Share

ตอนที่7

last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-07 23:41:14

"กรี๊ดดด"

เสียงหวานที่หวีดร้องขึ้นอย่างเจ็บปวด กลางกายสาวถูกยัดเยียดความใหญ่โตเข้ามาจนเจ็บร้าวปวดหน่วงเกร็งไปทั้งร่าง ตัวตนที่แข็งกร้าวของบุรุษวัยฉกรรจ์ฉีกทึ้งบุปผางามของเด็กสาววัยกำดัดจนฉีกขาด หยดเลือดไหลซึมเปรอะเปื้อนเรียวขาเล็กและที่นอนนุ่มจนแดงฉาน มือเล็กจิกลงบนท่อนแขนแกร่งขีดข่วนจนเป็นทางยาว ระบายความเจ็บปวดที่ตนได้รับ ร่างบอบบางพยายามกระถดกายถอยหนีแต่ไม่อาจที่จะขยับได้ดังใจ เพราะมีกายหนาที่ตอกตรึงความใหญ่โตอยู่กลางร่าง น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลลงมาจนเปียกชุ่มเส้นผมสีดำนุ่มสลวยหอมกรุ่น แผ่สยายกระจัดกระจายอยู่บนเตียงกว้าง ใบหน้างดงามแดงก่ำ นัยน์ตากลมโตหวานฉ่ำน้ำไหวระริก ปลายจมูกเชิดรั้นแดงเรื่อ ริมฝีปากอวบอิ่มบวมช้ำเผยอขึ้นแลดูยั่วยวน ภาพความงดงามตรงหน้าทำให้บุรุษเหนือร่างไม่อาจที่จะละสายตาไปจากร่างเล็กได้ ความรู้สึกประหลาดปะปนกับความหวงแหนสายหนึ่งแล่นวูบไหวอยู่ในอก

"อย่าขยับ ไม่เช่นนั้นจะยิ่งเจ็บนะ"

เสียงทุ้มแหบพร่าที่เอ่ยชิดใบหูเล็กฟังดูนุ่มละมุน ใบหน้าหล่อเหลาเบี่ยงริมฝีปากผ่าวร้อนมาจุมพิตแก้มนวลแผ่วเบา ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดผิวเนื้อจนขนกายรุกซู่ ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากหนามาปิดกั้นเสียงสะอื้นไห้ของคนตัวเล็ก จุมพิตในครั้งนี้ช่างอ่อนหวานยิ่งนัก มันมัวเมาจนร่างเล็กลืมเลือนความเจ็บปวด เรียวลิ้นแสนช่ำชองเกี่ยวพันลิ้นเล็กให้ตอบสนองสัมผัสอันวาบหวามนั้นให้ความรู้สึกหวานละมุน

ร่างหนาหยัดกายขึ้น กดแช่ตัวตนแข็งแกร่งที่ตอนนี้ปวดร้าวไม่แพ้คนใต้ร่าง ความอ่อนนุ่มแสนคับแน่นกำลังบีบรัดตัวตนของเขาจนแทบจะแพ้พ่ายเสียเดี๋ยวนี้ กรามแกร่งขบเข้าหากันแน่นอย่างพยายามระงับอารมณ์กระสันแสนทรมาน ทั้งที่อยากจะโจนจ้วงเข้าใส่ร่างเล็กใจจะขาด แต่ดวงตาคู่งามที่เอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำจำต้องหยุดยั้งตัวเองเอาไว้ ขยับสะโพกสอบอย่างเนิบนาบ จุ่มจ้วงลงไปในกายบางครั้งแล้วครั้งเล่า ความเสียวกระสันที่พุ่งจู่โจมกลางร่าง ทำให้กายหนาเผลอบีบขย้ำความนุ่มหยุ่นกลมกลึงเต็มแรง ยอดอกแดงช้ำที่ชูชันล่อลวงให้ต้องก้มลงไปดูดดื่มยอดทรวงคู่งามสลับไปมา ริมฝีปากหยักลึกครอบครองดูดดึง ไล้เลียลิ้นสากหยอกเย้าจนนวลเนื้อขาวนวลแดงเป็นปื้นแฉะชื้นไปด้วยน้ำใส แต่มันกลับรู้สึกว่ายังไม่พอ เพียงแค่นี้มันยังไม่สามารถบรรเทาความทรมานกลางกายลงได้

"อ่าาส์...ไม่ไหวแล้ว พี่จะขาดใจตายอยู่แล้วทูนหัว"

แม่ทัพเซียวไป๋ซานที่ไม่อาจทานทนได้อีกต่อไป มือหนาโอบกระชับเอวเล็กคอดกิ่วเอาไว้มั่น ก่อนจะตอกตรึงกายแกร่งเข้าออกอย่างหนักหน่วง จนร่างบอบบางหัวสั่นหัวคลอน

"เจ็บหรือเปล่า ยังเจ็บอยู่หรือไม่"

น้ำเสียงทุ้มแหบพร่าสั่นสะท้านเอ่ยถามขึ้น แต่เหมือนกับว่าเขาจะไม่ได้ต้องการคำตอบนั้นจริงๆ มือหยาบบีบเคล้นทรวงอกอิ่มด้วยแรงปรารถนา เสียงคำรามสั่นพร่าดังสะท้านไหว ก้มลงมองจุดผสานกลางร่าง บุปผาดอกงามดอกน้อยแดงช้ำดูดกลืนแกนกายใหญ่โตของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ภายในช่องทางรักอ่อนนุ่มแสนคับแน่นกำลังเต้นตุบๆ กลีบดอกแดงก่ำผลิบานทุกครั้งที่โอบอุ้มแกนกายผงาดกล้าดูแล้วช่างน่าหลงใหล ภาพการสอดผสานตรงหน้ายิ่งเร่งเร้าอารมณ์ปรารถนาให้ยิ่งลุกโชน กายกำยำถาโถมเข้าใส่ร่างเล็กอย่างสุดที่จะกลั้น เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังเป็นจังหวะหนักหน่วงทุกครั้งที่สะโพกสอบขยับขับเคลื่อน เสียงหอบหายใจเหนื่อยหนักราวกับจะขาดใจผสานกับเสียงเฉอะแฉะตรงจุดผสานดังถี่รัวขึ้นอย่างลามก

"อ๊ะ...อร๊าย..."

"ชอบหรือเปล่า แบบนี้ชอบหรือไม่ ซี๊ดด...อ่าส์..."

กายบางสั่นสะท้านด้วยแรงอารมณ์ ทรวงอกอวบอิ่มกระเพื่อมไหวในทุกจังหวะที่สะโพกสอบกดเสยเข้ามาภายใน ความร้อนระอุโหมกระพือขึ้นสูง ภายในช่องท้องร้อนวูบวาบเสียวกระสันรัญจวนใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน บุปผางามตอดรัดแกนกายที่แข็งขึงร้อนลวกขมิบถี่ยิบ ร่างกำยำยิ่งทวีกระแทกแท่งทวนส่งนางให้ถึงฝั่งฝัน นิ้วเรียวจิกเล็บกดลึกลงบนหน้าขาแกร่ง เสียงหวานหวีดร้องออกมาระบายความเสียวซ่านสุขสมที่เกิดขึ้นครั้งแรกในวัยสาว หัวใจดวงน้อยเต้นกระหน่ำจนแทบทะลุออกมานอกทรวงอก

เมื่อส่งร่างเล็กจนถึงจุดหมาย กายหนาที่ยังคงกระแทกกระทั้นอย่างหนักหน่วง ความแข็งชันบดขยี้เนื้ออ่อนนุ่มอุ่นร้อน สาวกายเข้าออกอย่างหยาบโลน รู้สึกถึงความเสียวซ่านที่กำลังจะทะลักทลาย มือหนาจึงจับพลิกร่างเล็ก กลืนกินนางจากทางด้านหลัง ร่างบางผวาเฮือกกรีดร้องออกมาอย่างระโหยโรยแรงทิ้งตัวลงบนที่นอนหนานุ่ม แต่กลับถูกมือใหญ่ช้อนสะโพกกลมมนให้ลอยเด่นจนต้องใช้แขนเล็กยันร่างเอาไว้ ความแข็งกร้าวบดคลึงสะโพกหนั่นแน่นกระแทกลึกจนร่างบางถลาไปข้างหน้า

โพรงรักคับแน่นที่บีบรัด ทำให้แม่ทัพหนุ่มกัดฟันกรอดข่มอารมณ์จนเห็นเส้นเลือดตรงขมับ โถมกายกระแทกกระทั้นเร่งจังหวะสอดผสาน หน้าขาแข็งแกร่งตบกระทบประกบสะโพกกลมกลึงจนเกิดเสียงดังสะท้อนในห้องกว้าง ขาตั่งเตียงไหวโยกเสียดสีกับผิวพื้นดังลั่น เอี๊ยด อ๊าด เป็นจังหวะ หัวเข่าเล็กบอบบางเสียดสีกับที่นอนยับย่นจนแดงเถือก แต่กายหนาด้านหลังหาอาทรไม่ เร่งเคลื่อนไหวกายแกร่งถี่ยิบกระแทกเสยจนร่างเล็กดิ้นพล่าน ความอุ่นร้อนฉีดพุ่งทะลักทลายเข้าไปในโพรงรักอ่อนนุ่ม พร้อมเสียงคำรามดังกึกก้อง กระตุกกายรีดเค้นสายน้ำทุกหยาดหยด จนเอ่อล้นไหลทะลักเปรอะเปื้อนซอกขางามอาบเยิ้มบนเนื้ออวบอูมสีแดงช้ำจนเปียกชุ่ม

กายแกร่งถอดถอนออกจากร่างเล็กที่ทรุดกายลง นอนราบไปกับที่นอนยับย่นอย่างอ่อนล้า มือหนาลูบไล้บั้นท้ายงามงอนอย่างหลงใหล ริมฝีปากร้อนผ่าวจูบซับไปทั่วแผ่นหลังเปล่าเปลือยขาวนวลชื้นเหงื่อ อวี๋เฟิ่งที่สะดุ้งขึ้นมือเล็กขย้ำที่นอนหนานุ่มเอาไว้จนแน่น ฟันซี่เล็กเรียงตัวสวยขบกัดลงบนเรียวปากอิ่มที่บ่วมเจ่อจนห้อเลือด เมื่อสัมผัสได้ถึงความแข็งขึงร้อนผ่าวที่สอดเข้ามาภายในร่างเล็กอีกครั้ง แต่นางกลับสิ้นไร้เรี่ยวแรงที่จะขัดขืน ปล่อยให้บุรุษผู้นั้นกระทำต่อนางครั้งแล้วครั้งเล่า จนร่างบอบบางของดรุณีน้อยไม่อาจรับได้ไหวอีกต่อไป สติดับวูบไปตั้งแต่เมื่อใดก็ไม่รู้ได้ รู้สึกตัวอีกทีนางก็กลับมานอนอยู่บนเตียงภายในเรือนของตัวเอง โดยมีเสี่ยวถานที่ร้องไห้จนตาแดงก่ำอยู่ข้างๆ

Bab terkait

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่8

    หานอวี๋เฟิ่งหลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน รู้สึกหนักอึ้งไปหมด เรื่องราวในครั้งนั้นสร้างรอยแผลเป็นบาดลึกให้แก่นาง หลังจากวันนั้นเมื่อบุรุษผู้นั้นกระทำกับนางอย่างไร้ความปรานีแล้ว กลับใช้เรื่องที่เกิดขึ้นข่มขู่นาง เอาเปรียบนาง ใช้นางรองรับความโกรธแค้นที่เขามีต่อมารดาของนาง นางต้องเผชิญกับความอดสูและรวดร้าวในอกอย่างแสนสาหัส แต่แล้วทุกอย่างก็ต้องหยุดลงเมื่อบุรุษผู้นั้นต้องกลับชายแดนโดยด่วน หลังจากนั้นข่าวคราวของเขาก็หายเงียบไปตั้งแต่วันนั้น ทิ้งไว้เพียงรอยแผลในใจของดรุณีน้อยวัยสิบห้าหนาวให้จมอยู่กับความทุกข์ตรมที่เกิดขึ้นถึงสามปี และในวันนี้คนผู้นั้นก็ได้กลับมาอีกครั้ง กลับมาสร้างความหวาดหวั่นและหวาดกลัวกับตราบาปที่เขาเป็นผู้กระทำ นางกลัว กลัวเหลือเกินว่าความอัปยศที่นางเก็บซ่อนเอาไว้จะถูกคนผู้นั้นเปิดเผย เพื่อที่จะสร้างความเจ็บปวดให้กับคนที่นางรัก กลัวว่าคนผู้นั้นจะกลับมาทำให้นางต้องทุกข์ทรมานเช่นเดิมอีกครั้ง"คุณหนู คุณหนูเจ้าคะ"เสียงเรียกของเสี่ยวถานทำให้นางถึงกับสะดุ้ง กลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอที่แห้งผาก ภาพความจำเมื่อสามปีก่อนยังฉายชัด ราวกับว่ามันพึ่งจะผ่านพ้นไป"เสี่ยวถาน"อวี๋เฟิ่งที่

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-07
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่9

    "เสี่ยวถาน ข้าจะไม่อ่อนแออีกแล้ว ข้าจะไม่ยอมให้คนผู้นั้นมาทำร้ายข้าได้อีก"อวี๋เฟิ่งที่บอกกับบ่าวรับใช้ของตน และบอกกับตัวเอง พยายามยิ้มออกมาอย่างเข้มแข็ง มือบอบบางกระชับมือเล็กของเสี่ยวถานเอาไว้มั่นนางต้องเข้มแข็งต้องไม่อ่อนแออีก เพื่อปกป้องคนที่นางรัก ตอนนี้นางไม่ใช่เด็กสาวผู้โง่งม ใสซื่อเช่นใดอดีตอีกแล้ว"เจ้าค่ะคุณหนู คุณหนูของบ่าวเก่งที่สุด"สตรีสองนางต่างส่งยิ้มให้แก่กันเสี่ยวถานบอกกับตัวเองเสมอว่านางจะยืนหยัดอยู่เคียงข้างคุณหนูของนางไม่ทอดทิ้งให้อีกฝ่ายต้องทุกข์ใจเพียงลำพัง"แล้วเจ้า มีอันใดหรือไม่"อวี๋เฟิ่งที่เอ่ยถามบ่าวคนสนิท"อ้อ เกือบลืมไปเจ้าค่ะ บ่าวจะมาเรียนคุณหนูว่าคุณชายอู๋มาขอพบ ตอนนี้กำลังรอคุณหนูอยู่ที่ศาลาท่าน้ำเจ้าค่ะ"เสี่ยวถานที่รีบเอ่ยบอกคุณหนูคนงามของนางคุณชายอู๋ ที่เสี่ยวถานกล่าวถึง คือ คุณชายอู๋ฟงอี้ บุตรชายคนรองของนายท่านอู๋ คหบดีผู้ร่ำรวยของเมืองหลวงแห่งนี้ บุรุษผู้ที่อดีตคือนักเลงโต อันธพาลขาใหญ่ คุณชายเจ้าสำราญ บุรุษหนุ่มรูปงาม มีบิดาร่ำรวยมหาศาล จึงไม่เคยเห็นหัวใคร แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นบุรุษหนุ่มผู้สง่าผ่าเผย เป็นหนึ่งในบุรุษที่เหล่าสตรีงามปรารถนาที่จ

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-08
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่10

    ในที่สุดวันที่หานอวี๋เฟิ่งหวาดกลัวก็มาถึง เมื่อบุรุษผู้นั้นกำลังจะกลับมาเยือนจวนแห่งนี้อีกครั้ง จวนที่เป็นของเขา และนางอยู่ที่นี่ในฐานะน้องสาวต่างสายเลือดจวนแม่ทัพวันนี้ดูวุ่นวายเป็นอย่างมาก บ่าวไพร่ทุกคนต่างกระวีกระวาดจัดเตรียมการต้อนรับนายตัวจริงกลับเรือนอย่างขะมักเขม้น หลังจากที่อีกฝ่ายจากจวนแห่งนี้ไปถึงสามปี แต่การกลับมาของเขาในครั้งนี้ เขากลับมาพร้อมกับชัยชนะที่คนทั้งแคว้นต่างยกย่องสรรเสริญ ทุกคนในเรือนต่างมารอต้อนรับแม่ทัพหนุ่มกลับจวน แม้ว่าอีกฝ่ายจะกลับมาเมืองหลวงได้หลายวันแล้ว แต่เลือกที่จะพำนักอยู่ที่จวนพระราชทานนอกเมือง และวันนี้เป็นวันแรกที่อีกฝ่ายกลับมายังจวนแห่งนี้นายท่านผู้เฒ่าเซียว เซียวหยางเล่ย อดีตแม่ทัพผู้เกรียงไกร แม้ใบหน้าเคร่งขรึมจะดูดุดัน แต่ทว่าดวงตานั้นกลับกระจ่างไปด้วยความยินดีอย่างปิดไม่มิดสตรีงดงามเรือนร่างระหงที่ยืนอยู่ข้างกาย ผู้ที่ตอนนี้มีอำนาจเหนือสตรีทุกนางในจวนแห่งนี้ ใบหน้างดงามอ่อนหวานแลดูสง่างามในชุดเรียบหรู เจียงซือหนี่ มารดาของนางในวัยสามสิบห้าหนาว ที่เลือกกลับมาใช้สกุลเดิมของตน ยังคงงดงามราวสตรีวัยยี่สิบกลางๆ ใบหน้าขาวผ่องนั้นแม้จะดูราบเรียบ แ

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-08
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่11

    "คุณหนูเป็นเช่นไรบ้างเจ้าคะ"เสี่ยวถานที่กระซิบถามคุณหนูของนางอย่างห่วงใยในความรู้สึกของผู้เป็นนาย คุณหนูของนางคิดเช่นไรกับท่านแม่ทัพเหตุใดนางจะไม่รู้ ได้แต่หวังว่าสักวันท่านแม่ทัพจะวางความแค้นลง คุณหนูของนางจะได้มีความสุขเสียที"ข้าไม่เป็นไร เรากลับเรือนกันเถอะ"อวี๋เฟิ่งที่เอ่ยตอบบ่าวคนสนิท เดินนำอีกฝ่ายกลับเรือนของตน นางยังต้องเตรียมตัวเตรียมใจที่จะต้องร่วมในงานเลี้ยงฉลองการกลับมาของอีกฝ่ายในค่ำวันนี้ จวนแม่ทัพในค่ำคืนนี้จะมีการจัดงานเลี้ยงเล็กๆเป็นการภายใน เชิญเฉพาะญาติสนิทมิตรสหายที่มีสัมพันธ์อันดีกับจวนตระกูลเซียวเท่านั้น กายบางที่เหยียบย่ำไปตามโถงทางเดินยังคงสั่นสะท้าน เพียงเท่านี้นางก็แทบจะทรุดกายลงอย่างไร้เรี่ยวแรง มันพึ่งจะได้เริ่มต้นเท่านั้น นางกลับทั้งหวาดกลัวทั้งหวาดหวั่น นางจะทำเช่นไรต่อไปดี แม้จะไม่ได้มองใบหน้านั้น แต่นางก็สัมผัสได้ถึงสายตาอันตรายที่อีกฝ่ายส่งมา นางจะยอมให้เรื่องราวมันลงเอยเช่นดังอดีตอีกครั้งอย่างนั้นหรือแล้วท้องฟ้าด้านนอกก็เริ่มมืดสลัวลง เป็นสัญญาณว่างานเลี้ยงได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว เสียงดนตรีที่บรรเลงดังเล็ดลอดออกมาจากบริเวณโถงจัดเลี้ยง อวี๋เฟิ่งอยู่ในอ

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-08
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่1

    เมืองหลวงแคว้นต้าเหลียงท้องทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ไพศาลรายล้อมไปด้วยภูเขาและผืนป่า อุดมสมบูรณ์ไปด้วยทรัพยากรล้ำค่าในการดำรงชีวิต เป็นที่ตั้งของจวนพระราชทานที่ตั้งอยู่นอกเมืองของตระกูลเซียวที่กินอาณาเขตไปไกลสุดลูกหูลูกตา และยังเป็นที่ตั้งของฐานทัพ กองทัพที่ยิ่งใหญ่ของแคว้นต้าเหลียง มีแม่ทัพเซียวไป๋ซาน เป็นผู้นำทัพ มีทหารกล้าใต้บังคับบัญชาหลายแสนนาย หลังจากที่ชนะศึกที่ตรากตรำกรำศึกมานานหลายปี ในที่สุดก็สามารถปราบชนเผ่าน้อยใหญ่ให้ยอมศิโรราบ รวบรวมดินแดนขยายอาณาเขตจนยิ่งใหญ่เหนือแคว้นใดในแผ่นดินเสียงดนตรีบรรเลงเป็นท่วงทำนองที่ดังครึกครื้นอยู่ในงานเลี้ยงฉลองชัยชนะ ผสานไปกับเสียงหัวเราะอย่างชอบอกชอบใจของเหล่าทหารกล้า และบรรดาสตรีงดงามในอาภรณ์น้อยชิ้นแสนบางเบาที่ปกปิดเพียงของสงวนที่ปิดเช่นไรก็หามิดไม่ สามารถมองเห็นความเย้ายวนภายใต้ผืนผ้า ที่วับแวมชวนมอง พวกนางล้วนเป็นหญิงงามแห่งเมืองหลวง หอโคมเขียวอันดับหนึ่งที่รวบรวมสตรีงามจากทุกสารทิศเอาไว้มากมาย เหล่าสตรีทุกนางล้วนงดงามหยาดเยิ้ม ทรวดทรงองค์เอวล้วนหน้ามอง การร่ายรำนั้นงามเลิศ ต่างสร้างความสำราญให้เหล่าบุรุษผู้กล้าทั้งหลาย ที่ห่างหายจากสตรีมายา

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-06
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่2

    ร่างอรชรท่าทางปราดเปรียวในอาภรณ์ที่แสนเรียบง่ายของคุณหนูใหญ่ตระกูลหาน ตระกูลของอดีตกุนซือแห่งกองทัพต้าเหลียง ที่ตอนนี้ได้กลายมาเป็นคุณหนูของตระกูลเซียว กำลังกระวีกระวาดตักโจ๊กหม้อใหญ่ที่ส่งกลิ่นหอมฟุ้งตลบอบอวลส่งให้เหล่าคนยากไร้ที่มาต่อแถวรออย่างขะมักเขม้น ใบหน้างดงามที่แม้จะมีเหงื่อซึม กลับยิ่งส่งให้นางดูงดงามเย้ายวนน่าหลงใหลหานอวี๋เฟิ่ง คุณหนูใหญ่ตระกูลหาน บุตรีผู้เป็นที่รักของท่านกุนซือหานหลี่เค่อ ผู้ที่สิ้นบุญไปด้วยโรคร้ายเมื่อครั้งที่บุตรสาวตัวน้อยมีอายุแค่เพียงสิบหนาวเท่านั้น ในปีนี้นางมีอายุได้สิบแปดหนาวแล้วแต่ยังคงมิได้ออกเรือน แม้จะล่วงเลยวัยที่สมควรจะออกเรือนมานานแล้ว แต่นางก็หาสนใจไม่ สตรีมีราคีเช่นนางจะมีหน้าไปแต่งให้ผู้ใดได้อีก คิดถึงเรื่องราวในอดีตที่ตามหลอกหลอนนางมาตลอดสามปีที่ผ่านมาใบหน้างามพลันหม่นเศร้า น้ำตาที่คิดว่าไม่มีจะไหลอีกแล้วกลับเอ่อคลออยู่ในดวงตากลมโต คนผู้นั้นกลับมาแล้ว รอยแผลเป็นที่คิดว่าหายดี มันกลับกลัดหนองขึ้นมาอีกครั้ง"โถ คุณหนูของบ่าว ท่านร้องไห้อีกแล้วนะเจ้าคะ" เสี่ยวถาน บ่าวคนสนิทของนาง ผู้ที่รับรู้ทุกอย่างแต่ไม่อาจช่วยเหลืออันใดคุณหนูผู้น่าสงส

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-06
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่3

    ในวันที่เหยียบย่างมายังจวนตระกูลเซียววันแรก ครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่นางได้พบกับบุรุษผู้นั้น บุรุษผู้เป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของตระกูลเซียวที่เกิดจากฮูหยินเอกของตระกูล บุรุษที่จิตใจเต็มไปด้วยไฟแห่งโทสะ จวนแม่ทัพในวันนั้นแทบจะลุกเป็นไฟ สายตาคมคู่นั้นที่จ้องมายังมารดาและพวกนางสองพี่น้องมีแต่ความเกลียดชังและขยะแขยง เขาและบิดามีปากเสียงกัน จนถึงขั้นที่จะตัดขาด หลังจากวันนั้นนางก็ไม่ได้พบกับบุรุษผู้นั้นอีกเลยจากนั้นเป็นต้นมาเราทั้งสามคนแม่ลูกก็อาศัยอยู่ในจวนแม่ทัพแห่งนี้ท่ามกลางความเกลียดชังของฮูหยินผู้เฒ่าและเหล่าอนุทั้งหลาย ท่ามกลางสายตาดูแคลนของบ่าวไพร่ในจวน แต่พวกเราก็อยู่กันได้ เพราะได้รับความเมตตาจากนายท่านผู้เฒ่าที่ดูจะหลงใหลในตัวมารดาของนางเป็นอย่างมาก ต่อมามารดาของนางก็ได้ตั้งครรภ์อีกครั้งและคลอดบุตรชายตัวอวบอ้วนให้แก่นายท่านผู้เฒ่าตระกูลเซียว จึงได้รับความเมตตาเลื่อนฐานะให้เป็นฮูหยินรองของจวน เพราะบรรดาอนุเหล่านั้นล้วนให้กำเนิดบุตรสาว น้องชายของนางผู้นี้มีนามว่า เซียวไป๋หลง เขาคือคุณชายรองตระกูลเซียว หลังจากนั้นชีวิตความเป็นอยู่ของพวกนางก็ดีขึ้นมาก พวกเราต่างได้รับการปฏิบัติจากบ่

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-06
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่4

    สาวน้อยวัยกำดัดที่สวยสะพรั่งเดินลัดเลาะมาตามพุ่มไม้ที่ถูกตัดแต่งอย่างสวยงาม ในมือมีห่อขนมและกล่องเครื่องประดับขนาดเล็กเท่าฝ่ามือ ปรากฏขึ้นตรงเรือนทางฝั่งตะวันออกของจวนที่แยกออกมาอยู่ห่างไกลจากเรือนใหญ่ มันเป็นเรือนของแม่ทัพใหญ่บุตรชายผู้สืบทอดของตระกูลเซียวนั่นเองอวี๋เฟิ่ง นางตั้งใจจะนำขนมที่นางเป็นผู้ทำมันขึ้นมากับมือ มามอบให้บุรุษเจ้าของเรือนเพื่อตอบแทนที่เขาได้ช่วยชีวิตนางเอาไว้ และนำของที่ฮูหยินผู้เฒ่าได้ฝากนางเอาไว้ก่อนตายส่งมอบให้ผู้เป็นเจ้าของ ร่างบอบบางของสตรีวัยแรกแย้ม ใบหน้างดงามดูใสซื่อส่งยิ้มหวานให้บุรุษที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูเรือน นางจำได้ว่าพี่ชายท่านนี้มีนามว่า จงไห่ เขาคือคนที่คอยติดตามอยู่ข้างกายท่านแม่ทัพ"พี่ชายเจ้าคะ ข้าขอพบท่านแม่ทัพได้หรือไม่เจ้าคะ"เสียงหวานใสที่ดังกังวานนั้น ทำให้เจ้าของร่างสูงหันไปมองสตรีที่พึ่งผ่านพ้นวันปักปิ่นมาเพียงไม่นาน"คุณหนูหาน ท่านมาทำอะไรที่นี่""ข้ามาขอพบท่านแม่ทัพเจ้าค่ะ พี่ชายช่วยไปเรียนท่านแม่ทัพให้ข้าได้หรือไม่เจ้าคะ"ร่างสูงตรงหน้าดูลังเลเล็กน้อย แต่ก็พยักหน้ารับ ก่อนจะเดินหายเข้าไปในเรือน เพียงครู่ก็กลับออกมาบอกให้นางเข้าไปพบ

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-06

Bab terbaru

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่11

    "คุณหนูเป็นเช่นไรบ้างเจ้าคะ"เสี่ยวถานที่กระซิบถามคุณหนูของนางอย่างห่วงใยในความรู้สึกของผู้เป็นนาย คุณหนูของนางคิดเช่นไรกับท่านแม่ทัพเหตุใดนางจะไม่รู้ ได้แต่หวังว่าสักวันท่านแม่ทัพจะวางความแค้นลง คุณหนูของนางจะได้มีความสุขเสียที"ข้าไม่เป็นไร เรากลับเรือนกันเถอะ"อวี๋เฟิ่งที่เอ่ยตอบบ่าวคนสนิท เดินนำอีกฝ่ายกลับเรือนของตน นางยังต้องเตรียมตัวเตรียมใจที่จะต้องร่วมในงานเลี้ยงฉลองการกลับมาของอีกฝ่ายในค่ำวันนี้ จวนแม่ทัพในค่ำคืนนี้จะมีการจัดงานเลี้ยงเล็กๆเป็นการภายใน เชิญเฉพาะญาติสนิทมิตรสหายที่มีสัมพันธ์อันดีกับจวนตระกูลเซียวเท่านั้น กายบางที่เหยียบย่ำไปตามโถงทางเดินยังคงสั่นสะท้าน เพียงเท่านี้นางก็แทบจะทรุดกายลงอย่างไร้เรี่ยวแรง มันพึ่งจะได้เริ่มต้นเท่านั้น นางกลับทั้งหวาดกลัวทั้งหวาดหวั่น นางจะทำเช่นไรต่อไปดี แม้จะไม่ได้มองใบหน้านั้น แต่นางก็สัมผัสได้ถึงสายตาอันตรายที่อีกฝ่ายส่งมา นางจะยอมให้เรื่องราวมันลงเอยเช่นดังอดีตอีกครั้งอย่างนั้นหรือแล้วท้องฟ้าด้านนอกก็เริ่มมืดสลัวลง เป็นสัญญาณว่างานเลี้ยงได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว เสียงดนตรีที่บรรเลงดังเล็ดลอดออกมาจากบริเวณโถงจัดเลี้ยง อวี๋เฟิ่งอยู่ในอ

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่10

    ในที่สุดวันที่หานอวี๋เฟิ่งหวาดกลัวก็มาถึง เมื่อบุรุษผู้นั้นกำลังจะกลับมาเยือนจวนแห่งนี้อีกครั้ง จวนที่เป็นของเขา และนางอยู่ที่นี่ในฐานะน้องสาวต่างสายเลือดจวนแม่ทัพวันนี้ดูวุ่นวายเป็นอย่างมาก บ่าวไพร่ทุกคนต่างกระวีกระวาดจัดเตรียมการต้อนรับนายตัวจริงกลับเรือนอย่างขะมักเขม้น หลังจากที่อีกฝ่ายจากจวนแห่งนี้ไปถึงสามปี แต่การกลับมาของเขาในครั้งนี้ เขากลับมาพร้อมกับชัยชนะที่คนทั้งแคว้นต่างยกย่องสรรเสริญ ทุกคนในเรือนต่างมารอต้อนรับแม่ทัพหนุ่มกลับจวน แม้ว่าอีกฝ่ายจะกลับมาเมืองหลวงได้หลายวันแล้ว แต่เลือกที่จะพำนักอยู่ที่จวนพระราชทานนอกเมือง และวันนี้เป็นวันแรกที่อีกฝ่ายกลับมายังจวนแห่งนี้นายท่านผู้เฒ่าเซียว เซียวหยางเล่ย อดีตแม่ทัพผู้เกรียงไกร แม้ใบหน้าเคร่งขรึมจะดูดุดัน แต่ทว่าดวงตานั้นกลับกระจ่างไปด้วยความยินดีอย่างปิดไม่มิดสตรีงดงามเรือนร่างระหงที่ยืนอยู่ข้างกาย ผู้ที่ตอนนี้มีอำนาจเหนือสตรีทุกนางในจวนแห่งนี้ ใบหน้างดงามอ่อนหวานแลดูสง่างามในชุดเรียบหรู เจียงซือหนี่ มารดาของนางในวัยสามสิบห้าหนาว ที่เลือกกลับมาใช้สกุลเดิมของตน ยังคงงดงามราวสตรีวัยยี่สิบกลางๆ ใบหน้าขาวผ่องนั้นแม้จะดูราบเรียบ แ

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่9

    "เสี่ยวถาน ข้าจะไม่อ่อนแออีกแล้ว ข้าจะไม่ยอมให้คนผู้นั้นมาทำร้ายข้าได้อีก"อวี๋เฟิ่งที่บอกกับบ่าวรับใช้ของตน และบอกกับตัวเอง พยายามยิ้มออกมาอย่างเข้มแข็ง มือบอบบางกระชับมือเล็กของเสี่ยวถานเอาไว้มั่นนางต้องเข้มแข็งต้องไม่อ่อนแออีก เพื่อปกป้องคนที่นางรัก ตอนนี้นางไม่ใช่เด็กสาวผู้โง่งม ใสซื่อเช่นใดอดีตอีกแล้ว"เจ้าค่ะคุณหนู คุณหนูของบ่าวเก่งที่สุด"สตรีสองนางต่างส่งยิ้มให้แก่กันเสี่ยวถานบอกกับตัวเองเสมอว่านางจะยืนหยัดอยู่เคียงข้างคุณหนูของนางไม่ทอดทิ้งให้อีกฝ่ายต้องทุกข์ใจเพียงลำพัง"แล้วเจ้า มีอันใดหรือไม่"อวี๋เฟิ่งที่เอ่ยถามบ่าวคนสนิท"อ้อ เกือบลืมไปเจ้าค่ะ บ่าวจะมาเรียนคุณหนูว่าคุณชายอู๋มาขอพบ ตอนนี้กำลังรอคุณหนูอยู่ที่ศาลาท่าน้ำเจ้าค่ะ"เสี่ยวถานที่รีบเอ่ยบอกคุณหนูคนงามของนางคุณชายอู๋ ที่เสี่ยวถานกล่าวถึง คือ คุณชายอู๋ฟงอี้ บุตรชายคนรองของนายท่านอู๋ คหบดีผู้ร่ำรวยของเมืองหลวงแห่งนี้ บุรุษผู้ที่อดีตคือนักเลงโต อันธพาลขาใหญ่ คุณชายเจ้าสำราญ บุรุษหนุ่มรูปงาม มีบิดาร่ำรวยมหาศาล จึงไม่เคยเห็นหัวใคร แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นบุรุษหนุ่มผู้สง่าผ่าเผย เป็นหนึ่งในบุรุษที่เหล่าสตรีงามปรารถนาที่จ

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่8

    หานอวี๋เฟิ่งหลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน รู้สึกหนักอึ้งไปหมด เรื่องราวในครั้งนั้นสร้างรอยแผลเป็นบาดลึกให้แก่นาง หลังจากวันนั้นเมื่อบุรุษผู้นั้นกระทำกับนางอย่างไร้ความปรานีแล้ว กลับใช้เรื่องที่เกิดขึ้นข่มขู่นาง เอาเปรียบนาง ใช้นางรองรับความโกรธแค้นที่เขามีต่อมารดาของนาง นางต้องเผชิญกับความอดสูและรวดร้าวในอกอย่างแสนสาหัส แต่แล้วทุกอย่างก็ต้องหยุดลงเมื่อบุรุษผู้นั้นต้องกลับชายแดนโดยด่วน หลังจากนั้นข่าวคราวของเขาก็หายเงียบไปตั้งแต่วันนั้น ทิ้งไว้เพียงรอยแผลในใจของดรุณีน้อยวัยสิบห้าหนาวให้จมอยู่กับความทุกข์ตรมที่เกิดขึ้นถึงสามปี และในวันนี้คนผู้นั้นก็ได้กลับมาอีกครั้ง กลับมาสร้างความหวาดหวั่นและหวาดกลัวกับตราบาปที่เขาเป็นผู้กระทำ นางกลัว กลัวเหลือเกินว่าความอัปยศที่นางเก็บซ่อนเอาไว้จะถูกคนผู้นั้นเปิดเผย เพื่อที่จะสร้างความเจ็บปวดให้กับคนที่นางรัก กลัวว่าคนผู้นั้นจะกลับมาทำให้นางต้องทุกข์ทรมานเช่นเดิมอีกครั้ง"คุณหนู คุณหนูเจ้าคะ"เสียงเรียกของเสี่ยวถานทำให้นางถึงกับสะดุ้ง กลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอที่แห้งผาก ภาพความจำเมื่อสามปีก่อนยังฉายชัด ราวกับว่ามันพึ่งจะผ่านพ้นไป"เสี่ยวถาน"อวี๋เฟิ่งที่

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่7

    "กรี๊ดดด"เสียงหวานที่หวีดร้องขึ้นอย่างเจ็บปวด กลางกายสาวถูกยัดเยียดความใหญ่โตเข้ามาจนเจ็บร้าวปวดหน่วงเกร็งไปทั้งร่าง ตัวตนที่แข็งกร้าวของบุรุษวัยฉกรรจ์ฉีกทึ้งบุปผางามของเด็กสาววัยกำดัดจนฉีกขาด หยดเลือดไหลซึมเปรอะเปื้อนเรียวขาเล็กและที่นอนนุ่มจนแดงฉาน มือเล็กจิกลงบนท่อนแขนแกร่งขีดข่วนจนเป็นทางยาว ระบายความเจ็บปวดที่ตนได้รับ ร่างบอบบางพยายามกระถดกายถอยหนีแต่ไม่อาจที่จะขยับได้ดังใจ เพราะมีกายหนาที่ตอกตรึงความใหญ่โตอยู่กลางร่าง น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลลงมาจนเปียกชุ่มเส้นผมสีดำนุ่มสลวยหอมกรุ่น แผ่สยายกระจัดกระจายอยู่บนเตียงกว้าง ใบหน้างดงามแดงก่ำ นัยน์ตากลมโตหวานฉ่ำน้ำไหวระริก ปลายจมูกเชิดรั้นแดงเรื่อ ริมฝีปากอวบอิ่มบวมช้ำเผยอขึ้นแลดูยั่วยวน ภาพความงดงามตรงหน้าทำให้บุรุษเหนือร่างไม่อาจที่จะละสายตาไปจากร่างเล็กได้ ความรู้สึกประหลาดปะปนกับความหวงแหนสายหนึ่งแล่นวูบไหวอยู่ในอก"อย่าขยับ ไม่เช่นนั้นจะยิ่งเจ็บนะ"เสียงทุ้มแหบพร่าที่เอ่ยชิดใบหูเล็กฟังดูนุ่มละมุน ใบหน้าหล่อเหลาเบี่ยงริมฝีปากผ่าวร้อนมาจุมพิตแก้มนวลแผ่วเบา ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดผิวเนื้อจนขนกายรุกซู่ ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากหนามาปิดกั้นเสี

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่6

    สองเต้ากลมกลึงถูกรังแกจากทั้งมือและปากของคนตัวโต มือที่บีบขย้ำทรวงงามอยู่นั้น เลื่อนลงมาลูบไล้นวลเนื้อนุ่มนิ่มและเลื่อนต่ำลงมาไล้วนตรงเอวคอดเล็ก หน้าท้องแบนราบ ก่อนจะเคลื่อนลงมากอบกุมเนินสวาทกลางร่างที่เปียกแฉะอย่างถือวิสาสะ ลูบไล้เนินเนื้ออวบอูมที่ยังไร้ซึ่งเส้นขน เนื้อนวลขาวผ่องเกลี้ยงเกลานุ่มนิ่มละมุนมือ ใช้ปลายนิ้วแกร่งชำแรกแทรกลงไปตรงรอยแยกกลางกลีบบุปผาดอกงามที่มีหยาดน้ำสีใสบริสุทธิ์ราวหยาดน้ำค้างเกาะกลีบดอกจนเปียกลื่น ถูไถความเปียกชื้นจนชโลมอาบทั่วนิ้วเรียวยาว บดขยี้ใจกลางกลีบวสันต์จนตูมเต่งให้ยิ่งคายน้ำสีใสจนฝ่ามือหนาเปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำหวานฉ่ำลื่น ร่างเล็กผวาเฮือกครางประท้วงหายใจหอบหนัก แววตาหวานฉ่ำน้ำนั้นมีแววตื่นกลัวระคนซ่านเสียว เรียวขาขาวเนียนหนีบเข้าหากันแน่นตามสัญชาตญาณ"อ๊ะ...อย่า... ไม่เอานะ..."หานอวี๋เฟิ่งสะดุ้งสุดตัวพยายามขัดขืนทั้งความรู้สึกของตัวเองและการกระทำของคนตัวโต แต่กลับทำได้เพียงเปล่งเสียงออกมาอย่างแผ่วเบาเท่านั้น ฟังดูแล้วราวกับนางกำลังออดอ้อนเสียมากกว่า ร่างกายของนางคล้ายดั่งไม่เป็นตัวเอง กระสับกระส่ายรู้สึกเสียววูบวาบไปทั่วท้องน้อยนิ้วใหญ่เรียวยาวนั้

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่5

    "ท่านแม่ทัพ ท่านจะทำอะไร ปล่อยข้านะ ช่วยด้วย ช่วยด้วยเจ้าค่ะ"ปึก!"โอ้ย!"ร่างเล็กที่ถูกลากเข้ามาหลังฉากกันที่ในตอนแรกนั้นนางไม่ได้สังเกตเห็น ด้านหลังนั้นมีเตียงนอนขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้อง อวี๋เฟิ่งมองมันอย่างตื่นตระหนก ก่อนที่ร่างเล็กจะถูกเหวี่ยงลงไปบนที่นอนหนานุ่มนั้น แต่แรงเหวี่ยงของบุรุษผู้แข็งแรงกำยำ ก็ทำให้นางถึงกับเจ็บจนร้องออกมาเสียงหลง แต่ความหวาดกลัวทำให้ต้องรีบพลิกกายบางกระถดกระถอยหนีบุรุษที่มองนางอย่างจาบจ้วงและหยาบโลนสายตากลมโตที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก มองดูบุรุษที่ใช้เรียวลิ้นสีชมพูไล้เลียไปบนริมฝีปากหยักลึกของตนอย่างหื่นกระหาย ขนอ่อนบนเรือนกายพลันลุกซู่สะบัดร้อนสะบัดหนาวไปหมด"ท่านจะทำอะไร อย่านะ"ใบหน้างามที่ตอนนี้มีหยาดน้ำตาไหลออกมาทางหางตาเพราะความหวาดกลัว มองบุรุษที่ค่อยๆปลดสายคาดเอวออกอย่างช้าๆ ราวกับกำลังข่มขวัญนางให้ยิ่งตื่นกลัว แล้วเริ่มดึงรั้งอาภรณ์ออกจากร่างแกร่งกำยำของตน จนมันเปลือยเปล่า เหลือเพียงกางเกงตัวบางด้านในที่ยังคงปกปิดความดุดันเอาไว้ ร่างกายของบุรุษเพศปรากฏสู่สายตาของดรุณีน้อยในวัยสิบห้าหนาวที่ตื่นตะลึงกับภาพตรงหน้า"กรี๊ดด"กายบอบบางที่

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่4

    สาวน้อยวัยกำดัดที่สวยสะพรั่งเดินลัดเลาะมาตามพุ่มไม้ที่ถูกตัดแต่งอย่างสวยงาม ในมือมีห่อขนมและกล่องเครื่องประดับขนาดเล็กเท่าฝ่ามือ ปรากฏขึ้นตรงเรือนทางฝั่งตะวันออกของจวนที่แยกออกมาอยู่ห่างไกลจากเรือนใหญ่ มันเป็นเรือนของแม่ทัพใหญ่บุตรชายผู้สืบทอดของตระกูลเซียวนั่นเองอวี๋เฟิ่ง นางตั้งใจจะนำขนมที่นางเป็นผู้ทำมันขึ้นมากับมือ มามอบให้บุรุษเจ้าของเรือนเพื่อตอบแทนที่เขาได้ช่วยชีวิตนางเอาไว้ และนำของที่ฮูหยินผู้เฒ่าได้ฝากนางเอาไว้ก่อนตายส่งมอบให้ผู้เป็นเจ้าของ ร่างบอบบางของสตรีวัยแรกแย้ม ใบหน้างดงามดูใสซื่อส่งยิ้มหวานให้บุรุษที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูเรือน นางจำได้ว่าพี่ชายท่านนี้มีนามว่า จงไห่ เขาคือคนที่คอยติดตามอยู่ข้างกายท่านแม่ทัพ"พี่ชายเจ้าคะ ข้าขอพบท่านแม่ทัพได้หรือไม่เจ้าคะ"เสียงหวานใสที่ดังกังวานนั้น ทำให้เจ้าของร่างสูงหันไปมองสตรีที่พึ่งผ่านพ้นวันปักปิ่นมาเพียงไม่นาน"คุณหนูหาน ท่านมาทำอะไรที่นี่""ข้ามาขอพบท่านแม่ทัพเจ้าค่ะ พี่ชายช่วยไปเรียนท่านแม่ทัพให้ข้าได้หรือไม่เจ้าคะ"ร่างสูงตรงหน้าดูลังเลเล็กน้อย แต่ก็พยักหน้ารับ ก่อนจะเดินหายเข้าไปในเรือน เพียงครู่ก็กลับออกมาบอกให้นางเข้าไปพบ

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่3

    ในวันที่เหยียบย่างมายังจวนตระกูลเซียววันแรก ครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่นางได้พบกับบุรุษผู้นั้น บุรุษผู้เป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของตระกูลเซียวที่เกิดจากฮูหยินเอกของตระกูล บุรุษที่จิตใจเต็มไปด้วยไฟแห่งโทสะ จวนแม่ทัพในวันนั้นแทบจะลุกเป็นไฟ สายตาคมคู่นั้นที่จ้องมายังมารดาและพวกนางสองพี่น้องมีแต่ความเกลียดชังและขยะแขยง เขาและบิดามีปากเสียงกัน จนถึงขั้นที่จะตัดขาด หลังจากวันนั้นนางก็ไม่ได้พบกับบุรุษผู้นั้นอีกเลยจากนั้นเป็นต้นมาเราทั้งสามคนแม่ลูกก็อาศัยอยู่ในจวนแม่ทัพแห่งนี้ท่ามกลางความเกลียดชังของฮูหยินผู้เฒ่าและเหล่าอนุทั้งหลาย ท่ามกลางสายตาดูแคลนของบ่าวไพร่ในจวน แต่พวกเราก็อยู่กันได้ เพราะได้รับความเมตตาจากนายท่านผู้เฒ่าที่ดูจะหลงใหลในตัวมารดาของนางเป็นอย่างมาก ต่อมามารดาของนางก็ได้ตั้งครรภ์อีกครั้งและคลอดบุตรชายตัวอวบอ้วนให้แก่นายท่านผู้เฒ่าตระกูลเซียว จึงได้รับความเมตตาเลื่อนฐานะให้เป็นฮูหยินรองของจวน เพราะบรรดาอนุเหล่านั้นล้วนให้กำเนิดบุตรสาว น้องชายของนางผู้นี้มีนามว่า เซียวไป๋หลง เขาคือคุณชายรองตระกูลเซียว หลังจากนั้นชีวิตความเป็นอยู่ของพวกนางก็ดีขึ้นมาก พวกเราต่างได้รับการปฏิบัติจากบ่

Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status