เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 9 ปลดหนี้
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-26 00:00:52เช้าวันใหม่มนต์มีนาเดินไปซื้อข้าวเหนียวหน้าปากซอยพอกลับมาถึงบ้านชาลิดาก็อุ่นไส้อั่วกับไก่ย่างที่เหลือเมื่อวานไว้รออยู่แล้ว
ทั้งสองทานอาหารเช้าด้วยกันจากนั้นก็ช่วยกันเก็บล้างทำความสะอาดก่อนจะนั่งดูทีวีเพื่อรอเวลาให้คนของเจ้านายมารับ
รถตู้คันหรูจอดที่หน้าบ้านพร้อมกับชายฉกรรจ์สวมสูทเดินลงมาจากรถ เขากดออดและยืนรอไม่นานเจ้าของบ้านก็เดินมาเปิด
“คุณสุทัศน์คะมีนมีอะไรจะขออย่างหนึ่งได้ไหม”
“เรื่องอะไรครับ” เขาถามหญิงเจ้านายอย่างสุภาพ
“เรื่องที่มีนบอกว่ามีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งแล้วขาบอกความจริงกับเขา”
“ถ้าเป็นเรื่องนั้นเจ้านายผมบอกว่าไม่มีปัญหา”
“คือวันนี้เขาก็อยู่ที่นี่ด้วยมีนอยากให้เขาไปด้วยตอนเราไปตรวจร่างกายได้ไหมคะ”
“รอสักครู่นะครับ” คุณสุทัศน์เดินหลบไปบริเวณหลังรถตู้ไม่นานก็กลับออกมาพยักหน้าให้กับหญิงสาว
“เจ้านายบอกว่าไม่มีปัญหา”
“งั้นคุณรอตรงนี้นะคะมีนขอไปตามเพื่อนก่อน” มนต์มีนารีบวิ่งเข้ามาในบ้านและชวนชาลิดาที่ตอนนี้เตรียมตัวพร้อมอยู่ก่อนแล้ว
“ว่าไงมีนเขาให้ออยไปด้วยได้ใช่ไหม”
“เขาบอกว่าได้ เราไปกันเถอะเพื่อทำธุระเสร็จเร็วมีนจะได้เบิกเงินไปจ่ายหนี้เจ๊ที่ตลาดด้วย มีนจะรีบทำธุระทุกอย่างให้เสร็จก่อน 4 โมงเย็น” เพราะรู้ว่าเพื่อนมีงานตอนในเวลาเย็นมนต์มีนาจึงจะรีบจัดการธุระให้เสร็จก่อนเวลางาน
มนต์มีนาพาชาลิดามาที่รถและแนะนำให้ทั้งสองรู้จักกันก่อนจะนั่งรถไปตรวจร่างกาย
คุณสุทัศน์พามีนมีนาและชาลิดามายังโรงพยาบาลเอกชนขนาดใหญ่เขาแจ้งเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ว่าจะพาหญิงสาวมาตรวจสุขภาพก่อนแต่งงานจากนั้นก็ให้หญิงสาวเขาไปตรวจเลือดเอกซเรย์ปอดและอัลตราซาวด์ช่องท้อง
กว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยก็กินเวลาเกือบ 2 ชั่วโมงและมันก็ถึงเวลาทานอาหารกลางวันพอดี
“ถ้าผลเลือดออกแล้วผมจะติดต่อคุณไปอีกครั้งนะครับ”
“ได้ค่ะ แล้วเรื่องฉีดยาคุมล่ะคะ”
“ผมจะพาคุณไปคุยกับคุณหมออีกที หลังจากได้รับผลเลือดแล้วครับ”
“ถ้างั้นวันนี้มีนกับเพื่อนขอตัวเลยนะคะ”
“จะให้ผมไปส่งพวกคุณที่บ้านไหม”
“ไม่เป็นไรค่ะ เราว่าจะไปทำธุระกันต่อขอบคุณนะคะ” เธอและเพื่อนยกมือไหว้สุทัศน์ก่อนจะเดินแยกออกมา
หลังจากทานอาหารกลางวันที่ร้านข้างโรงพยาบาลแล้วมนต์มีนาก็เบิกเงินสดจากธนาคารใส่กระเป๋าเป้ใบเล็กและ เรียกแท็กซี่ให้ไปส่งบริเวณหน้าตลาดเพราะไม่กล้านั่งรถเมล์ในขณะที่มีเงินมากมายแบบนั้นอยู่ในกระเป๋า
“ไปเอาเงินมาจากไหนเยอะแยะล่ะมีน เจ๊บอกแล้วว่าทยอยใช้ก็ได้” เจ๊เจ้าของตลาดบอกกับหญิงสาวเพราะถ้าเธอทยอยใช้ก็หมายความว่าดอกเบี้ยก็จะได้เยอะมากขึ้นเรื่อยๆ
มนต์มีนาลืมคิดว่าจะตอบคำถามนี้กับเจ๊ยังไงแต่ชาลิดาก็รีบชิงตอบก่อน
“พอดีพ่อหนูขายที่ได้เงินมานิดหน่อยค่ะหนูก็เลยให้มีนยืม”
“อ๋อแบบนี้เอง นี่นะสัญญาเงินกู้ที่ทำไว้นะ ส่วนนี่เป็นหนังสือสัญญาที่ระบุว่าเธอใช้หนี้เจ๊หมดแล้ว” มนต์มีนาและชาลิดาช่วยกันดูสัญญาเมื่อเห็นว่าทุกอย่างถูกต้องแล้วก็ขอตัวกลับ
“ขอบคุณนะคะเจ๊” หญิงสาวยกมือไว้ขอบคุณเจ้าของตลาด
“ขาดเหลือก็มายืมอีกได้นะ” เจ๊เจ้าของตลาดบอกอย่างใจดี
“ใช้หนี้เจ๊แกไปแบบนี้ค่อยโล่งใจหน่อยแล้วเรื่องบ้านล่ะจะเข้าไปคุยวันไหน” ชาลิดาถามเมื่อเดินออกมาจากตลาด
“ก็น่าจะเป็นพรุ่งนี้แหละจะขอจ่ายงวดแรกเขาก่อนสักแสนห้า มีนจะเก็บเงินสดไว้กับตัวซักห้าหมื่นเผื่อระหว่างนี้มีอะไรจำเป็นต้องใช้กลับมาจากเกาะก็ค่อยไปใช้ที่เหลือทั้งหมด” มนต์มีนาพูดแล้วยิ้มเมื่อมองเห็นอนาคตที่มันเริ่มจะสดใสขึ้น
“ถ้าเป็นแบบนี้เปิดเทอมมีนก็มีเงินจ่ายค่าเทอมแล้วนะ”
“อือ เราไม่คิดเลยนะว่าตัวเองจะได้รับเลือก แล้วออยล่ะมีค่าเทอมไหมให้มีนช่วยได้นะ ไม่เป็นไรเรื่องค่าเทอมแม่เรากันไว้ให้แล้วที่เหลือก็แค่ค่าใช้จ่ายทั่วไปที่เราต้องทำงานพิเศษนี่แหละ”
“ตอนนี้มีนก็พอจะมีเงินใช้จ่ายบ้างถ้าออยติดขัดปัญหาตรงไหนก็บอกนะ”
“ขอบใจนะมีนที่มีน้ำใจกับเรามากจริงๆ แค่เรามาอยู่ที่บ้านด้วยแบบนี้ก็เกรงใจมากๆ แล้ว”
“จะต้องเกรงใจทำไมล่ะ มีออยมาอยู่ด้วยก็ทำให้หายเหงา”
“เพิ่งบ่ายสองเองกลับไปนอนพักกันก่อนดีไหม” ชาลิดาชวนเพราะอีกนานกว่าจะถึงเวลางาน
ทั้งสองคนกลับมาถึงบ้านก็นอนคุยกันไปเรื่อยจนกระทั่งถึงเวลาที่ชาลิดาจะต้องไปทำงาน
“มีนยังไม่ต้องตามออยไปตอนนี้ก็ได้ ออยเลิกงานประมาณทุ่มหนึ่ง มีนไปตอนนั้นดีไหมจะได้ช่วยกันซื้อของ”
“ก็ได้งั้นมีนจะไปถึงนู่นประมาณสักหกโมงนะ ซื้อของรอออยไปก่อนพอออยทำงานเสร็จก็ค่อยดูว่าขาดเหลืออะไรบ้าง เรากินข้าวที่ห้างเลยดีไหม”
“ดีเหมือนกัน ถ้างั้นเราไปนะมีนก็พักผ่อนเถอะ”
“ได้จ้ะโชคดีนะ”
เมื่อเพื่อนออกจากบ้านไปแล้วมนต์มีนาก็ล้มตัวลงบนที่นอนอย่างเดิม เธอกำลังคิดถึงงานที่จะไปรับครั้งนี้และก็เพิ่งนึกออกว่าตัวเองลืมถามคุณสุทัศน์เกี่ยวกับรูปร่างของเจ้านาย
หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเบอร์โทรที่บันทึกไว้ลังเลว่าจะกดหาเขาดีหรือเปล่า แต่เพราะไม่อยากเก็บความไม่สบายใจไว้กับตัวเองมนต์มีนาก็เลยตัดสินใจโทรหา
“สวัสดีครับคุณมีน”
“สวัสดีค่ะคุณสุทัศน์ มีนโทรมารบกวนหรือเปล่า”
“ไม่ครับคุณมีอะไรจะใช้งานผมหรือเปล่า”
“เปล่าค่ะมีนไม่กล้าใช้งานคุณสุทัศน์หรอกเพียงแต่มีนมีเรื่องอยากจะถามนิดหน่อย”
“ครับ”
“คือมีนอยากรู้ว่าเจ้านายของคุณสุทัศน์อ้วนไหมคะ”
“ถามทำไมครับ”
“มีนก็แค่อยากรู้ว่าคุณที่ตัวเองจะต้องไปนอนด้วยหุ่นแบบไหน”
“ถ้าหากเจ้านายผมอ้วนคุณจะเปลี่ยนใจไม่รับงานเหรอครับ”
“เปล่าค่ะไม่ใช่อย่างนั้น คือมีนไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เอาเป็นว่ามีนอยากรู้รูปร่างของเขาเพราะมีนจะได้เตรียมตัวถูกยังไงล่ะคะ”
“อ้อ ถ้าเป็นเรื่องการเตรียมตัวทำงานบนเตียงละก็ คุณสบายใจได้เลยเจ้านายของผมก็เหมือนคนปกติทั่วไปสูงประมาณร้อยแปดสิบกว่าหนักไม่น่าจะเกินเจ็ดสิบกิโลครับ แบบนี้คงไม่อ้วนหรอกใช่ไหมครับ”
“ไม่อ้วนเลยค่ะ” มนต์มีนาจินตนาการถึงผู้ชายรูปร่างสูงมีกล้ามท้องสวยก็ยิ้ม เธออยากให้เจ้านายเธอหุ่นแบบนั้นจริงๆ
“ในเมื่อคุณก็โทรถามผมเรื่องนี้แล้วเพราะฉะนั้นผมอยากจะให้คุณเตรียมตัวอะไรบางอย่าง”
“เตรียมตัวอะไรคะ”
“ถ้าคุณเป็นผู้หญิงที่ไม่เคยนอนกับผู้ชายคุณก็ควรจะต้องศึกษาท่าทางและลีลาไว้บ้างเผื่อจะมัดใจเจ้านายของผม แต่ถ้าคุณผ่านเรื่องอย่างนั้นมาแล้วก็ไม่น่าจะมีปัญหา”
“ค่ะ”
“แต่ถ้าอยากมั่นใจก็หาคลิปมาดูก็ได้ ผมหวังว่าคุณคงรู้แล้วว่าคลิปพวกนั้นจะหาดูได้จากที่ไหน แต่ถ้าคุณหาไม่ได้จริงๆ ก็บอกเดี๋ยวผมจัดส่งให้ทางอีเมล”
“ไม่เป็นไรค่ะไม่ต้องส่งมานะคะฉันหาดูเองได้” หญิงสาวรีบปฏิเสธทันควัน
“คุณมีเรื่องจะถามผมแค่นี้ใช่ไหมคุณมีน”
“ค่ะมีนมีเรื่องจะถามคุณแค่นี้แหละค่ะขอโทษนะคะที่รบกวนสวัสดีค่ะ” เธอวางสายแล้วถอนหายใจเพราะยังกังวลกับงานที่รับมา
บทที่เกี่ยวข้อง
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 10 หนึ่งเดือนนับจากนี้
มนต์มีนากำลังจัดเสื้อผ้าและของใช้จำเป็นลงกระเป๋าเดินทางสองใบที่คุณสุทัศน์ซื้อมาให้ เมื่อตรวจดูจนแน่ใจว่าไม่ลืมอะไรแล้วก็รูดซิปปิดก่อนจะลากมารอที่ห้องรับแขก“ไม่ลืมอะไรแน่นะมีน” ชาลิดาที่ช่วยเพื่อนจัดกระเป๋าตั้งแต่บ่ายเมื่อวานมองกระเป๋าใบใหญ่หนึ่งใบและใบขนาดกลางอีกหนึ่งใบด้วยใบหน้าที่เป็นกังวล“ไม่หรอกน่าจะลืมอะไรแล้ว”“ใจหายเหมือนกันนะจะไม่ได้ติดต่อกันตั้งหนึ่งเดือน”“ถ้าไปถึงที่นู่นแล้วมีนจะพยายามหาทางติดต่อมานะ บางที่เกาะที่เราไปมันอาจจะพอมีสัญญาณมือถืออยู่บ้างแต่อาจไม่แรงเท่าในเมือง”“ออยก็ขอให้เป็นแบบนั้น ดูแลตัวเองด้วยนะมีน”“ออยก็เหมือนกันนะ อย่าหักโหมงานมาก”“ขอให้มีนเจอนายจ้างที่ใจดี หล่อๆ หุ่นเหมือนนายแบบนะ”“ขอบใจนะออย”พอถึงเวลานัดคุณสุทัศน์ก็มารักเธอเพื่อไปยังสนามบินและบินบินจากสนามบินสุวรรณภูมิมายังสนามบินภูเก็ต จากนั้นก็ขึ้นรถไปยังท่าเรือแห่งหนึ่งและก็นั่งเรืออีกเกือบสองชั่วโมงกว่าจะมาถึงเกาะแห่งหนึ่งเรือจอดเทียบท่าบริเวณด้านหน้าของเกาะมนต์มีนาเห็นว่ามีร้านอาหารและโรงแรมตั้งอยู่แต่คุณสุทัศน์บอกว่าบ้านพักของเจ้านายจะต้องอ้อมไปอีกด้านหนึ่งของเกาะซึ่งเป็นพื้นที่ส่วนตัวหญิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 11 คนนี้ตรงสเปก
เมื่อโทรศัพท์บอกชาลิดาแล้วว่าตนเองหมายถึงที่พักอย่างปลอดภัย มนต์มีนาก็เดินเข้าไปในร้านสะดวกซื้อ เลือกซื้อน้ำดื่มกับขนมและแซนด์วิชมาทานรองท้องเพราะคุณสุทัศน์บอกว่ากว่าเจ้านายของเธอจะมาถึงเกาะก็เกือบจะหนึ่งทุ่ม ถ้าให้เธอรอทานอาหารตอนนั้นก็คงจะต้องหิวแน่ๆชำระเงินแล้วเธอก็เลือกมานั่งบนเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ๆ กลับบริเวณท่าเรือซึ่งตอนนี้มีนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่งกำลังลงจากเรือส่วนใหญ่ก็จะมีแต่ชาวต่างชาติเท่านั้นขณะกำลังนั่งมองอะไรเพลินๆ ก็เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งเดินลับๆ ล่อๆ มาทางกลุ่มนักท่องเที่ยวเขาเดินตามนักท่องเที่ยวชายคนหนึ่งและทำทีเป็นชนก่อนที่จะเอามือล้วงไปยังกระเป๋ากางเกงมนต์มีนาเห็นเต็มสองตาหญิงสาวรีบลุกขึ้นแล้วตะโกน“หยุดนะน้องจะทำอะไร”เด็กชายตกใจที่มีคนเห็นเขารีบวิ่งออกจากตรงนั้นโดยหยิบเอากระเป๋าสตางค์ของชายคนนั้นไปด้วย มนต์มีนาอาศัยช่วงขาที่ยาวกว่าเด็กชายคนนั้นวิ่งไปดักหน้าโดยมีเจ้าของกระเป๋าที่เพิ่งรู้ตัววิ่งตามมาติดๆ“ทำแบบนี้มันไม่ดีเลยนะ พี่ว่าน้องคืนกระเป๋าเขาไปเถอะ”เด็กผู้ชายเห็นว่าตัวเองกำลังจวนตัวก็หันไปมองเจ้าของกระเป๋าที่เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เขาโยนกระเป๋าลงพื้นและวิ่งหน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 12 อยู่อย่างอิสระ
เสียงฝีเท้าที่ดังมาจากด้านหลังทำให้มนต์มีนาใจเต้นแรงเธอลุ้นว่าเจ้านายจะหน้าตาเป็นยังไงหญิงสาวหันหน้าไปช้าๆ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสงสัยเมื่อพบว่าเจ้านาย ของเธอก็คือผู้ชายที่เธอเจอบริเวณท่าเรือ“คุณนั่นเอง”“สวัสดีมนต์มีนา” เขากล่าวทักทาย“สวัสดีค่ะเจ้านาย” หญิงสาวรีบยกมือไหว้เมื่อนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ตนเองอยู่ในสถานะอะไร“เราเจอกันอีกแล้วนะ”“เจ้านายเจอกับมีนแล้วเหรอครับ” สุทัศน์แปลกใจ“ใช่ เมื่อกี้ฉันเจอเธอที่ท่าเรือ”“ถ้าอย่างนั้นผมคงไม่ต้องแนะนำอะไรมาก”“ขอบคุณมากที่ช่วยจัดการเรื่องนี้ให้”“ไม่เป็นไรครับ”“แล้วคุณจะอยู่ที่นี่กี่วันล่ะ”“ผมว่าจะกลับขึ้นฝั่งเย็นนี้แล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยบินกลับกรุงเทพ”“อ้าว นึกว่าจะอยู่ดื่มด้วยกันสักคืน”“คืนผมมีงานต้องทำต่อครับ”“โอกาสหน้าหาเวลามาดื่มด้วยกันนะ ถ้าจะให้ดีลงมาที่นี่อาทิตย์หน้าก็ได้เพราะกาซิมก็จะมาที่นี่เหมือนกัน”“ได้ครับเดี๋ยวผมจะประสานกับกาซิมอีกทีว่าจะลงมาวันไหน”“คุณมีนครับผมไปก่อนนะ ถ้ามีอะไรก็โทรหาผมตามเบอร์นั้นเจ้านายเป็นคนใจดีมาก คุณต้องการอะไรก็บอกเขาได้เลย ส่วนมอเตอร์ไซค์ก็เอาไว้ใช้ก่อนถ้าจะกลับผมจะเอาไปคืนเองครับ”“ขอบคุณค่ะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 13 ทำความรู้จัก
มนต์มีนาเดินตามยานอฟมายังชายหาดทางหน้าบ้านโดยอาศัยแสงไฟสลัวจากบ้านพัก บรรยากาศกลางคืนเงียบสงบได้ยินแต่เสียงคลื่นทำให้มนต์มีนารู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมากเธอเดินเคียงข้างเขาไปเรื่อยๆ ตาก็มองออกไปยังท้องทะเลเบื้องหน้าเห็นไฟส่องสว่างอยู่กลางทะเลก็หันมาถาม“ไฟพวกนั้นคืออะไรคะคุณยานอฟ”“ถ้าเดาไม่ผิดน่าจะเป็นไฟจากเรือของชาวประมง”“ทะเลตอนกลางคืนน่ากลัวเหมือนกันนะคะ ตอนกลางคืนทั้งมืดทั้งกว้าง ผิดกับตอนกลางวันเลยนะคะ”“ก็เหมือนคนเราแหละ มีทั้งด้านมืดและด้านสว่างอยู่ที่ใครจะเลือกมุมไหนออกมาให้คนอื่นเห็น”มนต์มีนาไม่รู้ว่าที่เขาพูดหมายถึงอะไร แต่ก็ไม่อยากจะใส่ใจมากนักเพราะเธอจะอยู่กับเขาแค่หนึ่งเดือนเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขามากมาย“คืนนี้ดาวสวยเหมือนกันนะ” จู่ๆ อยู่เขาก็พูดขึ้นมาหญิงสาวแหงนมองไปบนท้องฟ้าแล้วก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าดวงดาวบนท้องฟ้าวันนี้สวยอย่างที่เขาพูดจริงๆ ตอนอยู่กรุงเทพเธอแทบไม่เคยเห็นดวงดาวเลย“สวยมากจริงๆ ด้วยค่ะ ตอนนี้กรุงเทพแทบไม่เห็นดาวเลยจำได้ว่าดูดาวจริงจังครั้งสุดท้ายก็ตอนไปทัศนศึกษาตอน ม.6 จากนั้นก็ไม่เคยมีโอกาสได้มอง บ้านที่มีนอยู่ก็ไม่เห็นดาวเลย แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 14 ผิดสัญญา
“จะเข้าบ้านเลยหรือจะนั่งคุยกันต่อล่ะ” ยานอฟถามเมื่อทั้งสองเดินมาถึงบริเวณหน้าบ้านซึ่งมีเก้าอี้ไม้วางอยู่“นั่งพักเหนื่อยก่อนก็ได้ค่ะ” ถึงแม้จะเป็นเวลาดึกมากแต่มนต์มีนาก็คิดว่าถ้าเข้าไปนอนตอนนี้ก็คงจะนอนไม่หลับแน่ๆ“คุณยานอฟปล่อยมือมีนได้แล้วค่ะถึงบ้านแล้วมีนคงไม่สะดุดล้มหรอกค่ะ”“แล้วถ้าฉันไม่ปล่อยล่ะมีน” เขาถามและหันมามองหน้าหญิงสาวที่ก้มหน้าหลบสายตา แสงไฟตรงนี้ทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่าตอนนี้มนต์มีนาหน้าแดงลามจนถึงใบหู ยานอฟรู้ว่าเธอกำลังมือที่จับอยู่ก็เย็นขึ้นเรื่อยๆ“แค่ฉันจับมือเธอก็อายจนหน้าแดงหูแดงไปหมดแล้ว แบบนี้ถ้าฉันนอนกับเธอไม่หัวใจวายตายเลยเหรอมีน”“คุณยานอฟก็พูดเกินไป ใครเขาจะหัวใจวายเพราะเรื่องแบบนั้น”“มันก็ไม่แน่นะ ถ้าเธอตื่นเต้นมากๆ แล้วเป็นอะไรขึ้นมา ฉันคงรับผิดชอบชีวิตเธอไม่ไหวหรอกนะ”“มีนไม่ได้เป็นโรคหัวใจสักหน่อย ถึงจะได้ตื่นเต้นจนหัวใจวายคุณยานอฟก็พูดเกินไป”“ก็ใครจะไปรู้ล่ะดูเธอตอนนี้สิหูแดงหน้าแดงมือเย็นเจี๊ยบเลยเขินเหรอ”“คุณก็รู้ว่ามีนเขินคืนก็ยังจะแกล้ง”“ฉันอยากให้เธอคุ้นเคยกับฉัน คุ้นเคยกับสัมผัสฉัน คุณเคยกับใบหน้าของฉัน เงยหน้ามองฉันสิมีน ฉันไม่ได้น่ากลัวอย่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 15 รู้สึกว่าคุ้มมาก nc
สัมผัสแผ่วเบาสลับหนักหน่วงไปตามอารมณ์คุกรุ่นที่อยู่ในกายทุกสัมผัสมันทำให้ร่างกายของมนต์มีนาปั่นป่วน ท้องน้อยรู้สึกเบาหวิวเหมือนจะหายใจไม่ทั่วท้อง ลำตัวไปแอ่นโค้งจนหลังไม่ติดพื้นยานอฟลากริมฝีปากมายังหน้าท้องแบนราบ มนต์มีนามองใบหน้าหล่อคมที่เธอหลงรักกำลังจูบต่ำลงมาเรื่อยๆ ใจหนึ่งอยากผลักไสแต่อีกใจก็อยากจะเรียนรู้กับประสบการณ์ที่เขากำลังจะมอบให้ชายหนุ่มเกี่ยวกางเกงนอนของเธอออกก่อน จากนั้นจับเรียวขาให้กว้างจูบไปบนต้นขาอ่อนจนหญิงสาวขนลุก ปากร้อนที่ขบเม้มผิวเข้ามาใกล้ใจกลางความเป็นสาวเรื่อยๆ ทำให้มนต์มีนารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะขาดอากาศหายใจเธอ อ้าปากฮุบอากาศเข้าปอดอย่างเต็มที่ขณะที่ร่างกายเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ กลิ่นกายสาวหอมหวานและยั่วยวนจนยานอฟรู้สึกปวดไปทั่วแก่นกายเขากดจมูกสูดดมกลิ่นกายสาวผ่านชั้นในลูกไม้สีสวยเพียงแค่นั้นมนต์มีนาก็รู้สึกสั่นสะท้านและพยายามจะขยับสะโพกนี้ แต่มือใหญ่ก็กดหน้าท้องไว้ ก่อนจะชั้นในตัวจิ๋วออกจากเรียวขา มนต์มีนาเย็นวาบและพยายามหุบขาเข้าหากัน หญิงสาวรู้สึกเขินอายเมื่อมีคนมาจ้องใจกลางความเป็นสาวของเธอแบบนี้ เพราะแม้แต่ตัวตัวเองยังไม่เคยเห็นเลยว่ามันเป็นมันมีลักษ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 16 มันดีมาก nc
เขาขยับโยกอยู่บนตัวเธออย่างไม่มีพักความเจ็บเมื่อครู่หายไปเป็นปลิดทิ้ง ทุกจังหวะที่เขาขยับกายเข้ามามันก็สร้างความเสียวซ่านให้หญิงสาวจนร่างกายของเธอร้อนเป็นไฟ ช่องทางคับแน่นตอดถี่ขึ้น รู้สึกว่าทุกอย่างมันกำลังไปรวมกันอยู่ตรงกลางกายหญิงสาวครางไม่เป็นภาษาความเสียวกำลังพุ่งสูงดวงตาคู่หวานมองใบหน้าของยานอฟ เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังตกอยู่ในห้วงของตัณหาอย่างถอนตัวไม่ขึ้น เขาทำให้เธอเรียนรู้ว่าการมีเซ็กซ์เป็นแบบไหน เขาผู้ชายที่เธอรู้สึกรักตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้าและตอนนี้เขากำลังจะพาเธอไปสู่จุดสูงสุดของอารมณ์พิศวาสเธอเสียวไปทุกอณูขุมขน ปลายเท้าเหยียดตรงเหยียบบนพื้นที่นอน สะโพกยกสูงส่ายเข้าหาท่อนเอ็นร้อน“จะถึงแล้วใช่ไหมมีน”มนต์มีนาพยักหน้า ยานอฟกดกายแกร่งกระแทกเข้าหา เธอผวาขึ้นมากอดเขาแน่น ขณะที่เขาก็ยังกดสะโพกเข้าหาอย่างหนักหน่วง“ยานอฟ อื้อ...อ้าห์...กรี๊ดดด.....”หญิงสาวเรียกชื่อเขาก่อนที่ร่างกายของเธอจะเกร็งกระตุกเนื้อตัวสั่นเทา เธอกรี๊ดกรี๊ดร้องไปตามอารมณ์ที่ยากจะกลั้นไหว เมื่อทุกอย่างระเบิดออก รู้สึกว่าร่างกายตัวเองเบาสบายไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อนเธอทิ้งร่างลงบนที่นอนยังอ่อนแรง“ย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-11เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 17 สเปก
มนต์มีนาตักขนมจีนแกงไตปลาเข้าปากแล้วก็ยิ้มเพราะรสชาติของมันอร่อยถูกปากของเธอมาก“เป็นไงอร่อยไหมอร่อยค่ะ คุณยานอฟก็กินสิคะจะนั่งมองหน้ามีนทำไม”“ก็ฉันให้เธอเป็นคนกินก่อนไงล่ะ ถ้าฉันเผ็ดฉันจะได้ไม่กิน”“ไม่เผ็ดมากเท่าไหร่หรอกค่ะ ลองนะคะเดี๋ยวมีนตักให้” หญิงสาวตักแกงไตปลาราดบนขนมจีนในจานของเขาแล้วพยักพเยิดให้เขาตักเข้าปากชายหนุ่มตัดขึ้นมาชิมคำแรกแล้วยิ้มเพราะรสชาติของมันไม่ได้เผ็ดมากมายเหมือนที่เคยกินครั้งแรกเมื่อสามปีก่อน“อร่อยดีนะ ไม่เผ็ดมากเท่าไหร่”เมื่อกินแกงไตปลาได้หลายคำแล้วมนต์มีนาก็เปลี่ยนมาทานน้ำยาใต้บ้างรสชาติของมันกลมกล่อมถูกปากของเธออย่างที่สุด“น้ำยาใต้ก็อร่อยค่ะ ลองไหม” เมื่อเขาพยักหน้าเธอก็ตักราดบนขนมจีบให้เขาอย่างเคยทั้งสองทานขนมจีนจนอิ่มส่วนข้าวต้มกุ้งนั้นไม่มีใครแตะเลย“สงสารข้าวต้มกุ้งนะคะ แต่ให้มีนกินตอนนี้ท้องคงแตกตายแน่ๆ”“ฉันยังไม่เคยเห็นใครกินจนท้องแตกตายสักคนเลยนะมีน”“แต่มีนก็ไม่อยากเป็นคนแรกเลยค่ะ”“เธอกินเยอะๆ ก็ดีเหมือนกันนะ เพราะเมื่อคืนก็ใช้พลังงานไปเยอะ”“ใครเขาเอาเรื่องบนเตียงมาคุยบนโต๊ะกินข้าวกันล่ะคะคุณยานอฟ”“แล้วจะให้คุยตรงไหนหรือจะให้คุยต่อหน้าป้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-11
บทล่าสุด
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 34 ตอนจบ
มนต์มีนากลับบ้านมาอีกครั้งในเวลาหนึ่งทุ่ม รู้สึกโล่งใจและใจหายไปในคราเดียวกันเมื่อเปิดประตูบ้านเข้ามาแล้วไปเจอกับยานอฟ เขาคงไปจากเธอแล้วจริงๆ เธอคงเป็นผู้หญิงที่โง่มากคนหนึ่งเลือกความรักและทิ้งเงินสามสิบล้านให้หลุดมือไปแต่เธอคิดว่าตนเองเลือกถูกแล้วเพราะถ้ามีเงินแต่อยู่กับคนที่ไม่รักชีวิตก็คงจะไม่มีความสุขเลยเมื่อเขาไปแล้วเธอก็ใช้ชีวิตตามปกติและกำลังจะลืมเขา แต่ดูเหมือนว่าชีวิตของเธอมันจะไม่ปกติตอนนี้ข้างบ้านของเธอ ซึ่งเป็นพื้นที่ว่างกำลังมีการปรับปรุงพื้นที่และเธอรู้จากเจ้าของร้านอาหารตามสั่งหน้าปากซอยว่าข้างๆ บ้านของเธอถูกนักธุรกิจคนหนึ่งซื้อไปบ้านหลังใหญ่ริมรั้วของมนต์มีนาถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็วคนงานเกือบครึ่งร้อยทำงานกันอย่างขยันขันแข็งเพียงแค่สามเดือนบ้านหลังนั้นก็เสร็จตกแต่งสวยงามและพร้อมเข้าอยู่เธอไม่รู้ว่าเจ้าของบ้านหลังนั้นเป็นใครเพราะไม่เคยเห็นเขาเลยหญิงสาวเลยได้แต่แอบมองเพราะบ้านหลังนั้นมันสวยและน่าอยู่มากเทียบกับบ้านของเธอไม่ติดเลยสักนิด แต่มนต์มีนาคิดว่าจะมีบ้านหลังใหญ่ไปทำไมล่ะในเมื่ออยู่บ้านหลังเล็กเธอก็มีความสุขมากมายอยู่แล้วหญิงสาวมองไปในบ้านหลังนั้นก่อนจะเดินออกจ
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 33 รักได้ก็เลิกรักได้
ยานอฟเก็บคำพูดของกาซิมมานั่งคิดมันก็เป็นอย่างที่ผู้ช่วยของเขาพูดจริงๆ เขาเองสนิทกับมนต์มีนามากกว่าใคร ก็น่าจะรู้ดีกว่าใครว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่หิวเงินบางทีเขาอาจจะต้องบินไปเมืองไทยอีกครั้งและคุยกับเธอให้รู้เรื่อง“เฮ้อ...ทำไมเรื่องความรักมันยากจังนะ” เขาถอนหายใจก่อนจะนั่งทำงานต่อช่วงนี้งานค่อนข้างยุ่งเขาอยากจะบินไปหามนต์มีนามากแค่ไหนแต่ก็ยังปลีกตัวไม่ได้เลยยานอฟใช้เวลาเคลียร์งานที่คั่งค้างเกือบสองอาทิตย์จากนั้นเขาก็บินมาประเทศไทยและให้สุทัศน์พามารอที่หน้าบ้านของเธอมนต์มีนาเลิกงานมาในเวลาหนึ่งทุ่มรู้สึกแปลกใจที่เห็นรถของคุณสุทัศน์จอดอยู่หน้าบ้าน“สวัสดีค่ะคุณสุทัศน์ ธุระอะไรคะมาหามีนถึงที่นี่เลย” มนต์มีนายกมือไหว้เหมือนทุกครั้ง“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณมีนนิดหน่อยครับ ขอเข้าไปนั่งคุยในบ้านในบ้านได้ไหมตรงนี้ยุงมันเยอะ”“ได้ค่ะ” หญิงสาวเปิดประตูรั้วแล้วเดินนำสุทัศน์เข้าไปในบ้านเธอเอาน้ำมาวางไว้ให้เขาจากนั้นก็หยิบผลไม้เตรียมจะเอาไปปอก“เดี๋ยวมีนปอกผลไม้ให้นะคะ”“ผมเกรงใจจังเลยครับ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณนั่งรอในห้องรับแขกแป๊บหนึ่งนะคะเดี๋ยวมีนปอกผลไม้แป๊บเดียว”“ได้ครับ” หญิงสาวหายเข้าไปปอก
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 32 กี่ล้านก็ไม่รับ
มนต์มีนาตื่นเช้ามาด้วยศีรษะที่หนักอึ้งขณะที่นึกทบทวนเรื่องราวของเมื่อคืนจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเธอกับเขาร่วมรักกันกี่ครั้ง รู้แต่ทุกครั้งมันก็เต็มไปด้วยความสุขหญิงสาวมองไปรอบๆ ห้องก็ไม่เห็นยานอฟไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้วเธอเจ็บระบมจนก้าวขาแทบไม่ออกแต่ก็พยายามเก็บของลงกระเป๋าและไม่ลืมที่จะโทรไปบอกรอยด์ว่าตนเองตัวเองเจอเพื่อนที่นี่และคงไปเที่ยวกับเขาไม่ได้ฝ่ายนั้นโอดครวญเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรมากเมื่อคุยกับรอยด์เสร็จเธอก็สั่งอาหารขึ้นมาทานบนห้องเพื่อรอเวลาที่จะไปสนามบินแม้รู้ว่าคิดว่าจะไม่ได้เจอยานอฟอีก แต่ในใจของหญิงสาวกลับรู้สึกสบายเพราะเธอได้บอกความรู้สึกของตนเองให้เขารับรู้แล้ว มันก็เหมือนกับไม่มีอะไรติดค้างในหัวใจ จากนี้เธอจะใช้ชีวิตของเธออย่างมีความสุขเธอจะไม่ลืมเขาแต่จะเก็บเขาไว้เป็นความทรงจำที่ดีเธอกลับมาใช้ชีวิตอย่างปกติและเรียนจนจบระหว่างที่รอสอบบรรจุเป็นครูหญิงสาวก็สมัครเป็นครูอัตราจ้างที่โรงเรียนแห่งหนึ่งและเขาก็ตอบรับเธอแล้ว แต่จะไปเริ่มงานอีกครั้งก็ตอนเปิดเทอมในช่วงปิดเทอมประมาณสามเดือนมนต์มีนาก็เลยว่างหญิงสาวก็เลยไปสมัครงานที่โรงเรียนกวดวิชาแห่งหนึ่งเธอได้เป็นผู้ช่วยอาจาร
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 31 ของแถม nc
“ยานอฟคะ คุณอยากให้ฉันมีนคุณหรือเปล่า”มนต์มีนายิ้มยั่วแล้วเงยหน้าขึ้นมาถามขณะที่ตอนนี้มือของเธอกำลังจับมังกรของเขาและหมุนเบาๆ“ได้สิ ฉันอยากให้เธอกินฉัน”เมื่อได้รับคำตอบหญิงสาวก็คุมเข่าลงสัมผัสลิ้นลงบนส่วนปลาย สีชมพูเข้ม เพียงแค่ลิ้นเล็กสัมผัสโดน ยานอฟก็ครางลั่นห้อง เธอรู้สึกถึงกล้ามเนื้อที่ตึงเครียดเนื้อตัวสั่นเทา ตั้งแต่กลับจากเกาะชายหนุ่มก็ไม่ได้นอนกับผู้หญิงคนไหน ในทุกคืนเขาจะจินตนาการถึงหญิงสาวตรงหน้าและปลดปล่อยด้วยมือของตนเองเท่านั้นมนต์มีนาใช้ปลายลิ้นของเธอเลียวนส่วนปลายหยัก ยกท่อนเอ็นขึ้นเก่อนจะลากลิ้นยาวลงมาหยอกล้อกับพวงสวรรค์และลากขึ้นกลับไปด้านบนอีกครั้งก่อนจะครอบครองมันเข้าปากเล็ก“ดีมาก เธอทำดีมาก”หญิงสาวรู้สึกพอใจที่ได้รับคำชมจากเขา ปากเล็กๆ ของเธอดูดส่วนปลายเข้าปากและพยายามเอาเข้ามันลึกจนสุดในคอหอยความเสียวซ่านกำลังมารวมกันตรงบริเวณส่วนปลายยานอฟคุมตัวเองไม่อยู่เขารวบผมหญิงสาวจากนั้นก็จับใบหน้าของเธอดึงเข้าออกขณะที่สะโพกของเขาก็ยกขึ้นสูงจากโซฟา เพื่อให้ตนเองของเธอเข้าไปลึกที่สุดในลำคอ แต่เมื่อเห็นหญิงสาวกำลังจะสำลักเขาก็รีบดึงใบหน้าเธอตนเองออกแล้วจับให้เธอลุกขึ้นมอบ
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 30 ความทรงจำที่จะฝากไว้
ยานอฟมองคนที่เมาแทบไม่ได้สติแล้วหน้า วันนี้เขามาร่วมงานแต่งงานของไลลา แต่พยายามเจอกับมนต์มีนา เพราะไม่อยากให้ความรู้สึกเดิมๆ กลับมาอีกหลายเดือนที่ไม่ได้เจอกันยานอฟยอมรับว่าคิดถึงเธอมากและไม่คิดเลยว่าจะมาเจอกันในงานแต่งงานของไลลาแบบนี้ เขาเห็นเธอสนิทสนมกับรอยด์แล้วก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ ยิ่งตอนที่เห็นทั้งสองเดินออกมาจากผับด้วยกันเขารู้สึกเจ็บปวดที่เห็นเธอสนิทสนมกับชายคนอื่น แต่เมื่อเห็นรอยด์กลับไปที่ผับ อีกครั้งเขาเข้าไปให้ทักทายและรู้ว่าพี่ชายของไลลากำลังสนใจมนต์มีนา ยานอฟก็เกิดความรู้สึกหวงขึ้นมาและทำให้เขาตัดสินใจขึ้นมาเธออีกครั้งแต่ก็ไม่คิดว่าจะมาเจอหญิงสาวเมาแล้วพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องแบบนี้“ฉันว่าเธอเมามากแล้วนะมีนพอได้แล้ว” เขาเดินตามเข้ามาและหยิบเบียร์ออกจากมือของหญิงสาว“ขอกินกระป๋องนี้ให้หมดได้ไหม”“ทำไมต้องดื่มมากขนาดนี้ล่ะ”“ดื่มเพื่อให้ลืมคุณไงล่ะ ยานอฟคุณมันผู้ชายไร้หัวใจ คุณทำให้ฉันตกหลุมรักแล้วก็เฉดหัวทิ้ง ให้ตายสิฉันไม่น่าไปรับเงินจากคุณเลย ฉันไม่น่าหลงรักคุณเลยนะยานอฟ ถ้ารู้ว่ามันจะเจ็บขนาดนี้ฉันจะไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด ฉันจะยอมให้บ้านถูกยึดจะยอมหาเงินตัวเป็นเกลีย
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 29 ทำไมคุณเหมือนคนรักของฉัน
ในดึกวันหนึ่งขณะที่มนต์มีนากำลังเตรียมแผนการสอนสำหรับวันรุ่งขึ้น เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากไลลา“สวัสดีจะมีน ฉันไลลานะ”“สวัสดีค่ะคุณไลลาสบายดีมั้ยคะ”“ฉันสบายดี แล้วมีนเป็นยังไงบ้างช่วงนี้ทำอะไรอยู่”“ช่วงนี้มีนไปฝึกสอนที่โรงเรียนค่ะ”“มีนจะปิดเทอมตอนไหน”“ปลายเดือนตุลาค่ะ”“เลยไลลาก็จะแต่งงานช่วงนั้นอยากชวนมีนมาร่วมงานด้วย”“มันจะดีเหรอคะ”“ดีสิ มางานแต่งงานไลลานะ งานจัดเล็กๆ มีแต่คนสนิทไม่กี่คนเอง”“จัดที่ไหนคะ”“ภูเก็ตจ้ะ มีนสะดวกไหม ไม่ไกลเลยนั่งเครื่องแป๊บเดียวเอง”“มีนอยากไปร่วมงานไปร่วมแสดงความยินดีกับคุณไลลาและคุณเจคอปนะคะแต่มีนคิดว่ามันไม่เหมาะสมเท่าไหร่เพราะมีนกับคุณไม่ได้สนิทกันมากขนาดนั้น”“พูดแบบนี้ไลลาเสียใจนะ อุตส่าห์ลิสต์รายชื่อมีนเป็นเพื่อนเจ้าสาวแล้วแท้ๆ มีนไม่มาใครจะเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ล่ะ”“คุณไลลาให้คนอื่นเป็นเพื่อนเจ้าสาวแทนได้ไหม”“เพื่อนส่วนใหญ่ไม่มีใครว่างมาที่เมืองไทยเลยน่ะสิ”“แล้วเพื่อนเจ้าบ่าวล่ะคะ” มนต์มีนาต้องถามให้แน่ใจเพราะกลัวว่าเพื่อนเจ้าบ่าวของคุณไลลาจะเป็นยานอฟ“เพื่อนเจ้าบ่าวก็เป็นเพื่อนของเจคอป ไม่ต้องกลัวว่าจะเจอยานอฟหรอกเพราะช่วงที่ไลลาแต่งงานยานอ
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 28 ได้แต่คิดถึง
“มีนทางนี้ ทางนี้” ชาลิดาโบกมือให้เพื่อนในวันเปิดเทอมวันแรกซึ่งหญิงสาวย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านของตนเองเพราะตอนนี้น้องชายจะให้ออกไปอยู่หอเธอเลยต้องช่วยมารดาดูแลน้องคนเล็ก“ไม่ได้เจอกันสองอาทิตย์คิดถึงจัง”“มีนก็คิดถึงออยเหมือนกัน เทอมนี้เราจะได้ฝึกงานโรงเรียนเดียวกันหรือเปล่าไม่รู้ เหมือนกันอาจารย์ยังไม่บอกเลยรีบไปกันเถอะนั่นอาจารย์เดินมาแล้ว”ทั้งสองคนรีบวิ่งเข้าไปในห้องเรียนก่อนที่อาจารย์ที่ปรึกษาจะเดินเข้ามาหลังจากอาจารย์ที่ปรึกษาแนะนำตัวแล้วก็บอกกำหนดการฝึกงานให้กับทุกคนได้รู้มนต์มีนาและชาลิดาโชคดีมากที่ได้ไปฝึกสอนโรงเรียนเดียวกันถึงแม้จะเป็นคนละระดับชั้นก็ตามมนต์มีนาได้สอนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่หนึ่งส่วนชาลิดาได้สอนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สอง ทั้งคนทั้งสองคนกุมขมับเพราะเด็กวัยนี้เป็นวัยที่กำลังต่อต้านและอายุเธอกับเด็กก็ห่างกันไม่“โอย...นึกว่าหนูจะได้สอนเด็กประถมน่ารักๆ เสียอีก”“นั่นสิไม่รู้ว่าทำไมอาจารย์ถึงส่งเราส่งคนไปสอนชั้นมัธยมก็ไม่รู้นะ”“ก็เธอสองคนคะแนนดีกว่าใคร อาจารย์ก็เลยอยากให้สอนระดับชั้นที่มันสูงๆ จะได้ใช้วิชาความรู้ที่เรียนมาได้อย่างเต็มที่”อาจารย์ที่ปรึกษาเดินผ่านมาได้ย
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 27 ครบกำหนด
เวลาในแต่ละวันผ่านไปอย่างรวดเร็วมาก พรุ่งนี้มนต์มีนาก็จะต้องเดินทางออกจากเกาะและกลับไปใช้ชีวิตของตนเองอีกครั้งคืนนี้ทั้งสองคนเลยออกมานอนดูดาวกันบริเวณข้างสระว่ายน้ำ“คุณจะกลับยูเครนเลยหรือเปล่าคะ”“ก็คงจะอย่างนั้น”มีหลายอย่างที่มนต์มีนาอยากบอกกับยานอฟแต่ก็ไม่อยาก ทำลายบรรยากาศตรงหน้า“ฉันมีความสุขมากนะที่เธอมาอยู่กับฉันที่นี่”“มีนก็มีความสุขทุก มีนจะเก็บทุกอย่างที่นี่ไว้เป็นความทรงจำที่ดี”“ฉันก็เหมือนกันนะ”ยานอฟกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น เขาอยากจะต่อเวลาอยู่กับเธออีกนิด แต่ก็ไม่อยากทำลายกฎที่ตัวเองตั้งไว้ ระยะเวลาหนึ่งเดือนมันก็เพียงพอแล้วสำหรับความสุขที่เขาและเธอมีร่วมกัน จากนี้เธอและเขาต่างก็ต้องแยกย้ายกันไปทำตามหน้าที่ของเอง ชายหนุ่มหวังว่าในปีหน้าถ้าเธอยังไม่มีแฟนเขาจะเรียกเธอให้มาทำงานกับเขาอีก ความรู้สึกที่จะต้องลาจากมันทำให้เขาปวดหนึบในหัวใจอยากรั้งเธอไว้ให้อยู่กับเขานานที่สุด แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เพราะความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขามันยากที่จะสานต่อไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้เขารู้สึกอาลัยอาวรณ์มากมายเท่ากับมนต์มีนามาก่อนเลย เขาคิดว่าถ้าหากไม่ได้เจอกันอีกความรู้สึกที่
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 26 ตามใจทุกอย่าง nc
คำพูดกับการกระทำของเขาไม่ได้หมายถึงสิ่งที่มนต์มีนาพูดเลยสักนิด สวรรค์ที่เขาว่ามันคือสวรรค์ที่เขากำลังจะพาเธอไปต่างหากล่ะเขากอดกระชับเธอแน่นขึ้นรั้งสะโพกของหญิงสาวให้แนบชิดกับท่อนเอ็นที่มันกำลังค่อยๆ ขยายตัวเพราะความอัดอั้นที่ไม่ได้ปลดปล่อยหลายคืนแล้วมือใหญ่เลื่อนจากเอวคอดขยับขึ้นสูง กอบกุมไปบนอกสวยบีบเบาๆ ปากร้อนก็ดูดเม้มท้ายทอยอย่างแผ่วเบา“ไม่เหนื่อยมากใช่ไหม ให้ฉันได้หรือเปล่า”เขาถามขณะที่มือก็เริ่มซุกซนไปตามหน้าท้องแบนราบ เขาอ้อนเสียงหวานแบบนี้มีหรือมนต์มีนาจะไม่ยอมหญิงสาวพยักหน้าและหันมามองเขาก็จูบบนปากเล็กอย่างอ่อนหวานมือใหญ่สอดใต้จีสตริงตัวบางปลายนิ้วกดเน้นบนกลีบกุหลาบกระตุ้นให้น้ำหวานค่อยๆไหลริน“อื้ม ยานอฟ”หญิงสาวครางแผ่วเบาเมื่อเขากดจุดกระสันด้านนอกซ้ำๆยานอฟสะกิดตะขอเสื้อบราเซียร์ของเธอและดึงมันออกพร้อมกับชุดนอนตัวบาง เขาจูบไปบนแผ่นหลังเนียนนุ่ม ขณะที่มือก็ยังคงกดย้ำอยู่ได้อยู่จุดเดิมปลุกความเร่าร้อนในตัวของหญิงสาวเรียวขาของมนต์มีนาสั่นระริกทรงตัวแทบไม่อยู่จนต้องใช้มือทาบไปบนกระจกเพื่อพยุงตัวไว้เขาจูบแผ่นหลังไล่ลงมายังสะโพกกลมกลึง ดึงจีสตริงออกจาก จับสะโพกให้แอ่นโค้ง
