เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 21 ความสิ้นเปลืองของผู้ช่วยผู้จัดการทั่วไป
บทที่เกี่ยวข้อง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 22 ต้องการกดราคา
วันนี้หลีเกอสวยจนหาที่เปรียบไม่ได้ผมดำสลวยราวกับผ้าแพร ใบหน้าแต่งแต้มอย่างงดงาม บนตัวเธอสวมชุดทำมือแบรนด์ชั้นนำที่ยังไม่เคยออกสู่ตลาด ยิ่งขับรูปร่างได้รูปให้เด่น เปล่งประกายสะดุดตาความงามของเธอชวนคนไม่อยากละสายตา เย้ายวนราวกับดอกฝิ่นที่ยั่วยุรุนแรงเธอค่อย ๆ ย่างกรายไปทางฮั่วจิ้นเฉิง…สายตาของฮั่วจิ้นเฉิงที่มีต่อหลีเกอลุ่มลึกยิ่งขึ้น ซับซ้อนพลางเผยอารมณ์ที่ยากจะอธิบายจากความอ่อนโยนสุภาพสู่ความมีเสน่ห์หยิ่งทะนง…ผู้หญิงคนนี้เปลี่ยนไปแล้วจริง ๆเธอกลายเป็นคนที่ต่างไปจากคนในความทรงจำของเขาโดยสิ้นเชิง“ประธานฮั่ว ดูท่าคุณจะไม่ล้มเลิกจนกว่าจะบรรลุเป้าหมายสินะ” เมื่อเดินมาอยู่ตรงหน้าฮั่วจิ้นเฉิง ริมฝีปากแดงของหลีเกอก็กระตุก เส้นคิ้วเปี่ยมไปด้วยความหยอกเย้า“เจ้านายของคุณล่ะ?” ฮั่วจิ้นเฉิงถามเย็นชาหลีเกอยิ้มหยัน “ไม่เห็นเหรอ? ว่าฉันมาคนเดียว คุณผิดหวังหรือเปล่า?”เขาส่งข้อความบ้า ๆ ให้เธอ พอไม่ได้ผลก็เปลี่ยนเป้าหมายไปที่พี่ใหญ่อยากเจอพี่ก็ต้องถามความยินยอมเธอก่อน!ถูกเดาเจตนาออกยังไม่พอ ยังต้องถูกผู้หญิงคนนี้พูดจาฉีกหน้าอีก ใบหน้าฮั่วจิ้นเฉิงจึงยิ่งดำคร่ำเครียดทันใดนั้นพรี
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 23 ทุกคนล้วนรักสวยรักงาม
พนักงานดำเนินการอย่างรวดเร็ว พวกเขานำกำไลข้อมือมาให้และยืนรอเฉียวซีอวิ๋นเขียนเช็คงานประมูลนี้เข้าร่วมโดยใช้ชื่อของบริษัท หากหลีกเลี่ยงการจ่ายเงินก็จะถูกทางบริษัทประมูลฟ้องเอาได้ เฉียวซีอวิ๋นทำได้เพียงลงนามในเช็คด้วยมือที่สั่นเทาเท่านั้นณ ที่นั่งถัดไปข้างหลังหลายแถวดวงตาทรงเสน่ห์ของฉีอวิ๋นเทียนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “วันนี้โชคดีจริง ๆ ที่ได้เจอคนโง่แบบนี้”กำไลข้อมือวงนี้มีราคาสูงสุดอยู่ที่เพียงสามแสนหยวน เขาถูกพ่อค้าเครื่องประดับหลอกและทุ่มเงินเพิ่มอีกสองแสนหยวนเพื่อซื้อให้แม่ของเขา แต่ก็ไม่คิดว่าแม่ของเขาไม่ชอบจึงให้นำมันมาที่บริษัทประมูลเพียงแต่…สายตาของเขาจับจ้องไปยังสาวสวยที่มีท่าทางขุ่นเคืองที่เป็นคนเสนอราคาทุกคนก็ล้วนรักสวยรักงามกันทั้งนั้นไม่ต้องพูดถึงสาวงามที่น่าสนใจแบบนี้เลยแต่แล้วความอยากรู้อยากเห็นของฉีอวิ๋นเทียนก็ถูกกระตุ้นโดยหลีเกอ“ทำไมถึงคุ้นหน้าผู้หญิงคนนั้นจัง เธอเป็นใครเหรอ?” ฉีอวิ๋นเทียนถามเจ้าของเอชบีกรุ๊ปที่อยู่ข้าง ๆ เขา“ผมได้ยินมาว่าชื่อหลีเกอ”“หลีเกอ?” ฉีอวิ๋นเทียนทวนชื่อ และคุณหนูคนที่สี่ของตระกูลหลีที่มีสิวก็แวบขึ้นมาในหัว เขาก็ขนลุกไปทั้งตั
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 24 คุณและฉันต่างก็ตาบอดด้วยกันทั้งคู่
“คุณเป็นอะไรกับฉัน ทำไมฉันต้องบอกคุณด้วย?” หลีเกอลุกขึ้นยืนอย่างสบาย ๆ และเงยหน้ามองเขาด้วยความดูแคลนจู่ ๆ ฮั่วจิ้นเฉิงก็นึกได้ว่าพวกเขาหย่ากันแล้ว และดูเหมือนว่าเขาไม่มีสิทธิที่จะถามหลีเกออีกต่อไปทันทีที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็คิดไปว่าร่างกายและจิตใจของหลีเกอที่เคยเป็นของเขา แต่ตอนนี้กลับไปอยู่ในอ้อมแขนของชายอื่น เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย และรู้สึกถึงความเป็นเจ้าของในหัวใจอย่างน่าประหลาด ที่แม้แต่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น“เหตุผลที่แท้จริงในการหย่าร้างคืออะไร?” เสียงของฮั่วจิ้นเฉิงเคร่งขรึมและเย็นชาริมฝีปากสีแดงของหลีเกอยิ้มเยาะ และเต็มไปด้วยความเยือกเย็น “นี่ก็ผ่านไปตั้งนานแล้ว ยังจะถามคำถามพวกนี้อีกเหรอ?”เธอสบเข้ากับตาสีเข้มของฮั่วจิ้นเฉิงและพูดขึ้นว่า “มีเหตุผลที่แท้จริงเพียงข้อเดียวเท่านั้น นั่นคือ ฉันทนไม่ไหวแล้ว!”“คุณไม่พอใจเรื่องอะไรกันแน่?!”“ในช่วงสามปีที่ผ่านมา คุณมีอาหารให้กินมีเสื้อผ้าให้ใส่ อยู่ดีกินดีในตระกูลฮั่ว อีกทั้งคุณยังได้ดำรงตำแหน่งที่สำคัญเคียงข้างผม ชีวิตของคุณมันแตกต่างจากชีวิตตอนนี้ยังไงล่ะ?”เมื่อฮั่วจิ้นเฉิงพูดสิ่งนี้ เขาก็หยุดเล็กน้อยและน
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 25 ต้องจีบเธอให้ได้
หลีเกอกำหมัดแน่น พยายามอย่างเต็มที่ในการควบคุมตัวเองไม่ให้ทำอะไรลงไปคน ๆ นี้คือคู่แต่งงานที่พี่ใหญ่บอกว่าอยากให้แต่งงานด้วย ฉีอวิ๋นเทียน หนุ่มเจ้าสำราญแห่งตระกูลฉีหากไม่ใช่เพราะความสัมพันธ์ที่อาจจะได้แต่งงานกัน หลีเกอคงจะไม่มีปฏิกริยาอะไรมากนักเหตุผลจริง ๆ ก็คือฉีอวิ๋นเทียนไปป่าวประกาศว่าเธอน่าเกลียดตั้งแต่เธออายุห้าขวบ ไม่เพียงเท่านั้น ต่อมาเขายังบอกอีกว่าจะไม่มีวันแต่งงานกับเธอต่อให้เขาต้องตายก็ตามฉีอวิ๋นเทียนไม่ชอบเธอ และเธอก็ไม่ชอบฉีอวิ๋นเทียนเช่นกัน!หากไม่ใช่เพราะว่านายท่านฉีพ่อของเขาเป็นครูของพ่อเธอ เธอคงจะต้องสอนบทเรียนให้กับคน 'ปากเสีย' นี่เสียหน่อยแล้ว!ฉีอวิ๋นเทียนที่อยู่ตรงข้ามยังคงพูดไม่หยุด โดยไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของ 'สาวงามที่น่าสนใจ' และไม่เคยคิดว่าหลีเกอที่อยู่ตรงหน้าเขาคือหลีเกอในความทรงจำ “ไม่ทราบว่าขอช่องทางติดต่อของ…”ก่อนที่เขาจะพูดจบ ใบหน้าของเขาก็ถูกสาวงามโยนผ้าเช็ดหน้าใส่ เขายื่นมือออกไปจับมัน เมื่อเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง 'สาวงามที่น่าสนใจ' ก็ได้เดินไปไกลแล้วเขาสับสนเมื่อเห็นความเร็วของสาวสวยซึ่งเจือความโกรธเล็กน้อย“นี่คุณ…” เขาสับ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 26 หลีเกอเหมาะจะเป็นสะใภ้
ในไม่ช้าหลีหานก็ปรากฏตัวในห้องโถงใหญ่เขาได้ทักทายกับนายท่านฉีเป็นครั้งแรก จากนั้นจึงตามด้วยฮั่วจิ้นเฉิงรัศมีที่เล็ดลอดออกมาจากทั้งสองนั้นเทียบเคียงกัน และท่าทีของฮั่วจิ้นเฉิงก็ดูอ่อนลงเล็กน้อยเพราะเขากำลังขอความช่วยเหลือ“ประธานหลี ผมชื่นชมชื่อเสียงของคุณมานานแล้ว”“ยินดีต้อนรับประธานฮั่ว”เมื่อทั้งสองจับมือกัน ฮั่วจิ้นเฉิงก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงความเป็นศัตรูที่หลีหานเปิดเผยออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งทำให้เขาสับสนเล็กน้อยนายท่านฉีสวมชุดลำลองสีขาวของชายในยุคสาธารณรัฐพร้อมมีรอยยิ้มบนใบหน้า สันที่ปลายตาของเขาเหลื่อมกันและดวงตาของเขาเผยให้เห็นความฉลาดอันเป็นเอกลักษณ์ของนักธุรกิจเขาพูดอย่างอบอุ่น “หลีหาน คราวนี้เสี่ยวฮั่วกับฉันมาที่นี่เพื่อชมนิทรรศการทางการแพทย์ และได้ยินมาว่าตี้เซิ่งถอดฮั่วกรุ๊ปออกจากรายชื่อ มีเรื่องเข้าใจอะไรผิดกันรึเปล่า?”หลีหานเหลือบมองฮั่วจิ้นเฉิงด้วยสายตาที่เย็นชา “ไม่มีเรื่องเข้าใจผิดหรอกครับ ตี้เซิ่งคิดว่าฮั่วกรุ๊ปไม่มีคุณสมบัติจริง ๆ ”“ฮั่วกรุ๊ปสามารถเพิ่มเงินทุนสำหรับการเข้าร่วมนิทรรศการได้อย่างเหมาะสม ไม่ทราบว่าประธานหลีจะช่วยให้พวกเขาเข้าร่วมได้ไห
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 27 รีบหย่า
“นายกำลังจะบอกว่าหลีเกอกำลังจะไปที่ปินเฉิง?!”นายท่านฉีรู้สึกตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัดเมื่อได้ยินข่าว ดวงตาของเขาเป็นประกาย “ในเมื่อตอนนี้หลีเกอกลับจีนแล้ว งานหมั้นที่ครอบครัวของเราทั้งสองพูดคุยกัน ก็ควรถูกบรรจุไว้ในวาระการประชุมด้วยไม่ใช่หรือ?”น้ำเสียงของหลีหานไม่แยแสและเขาก็ไม่ได้กระตือรือร้นเหมือนนายท่านฉีเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ “มันขึ้นอยู่กับความคิดของทั้งสองฝ่ายที่เกี่ยวข้อง เพราะถึงยังไงพวกเขาสองคนก็คือคนที่แต่งงาน”นายท่านฉีเข้าใจความหมายของคำพูดของหลีหานไม่ลงเขารู้ว่าลูกชายของเขาเป็นคนแบบไหนเขามีลูกชายในตอนที่อายุมากแล้ว และเขาก็ตามใจลูกมาตั้งแต่เด็กแม้ว่าตำแหน่งของเขาในฐานะประธานฉีกรุ๊ปจะไม่มีปัญหา แต่การที่เขาเอาแต่สำมะเลเทเมา ขับรถเที่ยวกับสาว และทำตัวไม่ได้เรื่องไปวัน ๆ ยังห่างไกลจากมาตรฐานลูกเขยตามที่ตระกูลหลีต้องการอยู่มากนักหลีเกอเป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลหลี เธอเป็นที่รักของทุกคนและพวกเขาต่างก็ทะนุถนอมเธอเป็นอย่างดี แน่นอนว่าคงจะไม่วางใจหากจะต้องให้มาลงเลยกับคนที่ไม่เอาไหนแบบลูกชายของเขาหลีเกอที่เขาเคยเจอนั้นมีผิวพรรณดี อารมณ์ดี และหน้าตาดี เป็นคนที่เหมาะและดี
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 28 ผมจะเซ็นให้คุณ
“ในเมื่อเธอแทบรอไม่ไหวที่จะจากไป งั้นเรามาทำตามความปรารถนาของเธอกันเถอะ!”“โทรหาทนายความและนัดไปที่สำนักงานกิจการพลเรือน” เสียงของฮั่วจิ้นเฉิงดังขึ้นเรื่อย ๆ และความโกรธในอกของเขาไม่มีที่จะระบายออกมาหลานหนีไม่กล้าวางสาย “ประธานฮั่ว อีกฝ่ายบอกว่ายิ่งเร็วยิ่งดี ตราบใดที่คุณกำหนดเวลาได้พวกเขาก็สามารถจัดการได้ทุกเมื่อ”เมื่อได้ยินดังนั้น ฮั่วจิ้นเฉิงก็โยนโทรศัพท์ที่ยังอยู่ในสายลงบนพื้นเขาลูบหน้าผาก อาการปวดหัวเริ่มแย่ลงเรื่อย ๆ “หลีเกอ...คุณช่างโหดร้ายจริง ๆ!”……อาคารตี้จิงกรุ๊ปสาขาปินเฉิงหลีเกอเปิดประตูห้องประชุมและปรากฏตัวต่อหน้าผู้บริหารหลายคนพร้อมกับเจี่ยงอีอีในชุดสาวออฟฟิตที่ประณีตและสง่างามเจี่ยงอีอีและหลีเกอคืนดีกันในครั้งนี้และตัดสินใจไม่กลับไปฝรั่งเศสทันที พวกเธอต้องการเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในอาชีพและเปิดร้านเสื้อผ้าเป็นของตัวเองหลีเกอแนะนำตัวเองและเจี่ยงอีอีว่า “สวัสดีค่ะทุกคน ฉันเป็นผู้จัดการทั่วไปที่สำนักงานใหญ่ดูไบส่งมา คนที่อยู่ถัดไปคือผู้ช่วยของฉันเองค่ะ ฉันหวังว่าเราจะร่วมมืออย่างจริงใจในการทำงานในอนาคตเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของสาขาปินเฉิงนะคะ”คนในนั้นส่วนใ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 29 เจอคนน่ารำคาญและชอบเสแสร้งอีกแล้ว
ในใจกลางถนนย่านการค้า มีอาคารห้าชั้นที่ด้านนอกเป็นกระจกทั้งหมดตั้งตระหง่านอยู่อย่างน่าประทับใจวันนี้เป็นวันที่เจี่ยงอีอีจะเปิดร้านเสื้อผ้าของเธออีกครั้งเป็นโครงการที่ไม่ได้ทำมากว่าสามปีที่แล้ว และตอนนี้เธอก็กำลังจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้งทำเลที่ตั้งดีกว่าและพื้นที่ก็ใหญ่กว่าเมื่อสามปีที่แล้วเสียด้วยภายในตกแต่งอย่างมีเอกลักษณ์ สว่างไสว เต็มไปด้วยเสื้อผ้าและเครื่องประดับหรูหราที่คัดสรรมาอย่างดี กระจกด้านนอกที่ออกแบบอย่างเรียบง่ายบ่งบอกถึงรสนิยมอันเป็นเอกลักษณ์ให้กับทุกคนที่ผ่านไปมาได้เห็นในเวลานั้น การออกแบบที่เป็นเอกลักษณ์และการผสมผสานอันชาญฉลาดทำให้พวกเขาโด่งดังในหมู่สาว ๆ ในปินเฉิงและดึงดูดความสนใจของเด็กสาวได้หลายคนก่อนเปิดตัวอย่างเป็นทางการก็มีแถวยาวต่อคิวรอที่ประตู หญิงสาวทุกคนจากครอบครัวที่มีชื่อเสียงรอเข้าแถวตามหมายเลขการจองวันนี้หลีเกอก็ถูกเจี่ยงอีอีเรียกตัวมาจากบริษัท และขอให้ช่วยเลือกเสื้อผ้าให้ลูกค้าหลังจากช่วงเช้าที่แสนวุ่นวายก็ถึงเวลาอาหารเย็น ตอนนี้คนน้อยลงแล้ว หลีเกอและเจี่ยงอีอีก็ล้มลงอย่างเหนื่อยล้าเจี่ยงอีอีกอดแขนของหลีเกอแล้วพูดว่า “ที่รัก วันนี้เป็นเหมื
บทล่าสุด
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 340 กุหลาบมีหนาม
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 339 เอาชีวิตมาทิ้งหรือไง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 338 ธุรกิจมืด
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 337 ค้นพบห้องลับ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 336 คนที่ทำให้ขายหน้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 335 ฉายแสงเจิดจ้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 334 ได้รับเชิญให้ขึ้นเวที
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 333 ตีงูต้องตีที่หัว
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 332 ต้องการอะไร
