บทที่ 255 ผู้หญิงคนนี้พูดมากจริง ๆ เลย

คฤหาสน์ของครอบครัวลุงใหญ่ตระกูลฮั่ว

ขณะนี้ ฮั่วอวิ๋นเจินเดินไปเดินมาพร้อมกับถือโทรศัพท์อยู่ในมือ ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวล เหงื่อเม็ดเล็ก ๆ ผุดขึ้นมาเต็มจมูกตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

พอมองไปที่นาฬิกาบนฝาผนัง เข็มชี้ไปที่เลข 11 แต่เด็กแว๊นพวกนั้นยังไม่มีวี่แววว่าจะตอบกลับ

ฮั่วอวิ๋นเจินหมดความอดทนแล้ว เปลี่ยนรองเท้าแล้วกำลังจะเดินออกไป แต่จังหวะนั้นเอง เสียงรถมอเตอร์ไซค์ท่อดังกลับดังขึ้นจากหน้าประตู

ฮั่วอวิ๋นเจินแสดงสีหน้าดีใจ รีบเปิดประตูให้

"หู่จื่อ เรื่องที่ฉันฝากเป็นยังไงบ้าง?"

หัวหน้าแก๊งที่ชื่อหู่จื่อถอดหมวกกันน็อกออก มองฮั่วอวิ๋นเจินด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ปากเอ่ยว่า "พี่อวิ๋นเจิน ขอโทษด้วย"

ฮั่วอวิ๋นเจินยังไม่ทันได้ตั้งตัว ถามซ้ำอีกครั้ง

"ขอโทษเรื่องอะไรกัน? อย่าบอกนะว่าเรื่องที่ฉันให้ไปจัดการไม่สำเร็จ เป็นไปได้ยังไง? พวกนายตั้งหลายคน จัดการผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนเดียวไม่ได้เลยเหรอ?"

หู่จื่อหน้าแดงก่ำ

"พี่อวิ๋นเจิน ข่าวที่คุณได้มาน่าจะเข้าขั้นเพี้ยนเลยแหละ"

"หมายความว่าไง?"

"ขอโทษด้วยนะ พี่อวิ๋นเจิน เงินหนึ่งล้านที่พี่ให้มา ผมจะคืนให้ครบทุกบาท แต่ตอนนี้รบกวนพี่ช่วยไปกับพวกเราห