Share
บทที่ 114 ผมมีบางเรื่องอยากจะรบกวน
Related chapter
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 115 ต่างจากข่าวลือ
มุมปากของหลีเกอปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “ดูเหมือนว่าผู้อำนวยการหูไม่ค่อยต้อนรับฉันสักเท่าไหร่เลย”ถึงพูดอย่างนั้น แต่ก็อดที่จะก้าวเท้าเดินเข้าไปไม่ได้ผู้อำนวยการหูเองก็ไม่คิดว่าจะโดนหลีเกอจับได้คาหนังคาเขา ราวกับโดนจับได้ว่ากำลังทำความชั่วลับหลัง บรรยากาศจึงค่อนข้างอึดอัดอย่างไรก็ตาม เขาก็เป็นจิ้งจอกเฒ่าแล้ว ไม่นานสีหน้าท่าทีก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม“คุณหนูหลีเกอพูดอะไรอย่างนั้น ผมจะไม่ต้อนรับคุณได้ยังไง?” พูดพลางก็ลุกขึ้นลากเก้าอี้ให้หลีเกอนั่งด้วยตัวเองหลีเกอจึงนั่งลง เงยหน้าขึ้นสบกับดวงตาที่กำลังพิจารณาเธออยู่ เมื่อทั้งสี่ตามาบรรจบกัน ก็เกิดประกายไฟที่มองไม่เห็นแลบแปลบออกมา“บังเอิญจัง คุณชายฮั่วก็อยู่ที่นี่ด้วย” หลีเกอขมวดคิ้วแล้วเริ่มพูดก่อน “ดูเหมือนฉันจะมาขัดจังหวะพวกคุณสินะ”“อย่าพูดว่าขัดขังหวะเลย แค่บังเอิญพูดถึงคุณเท่านั้น ไม่คิดเลยว่าคุณหนูหลีเกอเพิ่งแยกตัวออกไปจากตระกูลฮั่ว ก็ได้รับตำแหน่งประธานบริษัทตี้เซิ่งของตระกูลได้อย่างมั่นคง ผู้อำนวยการหูกำลังชื่นชมคุณอยู่เลย บอกว่าคุณมีความสามารถมาก จนถึงกับประกาศกร้าวในที่ประชุมว่าจะเพิ่มผลประกอบการขึ้นเป็นร้อยละสามสิบภายในหน
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 116 เข้าใจผิด
หลีเกอยิ้มอย่างจริงใจ “ไม่ว่ายังไงก็ต้องขอบคุณสำหรับเรื่องวันนี้มากนะคะ ติดหนี้คุณไว้หนึ่งครั้ง ถ้าวันไหนฉันพอจะช่วยอะไรได้ ก็อย่าเกรงใจที่จะบอก”ซางรุ่ยพยักหน้าเล็กน้อย แต่ยังไม่ลืมเตือนเธอ “ผู้อำนวยการหูไม่ใช่คนที่รับมือง่ายอย่างที่เห็นภายนอก เขาโลดโผนอยู่ในแวดวงธุรกิจมาหลายปีแล้ว ทั้งเส้นสายและกลอุบายนั้นเหนือกว่าที่เราจะคาดเดาได้ หลังจากนี้คุณเองก็ควรระมัดระวังตัวไว้”“ได้ค่ะ ฉันจะระวังตัวมากขึ้น"ซางรุ่ยจ้องใบหน้าด้านข้างของเธอ ดวงตามองไปเห็นปอยผมข้างหู จึงเอื้อมมือออกไปหมายจะจัดให้“คุณชายซาง” เสียงของฮั่วจิ้นเฉิงดังขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้เขาต้องหยุดชะงักซางรุ่ยยิ้มแล้วหดมือที่ค้างอยู่กลางอากาศกลับมา จากนั้นก็พูดกับหลีเกอ “ทรงผมคุณไม่เรียบร้อยน่ะ”“ไงนะคะ?”หลีเกอเพิ่งรู้สึกตัวช้ากว่าครึ่งจังหวะฮั่วจิ้นเฉิงก้าวขาข้างหนึ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เดินไปยืนอยู่ข้างหลีเกอทันที บังสายตาเขาไว้“ได้ยินมาว่าคุณชายซางกำลังจะแต่งงานกับคุณหนูหย่วนหยาง ขอแสดงความยินดีล่วงหน้าด้วย ผมยินดีจากใจจริงที่คุณชายซางได้เจอคู่ครองที่ถูกใจ”การแต่งงานกับหย่วนหยางเป็นความประสงค์ของครอบครัว เข
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 117 เพื่อน นั่นเมียเก่านายไม่ใช่เหรอ
ในขณะเดียวกัน ภายในห้องอาหารส่วนตัวของโรงแรมแชงกรีลา ได้ยินเสียงดังโครมครามดังลั่น ผู้อำนวยการหูโกรธจนทุบทำลายข้าวของภายในห้องราบคาบ“นังเด็กเมื่อวานซืน! กล้ามาข่มขวัญฉันต่อหน้าคนอื่น!”ผู้อำนวยการหูเตะเก้าอี้ตรงหน้าอย่างแรง เก้าอี้จึงล้มลงกับพื้นทันทีดวงตาของเขาหรี่ลงเรื่องนี้จะปล่อยผ่านไปไม่ได้!ขืนปล่อยผ่านไป วันหลังอาจจะถูกหลีเกอข่มเหงจนโผล่หัวไม่พ้นน้ำตลอดไปเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก “ฉันไม่สนว่าแกจะใช้วิธีไหน แต่ฉันต้องการให้หลีเกอเสื่อมเสียชื่อเสียงจนต้องออกจากตี้เซิ่ง”หลังจากวางสาย ผู้อำนวยการหูก็กำลังจะออกไป แต่กลับได้ยินเสียงเคาะประตูห้องเสียก่อน“ใคร?”เขาถามอย่างระมัดระวัง วินาทีต่อมาประตูห้องก็ถูกเปิดออก“คุณหูคะ ท่านประธานของเราขอเชิญคุณไปพูดคุยค่ะ!”ผู้อำนวยการหูทำหน้างง “ท่านประธานของคุณคือใคร?”“เฉียวเจิ้นสยงค่ะ…”ผู้อำนวยการหูคุ้นเคยกับชื่อนี้ดี แต่เขากับเฉียวเจิ้นสยงไม่เคยมีความเกี่ยวข้องใด ๆ ต่อกันนี่“คุณเฉียวมาเชิญผมมีธุระอะไร?”“ถ้าคุณไปเดี๋ยวจะทราบเองค่ะ”หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้อำนวยการหูก็ตัดสินใจเดินตามคนที่มาเชิญเขา...ห้าทุ่มตรง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 118 เขากระตุ้นอารมณ์เธอได้
เมื่อมองไปในทิศทางที่โม่อี้เฟยชี้ไป เขาก็เห็นร่างที่คุ้นเคย ต่อให้เธอจะกลายเป็นเถ้าถ่าน เขาก็จำได้ หลีเกอ! คุณไม่ได้กลับไปกับซางรุ่ยแล้วหรอกเหรอ?ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้?ท่าเต้นของหลีเกอเย้ายวนมาก ทันทีที่เธอปรากฏตัวก็ดึงดูดสายตาของทุกคน ไม่กี่วินาทีก็กลายเป็นจุดสนใจของทั้งงานเธอหัวเราะอย่างร่าเริงและเปิดเผย ร่างกายของเธอเปล่งประกายด้วยความมั่นใจ สวยงามจนตาพร่ามองไม่เห็นสิ่งอื่น ฮั่วจิ้นเฉิงรู้สึกใจเต้นรัวไม่หยุดนี่คือท่าทางที่ฮั่วจิ้นเฉิงไม่เคยเห็นมาก่อน เธอเคยมีด้านนี้ด้วยเหรอเปล่งประกายในที่ที่เขาไม่เคยเห็นไม่นึกเลยว่าเธอหัวเราะแล้วจะสวยได้ขนาดนี้!ในใจของฮั่วจิ้นเฉิงมีความรู้สึกที่หลากหลาย เขากระดกเหล้าในมือหมดแก้วในคราวเดียว อารมณ์ที่ถูกกดขี่ไว้เมื่อครู่ระเบิดออกมาในเวลานี้ ไม่หลงเหลือความลังเลอีกต่อไป เขาวางแก้วลงแล้วเดินไปหาหลีเกอ“ว้าว! หลีเกอ เธอสวยสะบัดเลย!”เจี่ยงอีอีอดไม่ได้ที่จะผิวปากไปทางหลีเกอ เธออดไม่ได้ที่จะตะโกนสู้กับเสียงเพลงอึกทึก “คืนนี้ฉันไม่ได้เรียกเธอออกมาเปล่า ๆ นะ ใช้ประโยชน์จากค่ำคืนและเครื่องดื่มพวกนี้ปล่อยใจให้เต็มที่เถอะ!”ในเวลานี้ หลีเกอรู้
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 119 เฉียวซีอวิ๋นสร้างเรื่อง
ในขณะเดียวกันหน้าบาร์ ฮั่วซินถือโทรศัพท์โทรหาฮั่วจิ้นเฉิง แต่ไม่มีใครรับสาย หญิงสาวที่เดินอยู่ข้างเธอรีบถาม “แน่ใจเหรอว่าพี่ชายเธออยู่ที่นี่”ฮั่วซินพยักหน้ารัว ๆ แล้วพูดว่า “พี่ซีอวิ๋น ไม่ผิดหรอก พี่ชายฉันต้องอยู่ที่นี่แน่นอน”คนที่มาด้วยกันกับเธอคือ เฉียวซีอวิ๋น!เดิมทีเธอถูกเฉียวเจิ้นสยงส่งเข้าไปในสถานกักกัน ตระกูลเฉียวทอดทิ้งเธอไปแล้ว ตระกูลหลีก็ส่งหลักฐานที่สมบูรณ์ครบถ้วนมาให้ทันเวลา รอเพียงศาลเริ่มการพิจารณาคดีอย่างไรก็ตาม สถานะของเธอนับว่าพิเศษ เพราะเธอยังตั้งท้องอยู่เฉียวซีอวิ๋นใช้เหตุผลด้านร่างกายไม่อำนวยเพื่อขอประกันตัวเธอโทรหาฮั่วจิ้นเฉิง ส่งข้อความหาเขา อยากจะเจอหน้าเขา แต่ฮั่วจิ้นเฉิงไม่เคยปรากฏตัวต่อหน้าเธออีกเลยเธอจึงกัดฟันคิดหาวิธีบางอย่าง แอบหนีออกมาจากโรงพยาบาลเมื่อได้ยินฮั่วซินบอกว่าฮั่วจิ้นเฉิงอยู่ที่บาร์ เธอถึงได้มาที่นี่“พี่ซีอวิ๋น เราเข้าไปกันเถอะ!”ฮั่วซินพาเฉียวซีอวิ๋นเดินผ่านล็อบบี้ของบาร์ เมื่อสัมผัสกับบรรยากาศที่คึกคักรอบตัว หัวใจของเฉียวซีอวิ๋นก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ในวินาทีถัดมา สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างเข้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 120 อุบายเดิมๆ น่าเบื่อ
เสียงโหวกเหวกในล็อบบี้เบาลงทันทีเพราะเสียงร้องขอความช่วยเหลือ“ช่วยด้วย ช่วยลูกฉันด้วย!”หลีเกอมองเหตุการณ์นี้ด้วยความไม่อยากจะเชื่อ นี่ไม่ใช่ครั้งแรก เฉียวซีอวิ๋นใช้อุบายเดิม ๆ อีกแลัว เธอติดใจทักษะการแสดงละครตบตาคนมากเกินไปหรือเปล่าฮั่วจิ้นเฉิงที่อยู่ไม่ไกล เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ ดวงตาของเขาก็ค่อย ๆ มืดลง ก้าวขายาว ๆ เดินไปข้างหน้า เห็นเฉียวซีอวิ๋นล้มกองอยู่บนพื้นในเวลานี้เขาไม่มีเวลาถามว่าเฉียวซีอวิ๋นมาที่นี่ได้อย่างไรเฉียวซีอวิ๋นคว้ามือของเขาไว้ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวดที่ไร้การเสแสร้ง“จิ้นเฉิง ช่วยฉันด้วย! ช่วยลูกของเราด้วย!”“พี่ชาย นังหลีเกอ ผู้หญิงใจร้ายคนนั้นผลักพี่ซีอวิ๋น พี่ซีอวิ๋นถึงได้เป็นแบบนี้” ฮั่วซินเป็นคนแรกที่กล่าวหาหลีเกอแต่ฮั่วจิ้นเฉิงไม่สนใจ เขาจ้องมองเฉียวซีอวิ๋นที่ดูเหมือนไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำ ยื่นมือออกไปหมายจะอุ้มเธอ แต่ในวินาทีถัดมา มือใหญ่ของเขาก็สัมผัสกับบางสิ่งที่เปียกชื้น“เลือด! พี่ชาย พี่ซีอวิ๋นมีเลือดออก!” เสียงร้องของฮั่วซินทำให้ผู้คนรอบข้างตกใจ“มัวยืนทำอะไรอยู่ รีบโทร 120 สิ!” ไม่รู้ว่าใครในฝูงชนตะโกน ผู้คนต่างก็หยิบโทรศัพท์ขึ้
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 121 ผมอยากรู้ความจริง
“ถ้าอย่างนั้นก็แจ้งความเลย!”เฉียวเจิ้นสยงพูดพร้อมกับจ้องไปที่ฮั่วซินด้วยสายตาที่เฉียบคมราวกับเหยี่ยว “ในเมื่อคุณหนูฮั่วบอกว่าเห็นเหตุการณ์ด้วยตาตัวเอง คุณคงไม่ยอมให้ซีอวิ๋นต้องเจ็บปวดฟรีแน่ ถึงตอนนั้นหวังว่าคุณหนูฮั่วจะออกหน้าเป็นพยาน พูดในสิ่งที่คุณเห็นอย่างตรงไปตรงมา”ฮั่วซิน “ฉัน…” เธอเม้มริมฝีปากแน่น เดิมทีเธอตั้งใจจะออกหน้าเป็นพยาน แต่เมื่อสบตากับฮั่วจิ้นเฉิง ก็ได้แต่กลืนคำพูดที่อยู่ในปากกลับลงไปเปลี่ยนคำพูดเสียใหม่ “ตอนนั้นไฟในบาร์มืดสลัว ฉันอาจจะมองเห็นไม่ชัดเจนค่ะ”เธอกลับคำหน้าด้าน ๆ ต่อหน้าเฉียวเจิ้นสยง!หัวใจของฮั่วซินเต้นรัวราวกับจะถูกดันทะลุออกมาจากลำคอเฉียวเจิ้นสยงหัวเราะในลำคอ “คุณหนูฮั่ว ผมแค่ต้องการให้คุณพูดความจริง จำเป็นต้องทำแบบนี้ด้วยเหรอ?”“ฉัน…” ฮั่วซินหลุบตาลง มองไปที่ฮั่วจิ้นเฉิงด้วยสายตาที่เหมือนจะขอความช่วยเหลือดวงตาของเฉียวเจิ้นสยงค่อย ๆ จมลงอย่างช้า ๆ ไม่คาดคิดว่าในเวลานี้ ฮั่วจิ้นเฉิงจะยังคงปกป้องหลีเกอเขาแสดงท่าทีในฐานะผู้อาวุโสกว่าทันที “จิ้นเฉิง ซีอวิ๋นกำลังตั้งท้องลูกของเธอ! ตอนนี้เด็กไม่อยู่แล้ว ในฐานะพ่อ เธอกลับไม่เสียใจแม้แต่น้อย กลับค
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 122 ฉันจะจัดการกับแก
เฉียวซีอวิ๋นกัดฟันพูดต่อ “จิ้นเฉิง ฉันรู้ว่าคุณอาจจะยังมีความรู้สึกดี ๆ ต่อหลีเกออยู่บ้าง ถึงยังไงพวกคุณก็เคยอยู่ด้วยกันมาสามปี แต่เธอเป็นผู้หญิงที่โหดเหี้ยมมาก เธอผลักฉัน ลูกของเราตายเพราะเธอ!”“เอาล่ะ ผมรู้แล้ว” ฮั่วจิ้นเฉิงพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย!"ในเมื่อคุณบอกว่าเธอเป็นคนผลักคุณ งั้นก็แจ้งความเลย ให้ตำรวจมาสืบสวนให้กระจ่าง ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามกระบวนการทางกฎหมาย”พูดจบฮั่วจิ้นเฉิงก็ลุกขึ้นเตรียมจะออกไปแต่ในตอนนั้น ประตูห้องผู้ป่วยก็ถูกผลักเปิดเข้ามา หลีเกอยืนกอดอกอยู่ที่หน้าประตู“หลีเกอ แกยังกล้าเสนอหน้ามาที่นี่อีก!”เฉียวซีอวิ๋นเห็นหลีเกอ ทันใดนั้นก็ทำท่าเหมือนกับแมวที่ขนพองทั้งตัว ตะโกนใส่เธอด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดแต่หลีเกอกลับไม่สะทกสะท้าน พูดแค่ว่า “เมื่อกี้ฉันได้ยินสิ่งที่พวกคุณคุยกันแล้ว ฉันอยากถามคุณเฉียวซีอวิ๋นหน่อย เมื่อคืนนี้ เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันเป็นอย่างที่คุณพูดจริง ๆ เหรอ?”“หลีเกอ นังผู้หญิงชั่ว! แกฆ่าลูกของฉัน!”ดวงตาของหลีเกอค่อย ๆ จมลง จากนั้นก็พูดออกมาประโยคหนึ่ง “คุณเฉียว คุณกินไม่เลือกได้ แต่จะพูดอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ แม้แต่เด็กสามขวบยัง
Latest chapter
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 340 กุหลาบมีหนาม
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 339 เอาชีวิตมาทิ้งหรือไง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 338 ธุรกิจมืด
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 337 ค้นพบห้องลับ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 336 คนที่ทำให้ขายหน้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 335 ฉายแสงเจิดจ้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 334 ได้รับเชิญให้ขึ้นเวที
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 333 ตีงูต้องตีที่หัว
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 332 ต้องการอะไร
