บทที่ 135 อิจฉาจนคลั่ง

“พี่ชาย!” ยังไม่ทันจะเดินไปถึงสองก้าว เขาก็ถูกฮั่วซินขวางทางไว้

สีหน้าของฮั่วจิ้นเฉิงเย็นชาลงเล็กน้อย “มีอะไร?”

ฮั่วซินโอ้อวดเกินจริง จึงถูกพวกลิ่วล้อตัวเล็ก ๆ เยาะเย้ยต่าง ๆ นานา ตอนนี้จึงมาหาฮั่วจิ้นเฉิงเพื่อขอให้ช่วยเอาคืน

ในสายตาของเธอ มีเพียงฮั่วจิ้นเฉิงเท่านั้นที่พอจะช่วยเธอได้ เพราะในปินเฉิง ทุกคนต่างก็ต้องเกรงใจตระกูลฮั่ว

“พี่ชาย พี่กับประธานฟู่ของเอฟแอลกรุ๊ปสนิทกันแค่ไหน?”

เมื่อพูดถึงฟู่ซิวเป่ย ดวงตาของฮั่วจิ้นเฉิงก็เย็นเยียบลงไปอีกสองสามเท่า มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย “ไม่สนิท แต่มีคนหนึ่งที่ดูจะสนิทกับเขามาก”

ฮั่วซินตกใจเล็กน้อย มองตามสายตาไป ก็เห็นหลีเกอและฟู่ซิวเป่ยอยู่ท่ามกลางฝูงชน

เปลวไฟแห่งความอิจฉาระเบิดออกมาในทันที มือกำแน่น

“หลีเกอ นังผู้หญิงคนนี้ เพิ่งจะหย่าออกจากตระกูลฮั่วของเราไปไม่กี่วันก็ไปเกาะเอฟแอลกรุ๊ปแล้ว ไร้ยางอายจริง ๆ”

ยิ่งไปกว่านั้น ฟู่ซิวเป่ยเป็นผู้ชายที่โดดเด่นมาก หลีเกอจะคู่ควรกับเขาได้อย่างไร? ฮั่วจิ้นเฉิงได้กลิ่นความหึงหวงจากน้องสาวที่ไม่น้อยไปกว่าตัวเขา จึงเข้าใจในทันที

“เธอชอบฟู่ซิวเป่ยคนนี้เหรอ?”

ฮั่วซินฮึดฮัด “พี่ไม่คิดเหรอว่านังหลีเกอมันคู