บทที่ 303 ความฝันยาวนานห้าปี

เธอได้ยินชื่อของเขาจากปากคนอื่น นั่นคือ ‘ฮั่วจิ้นเฉิง’

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ชื่อนี้ก็เหมือนกับมนตร์สะกดที่ฝังลึกอยู่ในใจของเธอ และกลายเป็นฝันร้ายที่ตามหลอกหลอน

เรื่องราวหลังจากนั้นราวกับมีอะไรกำหนดไว้ล่วงหน้า

เธอได้ช่วยคุณย่าของฮั่วจิ้นเฉิงไว้โดยบังเอิญ

เมื่อรู้ว่าคุณย่าฮั่วกำลังมองหาคู่ชีวิตให้ฮั่วจิ้นเฉิง เธอก็ไม่ลังเลที่จะเสนอตัว จนกลายมาเป็นคุณผู้หญิงฮั่ว

ชีวิตแต่งงานสามปีราวกับภาพยนตร์ที่ฉายอยู่ในหัวของเธอทีละฉาก ชีวิตอันยุ่งเหยิงคอยย้ำเตือนให้เธอระลึกถึงการตัดสินใจที่ผิดพลาดครั้งนั้นอยู่เสมอ

แต่เธอใช้เวลาสามปี ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมฮั่วจิ้นเฉิงถึงจำเธอไม่ได้

บนเตียงในโรงพยาบาล ขนตาของหลีเกอสั่นไหวเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น

จมูกของเธอเต็มไปด้วยกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อ สมองค่อย ๆ กลับมาทำงาน เหมือนเพิ่งตื่นจากความฝัน

"คุณหนูหลี ตื่นแล้วเหรอ?"

เสียงที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจดังขึ้นข้างหู หลีเกอกลับมาเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง หันไปมองฟู่ซิวเป่ยแล้วยิ้มออก "พี่ซิวเป่ย ฉันหลับไปนานไหมคะ?"

"คุณหมดสติไปสามวันเลย พวกเราร้อนใจกันหมด โชคดีจริง ๆ ที่เธอฟื้นแล้ว"

หลีเกอนึกถึงตอนที