MasukShare
บทที่ 301 ยืนหยัดเพื่อความถูกต้อง
Terakhir Diperbarui:
2024-08-27 18:00:00Bab terkait
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 302 พบกันอีกครั้งแต่เหมือนไม่รู้จัก
หลีเกอยิ้มแย้ม "ไม่เป็นไรหรอก คุณเป็นผู้พิทักษ์ความยุติธรรม เมื่อวานพวกมันพูดจาเกินเลยขนาดนั้น ถ้าเป็นฉันเองก็คงจะซ้อมพวกเขาให้เจ็บแสบ"แต่ชายหนุ่มกลับพูดว่า "ผู้หญิงไม่ควรลงมือทำอะไรแบบนี้ เรื่องแบบนี้ปล่อยให้ผู้ชายทำดีกว่า!"จากนั้นชายหนุ่มก็หยุดเดินน้ำเสียงครึ่งหนึ่งเหมือนหยอกเล่น อีกครึ่งหนึ่งจริงจัง ถามว่า "ลืมถามคุณไปเลย คุณชื่ออะไรล่ะ?""หลีเกอ หลีรุ่งอรุณ เกอบทเพลง"ชายหนุ่มร้องอืมเสียงหนึ่ง "จะจำไว้"หลีเกอรีบถาม "แล้วคุณล่ะชื่ออะไร ฉันจะได้ไม่ต้องเรียกคุณว่า เฮ้ ในครั้งหน้า"ชายหนุ่มหัวเราะ ดวงตาที่อยากรู้อยากเห็นของเขามองเธอเขม็ง จากนั้นก็พูดว่า "อยากรู้ชื่อผมเหรอ งั้นบ่ายสามโมงครึ่งวันมะรืน เจอกันที่ประตูฝั่งตะวันตกของมหาวิทยาลัย อย่าลืมนะ แล้วผมจะบอกชื่อ"หลีเกอโมโห "อะไรกันเนี่ย!"แต่ชายหนุ่มโบกมือให้เธอ "บ่ายสามโมงครึ่งวันมะรืน อย่าลืมล่ะ ไว้เจอกัน!"หลีเกอเม้มริมฝีปาก ไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่ แต่ในใจก็อดคาดหวังไม่ได้เวลาผ่านไปช้ามาก ช้ากว่าการเคลื่อนที่ของหอยทากเสียอีก หลีเกอรอคอยอย่างใจจดใจจ่อ ในที่สุดก็ถึงวันมะรืนเธอแต่งตัวและแต่งหน้าตั้งแต่เช้า เลือกชุดที
Terakhir Diperbarui : 2024-08-27เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 303 ความฝันยาวนานห้าปี
เธอได้ยินชื่อของเขาจากปากคนอื่น นั่นคือ ‘ฮั่วจิ้นเฉิง’ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ชื่อนี้ก็เหมือนกับมนตร์สะกดที่ฝังลึกอยู่ในใจของเธอ และกลายเป็นฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนเรื่องราวหลังจากนั้นราวกับมีอะไรกำหนดไว้ล่วงหน้าเธอได้ช่วยคุณย่าของฮั่วจิ้นเฉิงไว้โดยบังเอิญเมื่อรู้ว่าคุณย่าฮั่วกำลังมองหาคู่ชีวิตให้ฮั่วจิ้นเฉิง เธอก็ไม่ลังเลที่จะเสนอตัว จนกลายมาเป็นคุณผู้หญิงฮั่วชีวิตแต่งงานสามปีราวกับภาพยนตร์ที่ฉายอยู่ในหัวของเธอทีละฉาก ชีวิตอันยุ่งเหยิงคอยย้ำเตือนให้เธอระลึกถึงการตัดสินใจที่ผิดพลาดครั้งนั้นอยู่เสมอแต่เธอใช้เวลาสามปี ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมฮั่วจิ้นเฉิงถึงจำเธอไม่ได้บนเตียงในโรงพยาบาล ขนตาของหลีเกอสั่นไหวเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นจมูกของเธอเต็มไปด้วยกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อ สมองค่อย ๆ กลับมาทำงาน เหมือนเพิ่งตื่นจากความฝัน"คุณหนูหลี ตื่นแล้วเหรอ?"เสียงที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจดังขึ้นข้างหู หลีเกอกลับมาเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง หันไปมองฟู่ซิวเป่ยแล้วยิ้มออก "พี่ซิวเป่ย ฉันหลับไปนานไหมคะ?""คุณหมดสติไปสามวันเลย พวกเราร้อนใจกันหมด โชคดีจริง ๆ ที่เธอฟื้นแล้ว"หลีเกอนึกถึงตอนที
Terakhir Diperbarui : 2024-08-27เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 304 ปฏิเสธอย่างเด็ดขาด
วันออกจากโรงพยาบาล ฟู่ซิวเป่ยถือช่อดอกไม้ช่อใหญ่มาให้เธอ "คุณหนูหลี ขอให้คุณสุขภาพแข็งแรง และมีความสุขในทุกวันนับจากนี้นะครับ"หลีเกอรับช่อดอกไม้มาแล้วส่งยิ้มหวาน "ขอบคุณค่ะ พี่ซิวเป่ย…"หลีหรานก็เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม ใบหน้าของเขาสลับมองไปมาระหว่างทั้งสอง"พี่จะบอกให้นะยัยน้อง คราวนี้พวกเราตกใจกันแทบตาย""เธอไม่รู้หรอกว่าวันนั้นสถานการณ์มันวิกฤตแค่ไหน โชคดีที่ซิวเป่ยไปตามตัวหมอไป๋มา ถึงช่วยยื้อเธอกลับมาจากความตายได้ พวกเราต้องขอบคุณเขาให้มากเลยล่ะ"เมื่อพูดถึงไป๋สี่เจี้ยนหลีหรานถึงได้สังเกตว่าตั้งแต่วันที่เขาทำการผ่าตัดให้หลีเกอ ไป๋สี่เจี้ยนก็หายไปจึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า "หมอไป๋ล่ะ ทำไมไม่เห็นหน้าค่าตาเขาเลย"ฟู่ซิวเป่ยอธิบาย "กลับไปพักผ่อนแล้วล่ะ เขาเป็นคนแบบนี้ตลอด เดี๋ยวมาเดี๋ยวหาย ไม่ต้องสนใจหรอก""ไม่ว่ายังไง เขาก็คือคนที่ช่วยชีวิตฉันไว้ ถ้ามีโอกาสต้องขอบคุณเขาต่อหน้า" หลีเกอพูดอย่างจริงจังฟู่ซิวเป่ยพยักหน้า "ไว้ว่าง ๆ ค่อยนัดเขามาเจอแล้วกัน"ทุกคนเดินออกจากห้องผู้ป่วย เดินตามทางออกไป แต่จู่ ๆ ทุกคนก็หยุดเดินพร้อมกันเห็นฮั่วจิ้นเฉิงยืนอยู่ไม่ไกลนัก สายตาจ้องมาที่หลี
Terakhir Diperbarui : 2024-08-27เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 305 รับได้ ปล่อยวางได้
เมื่อเห็นว่าเธอมาแล้ว ทั้งสองคนก็ไม่ได้ถามอะไรเลย พูดเพียงว่า "ขึ้นรถเถอะ!"หลีเกอขึ้นรถไปนั่งเงียบ ๆ จากนั้นรถก็สตาร์ทแล้วค่อย ๆ ขับออกไปสายตาของหลีเกอเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างรถ ในใจรู้สึกเศร้าโศกอย่างบอกไม่ถูก จะไม่ให้เศร้าได้ยังไงนั่นคือชีวิตวัยเยาว์ของเธอ เขาคือคนที่เธอเฝ้าคิดถึงมาตลอดห้าปีเต็ม!ชีวิตคนเราจะมีช่วงเวลารุ่งโรจน์ในห้าปีสักกี่รอบกันเพียงแต่ว่าหลีเกอรับได้ ปล่อยวางได้ เคยทุ่มเทสุดหัวใจจนไม่กลัวตาย ตอนนี้แม้จะจบลงอย่างน่าเสียดาย ก็แค่รู้สึกเสียดายนิดหน่อยเท่านั้นเองหยุดคิดไปสักพัก หลีเกอก็ละสายตาแล้วถามว่า "คนที่วางยาฉันอยู่ไหนคะ?"หลีหรานกระแอมไอเบา ๆ แล้วพูดว่า "ถามทำไม เรื่องนี้พี่ ๆ จัดการกันเอง ไม่ต้องให้ถึงมือเธอหรอก"แต่หลีเกอกลับพูดว่า "ฉันอยากเจอพวกมัน"หลีหรานกับฟู่ซิวเป่ยสบตากัน ฟู่ซิวเป่ยพูดว่า "ตอนนี้พวกเขาถูกคนของพี่ใหญ่คุณควบคุมตัวอยู่ ถ้าอยากเจอก็ต้องถามความเห็นของหลีหานก่อน"หลีเกอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากำลังจะกดโทร แต่หลีหรานห้ามไว้ "น้องสี่ เธอนี่มันหัวรั้นจริง ๆ เอาควายเก้าตัวมาฉุดก็ยังรั้งไว้ไม่อยู่ เอาเถอะ ฉันจะบอกให้คนขับพาไป"คนขับรถไ
Terakhir Diperbarui : 2024-08-28เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 306 สิ่งที่ไร้ค่าก็คือขยะ
บนกระดาษถูกเขียนไว้ว่า “อย่าหวังจะล้วงข้อมูลจากปากฉันซะให้ยาก พวกต่ำ พวกไร้ค่า”หลีเกอฉีกกระดาษนั้นทิ้งทันทีแล้วหัวเราะอย่างเยือกเย็น “ปากแข็งดีนี่ คิดว่าฉันจะสืบไม่ได้อย่างนั้นเหรอ”ชายทั้งหลายต่างไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อยหลีเกอพูดขึ้นว่า “เมืองปินเฉิง เฮียเปียว”คำสี่คำสั้น ๆ แต่กลับทำให้ชายทั้งหลายพากันตกใจจนสีหน้าเปลี่ยนไป หลีเกอจ้องตาเขม็ง “ดูเหมือนว่าฉันพูดถูกสินะ”“ไม่จริง ไม่เกี่ยวอะไรกับเฮียเปียว พวกเราแค่หมั่นไส้คุณ เลยแค่อยากปิดปากคุณก็เท่านั้น”หลีเกอไม่หลงเชื่อคำโกหกของพวกเขาง่าย ๆ“มาพูดเอาป่านนี้ก็สายไปแล้ว” หลีเกอพูดพลางลุกขึ้นยืนและหันหลังให้พวกเขา น้ำเสียงเย็นชาไร้ความรู้สึกยิ่งขึ้น “สิ่งไร้ค่าก็คือขยะ ก็จัดการตามวิธีจัดการขยะไปซะ”“รับทราบครับคุณหนู”หลีเกอพูดจบก็เดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง ชายทั้งหลายเห็นว่าหลีเกอเอาจริงก็ตกใจกลัว ต่างรีบร้องขอความเมตตาทันที“คุณหลีปล่อยเราไปเถอะ”“พวกเราผิดไปแล้ว”“พวกเราจะไม่ทำอีกแล้ว”“ขอร้องเถอะ ให้โอกาสพวกเราที”...แต่หลีเกอไม่สนใจ เดินออกไปอย่างใจเย็น“พวกนี้มันต่ำช้ากันจริง ๆ ให้โอกาสไปแล้วไม่เอา ทีตอนนี้เพิ่ง
Terakhir Diperbarui : 2024-08-28เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 307 ให้โอกาสผม
ทันทีที่เธอพูดจบ เธอเห็นการถ่ายทอดสดในห้องทำงานดวงตากลอกไปมาด้วยความตกใจจนตัวแข็งทื่อ“นี่... นี่เป็นไปได้ยังไง” วิเวียนพึมพำ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อที่แท้หลีเกอก็เป็นคุณหนูตระกูลหลีงั้นเหรอแปลว่าเธอไปทำร้ายคนที่เธอไม่ควรทำร้ายที่สุดไปแล้ววิเวียนโกรธจนอยากจะกรอกยาแก้ปวดเข้าปากโจวจื่อหยางเห็นดังนั้นก็พูดขึ้นด้วยความโกรธ “ดูสิว่าพวกเธอทำอะไรลงไป ตอนนี้ความร่วมมือกับตี้เซิ่งก็พังไปแล้ว รู้ไหมว่าบริษัทขาดทุนไปกี่พันล้าน”วิเวียนตัวสั่นเทิ้มแต่สิ่งที่เธอคิดไม่ใช่ว่าบริษัทต้องขาดทุนไปเท่าไหร่ แต่เป็นหลีเกอ เธอไปทำร้ายหลีเกอเข้า ถ้าวันหลังหลีเกอคิดจะตามเอาคืน เธอคงจะเหมือนมดที่ถูกเหยียบตายอย่างไร้ทางสู้“คุณ... คุณโจว! เรื่องนี้เป็นความผิดของเสี่ยวเฉินคนเดียว ไม่ได้เกี่ยวกับฉันสักนิด ตอนนี้เสี่ยวเฉินก็ถูกไล่ออกไปแล้ว คุณใจเย็น ๆ ก่อนนะคะ ใจเย็น ๆ ...”โจวจื่อหยางได้ยินดังนั้นก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ตอนนี้ทุกอย่างก็เป็นไปตามโชคชะตาแล้ว “ช่างเถอะ ออกไปได้แล้ว”วิเวียนโล่งใจ รีบเดินออกจากห้องทำงานทันทีเมื่อออกไป วิเวียนก็โทรศัพท์แล้วพูดว่า “เตรียมของขวัญราคาแพงให้ฉัน
Terakhir Diperbarui : 2024-08-28เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 308 เสียใจในภายหลัง
หลีเกอรีบหันหน้าหนีไม่กล้าสบตาเขา!แม้เขาจะเปิดเผยความในใจอย่างชัดเจน แต่เธอก็ยังไม่กล้าตอบสนองเขาแม้แต่น้อย!ทันใดนั้น อากาศเริ่มเงียบสงัดไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว ฟู่ซิวเป่ยเอื้อมมือไปลูบหัวเธอ “ไม่ต้องรีบตอบผมก็ได้ คิดให้ดี ๆ คิดให้รอบคอบก็พอ ผมไม่รีบ”หลีเกอจึงเงยหน้าขึ้นมองเขาภาพที่ปรากฏในความคิดของเธอล้วนเป็นภาพเมื่อได้อยู่กับเขาบางทีในโลกใบนี้ เธออาจจะหาใครสักคนที่ปฏิบัติกับเธอได้ดีเท่าเขาไม่ได้อีกแล้ว“พี่ซิวเป่ย ให้เวลาฉันอีกหน่อยได้ไหมคะ”ฟู่ซิวเป่ยพยักหน้าพลางตอบว่า “ได้”หลีเกอสูดลมหายใจเข้าลึก เงยหน้าขึ้นมองไปยังท้องฟ้าเบื้องหน้าเธอรู้ว่าถึงแม้ตัวเองจะพยายามลืมเรื่องราวในอดีต และละทิ้งความยึดติดในใจอย่างสุดความสามารถแต่ไม่รู้ทำไม ในส่วนลึกของหัวใจเธอยังมีมุมเล็ก ๆ ที่ทำให้เธอคิดถึงเด็กหนุ่มผู้เปี่ยมด้วยความยุติธรรมในมหาวิทยาลัยใบหน้าของฮั่วจิ้นเฉิงปรากฏขึ้นโดยไม่รู้ตัว แต่ที่น่าเสียดายคือเธอหาความรู้สึกแบบเดิมจากตัวเขาไม่เจออีกแล้ว“ฉันจะพบประธานหลี ให้ฉันเข้าไปที”“ขอโทษด้วยครับ ประธานหลีกำลังร่วมงานเลี้ยงอยู่ตอนนี้ ไม่สะดวกพบแขก” ที่ประตูใหญ่ เจ้
Terakhir Diperbarui : 2024-08-28เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 309 พัสดุที่ไม่ระบุชื่อ
สีหน้าของวิเวียนเปลี่ยนไปเล็กน้อยเธอรีบอธิบาย “นั่นเป็นเรื่องในอดีต ตอนนี้เธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉันเลย”หลีเกอไม่โง่ขนาดนั้น วันนี้วิเวียนทำเรื่องแบบนี้ซึ่งแตกต่างจากการปฏิบัติที่เห็นได้ชัดก่อนหน้านี้ เหตุผลก็มีเพียงอย่างเดียวนั่นก็คือ อีกฝ่ายรู้ตัวตนที่แท้จริงของเธอแล้ว!หลีเกอยิ้ม แต่รอยยิ้มนี้ไม่ได้มาจากก้นบึ้งของหัวใจ “ผู้จัดการวิเวียน คุณว่าเลขาคนหนึ่งจะกล้าทำเรื่องแบบนี้ได้ถ้าไม่มีใครสั่งหรือเปล่า?”พูดมาถึงตรงนี้ สีหน้าของวิเวียนก็เปลี่ยนไปทันที ทั้งซีดขาวและดูน่าเกลียดเธอยังอยากจะอธิบายอะไรบางอย่างหลีเกอไม่ฟังคำอธิบายของเธอเลย “ผู้จัดการวิเวียน ถ้ามีเวลาว่างมากก็เอาเวลาไปทุ่มเทให้กับงานมากขึ้นเถอะ อย่ามัวแต่ทำเรื่องไร้สาระแบบนี้เลย”“เราต่างก็เป็นคนทำงานกันทั้งคู่ ต้องใช้ผลงานแทนคำพูด”หลังจากตำหนิแล้ว หลีเกอก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก หันหลังและเดินจากไปพร้อมกับฟู่ซิวเป่ยทิ้งให้วิเวียนยืนนิ่งอยู่ที่นั่นด้วยความตกใจในใจรู้สึกเสียใจจนไส้บิดไปหมดแล้วหลังจากเซ็นสัญญาร่วมมือกับติ่งลี่ หุ้นของติ่งลี่พุ่งสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนถึงเวลาปิดตลาดก็พุ่งขึ้นไปแล้วสิบกว่าเปอร์
Terakhir Diperbarui : 2024-08-28
Bab terbaru
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 340 กุหลาบมีหนาม
เมื่อได้ยินเช่นนั้นร่างกายของผู้หญิงกลุ่มนี้ก็สั่นเทาอย่างไม่รู้ตัว เห็นได้ชัดว่าพวกเธอเคยลิ้มรสความโหดเหี้ยมของแส้มาก่อนในเวลานี้ เฉวียนเย๋ หัวหน้ากลุ่มก็เดินออกมาดวงตาไร้ความรู้สึกจ้องมองหลีเกอ "ไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะเก่งขนาดนี้… ใช้เวลาแค่ไม่กี่นาทีก็หนีออกมาได้แล้ว"หลีเกอมองเขาอย่างเย็นชา น้ำเสียงไร้ความอบอุ่น"ปล่อยเราไป ไม่งั้นฉันจะถล่มที่นี่ให้ราบเป็นหน้ากลอง"ชายคนนั้นกลับหัวเราะราวกับได้ยินเรื่องตลก แล้วก็ตบมือ เดินเข้ามาหาหลีเกอต้องยอมรับว่าหลีเกอมีเครื่องหน้าที่สวยมาก แม้จะอยู่ในสภาพแวดล้อมสมบุกสมบันแบบนี้ แต่ก็ยังคงมีความสวยที่แตกต่างออกไป นางฟ้านางสวรรค์แบบนี้ ถ้าพาไปขายในตลาดมืดคงจะได้ราคาดีไม่น้อยแต่ก็เท่านั้นแหละ สวยก็ส่วนสวย แต่กลับเป็นกุหลาบมีหนาม"ปล่อยพวกเธอไปเหรอ ฝันไปเถอะ"พูดจบ เขาก็โบกมือให้บอดี้การ์ดสองสามคนเดินเข้าไปแต่ในเวลานี้ลูกน้องอีกคนก็รีบวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา "พี่เฉวียน ไม่ดีแล้ว บาร์ของเราถูกปิดล้อมแล้ว"สีหน้าของพี่เฉวียนเปลี่ยนไปทันที ตะโกนด้วยความโกรธ “ได้ยังไงวะ?!""คำสั่งของตระกูลหลี ตระกูลหลีมหาเศรษฐีครับ"พี่เฉวียนคว้าค
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 339 เอาชีวิตมาทิ้งหรือไง
"จะทำยังไงดี พรุ่งนี้เช้าพวกเราจะถูกส่งตัวออกไปแล้ว… จะไม่มีวันได้เจอครอบครัวอีกแล้วใช่ไหม?""ฮือฮือฮือ ฉันไม่อยากตาย ใครก็ได้ช่วยเราที""..."พูดจบก็มีเสียงสะอื้นดังระงมหลีเกอเห็นภาพตรงหน้าแล้วรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างมาก ไม่เคยคิดมาก่อนว่าท่ามกลางสังคมที่เจริญแล้วเช่นนี้ จะยังมีเรื่องราวมืดดำแบบนี้ซุกซ่อนอยู่สายตาของเธอเหลือบมองไปตามเสียงสะอื้นแต่ในวินาทีถัดมา เธอกลับสบเข้ากับดวงตาคู่หนึ่งที่เย็นชาอย่างมาก ซึ่งขัดกับบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าหญิงสาวดังกล่าวดูอายุประมาณสิบเจ็ดหรือสิบแปดปี แต่กลับมีความเยือกเย็นและเฉลียวฉลาดเหมือนผู้ใหญ่ใบหน้าของเธอไร้อารมณ์ แต่ดวงตากลับจ้องมองหลีเกอราวกับต้องการจะมองให้ทะลุปรุโปร่งทั้งสองฝ่ายต่างเงียบ ไม่พูดอะไรผ่านไปครึ่งชั่วโมงหญิงสาวจึงเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจนัก "คุณจะช่วยเราออกไปได้จริง ๆ เหรอ?"หลีเกอตอบอย่างมั่นใจ "เชื่อฉันสิ เราต้องออกไปได้แน่นอน"ประโยคนี้เปรียบเสมือนผู้ไถ่บาปที่ทำให้บรรดาหญิงสาวมีความหวัง แต่ในวินาทีถัดมา หญิงสาวก็เห็นว่าหลีเกอถูกมัดมือมัดเท้าอยู่ความหวังที่เพิ่งผุดขึ้นดับวูบลงไปหลีเกอลดสายตาลง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 338 ธุรกิจมืด
ชายในห้องเดินออกมาหลังจากนั้น เมื่อเห็นหลีเกอก็ตาเป็นประกาย "โอ้โห นี่มันของดีจากไหนกัน..."บางคนจำหลีเกอได้ว่าเป็นคนที่เข้ามาพร้อมกับฉีอวิ๋นเทียน จึงกระซิบบอกชายคนนั้นว่า "พี่เฉวียน คนนี้เป็นแขกที่คุณชายฉีพามาครับ"เมื่อชายคนนั้นได้ยินชื่อฉีอวิ๋นเทียน สีหน้าก็เปลี่ยนไปแล้วก็เดินเข้ามาหาหลีเกอ "เมื่อกี้เธอเห็นอะไร ได้ยินอะไรบ้าง?"หลีเกอจ้องเขม็งมองเขา ไม่มีแววความกลัวในดวงตา "พวกคุณทำธุรกิจอย่างเปิดเผย แต่ที่ไหนได้ กลับมีธุรกิจมืดอีกอย่างหนึ่งซ่อนอยู่ ผู้หญิงในห้องนั้น พวกคุณลักพาตัวมาใช่ไหม?"ชายคนนั้นยิ้ม แววตาแฝงไปด้วยความโหดเหี้ยม "ดูเหมือนวันนี้เธอคงไม่อยากออกไปจากที่นี่แล้ว...แต่ก็ดี ของดีแบบเธอน่ะหายาก"พูดจบก็โบกมือให้ลูกน้องเดินเข้ามาหลีเกอหัวเราะเยาะ "อยากจับฉัน ก็ลองดูสิว่าพวกนายมีปัญญาหรือเปล่า"ทันทีที่พูดจบ ชายร่างกำยำหลายคนก็กรูเข้ามา หลีเกอมีสีหน้าเคร่งขรึม ลงมือสวนกลับอย่างรวดเร็วและแม่นยำ เตะตัดขาของคู่ต่อสู้ทุกการออกแรงไม่มีความลังเลเลย เตะจนคู่ต่อสู้ถอยหลังไปหลายก้าวชายที่ถูกเรียกว่าพี่เฉวียนรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที "ดูเหมือนตั้งใจมาหาเรื่องสินะ"พูดจบ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 337 ค้นพบห้องลับ
ฉีอวิ๋นเทียนพยักหน้ารัวเร็ว "แหงสิ นอกเหนือจากเรื่องนี้แล้ว เรื่องอื่นไม่สำคัญ""แต่ฉันสังหรณ์ใจว่าคุณน่าจะได้เจอกับเนื้อคู่ของคุณเร็ว ๆ นี้"เมื่อได้ยินแบบนั้น ฉีอวิ๋นเทียนก็ตกใจ "เทพธิดา ล้อกันเล่นหรือเปล่า?"หลีเกอขมวดคิ้ว "ทำไม ไม่เชื่อเหรอ?""ไม่ใช่ไม่เชื่อ แต่ในโลกนี้ นอกจากคุณแล้ว หายากมากที่จะมีใครทำให้หัวใจผมสั่นไหวอีก"ฉีอวิ๋นเทียนพูดจบก็ถอนหายใจ "แต่เมื่อเทียบกับตัวผมแล้ว ความสุขของเทพธิดาสำคัญกว่า..."เพราะอย่างนั้นเขาถึงได้ตัดสินใจลาออกจากตี้เซิ่งโดยไม่ลังเล เพื่อให้เธอมีความสุขส่วนความสุขของตัวเขาเองนั้นไม่สำคัญเลย"คืนนี้มีงานเลี้ยง คุณก็อยู่ร่วมด้วยสิ"หลีเกอเพิ่งจะปฏิเสธ ฉีอวิ๋นเทียนกลับทำหน้าตาอ้อนวอน "เทพธิดา มาเถอะนะ ไม่งั้นปู่ผมไม่ยอมปล่อยผมไปแน่ ๆ เลย..."หลีเกอหัวเราะคิกคัก เมื่อนึกว่าฉีอวิ๋นเทียนผู้ไม่เคยหวาดกลัวอะไรเลย กลับมีลาสบอสที่ทำให้เขากลัวหัวหดนับว่าเป็นเรื่องที่แปลกใหม่ดี ในที่สุดเธอก็ตอบตกลง "ได้"ฉีอวิ๋นเทียนดีใจมาก "ตกลงตามนั้นนะ ไว้เจอกันตอนเย็น"...ตกเย็นหลีเกอเปลี่ยนไปสวมชุดลำลองสบาย ๆ แล้วก็ออกจากบ้าน สถานที่ที่ฉีอวิ๋นเทียนจั
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 336 คนที่ทำให้ขายหน้า
เมื่อได้ยินคำพูดของคุณนายคนนั้น นิ้วของซ่งเซียงเซียงก็จิกเข้าไปในเนื้ออย่างเงียบ ๆ แต่กลับไม่รู้สึกเจ็บปวดเอาซะเลยในเวลานี้ ซ่งฟู่ไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหน เดินตรงมาหาซ่งเซียงเซียงได้ยินเสียงตบดัง ‘เผียะ’ ซ่งเซียงเซียงเอามือปิดหน้าตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตา ปากก็พูดด้วยความน้อยใจ "พ่อ ตบฉันทำไมคะ!"ซ่งฟู่โกรธมากเมื่อครู่หลี่หานได้ส่งคนมาเตือนเขาแล้ว ว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะซ่งเซียงเซียงพยายามกลั่นแกล้งหลีเกอ"ซ่งเซียงเซียง แกนี่ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ ก่อนมาฉันเคยเตือนแกว่ายังไง? กล้าดียังไงถึงกล้าไปยุ่งกับคุณหนูหลี!"ซ่งเซียงเซียงปิดหน้าไม่น่าเชื่อว่าพ่อที่รักเธออย่างสุดหัวใจ กลับลงมือตบหน้าเธอต่อหน้าคนอื่นเพราะหลีเกอคนเดียวเธอหลุบตาลง ไม่พูดอะไร แต่ในใจกลับโทษทุกอย่างว่าเป็นความผิดของหลีเกอซ่งฟู่จ้องเธอด้วยสายตาโกรธเกรี้ยวสุดขีด แล้วพูดต่อว่า "ถ้าแกทำให้คุณหนูหลีขุ่นเคือง บริษัทเหม่ยห่าวอิเล็กทริคของเราต้องล่มสลายแน่ รู้ตัวไหมว่าแกทำอะไรลงไป!"ซ่งเซียงเซียงกัดริมฝีปากแน่น ไม่ยอมพูดอะไรซ่งฟู่เห็นว่าเธอยังไม่สำนึก จึงพูดตรง ๆ "อย่ามาทำให้ฉันขายหน้าอยู่ที่นี่ รีบกลับไปเดี๋ยวน
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 335 ฉายแสงเจิดจ้า
ในทันใดนั้นเอง หลีเกอก็เริ่มบอกเล่าเกี่ยวกับประสบการณ์การบริหารของตัวเองอย่างคล่องแคล่วคำพูดของเธอทั้งแฝงอารมณ์ขันและดึงดูดความสนใจ ไม่โอ้อวดมากเกินไปและไม่ถ่อมตัวจนน่ารำคาญ จับจุดได้อย่างเหมาะเจาะการอธิบายง่าย ๆ สิบนาที ทุกคนในที่นั้นกลับพร้อมใจกันตั้งใจฟัง จนกระทั่งจบลง ห้องประชุมก็เงียบไปหลายวินาที ก่อนที่จะปรบมือกันอย่างกึกก้อง"คุณหนูหลีเป็นอัจฉริยะทางธุรกิจจริง ๆ!""มีหลักแนวคิดที่ชัดเจน ผ่อนคลายและเข้มงวดในเวลาเดียวกัน ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอบริหารตี้เซิ่งให้เจริญรุ่งเรืองได้""คุณหนูหลีเป็นคนที่เราควรเรียนรู้เอาเป็นเยี่ยงอย่างจริง ๆ! ถึงเธอจะยังอายุน้อย แต่แนวคิดทางธุรกิจของเธอก็มมมีความเป็นปัจเจกสูงมาก""ถ้ามีโอกาสได้ร่วมงานกับคุณหนูหลี จะถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งเลยล่ะสำหรับพวกเรา!""..."เมื่อได้ยินเสียงสรรเสริญรอบข้าง ซ่งเซียงเซียงก็อึ้งงันไปเดิมทีเธอต้องการหาทางโจมตีหลีเกอแบบไม่ทันตั้งตัว แต่ไม่คาดคิดว่าจะทำให้เธอโด่งดังในครั้งนี้เป็นไปไม่ได้!เป็นไปได้ยังไงเนี่ย?"เดี๋ยวก่อน..."ซ่งเซียงเซียงส่งเสียงเรียกหลีเกอที่กำลังจะลงจากเวทีไว้ตอนนี้เธอไม่สนใจอะไรทั้งน
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 334 ได้รับเชิญให้ขึ้นเวที
เธอเดินหลังตรงไปที่หลังเวทีไม่นานนัก พิธีเปิดการประชุมสุดยอดทางธุรกิจก็เริ่มขึ้น พิธีกรยืนอยู่บนเวทีแล้วกล่าวเปิดงานอย่างคล่องแคล่วในไม่ช้า บรรยากาศของการประชุมสุดยอดทางธุรกิจก็ถึงจุดพีคของงาน"ผมเชื่อว่าทุกท่านที่อยู่ ณ ที่นี้ล้วนเป็นสุดยอดของสุดยอดในแวดวงธุรกิจของเรา ตามธรรมเนียมปฏิบัติเดิม เราจะสุ่มเลือกผู้โชคดีขึ้นมาแบ่งปันประสบการณ์การบริหารธุรกิจ"เมื่อพิธีกรพูดจบซ่งเซียงเซียงก็เดินออกมาจากหลังเวที หันไปมองหลีเกอด้วยสีหน้ามืดมนในใจก็คิดอะไรบางอย่างหลังจากนั้น เธอก็เดินไปหาคุณนายผู้ร่ำรวยกลุ่มนั้น แล้วก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ย "เดี๋ยวรอดูได้เลย มีเรื่องสนุก ๆ เกิดขึ้นแน่"คุณนายผู้ร่ำรวยไม่เข้าใจว่าซ่งเซียงเซียงกำลังคิดจะทำอะไร จึงเตือนว่า "คุณหนูซ่ง อย่าหาเรื่องใส่ตัวดีกว่า"ซ่งเซียงเซียงเชิดหน้าขึ้นอย่างหยิ่งยโสโดยไม่พูดอะไรในใจคิดว่าต้องทำให้หลีเกออับอายขายหน้าให้ได้แต่ในเวลานี้ พิธีกรบนเวทีกลับหันไปมองหลีเกอที่อยู่ท่ามกลางฝูงชน"วันนี้เรามีบุคคลสำคัญผู้ทรงอิทธิพลมากท่านหนึ่งมาร่วมงานของเรา นั่นก็คือประธานบริษัทตี้เซิ่ง คุณหนูหลีเกอ ทางเราขอเชิญคุณหนูหลีเกอขึ้นมาแ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 333 ตีงูต้องตีที่หัว
หลีเกอจ้องเขม็งมองเธอ ซ่งเซียงเซียงรู้สึกผิดจึงหดคอลงตีงูต้องตีที่หัวหลีเกอรู้ว่าซ่งเซียงเซียงกังวลสิ่งใดมากที่สุดดังนั้น เธอจึงพูดด้วยเสียงแผ่วเบา"ถึงเวลาที่สมควรแก่การปฏิรูปบริษัทเหม่ยห่าวอิเล็กทริคแล้ว งานประชุมสุดยอดทางธุรกิจครั้งนี้ เธอถอนตัวไปเถอะ"เมื่อได้ยินแบบนั้นซ่งเซียงเซียงก็ร้อนรนขึ้นมาจริง ๆ"ไม่ได้"เธอโพล่งออกมาโดยไม่รู้ตัว เหม่ยห่าวอิเล็กทริคเป็นความหวังเดียวของครอบครัว ถ้าเธอถอนตัวออกจากการประชุมทางธุรกิจครั้งนี้ บริษัทก็จะได้รับความเสียหายอย่างมหาศาล"หลีเกอ ฉันจะยอมทำตามที่เธอต้องการทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องนี้ ฉันให้ไม่ได้จริง ๆ"หลีเกอพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ตอนนี้ถ้าถอนตัวไปซะเราก็ยังพอจะประนีประนอมกันได้ แต่ถ้าไม่ยอม เมื่อถึงเวลาที่ต้องถูกบีบให้ถอนตัว คราวนี้เหม่ยห่าวอิเล็กทริคจะถึงคราวพินาศของจริง"ซ่งเซียงเซียงรู้สึกเข่าอ่อนความกลัวจากภายในจู่โจมทั่วทั้งร่าง ไม่คิดเลยว่าหลีเกอจะมีความคิดและกลยุทธ์ที่เฉียบคมแบบนี้ในเวลานี้เธอเสียใจจนแทบจะกลั้นใจตาย แต่ก็ยังพยายามต่อรอง "หลีเกอ เหม่ยห่าวอิเล็กทริคเป็นความหวังของครอบครัวเรา อย่าทำลายมันเลยนะ""ฉ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 332 ต้องการอะไร
"คุณหนูหลี ผมทำธุรกิจส่งออก หวังว่าจะมีโอกาสได้ร่วมมือกับคุณในอนาคตนะครับ""บริษัทของเราส่วนใหญ่ดำเนินธุรกิจด้านโลจิสติกส์ ฉันหวังว่าคุณหลีจะให้คำแนะนำแก่ฉันในอนาคต""..."เมื่อเผชิญกับการต้อนรับอย่างอบอุ่นของผู้คน หลีเกอก็ยิ้มตอบอย่างสุภาพ ไม่วางตนโอ้อวดและไม่ดูถูกใคร จึงได้รับความชื่นชมจากผู้คนจำนวนมากแม้แต่นักธุรกิจหลายรายก็เสนอความร่วมมือกับหลีเกอโดยตรง หลีเกอก็ใช้โอกาสนี้กอบโกยคำสั่งซื้อจำนวนมากให้กับบริษัทตี้เซิ่งซ่งเซียงเซียงก็เฝ้าดูเหตุการณ์เหล่านี้อยู่ตลอดโลกทัศน์ของเธอพังทลายลงตั้งแต่หลีหานแนะนำตัวตนของหลีเกอเธอรู้สึกมึนงงไปหมดเมื่อนึกย้อนไปถึงช่วงสมัยเรียน เธอกับเพื่อน ๆ ทั้งดูถูก เหยียดหยาม และพูดจาไม่ดีใส่หลีเกอสารพัดคิดแล้วก็ให้รู้สึกเสียใจจนแทบขาดใจทั้ง ๆ ที่มีทรัพยากรที่ดีขนาดนี้อยู่ใกล้ตัว แต่เธอกลับทำลายมันไปเอง"เซียงเซียง มัวยืนอยู่ตรงนี้ทำไม?""พ่อไม่ได้กำชับให้ลูกไปทำความรู้จักกับคุณหนูหลีหรอกเหรอ เพื่อจะได้หาคำสั่งซื้อเพิ่ม แล้วทำอะไรอยู่?"ซ่งฟู่ดึงซ่งเซียงเซียงมาตำหนิเบา ๆซ่งเซียงเซียงยังไม่รู้สึกตัว ตอนนี้เธอจิกเล็บลงไปในเนื้อตัวเองอย่างแ
