากับมนต์มีนามาก่อนเลย เขาคิดว่าถ้าหากไม่ได้เจอกันอีกความรู้สึกที่
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 26 ตามใจทุกอย่าง nc
คำพูดกับการกระทำของเขาไม่ได้หมายถึงสิ่งที่มนต์มีนาพูดเลยสักนิด สวรรค์ที่เขาว่ามันคือสวรรค์ที่เขากำลังจะพาเธอไปต่างหากล่ะเขากอดกระชับเธอแน่นขึ้นรั้งสะโพกของหญิงสาวให้แนบชิดกับท่อนเอ็นที่มันกำลังค่อยๆ ขยายตัวเพราะความอัดอั้นที่ไม่ได้ปลดปล่อยหลายคืนแล้วมือใหญ่เลื่อนจากเอวคอดขยับขึ้นสูง กอบกุมไปบนอกสวยบีบเบาๆ ปากร้อนก็ดูดเม้มท้ายทอยอย่างแผ่วเบา“ไม่เหนื่อยมากใช่ไหม ให้ฉันได้หรือเปล่า”เขาถามขณะที่มือก็เริ่มซุกซนไปตามหน้าท้องแบนราบ เขาอ้อนเสียงหวานแบบนี้มีหรือมนต์มีนาจะไม่ยอมหญิงสาวพยักหน้าและหันมามองเขาก็จูบบนปากเล็กอย่างอ่อนหวานมือใหญ่สอดใต้จีสตริงตัวบางปลายนิ้วกดเน้นบนกลีบกุหลาบกระตุ้นให้น้ำหวานค่อยๆไหลริน“อื้ม ยานอฟ”หญิงสาวครางแผ่วเบาเมื่อเขากดจุดกระสันด้านนอกซ้ำๆยานอฟสะกิดตะขอเสื้อบราเซียร์ของเธอและดึงมันออกพร้อมกับชุดนอนตัวบาง เขาจูบไปบนแผ่นหลังเนียนนุ่ม ขณะที่มือก็ยังคงกดย้ำอยู่ได้อยู่จุดเดิมปลุกความเร่าร้อนในตัวของหญิงสาวเรียวขาของมนต์มีนาสั่นระริกทรงตัวแทบไม่อยู่จนต้องใช้มือทาบไปบนกระจกเพื่อพยุงตัวไว้เขาจูบแผ่นหลังไล่ลงมายังสะโพกกลมกลึง ดึงจีสตริงออกจาก จับสะโพกให้แอ่นโค้ง
