บทที่ 118 เขากระตุ้นอารมณ์เธอได้

เมื่อมองไปในทิศทางที่โม่อี้เฟยชี้ไป เขาก็เห็นร่างที่คุ้นเคย ต่อให้เธอจะกลายเป็นเถ้าถ่าน เขาก็จำได้ หลีเกอ! คุณไม่ได้กลับไปกับซางรุ่ยแล้วหรอกเหรอ?

ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้?

ท่าเต้นของหลีเกอเย้ายวนมาก ทันทีที่เธอปรากฏตัวก็ดึงดูดสายตาของทุกคน ไม่กี่วินาทีก็กลายเป็นจุดสนใจของทั้งงาน

เธอหัวเราะอย่างร่าเริงและเปิดเผย ร่างกายของเธอเปล่งประกายด้วยความมั่นใจ สวยงามจนตาพร่ามองไม่เห็นสิ่งอื่น ฮั่วจิ้นเฉิงรู้สึกใจเต้นรัวไม่หยุด

นี่คือท่าทางที่ฮั่วจิ้นเฉิงไม่เคยเห็นมาก่อน เธอเคยมีด้านนี้ด้วยเหรอ

เปล่งประกายในที่ที่เขาไม่เคยเห็น

ไม่นึกเลยว่าเธอหัวเราะแล้วจะสวยได้ขนาดนี้!

ในใจของฮั่วจิ้นเฉิงมีความรู้สึกที่หลากหลาย เขากระดกเหล้าในมือหมดแก้วในคราวเดียว อารมณ์ที่ถูกกดขี่ไว้เมื่อครู่ระเบิดออกมาในเวลานี้ ไม่หลงเหลือความลังเลอีกต่อไป เขาวางแก้วลงแล้วเดินไปหาหลีเกอ

“ว้าว! หลีเกอ เธอสวยสะบัดเลย!”

เจี่ยงอีอีอดไม่ได้ที่จะผิวปากไปทางหลีเกอ เธออดไม่ได้ที่จะตะโกนสู้กับเสียงเพลงอึกทึก “คืนนี้ฉันไม่ได้เรียกเธอออกมาเปล่า ๆ นะ ใช้ประโยชน์จากค่ำคืนและเครื่องดื่มพวกนี้ปล่อยใจให้เต็มที่เถอะ!”

ในเวลานี้ หลีเกอรู้