บทที่ 296 หมอเทวดา ไป๋สี่เจี้ยน

หลังจากที่ลูกน้องทุกคนออกไปแล้ว

โจวจื่อหยางก็โล่งใจ นั่งลงกับพื้น

ฟู่ซิวเป่ยโบกมือ ลูกน้องก็ลากตัวเขาออกไป

ไฟในห้องฉุกเฉินยังคงสว่างอยู่

ฟู่ซิวเป่ย หลีหาน และหลีหรานทั้งสามใจจดใจจ่ออยู่ที่นั่น

จนกระทั่งฟ้าใกล้สว่าง ไฟในห้องผ่าตัดจึงดับลง ทั้งสามคนลุกขึ้นพร้อมกัน แล้วเดินไปรอที่หน้าประตู

หมอเดินออกมาจากห้อง ถอดหน้ากากออก

ฟู่ซิวเป่ยถามก่อนใคร "เป็นยังไงครับ? เธอเป็นยังไงบ้าง?"

หมอถอนหายใจ บอกว่า "ขาดออกซิเจนเป็นเวลานานเกินไป ถึงแม้จะช่วยยื้อชีวิตได้ แต่เกรงว่าคุณหลีอาจตื่นขึ้นมาได้ยากแล้ว..."

ดวงตาฟู่ซิวเป่ยเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง เสียงสั่นเครือ "คุณ... คุณว่าไงนะ?"

"ประธานฟู่ครับ ด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์ของเราที่มีอยู่ในตอนนี้ เราไม่สามารถทำอะไรได้จริง ๆ คุณหลีอาจกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา"

"เป็นไปไม่ได้!"

หลีหรานพูดด้วยดวงตาแดงก่ำ

"น้องสี่จะกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราได้ยังไง เป็นไปไม่ได้" เขาไม่เชื่อว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นแบบนี้

หลีหานในเวลานี้ก็ถึงกับใจสลาย

"...ไม่มีทางอื่นแล้วจริง ๆ เหรอ"

หมอทำเพียงส่ายหัว ราวกับตัดสินโทษประหารชีวิตให้พวกเขา!

แต่แล้วเขาก็พูดต่อ

"อาจจะมีคนหนึ่งที