เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 140 คำขอโทษที่ไม่เต็มใจ
บทที่เกี่ยวข้อง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 141 การยั่วยุของกู้หว่านชิง
“ก่อนอื่น ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้ความไว้วางใจ เทคโนโลยีนาโนเป็นอุตสาหกรรมใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้นในช่วงสองปีที่ผ่านมา…”กู้หว่านชิงยืนอยู่บนเวทีหลักด้วยความมั่นใจ พูดอย่างคล่องแคล่ว เธอเลื่อนสไลด์พาวเวอร์พอยต์เพื่อนำเสนอข้อมูลโดยละเอียดให้กับทุกคนต้องบอกว่าการที่กู้หว่านชิงสามารถขึ้นมาเป็นผู้จัดการได้ ความสามารถของเธอย่อมไม่ธรรมดา ไม่ว่าจะเป็นทักษะการพูดหรือความเชี่ยวชาญด้านวิชาชีพส่วนตัว ล้วนอยู่ในระดับมืออาชีพหลังจากที่เธอแนะนำอย่างคล่องแคล่ว เธอก็ปิดเอกสารในมือ ยิ้มให้กับทุกคน“ข้างต้นคือความคิดบางส่วนของฉันเอง หากทุกท่านมีข้อสงสัยใด ๆ สามารถสอบถามได้เลย เราจะได้พูดคุยถกเถียงกัน”ขณะที่กู้หว่านชิงพูด เธอก็ใช้สายตาสำรวจทุกคน สุดท้ายสายตาก็หยุดอยู่ที่หลีเกอ“คุณหลี ในฐานะประธานของบริษัทตี้เซิ่ง ฉันอยากทราบว่าคุณมีคำแนะนำดี ๆ ให้กับแผนการของเราบ้างไหมคะ? ลองให้คำแนะนำเราสักหน่อย”กู้หว่านชิงพูดชี้นำไปที่หลีเกอโดยตรง เมื่อเธอพูดจบ สายตาของทุกคนก็พุ่งไปที่หลีเกอหลีเกอไม่ได้มองข้ามการเยาะเย้ยในสายตาของอีกฝ่าย เพียงแต่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่มีคิดจะเคลื่อนไหวใด ๆเมื่อเห็นว่าหลีเกอไม่สะท
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 142 ประเมินเธอต่ำเกินไป
น้ำเสียงของหลีเกอไม่ดังไม่เบา แต่ทุกคนได้ยินอย่างชัดเจน ทัศนคติที่เป็นมืออาชีพของเธอได้รับการยอมรับจากทุกคน โดยส่วนใหญ่พยักหน้าด้วยความชื่นชม“แต่มีข้อผิดพลาดที่ชัดเจนอยู่สองสามประการ เราจะมาพูดคุยกันในส่วนนี้”เมื่อหลีเกอพูดจบ ทุกคนก็มองหน้ากันไปมา ต่างก็มองเห็นความเหลือเชื่อในสายตาของอีกฝ่าย“เหอะ คุณหลีเกอ รู้ไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่?”กู้หว่านชิงเป็นคนแรกที่พูดออกมา ทั่วทั้งร่างกายของเธอแผ่ซ่านไปด้วยความโกรธพาวเวอร์พอยต์ของเธอผ่านการแก้ไขซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกว่าจะได้รับการยืนยันว่าไม่มีปัญหาใด ๆ ถึงได้นำออกมานำเสนอหลีเกอไม่รู้เรื่องอะไรด้วยซ้ำ กลับกล้าพูดว่างานนำเสนอของเธอมีปัญหา?“คุณหลี ฉันเคารพในฐานะที่คุณเป็นประธานของบริษัทตี้เซิ่ง ถึงได้เชิญคุณออกมาให้ความคิดเห็นและคำแนะนำ ไม่คิดว่าคุณจะปราศจากความเป็นมืออาชีพ กลับพูดจาไร้สาระในที่ประชุม!”กู้หว่านชิงพูดอย่างไม่เกรงใจเมื่อเป็นเรื่องงาน เธอคิดว่าตัวเองเป็นมืออาชีพมากกว่าหลีเกอที่อยู่ตรงหน้าไม่รู้กี่เท่าดังนั้นเธอจึงไม่เชื่อเลยว่า หลีเกอจะสามารถหาข้อผิดพลาดในพาวเวอร์พอยต์ของเธอได้หลีเกอเงยหน้าขึ้น มองเธออย่างไม่เกรงกลัว
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 143 ความสามารถที่เหนือกว่า
“ผู้จัดการกู้ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?”ประธานหลิวอดเป็นห่วงไม่ได้ หัวใจเต้นระทึก!เมื่อกี้นี้หลีเกอได้พิสูจน์ด้วยความสามารถของตัวเองแล้วว่าเธอไม่ใช่คนโง่เขลาตามที่ผู้จัดการกู้คิด!ผู้จัดการกู้กำมือทั้งสองข้างไว้เงียบ ๆ จ้องหลีเกอด้วยสายตาที่เหมือนจะพ่นไฟออกมา แต่ก็ยังฝืนกลั้นเอาไว้“ฉันไม่เป็นไรค่ะ!”หลังจากที่หลีเกออธิบายเสร็จ ทุกคนก็เริ่มตั้งคำถามและแสดงความคิดเห็นของตัวเองหลีเกอรับมือกับคำถามของทุกคนอย่างคล่องแคล่ว ไม่รู้สึกเก้อเขินเลย หนำซ้ำยังเสริมความรู้เกี่ยวกับวิชาชีพอย่างเหมาะสม ได้รับคำชมจากทุกคนเธอใช้ความสามารถสั่งสอนผู้จัดการกู้ว่าควรปฏิบัติตัวอย่างไร!“แปะ แปะ แปะ..." เสียงปรบมือดังขึ้น ฮั่วจิ้นเฉิงลุกขึ้นเป็นคนแรก เขาใช้สายตาชื่นชมมองหลีเกอ “ความเป็นมืออาชีพของประธานหลียังคงแข็งแกร่งเหมือนเดิม! ไม่เสียชื่อที่เคยร่วมงานกับฮั่วกรุ๊ป!”เมื่อได้ยินแบบนี้ทุกคนมองหน้ากันด้วยความฉงน และเริ่มพูดคุยกันเบา ๆ“หลีเกอ เคยเป็นพนักงานของฮั้วกรุ๊ปเหรอ!!!”“พวกคุณคงรู้ดีว่าฮั่วกรุ๊ปมีมาตรฐานที่เข้มงวดมากสำหรับพนักงาน หลีเกอเคยทำงานที่ฮั่วกรุ๊ปมาก่อน และสามารถทำงานได้ดี แสดงใ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 144 ยุติความร่วมมือ
ประธานหลิววิ่งไล่ตามไปถึงหน้าลิฟต์“ประธานฟู่ โครงการนี้เถิงอี้ของเราได้เตรียมการอย่างเต็มที่ ลงทุนไปเป็นจำนวนมาก หากในเวลานี้บริษัทตี้เซิ่งไม่ร่วมมือกับเรา ก็จะเป็นการทำลายเราอย่างร้ายแรง หวังว่าประธานฟู่จะให้โอกาสเราอีกครั้ง”ฟู่ซิวเป่ยและหลีเกอต่างก็ไม่พูดอะไร!เมื่อลิฟต์ค่อย ๆ ใกล้มาถึงชั้น ประธานหลิวก็นึกคำพูดไม่ออก “ประธานฟู่ ประธานหลี! ผมยังหวังว่าเราจะมีโอกาสได้ร่วมมือกัน ผมต้องขออภัยเป็นอย่างสูงสำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิดในครั้งนี้ แต่ถึงยังไง ความร่วมมือก็ต้องอาศัยการปรับตัว…”ประตูลิฟต์เปิดออกหลีเกอและฟู่ซิวเปยเดินเข้าไป“ประธานหลิว! พวกเราขอตัวก่อน”พร้อมกับเสียงที่ดังขึ้น หัวใจของประธานหลิวราวกับจมลงไปในก้นทะเล เขาทำได้เพียงมองดูประตูลิฟต์ปิดลงช้า ๆในเวลานี้ ฮั่วจิ้นเฉิงก็หลานหนีเดินตรงมาเช่นกัน “ประธานหลิว!”ประธานหลิวเพิ่งได้สติกลับมา รีบหันกลับไป เมื่อเห็นว่าเป็นฮั่วจิ้นเฉิงก็อดตกใจไม่ได้ “ประธานฮั่ว คุณมาที่นี่ทำ…”ฮั่วจิ้นเฉิงตอบกลับด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ “วันนี้ถือซะว่ามาเปิดหูเปิดตา แต่ประธานหลิว ต่อไปนี้ช่วยเตือนคนของคุณหน่อยว่าอย่าทำเรื่องตลกแ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 145 ผมเลวมากไหม
“แต่ก็ต้องขอบคุณคุณนะคะ ที่ส่งเอกสารให้ฉันก่อน ทำให้ได้รู้ข้อมูลเกี่ยวกับเทคโนโลยีนาโนล่วงหน้า”ไม่อย่างนั้น เธออาจจะถูกผู้จัดการกู้กลั่นแกล้งในที่ประชุมและทำให้ขายหน้าได้“พี่ซิวเป่ย งั้นเราจะร่วมมือกับเถิงอี้กรุ๊ปต่อไปไหมคะ?”ฟู่ซิวเป่ยเอื้อมมือไปลูบหัวเธอ สายตาอ่อนโยนราวกับกำลังมองสมบัติล้ำค่า “คุณคิดยังไงล่ะ?”หลีเกอเงยหน้าขึ้นมองเขา ดวงตาของเธอใสราวกับน้ำในบ่อน้ำ ฟู่ซิวเป่ยรู้สึกชัดเจนว่าหัวใจของเขาเต้นรัวแรงถึงเวลาแล้วที่เขาต้องพูดบางสิ่งบางอย่าง“หลังจากนี้ คุณช่วยเปลี่ยนคำเรียกได้ไหม?”หลีเกอแสดงความสับสนในทันที ยังไม่ทันได้พูดอะไร ฟู่ซิวเป่ยก็พูดต่อ “หลังจากนี้ เรียกผมว่าซิวเป่ยเฉย ๆ ก็พอ”หลีเกอรู้สึกไม่คุ้นปากอย่างมากพวกเขาเติบโตมาด้วยกัน เรียกอีกฝ่ายว่าพี่ซิวเป่ยจนกลายเป็นนิสัยไปแล้ว จู่ ๆ ให้มาเปลี่ยน เธอไม่คุ้นชินจริง ๆ“แต่ฉันไม่ชินนี่คะ”“ค่อย ๆ เปลี่ยนก็ได้ สักวันเดี๋ยวก็ชินเอง”ฟู่ซิวเป่ยพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เห็นได้ชัดว่าเขาอารมณ์ดีมาก “ไปกันเถอะ ผมจะไปส่ง”เมื่อพูดจบ ฟู่ซิวเป่ยก็จับมือเธอไว้ มือของเขาแข็งแรงและอบอุ่น ต่างจากเนื้อหนังเย็นชาของฮั่วจิ้นเ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 146 ทำให้ผู้อำนวยการหูผิดหวัง
“ผู้หญิงอย่างเราไม่ใช่คนใจกว้างขนาดนั้นค่ะ ไม่ยอมให้อภัยกับเรื่องพรรค์นั้น คุณหนูหลีก็ไม่ต่างกัน”แต่ตอนนี้ทุกอย่างดูเหมือนจะเปลี่ยนไปแล้ว หลีเกอที่เคยมีฮั่วจิ้นเฉิงอยู่ในสายตาเพียงคนเดียว แม้ทรายเข้าตาครึ่งเม็ดก็ไม่ยอมปล่อยผ่าน แต่ตอนนี้… ทุกอย่างอาจเปลี่ยนไปฮั่วจิ้นเฉิงสูดหายใจเข้าลึก ๆ อารมณ์ทั้งหมดก็หายไปในทันที ราวกับว่าฮั่วจิ้นเฉิงที่ดูอ่อนแอเมื่อครู่เป็นเพียงภาพลวงตาของเขา“...ไปกันเถอะ หลานหนี”พูดจบก็ก้าวเท้าเดินออกไป...หลีเกอกลับมาที่บริษัทตี้เซิ่ง ยังไม่ทันได้นั่งลงก็มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญมาเยือนผู้อำนวยการหูได้รับข่าวสารเป็นคนแรกความร่วมมือระหว่างตี้เซิ่งและเถิงอี้ล่มไม่เป็นท่า!เขาอารมณ์ดีจนอดไม่ได้ที่จะมาเยาะเย้ยหลีเกอถึงห้องทำงาน“คุณหลี! ไม่ได้เจอกันนาน ดูโทรมลงไปเยอะ คงจะเหนื่อยกับงานไม่น้อยเลยสินะครับ!”ท่าทางของเขาเหมือนหมาป่าที่กำลังจ้องจะกินไก่หลีเกอไม่เงยหน้าขึ้นมามองและตอบกลับ “ดูเหมือนผู้อำนวยการหูจะว่างมาก มีเวลาแวะมาเยี่ยมฉันถึงที่”ผู้อำนวยการหูยิ้มเยาะ เดินไปที่โต๊ะทำงานแล้วลากเก้าอี้มานั่ง“คนหนุ่มสาวใจร้อนไปไม่ดีหรอก! ผลประกอบการไม่ได้สำ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 147 แอบฟัง
คราวนี้เจิ้งหลิ่ววางสัญญาวางไว้ตรงหน้าหลีเกอ “นี่ครับ คุณอ่านดูสิ!”ไม่น่าเชื่อเลยว่าเถิงอี้จะแสดงความจริงใจขนาดนี้“ในเมื่อเป็นแบบนี้ เราคงต้องตกลงเรื่องความร่วมมือนี้ไว้ก่อน แต่การเซ็นสัญญาจริง ๆ เราจะต้องรอการประชุมครั้งถัดไปร่วมกับพวกเขาอีกครั้ง”“ครับ คุณหลี”หลังจากตกลงเรื่องนี้แล้ว อารมณ์ของหลีเกอก็ดีขึ้นทันที รู้สึกมีพลังมากขึ้น แม้กระทั่งตอนอ่านเอกสารก็ยังตั้งใจมากกว่าเก่าเธอจดจ่ออยู่กับงานจนไม่ทันสังเกตว่ามีใครเดินเข้ามาในห้องทำงานอย่างเงียบ ๆเจี่ยงอีอีเห็นหลีเกอที่อยู่ตรงหน้า รู้สึกเหลือเชื่อมาก ไม่คิดเลยว่าหลีเกอจะทุ่มเทให้กับงานขนาดนี้เธอเดินไปที่โต๊ะทำงานแล้วเคาะโต๊ะ หลีเกอยังไม่เงยหน้าขึ้นมา แต่พูดก่อนแล้วว่า “อืม เจิ้งหลิ่ว ช่วยชงกาแฟให้ฉันด้วยสิคะ”เจี่ยงอีอี “...”หลีเกอพูดจบ เห็นว่าไม่มีเสียงตอบ จึงเงยหน้าขึ้นมา เห็นเป็นเจี่ยงอีอีเธอก็ตกใจ “อีอี ทำไมถึงเป็นเธอไปได้?”เจี่ยงอีอีถอนหายใจ “ไม่งั้นเธอคิดว่าเป็นใครล่ะ?”หลีเกอรีบลุกขึ้นทันทีแล้วจับมือเธอ “เธอมาหาฉันทำไมไม่บอกล่วงหน้า ฉันนึกว่าเป็นเจิ้งหลิ่ว”เจี่ยงอีอีผายมือแล้วพูดว่า “ฉันโทรหาแล้ว แต่ไม่มี
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 148 ปฏิบัติต่อเธอเหมือนลูกสาวแท้ ๆ
“จริงด้วย ได้ยินมาว่าลูกสะใภ้ของคุณเปิดร้านขายเสื้อผ้า สไตล์เสื้อผ้าดูเก๋ไก๋มาก ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า หลายคนมีเงินก็ใช่ว่าจะซื้อได้”“คุณนายฮั่ว พวกเราออกจะสนิทกันขนาดนี้! คุณช่วยคุยกับลูกสะใภ้ของคุณให้หน่อยได้ไหม เผื่อว่าพวกเราจะมีโอกาสได้ไปอุดหนุนเสื้อผ้าร้านเธอสักชิ้นสองชิ้น”“... ”หลี่ซูฉินฟังคุณนายผู้ดีเหล่านั้นสลับกันพูดคนละคำสองคำ ต่างก็ยกยอหลีเกอกันทั้งนั้น สีหน้าของเธอดูไม่ดีนักก่อนหน้านี้เธอคิดว่าหลีเกอเป็นแค่เด็กกำพร้าไร้ญาติขาดมิตรที่อยู่ในชนบท จึงคิดว่าตัวเองทำอะไรกับหลีเกอก็ได้ แม้กระทั่งบังคับให้หลีเกอหย่ากับฮั่วจิ้นเฉิงตอนนี้สถานะของหลีเกอเปิดเผยออกมาแล้ว เธอรู้สึกเสียใจมาก ถ้ารู้แบบนี้แต่แรก เธอคงจะปฏิบัติกับหลีเกอดี ๆ ตอนนี้ตัวเองจะได้ไม่ตกที่นั่งลำบากแบบนี้“คุณนายฮั่ว ว่ายังไงคะ? ได้หรือไม่ได้? ถ้าได้ ฉันจะนัดเพื่อน ๆ ของฉันไปอุดหนุนร้านของลูกสะใภ้คุณเดี๋ยวนี้เลย”หลี่ซูฉินกระแอมไอเบา ๆ เพื่อกลบเกลื่อนความอึดอัด “เอ่อ… เรื่องของเด็ก ๆ ฉันไม่ค่อยได้เข้าไปยุ่งหรอก”“ตายแล้ว คุณนายฮั่ว พูดแบบนี้ได้ยังไงกัน? นั่นลูกสะใภ้ของคุณเลยนะคะ จะไม่พูดอะไรกับเธอสักคำเลยเ
บทล่าสุด
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 340 กุหลาบมีหนาม
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 339 เอาชีวิตมาทิ้งหรือไง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 338 ธุรกิจมืด
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 337 ค้นพบห้องลับ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 336 คนที่ทำให้ขายหน้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 335 ฉายแสงเจิดจ้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 334 ได้รับเชิญให้ขึ้นเวที
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 333 ตีงูต้องตีที่หัว
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 332 ต้องการอะไร
