บทที่ 115 ต่างจากข่าวลือ

มุมปากของหลีเกอปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “ดูเหมือนว่าผู้อำนวยการหูไม่ค่อยต้อนรับฉันสักเท่าไหร่เลย”

ถึงพูดอย่างนั้น แต่ก็อดที่จะก้าวเท้าเดินเข้าไปไม่ได้

ผู้อำนวยการหูเองก็ไม่คิดว่าจะโดนหลีเกอจับได้คาหนังคาเขา ราวกับโดนจับได้ว่ากำลังทำความชั่วลับหลัง บรรยากาศจึงค่อนข้างอึดอัด

อย่างไรก็ตาม เขาก็เป็นจิ้งจอกเฒ่าแล้ว ไม่นานสีหน้าท่าทีก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม

“คุณหนูหลีเกอพูดอะไรอย่างนั้น ผมจะไม่ต้อนรับคุณได้ยังไง?” พูดพลางก็ลุกขึ้นลากเก้าอี้ให้หลีเกอนั่งด้วยตัวเอง

หลีเกอจึงนั่งลง เงยหน้าขึ้นสบกับดวงตาที่กำลังพิจารณาเธออยู่ เมื่อทั้งสี่ตามาบรรจบกัน ก็เกิดประกายไฟที่มองไม่เห็นแลบแปลบออกมา

“บังเอิญจัง คุณชายฮั่วก็อยู่ที่นี่ด้วย” หลีเกอขมวดคิ้วแล้วเริ่มพูดก่อน “ดูเหมือนฉันจะมาขัดจังหวะพวกคุณสินะ”

“อย่าพูดว่าขัดขังหวะเลย แค่บังเอิญพูดถึงคุณเท่านั้น ไม่คิดเลยว่าคุณหนูหลีเกอเพิ่งแยกตัวออกไปจากตระกูลฮั่ว ก็ได้รับตำแหน่งประธานบริษัทตี้เซิ่งของตระกูลได้อย่างมั่นคง ผู้อำนวยการหูกำลังชื่นชมคุณอยู่เลย บอกว่าคุณมีความสามารถมาก จนถึงกับประกาศกร้าวในที่ประชุมว่าจะเพิ่มผลประกอบการขึ้นเป็นร้อยละสามสิบภายในหน