หน้าหลัก / โรแมนติก / เศรษฐีสาวขอเอาคืน / บทที่ 17 งานเลี้ยงต้อนรับ

แชร์

บทที่ 17 งานเลี้ยงต้อนรับ

ผู้เขียน: เกาลัดไม่หวาน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-05-21 13:24:49
“แต่งงานเพื่อธุรกิจ ขอแค่ไม่ก้าวก่ายกัน แต่งไปก็ไม่ผิดอะไร” ฮั่วจิ้นเฉิงกล่าวตามตรง

“มันก็จริง แต่ฉันทำไม่ได้”

“ภรรยาในอุดมคติของฉันจะต้องเป็นผู้หญิงสวยสะดุดตาที่ทำให้หลงรักตั้งแต่แรกเห็น เธอจะต้องสวยไร้ที่ติมีสเน่ห์ควบคู่ไปกับการมีทัศนคติที่ดี ผู้หญิงแบบนี้แหละที่ฉันต้องการ”

ฉีอวิ๋นเทียนโบกมือ “นายไม่ใช่ฉัน นายไม่เข้าใจหรอก”

เมื่อเห็นกริยานี้ของเพื่อนซี้ ฮั่วจิ้นเฉิงก็ไม่ได้พูดอะไรอีก แต่กลับมาคุยเรื่องงานนิทรรศการต่อ

“แล้วเรื่องนี้แก้ไขได้ไหม?”

ฉีอวิ๋นเทียนตบหน้าอก “ตระกูลฉีร่วมจัดนิทรรศการกับบริษัทตี้จิงในครั้งนี้ ฉันจะโทรคุยกับเขาเอง หลีหานต้องรักษาหน้าฉันแน่”

ขณะเขาพูดก็หยิบมือถือกดหมายเลขโทรออก

แต่ทว่าเสียงรอสายดังสิบกว่าวินาทีแล้วก็ยังไม่มีคนรับ ฉีอวิ๋นเทียนไม่เชื่อพลางกดโทรใหม่อีกรอบ

คราวนี้…อีกฝ่ายตัดสายตรง ๆ ชัดเจนว่าไม่อยากเสวนาเพียงใด

หลังถูกตัดสายโทรศัพท์ ใบหน้าหน้าฉีอวิ๋นเทียนก็เดี๋ยวแดงเดี๋ยวซีด ในใจรู้สึกขายหน้าอย่างยิ่ง

ไม่บ่อยนักที่เพื่อนสนิทจะขอให้ตนช่วยทำธุระ แต่ตกปากรับคำแล้วกลับต้องมาเสียหน้า

เขาลูบจมูกอยู่สักพัก รู้สึกประหม่าอย่างยิ่ง “เขายุ่งอยู่ล่ะมั้ง ฉันขอเลี้ยงต้อนรับนายก่อนแล้วกัน เรื่องนี้ไว้ค่อยคุยทีหลัง”

ฮั่วจิ้นเฉิงออกห้องทำงานตามฉีอวิ๋นเทียนไป

ในใจรู้ว่าเจออุปสรรคเข้าให้แล้ว

ความเป็นไปได้ที่ฉีอวิ๋นเทียนจะจัดการสำเร็จมีเพียงน้อยนิด และดูเหมือนว่าจะทำได้แค่เข้าทางหลีเกอเสียแล้ว

อีกด้านหนึ่ง

ณ ภายในร้านตัดชุดชั้นนำ สำหรับลูกค้าคนพิเศษ

หลีหานนั่งบนโซฟาหนังแท้จากอิตาลี กลิ่นอายของความเย่อหยิ่งทะนงตนของชนชั้นสูงแผ่กระจายรอบตัว

หลังปฏิเสธสายเรียกเข้า เขาก็เงยหน้าขึ้นมองหลีเกอที่กำลังถูกดีไซเนอร์วัดขนาดตัว “ฮั่วจิ้นเฉิงมาดูไบแล้ว เขามาหาฉีอวิ๋นเทียนให้ขอร้องฉันแทนเขา”

ขณะเขาพูดประโยคนี้ก็สังเกตสีหน้าหลีเกอไปด้วย เนื่องจากกังวลว่าน้องสาวจะยังปลงไม่ตก

แต่ใบหน้าหลีเกอกลับไร้ซึ่งอารมณ์ใด ๆ เธอเอี้ยวตัวเล็กน้อยให้ดีไซเนอร์วัดรอบเอวต่อ “พี่ใหญ่ ให้ฉันจัดการเรื่องนี้เองเถอะ”

พูดจบเธอก็มองไปที่กระจก

ความเป็นสง่าราศีของเธอในกระจกฟื้นคืนดังเดิม นัยน์ตาดูสดใสมั่นใจ ต่างจากรูปลักษณ์ลูกหมาตกน้ำตอนอยู่บ้านตระกูลฮั่วโดยสิ้นเชิง

คนที่เปล่งประกายแบบนี้สิถึงจะสมเป็นเธอ ปล่อยผู้ชายเลว ๆ ตกนรกไปเสีย!

“ที่รัก ฉันคิดถึงเธอแทบบ้าแน่ะ!”

เงาร่างเริงร่าพุ่งตัวเข้าหาหลีเกอ พลางสวมกอดเธอแน่น ไม่ยอมคลายเป็นเวลานาน

เมื่อหลีเกอได้ยินก็รู้ว่าคือเพื่อนซี้อย่างเจี่ยงอีอี เสียงสะอื้นดังขึ้นฉับพลันพลางดวงตาเปียกชื้น

“ฉันก็ด้วย!”

เจี่ยงอีอีปล่อยหลีเกอ “ยายคนใจร้าย ไม่ติดต่อฉันตั้งสามปี แถมเรื่องหย่ายังปล่อยให้ฉันรู้จากปากพี่สามของเธออีก ยังเห็นฉันเป็นเพื่อนเธออยู่รึเปล่า?!”

ขอบตาหลีเกอร้อนผ่าว “เธอจะเป็นเพื่อนซี้ฉันตลอดไป”

“ฉันแค่รู้สึกอายน่ะ” เธอผงะครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ “ตอนนั้นเธอเตือนฉันปากเปียกปากแฉะ แต่ฉันไม่รู้ว่าเธอหวังดีเลยทะเลาะกับเธอ ตอนนี้หย่าแล้ว…ก็เลยไม่มีหน้าไปเจอเธอ”

ตอนนั้นเธอเลือกแต่งเข้าตระกูลฮั่ว ด่วนรับปากทิ้งกิจการร้านดีไซเนอร์ไปเป็นเลขาตระกูลฮั่ว เจี่ยงอีอีไม่ใช่ไม่เคยเตือนเธอว่าฮั่วจิ้นเฉิงไม่เหมาะกับเธอ และเธอควรคิดให้รอบคอบกว่านี้

แต่เธอบุ่มบ่าม เมินความเห็นของเจี่ยงอีอี ปิดกิจการดังกล่าวที่ทั้งสองร่วมกันก่อตั้งโดยไม่ปรึกษาเธอ

ความฝันที่มีร่วมกันกลับโดนเพื่อนสนิทย่ำยี เพราะความโกรธ เจี่ยงอีอีจึงเดินทางไปฝรั่งเศส ทั้งสองตัดขาดการติดต่อกัน

เจี่ยงอีอีคว้ามือของหลีเกอมาอย่างกลัดกลุ้มและเคืองขุ่น “คนที่ควรอับอายคือฮั่วจิ้นเฉิงคนตาไร้แวว คนโง่คนนั้น!”

“ที่รัก ในเมื่อกลับมาแล้ว ต่อไปไม่ว่าใครก็รังแกเธอไม่ได้!”

“ถ้าใครรังแกเธอ ฉันจะฆ่าเขา!”

หลีเกอน้ำตาปริ่ม แล้วสองเพื่อนรักก็หัวเราะให้กัน

“เธอไม่ต้องร้องไห้แล้วนะ” เจี่ยงอีอีหยิบกระดาษชำระช่วยเธอซับน้ำตา “คืนนี้เตรียมฉลองให้เธอกันเถอะ! ฉลองที่เธอพ้นจากผู้ชายเลว ๆ แล้วเริ่มต้นใหม่กัน!”

“ดี!”

หลีเกอมองพี่ใหญ่ซึ่งกำลังรอเธอร้องไห้อยู่อย่างอดทนไม่ห่าง เธอกระชับมือเจี่ยงอีอีอีกครั้ง

เธอตระหนักได้ว่าตัวเองโง่จนน่าตกใจ ทิ้งคนที่รักตัวเองมากมายเพื่อผู้ชายเลือดเย็นคนเดียว

ครอบครัวและมิตรภาพ…ล้วนล้ำค่ากว่าความรักลวงตาไร้แก่นสารนั่นเสียอีก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 18 ถ้าไม่พอจะเอาอีกแก้วไหม

    ยามราตรีภายในรอยัลคลับชั้นสูงแห่งดูไบเจี่ยงอีอีจัดปาร์ตี้ครั้งยิ่งใหญ่เพื่อหลีเกอภายในบรรยากาศมีชีวิตชีวา เสียงเพลงคึกคักดังสนั่นเจี่ยงอีอีโอบแขนหลีเกอยืนบนเวทีพลางยกแก้วให้หนุ่มหล่อสาวสวยที่รวมตัวกันด้านล่าง “มา! ทุกคนหมดแก้ว! ฉลองที่หลีเกอเพื่อนฉันหลุดพ้นจากทะเลทุกข์! ได้ชีวิตใหม่คืนมา!”“หมดแก้ว!”“ยินดีด้วย!”หลีเกอดื่มสุราดีกรีสูงในมือรวดเดียวเกลี้ยง จากนั้นก็ถูกเจี่ยงอีอีดึงไปกลางฝูงชนทันที“ที่รัก นี่คือทายาทของเอชบีกรุ๊ป ซึ่งมีมูลค่านับแสนล้าน”“นี่คือเจ้าของบริษัทอุตสาหกรรมเทียนเซิง หุ่นเขาดีสุดยอด”หลีเกอยกแก้วสุราขึ้นทักทายพวกเขาทีละคน พอหันหน้าก็ไม่ระวัง ชนใครบางคนเข้าให้“ไม่มีตาเหรอ? เธอเหยียบเท้าฉันแล้วนะ!” เสียงแหลมเล็กแสบแก้วหูลอยมาจากข้างหลังหลีเกอเลิกคิ้ว ส่งเสียงเหอะอย่างเย็นชาเธอคุ้นเคยเสียงนี้ดี เป็นฮั่วซินน้องสามีผู้หยาบคายประจำตระกูลฮั่วครั้นเห็นมีคนด่าหลีเกอ เจี่ยงอีอีจึงขวางหน้าเธอไว้ “อะไรของเธอ? หยาบคายอะไรแบบนี้?!”ฮั่วซินยังเจ็บใจเพราะรองเท้าส้นสูงที่เพิ่งซื้อ เมื่อเธอเงยหน้ามองก็พบว่าหนึ่งในนั้นเป็นหลีเกอ อดีตพี่สะใภ้ของเธอ พลางพูดอย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-21
  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 19 เอาคืนสองเท่า

    เมื่อเผชิญกับฝูงชนจำนวนมาก พฤติกรรมหาเรื่องชาวบ้านในที่สาธารณะของฮั่วซินน่าขายหน้ามากจริง ๆ เฉียวซีอวิ๋นถอยหลังโดยสัญชาตญาณ อยากตีตัวออกห่างจากเธอหลีเกอเขย่าแชมเปญในแก้ว เดินไปหาทั้งสองอีกครั้ง น้ำเสียงเธอฟังดูยั่วเย้า สายตาคมเย็นเฉียบมองออกไป “ทำไม? พอน้องสามีมีปัญหา เธอที่เป็นสะใภ้ใหญ่ก็เตรียมหนีแล้วเหรอ?”“พวกคุณกำลังทำอะไร?!” น้ำเสียงเดือดดาลดังขึ้นท่ามกลางฝูงชน ทุกคนหัยไปตามเสียงดังกล่าว พบเพียงฮั่วจิ้นเฉิงในชุดสูทสีเข้ม ดวงตามืดครึ้มราวกับกลางคืน เดินมาพร้อมรัศมีน่าเกรงขามเขาชายตามองหลีเกอห่างหายกันไปหลายวันดูเหมือนเธอจะมีน้ำมีนวลขึ้นหน่อย มีรูปร่างดีกว่าตอนผอมกะหร่องก่องเมื่อตอนอยู่บ้านตระกูลฮั่วมากเธอยืนท่ามกลางสปอร์ตไลท์ เปราะรอยยิ้มสวยจาง ๆ เธอสวมชุดเดรสสั่งตัดพิเศษขับให้ผิวขาวราวหิมะ ดูคล้ายเงาะถอดรูปแปลงร่างไปเป็นคนละคน ดึงดูดสายตาเขาอย่างลึกซึ้งเมื่อฮั่วซินเห็นพี่ชายมาถึง ความหยิ่งทะนงก็เพิ่มขึ้นทันใด พลางชี้หลีเกอกับเจี่ยงอีอี “พี่คะ พวกเธอรังแกหนูค่ะ”เมื่อพบว่าเครื่องสำอางค์บนหน้าของฮั่วซินไม่เหลือเค้าความสวยและเห็นท่าทีทำอะไรไม่ถูกของเฉียวซีอวิ๋น ดวงตาด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-21
  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 20 ไม่พลาดอีกเด็ดขาด

    ดวงตาดำขลับของฮั่วจิ้นเฉิงเย็นชาถึงขีดสุด เขาไม่เคยเห็นกิริยาเช่นนี้ของหลีเกอมาก่อน หลังจากหย่ากัน พฤติกรรมของผู้หญิงคนนี้ก็ยิ่งเกินขอบเขตขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับม้าป่าพยศหลุดบังเหียน“ไม่คิดว่าคุณจะใจยักษ์ถึงขั้นลงมือกับคนท้อง ผมมองคุณผิดไป”หลีเกอเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียงไม่ใยดี “ใช่แล้ว ฉันก็เป็นคนแบบนี้แหละ”เธอไม่ต้องการอธิบายอะไรทั้งนั้นเธอพูดอย่างเยือกเย็น “สร้างปัญหามากพอรึยัง? ไสหัวไปได้แล้ว”“หลีเกอ ระวังคำพูดของคุณด้วย” สีหน้าของฮั่วจิ้นเฉิงบึ้งตึง แววตาเปี่ยมไปด้วยความเคร่งขรึม“คุณจะทำไม? คิดว่าฉันจะโค้งคำนับ ขอโทษขอโพยพวกคุณงั้นเหรอ?” หลีเกอส่งเสียงเหอะแผ่ว ๆ มุมปากยิ้มเสียดสีเต็มที่ “ฝันไปเถอะ”“จิ้นเฉิง ฉันเจ็บจังเลย…”เสียงร้องละมุนเจือน้อยใจดังขึ้นข้างหู ฮั่วจิ้นเฉิงมองไปยังเฉียวซีอวิ๋นในอ้อมแขนหยาดน้ำตารินผ่านแก้มขวาแดงก่ำที่ถูกตบ ริมฝีปากเธอสีซีดและอ่อนแรง แต่มือกลับป้องท้องไว้ ดูคล้ายจะเป็นลมไปเดี๋ยวนั้นฮั่วจิ้นเฉิงขมวดคิ้ว “ผมจะส่งคุณไปโรงพยาบาล”เขาโอบเอวเฉียวซีอวิ๋นไว้มั่น ฝูงชนหลีกทางให้เขาทันทีหลังเดินไปไม่กี่ก้าว เขาก็หยุดฝีเท้าลง หันกลับไปพูดก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-21
  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 21 ความสิ้นเปลืองของผู้ช่วยผู้จัดการทั่วไป

    หน้าจอมือถือแสดงคำพูดห้วนตามแบบปกติของฮั่วจิ้นเฉิง - เรื่องวันนี้เป็นซินซินผิดเอง ผมจะให้เธอขอโทษคุณนะ แต่คุณก็ต้องขอโทษซีอวิ๋นด้วย!หลีเกอโมโหสุดใจพลางสบถ “บ้าเอ๊ย ไอ้ทึ่ม!”พอด่าเสร็จก็บล็อกฮั่วจิ้นเฉิงเสียเลย ก่อนจะโยนโทรศัพท์ทิ้งไปด้านข้างเจี่ยงอีอีคลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ “ที่รัก เธอจะไปงานประมูลกับพี่หลีหานวันมะรืนนี้รึเปล่า?”หลีเกอพยักหน้า “อื้ม ไปสิ”“ฉันจะช่วยเธอเลือกเดรส ขอฉันไปดูห้องเสื้อสุดหรูของเธอหน่อยสิ” เจี่ยงอีอีใบหน้าเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น“ได้อยู่แล้ว เลือกของด้านในได้ตามใจเลย” หลีเกอตกปากรับคำก่อนผลักประตูบานยักษ์ของห้องเสื้อให้เปิดออกเจี่ยงอีอีพลันร้อง “ว้าว”“เพื่อนจ๋า ที่นี่มันใหญ่เกินไปแล้ว ใหญ่กว่าร้านเสื้อผ้าที่อยู่เมืองปิงเฉิงของเราเสียอีก!”รวม ๆ แล้วห้องเสื้อมีขนาดสามชั้น ภายในเรียงรายไปด้วยอัญมณีและเสื้อผ้าแบรนด์หรูชั้นนำต่าง ๆหลังกลับมาคราวนี้หลีเกอสั่งปรับปรุงห้องใหม่ เพิ่งแล้วเสร็จเมื่อวานนี้เอง“ฉันคิดว่าห้องเสื้อของฉันใหญ่พอตัวแล้วนะ คิดไม่ถึงว่าของเธอจะใหญ่จน ‘น่าอิจฉา’ แบบนี้” สายตาของเจี่ยอีอีมองเดรสตัวงามอย่างไม่ละสายตา ชื่นชมไม่หยุด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-21
  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 22 ต้องการกดราคา

    วันนี้หลีเกอสวยจนหาที่เปรียบไม่ได้ผมดำสลวยราวกับผ้าแพร ใบหน้าแต่งแต้มอย่างงดงาม บนตัวเธอสวมชุดทำมือแบรนด์ชั้นนำที่ยังไม่เคยออกสู่ตลาด ยิ่งขับรูปร่างได้รูปให้เด่น เปล่งประกายสะดุดตาความงามของเธอชวนคนไม่อยากละสายตา เย้ายวนราวกับดอกฝิ่นที่ยั่วยุรุนแรงเธอค่อย ๆ ย่างกรายไปทางฮั่วจิ้นเฉิง…สายตาของฮั่วจิ้นเฉิงที่มีต่อหลีเกอลุ่มลึกยิ่งขึ้น ซับซ้อนพลางเผยอารมณ์ที่ยากจะอธิบายจากความอ่อนโยนสุภาพสู่ความมีเสน่ห์หยิ่งทะนง…ผู้หญิงคนนี้เปลี่ยนไปแล้วจริง ๆเธอกลายเป็นคนที่ต่างไปจากคนในความทรงจำของเขาโดยสิ้นเชิง“ประธานฮั่ว ดูท่าคุณจะไม่ล้มเลิกจนกว่าจะบรรลุเป้าหมายสินะ” เมื่อเดินมาอยู่ตรงหน้าฮั่วจิ้นเฉิง ริมฝีปากแดงของหลีเกอก็กระตุก เส้นคิ้วเปี่ยมไปด้วยความหยอกเย้า“เจ้านายของคุณล่ะ?” ฮั่วจิ้นเฉิงถามเย็นชาหลีเกอยิ้มหยัน “ไม่เห็นเหรอ? ว่าฉันมาคนเดียว คุณผิดหวังหรือเปล่า?”เขาส่งข้อความบ้า ๆ ให้เธอ พอไม่ได้ผลก็เปลี่ยนเป้าหมายไปที่พี่ใหญ่อยากเจอพี่ก็ต้องถามความยินยอมเธอก่อน!ถูกเดาเจตนาออกยังไม่พอ ยังต้องถูกผู้หญิงคนนี้พูดจาฉีกหน้าอีก ใบหน้าฮั่วจิ้นเฉิงจึงยิ่งดำคร่ำเครียดทันใดนั้นพรี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-21
  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 23 ทุกคนล้วนรักสวยรักงาม

    พนักงานดำเนินการอย่างรวดเร็ว พวกเขานำกำไลข้อมือมาให้และยืนรอเฉียวซีอวิ๋นเขียนเช็คงานประมูลนี้เข้าร่วมโดยใช้ชื่อของบริษัท หากหลีกเลี่ยงการจ่ายเงินก็จะถูกทางบริษัทประมูลฟ้องเอาได้ เฉียวซีอวิ๋นทำได้เพียงลงนามในเช็คด้วยมือที่สั่นเทาเท่านั้นณ ที่นั่งถัดไปข้างหลังหลายแถวดวงตาทรงเสน่ห์ของฉีอวิ๋นเทียนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “วันนี้โชคดีจริง ๆ ที่ได้เจอคนโง่แบบนี้”กำไลข้อมือวงนี้มีราคาสูงสุดอยู่ที่เพียงสามแสนหยวน เขาถูกพ่อค้าเครื่องประดับหลอกและทุ่มเงินเพิ่มอีกสองแสนหยวนเพื่อซื้อให้แม่ของเขา แต่ก็ไม่คิดว่าแม่ของเขาไม่ชอบจึงให้นำมันมาที่บริษัทประมูลเพียงแต่…สายตาของเขาจับจ้องไปยังสาวสวยที่มีท่าทางขุ่นเคืองที่เป็นคนเสนอราคาทุกคนก็ล้วนรักสวยรักงามกันทั้งนั้นไม่ต้องพูดถึงสาวงามที่น่าสนใจแบบนี้เลยแต่แล้วความอยากรู้อยากเห็นของฉีอวิ๋นเทียนก็ถูกกระตุ้นโดยหลีเกอ“ทำไมถึงคุ้นหน้าผู้หญิงคนนั้นจัง เธอเป็นใครเหรอ?” ฉีอวิ๋นเทียนถามเจ้าของเอชบีกรุ๊ปที่อยู่ข้าง ๆ เขา“ผมได้ยินมาว่าชื่อหลีเกอ”“หลีเกอ?” ฉีอวิ๋นเทียนทวนชื่อ และคุณหนูคนที่สี่ของตระกูลหลีที่มีสิวก็แวบขึ้นมาในหัว เขาก็ขนลุกไปทั้งตั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-21
  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 24 คุณและฉันต่างก็ตาบอดด้วยกันทั้งคู่

    “คุณเป็นอะไรกับฉัน ทำไมฉันต้องบอกคุณด้วย?” หลีเกอลุกขึ้นยืนอย่างสบาย ๆ และเงยหน้ามองเขาด้วยความดูแคลนจู่ ๆ ฮั่วจิ้นเฉิงก็นึกได้ว่าพวกเขาหย่ากันแล้ว และดูเหมือนว่าเขาไม่มีสิทธิที่จะถามหลีเกออีกต่อไปทันทีที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็คิดไปว่าร่างกายและจิตใจของหลีเกอที่เคยเป็นของเขา แต่ตอนนี้กลับไปอยู่ในอ้อมแขนของชายอื่น เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย และรู้สึกถึงความเป็นเจ้าของในหัวใจอย่างน่าประหลาด ที่แม้แต่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น“เหตุผลที่แท้จริงในการหย่าร้างคืออะไร?” เสียงของฮั่วจิ้นเฉิงเคร่งขรึมและเย็นชาริมฝีปากสีแดงของหลีเกอยิ้มเยาะ และเต็มไปด้วยความเยือกเย็น “นี่ก็ผ่านไปตั้งนานแล้ว ยังจะถามคำถามพวกนี้อีกเหรอ?”เธอสบเข้ากับตาสีเข้มของฮั่วจิ้นเฉิงและพูดขึ้นว่า “มีเหตุผลที่แท้จริงเพียงข้อเดียวเท่านั้น นั่นคือ ฉันทนไม่ไหวแล้ว!”“คุณไม่พอใจเรื่องอะไรกันแน่?!”“ในช่วงสามปีที่ผ่านมา คุณมีอาหารให้กินมีเสื้อผ้าให้ใส่ อยู่ดีกินดีในตระกูลฮั่ว อีกทั้งคุณยังได้ดำรงตำแหน่งที่สำคัญเคียงข้างผม ชีวิตของคุณมันแตกต่างจากชีวิตตอนนี้ยังไงล่ะ?”เมื่อฮั่วจิ้นเฉิงพูดสิ่งนี้ เขาก็หยุดเล็กน้อยและน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-21
  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 25 ต้องจีบเธอให้ได้

    หลีเกอกำหมัดแน่น พยายามอย่างเต็มที่ในการควบคุมตัวเองไม่ให้ทำอะไรลงไปคน ๆ นี้คือคู่แต่งงานที่พี่ใหญ่บอกว่าอยากให้แต่งงานด้วย ฉีอวิ๋นเทียน หนุ่มเจ้าสำราญแห่งตระกูลฉีหากไม่ใช่เพราะความสัมพันธ์ที่อาจจะได้แต่งงานกัน หลีเกอคงจะไม่มีปฏิกริยาอะไรมากนักเหตุผลจริง ๆ ก็คือฉีอวิ๋นเทียนไปป่าวประกาศว่าเธอน่าเกลียดตั้งแต่เธออายุห้าขวบ ไม่เพียงเท่านั้น ต่อมาเขายังบอกอีกว่าจะไม่มีวันแต่งงานกับเธอต่อให้เขาต้องตายก็ตามฉีอวิ๋นเทียนไม่ชอบเธอ และเธอก็ไม่ชอบฉีอวิ๋นเทียนเช่นกัน!หากไม่ใช่เพราะว่านายท่านฉีพ่อของเขาเป็นครูของพ่อเธอ เธอคงจะต้องสอนบทเรียนให้กับคน 'ปากเสีย' นี่เสียหน่อยแล้ว!ฉีอวิ๋นเทียนที่อยู่ตรงข้ามยังคงพูดไม่หยุด โดยไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของ 'สาวงามที่น่าสนใจ' และไม่เคยคิดว่าหลีเกอที่อยู่ตรงหน้าเขาคือหลีเกอในความทรงจำ “ไม่ทราบว่าขอช่องทางติดต่อของ…”ก่อนที่เขาจะพูดจบ ใบหน้าของเขาก็ถูกสาวงามโยนผ้าเช็ดหน้าใส่ เขายื่นมือออกไปจับมัน เมื่อเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง 'สาวงามที่น่าสนใจ' ก็ได้เดินไปไกลแล้วเขาสับสนเมื่อเห็นความเร็วของสาวสวยซึ่งเจือความโกรธเล็กน้อย“นี่คุณ…” เขาสับ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-21

บทล่าสุด

  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 340 กุหลาบมีหนาม

    เมื่อได้ยินเช่นนั้นร่างกายของผู้หญิงกลุ่มนี้ก็สั่นเทาอย่างไม่รู้ตัว เห็นได้ชัดว่าพวกเธอเคยลิ้มรสความโหดเหี้ยมของแส้มาก่อนในเวลานี้ เฉวียนเย๋ หัวหน้ากลุ่มก็เดินออกมาดวงตาไร้ความรู้สึกจ้องมองหลีเกอ "ไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะเก่งขนาดนี้… ใช้เวลาแค่ไม่กี่นาทีก็หนีออกมาได้แล้ว"หลีเกอมองเขาอย่างเย็นชา น้ำเสียงไร้ความอบอุ่น"ปล่อยเราไป ไม่งั้นฉันจะถล่มที่นี่ให้ราบเป็นหน้ากลอง"ชายคนนั้นกลับหัวเราะราวกับได้ยินเรื่องตลก แล้วก็ตบมือ เดินเข้ามาหาหลีเกอต้องยอมรับว่าหลีเกอมีเครื่องหน้าที่สวยมาก แม้จะอยู่ในสภาพแวดล้อมสมบุกสมบันแบบนี้ แต่ก็ยังคงมีความสวยที่แตกต่างออกไป นางฟ้านางสวรรค์แบบนี้ ถ้าพาไปขายในตลาดมืดคงจะได้ราคาดีไม่น้อยแต่ก็เท่านั้นแหละ สวยก็ส่วนสวย แต่กลับเป็นกุหลาบมีหนาม"ปล่อยพวกเธอไปเหรอ ฝันไปเถอะ"พูดจบ เขาก็โบกมือให้บอดี้การ์ดสองสามคนเดินเข้าไปแต่ในเวลานี้ลูกน้องอีกคนก็รีบวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา "พี่เฉวียน ไม่ดีแล้ว บาร์ของเราถูกปิดล้อมแล้ว"สีหน้าของพี่เฉวียนเปลี่ยนไปทันที ตะโกนด้วยความโกรธ “ได้ยังไงวะ?!""คำสั่งของตระกูลหลี ตระกูลหลีมหาเศรษฐีครับ"พี่เฉวียนคว้าค

  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 339 เอาชีวิตมาทิ้งหรือไง

    "จะทำยังไงดี พรุ่งนี้เช้าพวกเราจะถูกส่งตัวออกไปแล้ว… จะไม่มีวันได้เจอครอบครัวอีกแล้วใช่ไหม?""ฮือฮือฮือ ฉันไม่อยากตาย ใครก็ได้ช่วยเราที""..."พูดจบก็มีเสียงสะอื้นดังระงมหลีเกอเห็นภาพตรงหน้าแล้วรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างมาก ไม่เคยคิดมาก่อนว่าท่ามกลางสังคมที่เจริญแล้วเช่นนี้ จะยังมีเรื่องราวมืดดำแบบนี้ซุกซ่อนอยู่สายตาของเธอเหลือบมองไปตามเสียงสะอื้นแต่ในวินาทีถัดมา เธอกลับสบเข้ากับดวงตาคู่หนึ่งที่เย็นชาอย่างมาก ซึ่งขัดกับบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าหญิงสาวดังกล่าวดูอายุประมาณสิบเจ็ดหรือสิบแปดปี แต่กลับมีความเยือกเย็นและเฉลียวฉลาดเหมือนผู้ใหญ่ใบหน้าของเธอไร้อารมณ์ แต่ดวงตากลับจ้องมองหลีเกอราวกับต้องการจะมองให้ทะลุปรุโปร่งทั้งสองฝ่ายต่างเงียบ ไม่พูดอะไรผ่านไปครึ่งชั่วโมงหญิงสาวจึงเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจนัก "คุณจะช่วยเราออกไปได้จริง ๆ เหรอ?"หลีเกอตอบอย่างมั่นใจ "เชื่อฉันสิ เราต้องออกไปได้แน่นอน"ประโยคนี้เปรียบเสมือนผู้ไถ่บาปที่ทำให้บรรดาหญิงสาวมีความหวัง แต่ในวินาทีถัดมา หญิงสาวก็เห็นว่าหลีเกอถูกมัดมือมัดเท้าอยู่ความหวังที่เพิ่งผุดขึ้นดับวูบลงไปหลีเกอลดสายตาลง

  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 338 ธุรกิจมืด

    ชายในห้องเดินออกมาหลังจากนั้น เมื่อเห็นหลีเกอก็ตาเป็นประกาย "โอ้โห นี่มันของดีจากไหนกัน..."บางคนจำหลีเกอได้ว่าเป็นคนที่เข้ามาพร้อมกับฉีอวิ๋นเทียน จึงกระซิบบอกชายคนนั้นว่า "พี่เฉวียน คนนี้เป็นแขกที่คุณชายฉีพามาครับ"เมื่อชายคนนั้นได้ยินชื่อฉีอวิ๋นเทียน สีหน้าก็เปลี่ยนไปแล้วก็เดินเข้ามาหาหลีเกอ "เมื่อกี้เธอเห็นอะไร ได้ยินอะไรบ้าง?"หลีเกอจ้องเขม็งมองเขา ไม่มีแววความกลัวในดวงตา "พวกคุณทำธุรกิจอย่างเปิดเผย แต่ที่ไหนได้ กลับมีธุรกิจมืดอีกอย่างหนึ่งซ่อนอยู่ ผู้หญิงในห้องนั้น พวกคุณลักพาตัวมาใช่ไหม?"ชายคนนั้นยิ้ม แววตาแฝงไปด้วยความโหดเหี้ยม "ดูเหมือนวันนี้เธอคงไม่อยากออกไปจากที่นี่แล้ว...แต่ก็ดี ของดีแบบเธอน่ะหายาก"พูดจบก็โบกมือให้ลูกน้องเดินเข้ามาหลีเกอหัวเราะเยาะ "อยากจับฉัน ก็ลองดูสิว่าพวกนายมีปัญญาหรือเปล่า"ทันทีที่พูดจบ ชายร่างกำยำหลายคนก็กรูเข้ามา หลีเกอมีสีหน้าเคร่งขรึม ลงมือสวนกลับอย่างรวดเร็วและแม่นยำ เตะตัดขาของคู่ต่อสู้ทุกการออกแรงไม่มีความลังเลเลย เตะจนคู่ต่อสู้ถอยหลังไปหลายก้าวชายที่ถูกเรียกว่าพี่เฉวียนรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที "ดูเหมือนตั้งใจมาหาเรื่องสินะ"พูดจบ

  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 337 ค้นพบห้องลับ

    ฉีอวิ๋นเทียนพยักหน้ารัวเร็ว "แหงสิ นอกเหนือจากเรื่องนี้แล้ว เรื่องอื่นไม่สำคัญ""แต่ฉันสังหรณ์ใจว่าคุณน่าจะได้เจอกับเนื้อคู่ของคุณเร็ว ๆ นี้"เมื่อได้ยินแบบนั้น ฉีอวิ๋นเทียนก็ตกใจ "เทพธิดา ล้อกันเล่นหรือเปล่า?"หลีเกอขมวดคิ้ว "ทำไม ไม่เชื่อเหรอ?""ไม่ใช่ไม่เชื่อ แต่ในโลกนี้ นอกจากคุณแล้ว หายากมากที่จะมีใครทำให้หัวใจผมสั่นไหวอีก"ฉีอวิ๋นเทียนพูดจบก็ถอนหายใจ "แต่เมื่อเทียบกับตัวผมแล้ว ความสุขของเทพธิดาสำคัญกว่า..."เพราะอย่างนั้นเขาถึงได้ตัดสินใจลาออกจากตี้เซิ่งโดยไม่ลังเล เพื่อให้เธอมีความสุขส่วนความสุขของตัวเขาเองนั้นไม่สำคัญเลย"คืนนี้มีงานเลี้ยง คุณก็อยู่ร่วมด้วยสิ"หลีเกอเพิ่งจะปฏิเสธ ฉีอวิ๋นเทียนกลับทำหน้าตาอ้อนวอน "เทพธิดา มาเถอะนะ ไม่งั้นปู่ผมไม่ยอมปล่อยผมไปแน่ ๆ เลย..."หลีเกอหัวเราะคิกคัก เมื่อนึกว่าฉีอวิ๋นเทียนผู้ไม่เคยหวาดกลัวอะไรเลย กลับมีลาสบอสที่ทำให้เขากลัวหัวหดนับว่าเป็นเรื่องที่แปลกใหม่ดี ในที่สุดเธอก็ตอบตกลง "ได้"ฉีอวิ๋นเทียนดีใจมาก "ตกลงตามนั้นนะ ไว้เจอกันตอนเย็น"...ตกเย็นหลีเกอเปลี่ยนไปสวมชุดลำลองสบาย ๆ แล้วก็ออกจากบ้าน สถานที่ที่ฉีอวิ๋นเทียนจั

  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 336 คนที่ทำให้ขายหน้า

    เมื่อได้ยินคำพูดของคุณนายคนนั้น นิ้วของซ่งเซียงเซียงก็จิกเข้าไปในเนื้ออย่างเงียบ ๆ แต่กลับไม่รู้สึกเจ็บปวดเอาซะเลยในเวลานี้ ซ่งฟู่ไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหน เดินตรงมาหาซ่งเซียงเซียงได้ยินเสียงตบดัง ‘เผียะ’ ซ่งเซียงเซียงเอามือปิดหน้าตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตา ปากก็พูดด้วยความน้อยใจ "พ่อ ตบฉันทำไมคะ!"ซ่งฟู่โกรธมากเมื่อครู่หลี่หานได้ส่งคนมาเตือนเขาแล้ว ว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะซ่งเซียงเซียงพยายามกลั่นแกล้งหลีเกอ"ซ่งเซียงเซียง แกนี่ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ ก่อนมาฉันเคยเตือนแกว่ายังไง? กล้าดียังไงถึงกล้าไปยุ่งกับคุณหนูหลี!"ซ่งเซียงเซียงปิดหน้าไม่น่าเชื่อว่าพ่อที่รักเธออย่างสุดหัวใจ กลับลงมือตบหน้าเธอต่อหน้าคนอื่นเพราะหลีเกอคนเดียวเธอหลุบตาลง ไม่พูดอะไร แต่ในใจกลับโทษทุกอย่างว่าเป็นความผิดของหลีเกอซ่งฟู่จ้องเธอด้วยสายตาโกรธเกรี้ยวสุดขีด แล้วพูดต่อว่า "ถ้าแกทำให้คุณหนูหลีขุ่นเคือง บริษัทเหม่ยห่าวอิเล็กทริคของเราต้องล่มสลายแน่ รู้ตัวไหมว่าแกทำอะไรลงไป!"ซ่งเซียงเซียงกัดริมฝีปากแน่น ไม่ยอมพูดอะไรซ่งฟู่เห็นว่าเธอยังไม่สำนึก จึงพูดตรง ๆ "อย่ามาทำให้ฉันขายหน้าอยู่ที่นี่ รีบกลับไปเดี๋ยวน

  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 335 ฉายแสงเจิดจ้า

    ในทันใดนั้นเอง หลีเกอก็เริ่มบอกเล่าเกี่ยวกับประสบการณ์การบริหารของตัวเองอย่างคล่องแคล่วคำพูดของเธอทั้งแฝงอารมณ์ขันและดึงดูดความสนใจ ไม่โอ้อวดมากเกินไปและไม่ถ่อมตัวจนน่ารำคาญ จับจุดได้อย่างเหมาะเจาะการอธิบายง่าย ๆ สิบนาที ทุกคนในที่นั้นกลับพร้อมใจกันตั้งใจฟัง จนกระทั่งจบลง ห้องประชุมก็เงียบไปหลายวินาที ก่อนที่จะปรบมือกันอย่างกึกก้อง"คุณหนูหลีเป็นอัจฉริยะทางธุรกิจจริง ๆ!""มีหลักแนวคิดที่ชัดเจน ผ่อนคลายและเข้มงวดในเวลาเดียวกัน ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอบริหารตี้เซิ่งให้เจริญรุ่งเรืองได้""คุณหนูหลีเป็นคนที่เราควรเรียนรู้เอาเป็นเยี่ยงอย่างจริง ๆ! ถึงเธอจะยังอายุน้อย แต่แนวคิดทางธุรกิจของเธอก็มมมีความเป็นปัจเจกสูงมาก""ถ้ามีโอกาสได้ร่วมงานกับคุณหนูหลี จะถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งเลยล่ะสำหรับพวกเรา!""..."เมื่อได้ยินเสียงสรรเสริญรอบข้าง ซ่งเซียงเซียงก็อึ้งงันไปเดิมทีเธอต้องการหาทางโจมตีหลีเกอแบบไม่ทันตั้งตัว แต่ไม่คาดคิดว่าจะทำให้เธอโด่งดังในครั้งนี้เป็นไปไม่ได้!เป็นไปได้ยังไงเนี่ย?"เดี๋ยวก่อน..."ซ่งเซียงเซียงส่งเสียงเรียกหลีเกอที่กำลังจะลงจากเวทีไว้ตอนนี้เธอไม่สนใจอะไรทั้งน

  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 334 ได้รับเชิญให้ขึ้นเวที

    เธอเดินหลังตรงไปที่หลังเวทีไม่นานนัก พิธีเปิดการประชุมสุดยอดทางธุรกิจก็เริ่มขึ้น พิธีกรยืนอยู่บนเวทีแล้วกล่าวเปิดงานอย่างคล่องแคล่วในไม่ช้า บรรยากาศของการประชุมสุดยอดทางธุรกิจก็ถึงจุดพีคของงาน"ผมเชื่อว่าทุกท่านที่อยู่ ณ ที่นี้ล้วนเป็นสุดยอดของสุดยอดในแวดวงธุรกิจของเรา ตามธรรมเนียมปฏิบัติเดิม เราจะสุ่มเลือกผู้โชคดีขึ้นมาแบ่งปันประสบการณ์การบริหารธุรกิจ"เมื่อพิธีกรพูดจบซ่งเซียงเซียงก็เดินออกมาจากหลังเวที หันไปมองหลีเกอด้วยสีหน้ามืดมนในใจก็คิดอะไรบางอย่างหลังจากนั้น เธอก็เดินไปหาคุณนายผู้ร่ำรวยกลุ่มนั้น แล้วก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ย "เดี๋ยวรอดูได้เลย มีเรื่องสนุก ๆ เกิดขึ้นแน่"คุณนายผู้ร่ำรวยไม่เข้าใจว่าซ่งเซียงเซียงกำลังคิดจะทำอะไร จึงเตือนว่า "คุณหนูซ่ง อย่าหาเรื่องใส่ตัวดีกว่า"ซ่งเซียงเซียงเชิดหน้าขึ้นอย่างหยิ่งยโสโดยไม่พูดอะไรในใจคิดว่าต้องทำให้หลีเกออับอายขายหน้าให้ได้แต่ในเวลานี้ พิธีกรบนเวทีกลับหันไปมองหลีเกอที่อยู่ท่ามกลางฝูงชน"วันนี้เรามีบุคคลสำคัญผู้ทรงอิทธิพลมากท่านหนึ่งมาร่วมงานของเรา นั่นก็คือประธานบริษัทตี้เซิ่ง คุณหนูหลีเกอ ทางเราขอเชิญคุณหนูหลีเกอขึ้นมาแ

  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 333 ตีงูต้องตีที่หัว

    หลีเกอจ้องเขม็งมองเธอ ซ่งเซียงเซียงรู้สึกผิดจึงหดคอลงตีงูต้องตีที่หัวหลีเกอรู้ว่าซ่งเซียงเซียงกังวลสิ่งใดมากที่สุดดังนั้น เธอจึงพูดด้วยเสียงแผ่วเบา"ถึงเวลาที่สมควรแก่การปฏิรูปบริษัทเหม่ยห่าวอิเล็กทริคแล้ว งานประชุมสุดยอดทางธุรกิจครั้งนี้ เธอถอนตัวไปเถอะ"เมื่อได้ยินแบบนั้นซ่งเซียงเซียงก็ร้อนรนขึ้นมาจริง ๆ"ไม่ได้"เธอโพล่งออกมาโดยไม่รู้ตัว เหม่ยห่าวอิเล็กทริคเป็นความหวังเดียวของครอบครัว ถ้าเธอถอนตัวออกจากการประชุมทางธุรกิจครั้งนี้ บริษัทก็จะได้รับความเสียหายอย่างมหาศาล"หลีเกอ ฉันจะยอมทำตามที่เธอต้องการทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องนี้ ฉันให้ไม่ได้จริง ๆ"หลีเกอพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ตอนนี้ถ้าถอนตัวไปซะเราก็ยังพอจะประนีประนอมกันได้ แต่ถ้าไม่ยอม เมื่อถึงเวลาที่ต้องถูกบีบให้ถอนตัว คราวนี้เหม่ยห่าวอิเล็กทริคจะถึงคราวพินาศของจริง"ซ่งเซียงเซียงรู้สึกเข่าอ่อนความกลัวจากภายในจู่โจมทั่วทั้งร่าง ไม่คิดเลยว่าหลีเกอจะมีความคิดและกลยุทธ์ที่เฉียบคมแบบนี้ในเวลานี้เธอเสียใจจนแทบจะกลั้นใจตาย แต่ก็ยังพยายามต่อรอง "หลีเกอ เหม่ยห่าวอิเล็กทริคเป็นความหวังของครอบครัวเรา อย่าทำลายมันเลยนะ""ฉ

  • เศรษฐีสาวขอเอาคืน   บทที่ 332 ต้องการอะไร

    "คุณหนูหลี ผมทำธุรกิจส่งออก หวังว่าจะมีโอกาสได้ร่วมมือกับคุณในอนาคตนะครับ""บริษัทของเราส่วนใหญ่ดำเนินธุรกิจด้านโลจิสติกส์ ฉันหวังว่าคุณหลีจะให้คำแนะนำแก่ฉันในอนาคต""..."เมื่อเผชิญกับการต้อนรับอย่างอบอุ่นของผู้คน หลีเกอก็ยิ้มตอบอย่างสุภาพ ไม่วางตนโอ้อวดและไม่ดูถูกใคร จึงได้รับความชื่นชมจากผู้คนจำนวนมากแม้แต่นักธุรกิจหลายรายก็เสนอความร่วมมือกับหลีเกอโดยตรง หลีเกอก็ใช้โอกาสนี้กอบโกยคำสั่งซื้อจำนวนมากให้กับบริษัทตี้เซิ่งซ่งเซียงเซียงก็เฝ้าดูเหตุการณ์เหล่านี้อยู่ตลอดโลกทัศน์ของเธอพังทลายลงตั้งแต่หลีหานแนะนำตัวตนของหลีเกอเธอรู้สึกมึนงงไปหมดเมื่อนึกย้อนไปถึงช่วงสมัยเรียน เธอกับเพื่อน ๆ ทั้งดูถูก เหยียดหยาม และพูดจาไม่ดีใส่หลีเกอสารพัดคิดแล้วก็ให้รู้สึกเสียใจจนแทบขาดใจทั้ง ๆ ที่มีทรัพยากรที่ดีขนาดนี้อยู่ใกล้ตัว แต่เธอกลับทำลายมันไปเอง"เซียงเซียง มัวยืนอยู่ตรงนี้ทำไม?""พ่อไม่ได้กำชับให้ลูกไปทำความรู้จักกับคุณหนูหลีหรอกเหรอ เพื่อจะได้หาคำสั่งซื้อเพิ่ม แล้วทำอะไรอยู่?"ซ่งฟู่ดึงซ่งเซียงเซียงมาตำหนิเบา ๆซ่งเซียงเซียงยังไม่รู้สึกตัว ตอนนี้เธอจิกเล็บลงไปในเนื้อตัวเองอย่างแ

DMCA.com Protection Status