Share

ตอนที่37

last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-17 00:39:07

เมืองตงหนิง

เหล่าชายฉกรรจ์ชุดดำนับสิบคนที่เข้ามาภายในโรงเตี๊ยมแห่งนี้ ที่พากันขึ้นไปบนชั้นสองที่มีความเป็นส่วนตัว สร้างความแตกตื่นให้กับชาวบ้านไม่น้อย เพราะกลิ่นอายของคนเหล่านี้ช่างดูกดดันเสียเหลือเกิน คาดว่าคงมิใช่ชาวบ้านธรรมดาเป็นแน่ โดยเฉพาะบุรุษในอาภรณ์สีน้ำเงินเข้มที่คาดว่าคงจะเป็นนายของกลุ่มคนเหล่านี้ ที่ดูองอาจเหนือบุรุษ ถึงแม้ใบหน้าหล่อเหลานั้นจะมีไรหนวดเขียวครึ้ม แต่กลับส่งให้ใบหน้านั้นยิ่งดูคมเข้มในสายตาคนมอง บรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ต่างหลบตาอย่างเอียงอาย

"ท่านแม่ทัพขอรับ"

จงไห่ ที่เอ่ยเรียกผู้เป็นนายก่อนจะรายงานถึงความคืบหน้า

"ตอนนี้คนของเราได้กระจายกำลังออกไปทุกจุดแล้วขอรับ โดยเฉพาะโรงหมอและร้านขายยา และได้ทำการปิดประตูทางเข้าออกในเมืองทุกจุด ตามคำสั่งแล้วขอรับ"

"ดีมาก ให้คนของเราจับตาบุรุษต้องสงสัยทุกคน ข้าแน่ใจว่าฉินอ๋องยังกบดานอยู่ในเมืองนี้แน่นอน"

แม่ทัพเซียวไปซาน ที่ตามจับตัวฉินอ๋อง ผู้ที่คิดการกบฏต่อบัลลังก์ สามารถทลายกองกำลังของฉินอ๋องได้สำเร็จ แต่ฉินอ๋องนั้นหนีรอดไปได้ และหลบหนีเข้ามากบดานอยู่ในเมืองแห่งนี้ นั่นจึงเป็นสาเหตุให้เขานำกำลังมาที่นี่ คาดว่าอีกไม่นานฉินอ๋องคง
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่38

    เกิดการต่อสู้ขึ้นตรงหน้าร้านขายยานั้น พร้อมกับเสียงกรีดร้องของชาวเมืองที่ต่างวิ่งหนีกันชุลมุน เสี่ยวถานที่ถือห่อวิ่งออกมาจากร้านขายยาด้วยกายที่สั่นเทา มองหาร่างเล็กของคุณชายน้อยด้วยน้ำตาเอ่อคลอ หัวใจบีบรัดจนสั่นไปทั้งร่างเมื่อเห็นร่างเล็กนั่งร้องไห้จ้าอยู่ท่ามกลางการต่อสู้ ร่างบางที่รีบพุ่งกายเข้าไปหาผู้เป็นนายกลับถูกดึงรั้งเขาไว้ด้วยมือของใครคนหนึ่ง"ปล่อยข้า ข้าจะไปช่วยคุณชาย ปล่อยข้าสิ"ทางด้านฉินอ๋องที่มีแม้จะเก่งกาจเพียงใด น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ และคนที่เขากำลังเผชิญหน้าคือแม่ทัพผู้เก่งกล้าแห่งแคว้น และคนของเขาก็กำลังจะเพลี่ยงพลั้ง สายตาที่คล้ายดังสุนัขจนตรอกกลับเหลือบไปเห็นร่างเล็กที่นั่งคุดคู้สั่นเทาด้วยความหวาดกลัวของเด็กน้อยจึงรีบพุ่งตัวเข้าไปหาร่างเล็ก เพื่อจับเจ้าหนูน้อยผู้นั้นเป็นตัวประกัน แต่ยังช้ากว่าผู้เป็นแม่ทัพที่พุ่งเข้ามาหาร่างเล็กนั้นเช่นกัน ด้วยความที่เป็นห่วงเด็กน้อยผู้นั้น จึงพุ่งเข้าหาร่างเล็กเอากายหนานั้นบังร่างเจ้าตัวน้อยจึงทำให้พลาดพลั้งโดนคมกระบี่ของบุรุษอีกคนที่พุ่งตัวเข้ามาเกิดเป็นบาดแผลฉกรรจ์ ก่อนจะพลิกกายฟาดกระบี่ในมือตัดแขนของบุรุษผู้นั้นจนเลือดสาดกระเซ็น พร

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-18
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่39

    "เสี่ยวถาน เสี่ยวถานอยู่ไหน"ร่างบางที่เอ่ยเรียกบ่าวรับใช้คนสนิทด้วยเสียงแหบเครือ ทำราวกับว่าบุรุษตรงหน้าไม่มีตัวตน นางไม่แม้แต่จะเอ่ยทักทายอีกฝ่ายแม้เพียงครึ่งคำ นางไม่อยากจะคิดอะไรหรือว่าคุยกับใครทั้งนั้น แม้หัวใจของนางตอนนี้จะเต้นกระหน่ำเพียงใดก็ตาม"คุณหนู คุณหนูฟื้นแล้ว บ่าวอยู่นี่เจ้าค่ะ"เสี่ยวถานที่รีบวิ่งเข้ามาหาคุณหนูของนางด้วยรอยยิ้มกว้าง เมื่อเห็นว่าคุณหนูของนางรู้สึกตัวแล้วหลังจากที่สลบไสลไม่ได้สติไปถึงสองวันเต็มๆ ก่อนที่รอยยิ้มนั้นจะเลือนหายไป เมื่อสัมผัสได้ถึงความตึงเครียดภายในห้อง"ข้าหิวน้ำ"อวี๋เฟิ่งที่เอ่ยบอกบ่าวคนสนิท เสี่ยวถานที่หันไปมองใบหน้าหม่นเศร้าของท่านแม่ทัพก็พอจะเข้าใจสถานการณ์ เดินตัวลีบไปรินน้ำมาให้ผู้เป็นนาย ที่รับน้ำมาดื่มอย่างกระหาย หลังจากนั้นก็ล้มตัวลงนอนหันหลังให้ทุกคน"ออกไปได้แล้ว ข้าอยากพักผ่อน"ร่างบางที่เอ่ยขึ้นอย่างเหนื่อยล้าหลับตาลงทันที โดยไม่สนใจที่จะพูดคุยกับใครทั้งนั้น หลังจากนั้นนางก็เผลอหลับไปจริงๆ อย่างอ่อนเพลีย รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่รู้สึกถึงไออุ่นที่ซุกอยู่ตรงทรวงอกอิ่ม ริมฝีปากที่ตอนนี้กลับมาชุ่มชื่นอีกครั้งพลันยกยิ้มขึ้

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-19
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่40

    ตอนนี้บ้านหลังน้อยก็มีผู้อาศัยเพิ่มมาอีกหนึ่งคน แม่ทัพเซียวไป๋ซานที่ขอพักอยู่ที่นี่จนกว่าแผลของเขาจะหายดี และขอใช้เวลาอยู่กับบุตรชายที่พึ่งได้พบหน้ากันอีกสักหน่อย เมื่อนางไม่ยินยอมที่จะกลับเมืองหลวงด้วยกัน แต่นางก็ไม่ใจดำพอที่จะกีดกันบิดากับบุตร เขาได้รับความเมตตาจากร่างบางเพราะมีบุตรชายที่ติดเขามากจนนางเอ่ยอนุญาต และตอบแทนที่เขาได้ช่วยชีวิตบุตรชายเอาไว้ นางยอมถอยให้เขาเพราะสงสารผู้เป็นบุตรชายที่ดูจะดีใจมากเมื่อมีบิดาดังเช่นเด็กคนอื่น นางยอมให้เขาเป็นบิดาของบุตร แต่นางยังไม่ยอมรับว่าเขาเป็นสามีของนาง ยังทำราวกับว่าเขานั้นเป็นคนอื่น แม่ทัพใหญ่เช่นเขากลับถูกไล่ให้มาซุกหัวนอนอยู่ในโรงเก็บฟืนที่มีเพียงแคร่ไม้ไผ่และผ้าห่มหนึ่งผืนหมอนหนึ่งใบจากเจ้าของบ้าน แต่แค่นี้ก็ถือว่านางเมตตาเขามากแล้วหลายวันมานี้แม่ทัพเซียวไป๋ซานผู้ทระนงองอาจ กลับทำตัวดีว่านอนสอนง่ายมาตลอด ตามงอนง้อขอนางคืนดี แต่นางก็ใจแข็งเหลือเกิน แม้จะสารภาพผิดและบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นให้นางฟัง บอกถึงความในใจที่อยากจะบอกนางตลอด บอกรักนางแทบจะสามเวลา รวมถึงเรื่องราวของเขาในอดีตและสิ่งที่มารดาของเขากระทำ และเขากับมารดานาง

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-19
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่41

    ร่างหนาที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นสัมผัสได้ถึงความนุ่มนิ่มในอ้อมแขน ดวงตาสีรัตติกาลที่ก้มลงมองร่างหอมกรุ่นด้วยหัวใจที่เต้นระทึก เมื่อเห็นว่าร่างบอบบางที่เขาคิดว่ากำลังฝันว่าได้โอบกอดนางอยู่นั้น ตอนนี้นางกลับหลับตาพริ้มแนบอกกว้างของเขา แม่ทัพเซียวไป๋ซานที่ไม่แม้แต่จะกล้าขยับตัว กลัวเหลือเกินว่าเมื่อนางรู้สึกตัวตื่นแล้วจะรีบผละออกจากอ้อมแขนของเขา แต่หัวใจที่เต้นแรงนั้นกลับไม่รักดี มันเต้นกระหน่ำจนเปลือกตาที่มีขนตางอนประดับอยู่นั้นขยับยุกยิก และลืมขึ้นมาในที่สุด ดวงตาหรี่ปรือฉ่ำหวานที่จ้องมองสบกับดวงตาสีรัตติกาลของเขาอยู่นั้นช่างงดงามยิ่งนัก จนใบหน้าหล่อเหลาโน้มต่ำลงมาประทับริมฝีปากหนาบนเรียวปากอวบอิ่มแผ่วเบา ก่อนจะผละออก เขาไม่ได้ฝันไปและนางก็ยังไม่ผลักไสเขาอีกด้วย ในอกแกร่งยิ่งเต้นกระหน่ำ นางอภัยให้เขาแล้วใช่หรือไม่ ใบหน้าหล่อเหลาพลันยกยิ้มกว้างและสตรีตรงหน้าก็ยิ้มตอบเขาเช่นกัน ขอบคุณ ขอบคุณสวรรค์อ้อมแขนแกร่งที่โอบกระชับร่างบางแนบอก กดจุมพิตลงบนเส้นผมอ่อนนุ่มครั้งแล้วครั้งเล่า "ขอบคุณ เฟิ่งเอ๋อที่ให้โอกาสพี่"ฝ่ามือหนาที่เชยคางมนขึ้นรับจุมพิตที่เขาบรรจงมอบให้นางอย่างหวานล้ำ จุมพิตที่แสนยาว

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-21
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่42 จบบริบูรณ์

    "ซี๊ดด โอ๊ย!เจ็บ"เสียงโอดครวญไม่จริงจังนักของแม่ทัพหนุ่มเรียกรอยยิ้มจากเสี่ยวถานและจงไห่ที่กำลังจัดเตรียมข้าวของเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางกลับจวนในวันพรุ่งนี้เมื่อผู้เป็นนายเข้าใจและคืนดีกัน ก็สร้างความยินดีและปลาบปลื้มให้กับเสี่ยวถานและจงไห่บ่าวผู้ซื่อสัตย์ทั้งสองยิ่งนัก ต่อไปผู้เป็นนายจะได้มีความสุขที่แท้จริงเสียที หลังจากที่ต้องเจ็บช้ำกันมาอย่างแสนสาหัส บ่าวคนสนิททั้งสองที่รู้ใจผู้เป็นนายเป็นอย่างดีเร่งเก็บข้าวของก่อนจะอุ้มคุณชายน้อยพาออกไปเล่นด้านนอกเปิดโอกาสให้ผู้เป็นนายได้มีเวลาร่วมกันแม่ทัพหนุ่มที่ออดอ้อนภรรยาตัวน้อยผู้ที่กำลังทำแผลให้เขา ใบหน้างามนั้นแดงก่ำอย่างเขินอายอวี๋เฟิ่งที่หมั่นไส้บุรุษไร้ยางอายตรงหน้ายิ่งนัก มือเล็กจึงหยิกลงตรงหน้าท้องแกร่งเต็มแรง"โอ๊ย น้องหญิงหยิกพี่ทำไม พี่เจ็บจริงๆ นะ"ร่างสูงที่แสร้งโอดครวญมองโฉมงามด้วยสายตาละห้อย"ข้าไม่เชื่อท่านหรอก"อวี๋เฟิ่งที่ส่งค้อนให้อีกฝ่าย ใบหน้างามนั้นร้อนผ่าวไปหมด เขามันไร้ยางอายที่สุด"เหตุใดถึงไม่เชื่อเล่า พี่ไปทำสิ่งใดให้เจ้าไม่เชื่อกัน"แม่ทัพหนุ่มที่จ้องมองใบหน้างามด้วยสายตากรุ้มกริ่มอย่างรอคำตอบ"ก็ท่าน...ท่าน ท

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-21
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนพิเศษ1

    ร่างบอบบางในชุดแดงมงคลงดงามล้ำค่า กำลังนั่งมองตัวเองอยู่ด้านหน้ากระจกด้วยความรู้สึกหลากหลาย ใบหน้าอิ่มเอิบแต่งแต้มไปด้วยความสุขที่ฉายชัดอยู่ในดวงตางดงาม อวี๋เฟิ่งนางไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจะมีวันนี้ วันที่นางจะได้สวมชุดมงคลและได้เข้าพิธีกราบไหว้ฟ้าดินกับผู้เป็นสามีอย่างสมเกียรติ แม้ความจริงนางจะมิได้คิดถึงเรื่องนี้แล้วก็ตาม ในวันที่รถม้าเดินทางเข้าสู่ความพลุกพล่านของเมืองหลวง มุ่งหน้าสู่จวนแม่ทัพ หัวใจของนางนั้นเต้นแรงมาก แม้จะสังเกตว่าสองข้างทางนั้นถูกประดับไปด้วยผ้าแดงมงคลตลอดทางจนถึงประตูจวน แต่กลับถูกความตื่นเต้นที่ได้พบหน้าทุกคนกลบความสงสัยนั้น การต้อนรับที่แสนอบอุ่น อ้อมกอดของผู้เป็นมารดาทำให้นางไม่ได้ให้ความสนใจสิ่งรอบกาย จนเมื่อได้โอบกอดมารดาจนพอใจจึงได้เอ่ยถามในสิ่งที่สงสัย ว่าในจวนจะมีงานมงคลของผู้ใดกัน มิใช่ว่าน้องสาวของนาง อวี๋เจินได้แต่งให้กับคุณชายอู๋ฟงอี้ไปเมื่อปีก่อนตามที่ผู้เป็นสามีได้บอกเล่าหรอกหรือ"ลองถามท่านแม่ทัพดูดีหรือไม่"เจียงซือหนี่ที่เอ่ยกับบุตรสาวด้วยรอยยิ้มละมุน โน้มกายลงโอบอุ้มหลายชายตัวน้อยที่หน้าตาช่างน่ารักน่าชังเอาไว้ในอ้อมแขน ปล่อยให้บิดามารดาของเด็กน้อ

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-21
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนพิเศษ2

    ร่างบางของเสี่ยวถานยืนบิดกายไปมาอยู่หน้าเรือนหอของผู้เป็นนาย ใบหน้างามนั้นแดงก่ำ แม้ว่านางจะล่วงเลยวัยที่จะออกเรือนมานานมากแล้ว แต่ก็ยังมิเคยใกล้ชิดบุรุษใดมาก่อน เรื่องความสนิทสนมแบบชู้สาวยิ่งไม่ต้องกล่าวถึง นางยังอ่อนด้อยในเรื่องเช่นนี้มากนักแม้ว่าคุณหนูจะอยากให้นางออกเรือนมีครอบครัวเป็นของตนเอง แต่นางยังไม่พบบุรุษที่ถูกตาต้องใจเลย หากนางจะต้องมีสามี ก็ขอเลือกบุรุษที่นางรัก หาไม่แล้วนางขออยู่รับใช้คุณหนูของนางไปเช่นนี้ตลอดชีวิตเสียยังดีกว่า แม้จะมีแวบหนึ่งที่ใบหน้าของบุรุษผู้แสนเย็นชาผู้นั้นจะแวบผ่านมาในความรู้สึก แต่นางจะไปหวังสิ่งใดกับคนไร้หัวใจเช่นนั้นกัน เขาคงไม่มีวันสนใจสตรีเช่นนางหรอกกระมัง ศีรษะเล็กที่สะบัดความคิดไร้สาระนั้นพลางทอดถอนใจ นางอยู่คนเดียวเช่นนี้ก็ดีแล้ว เสียงครางหวานที่ดังลอดออกมาจากด้านในทำให้ร่างบางหลุดจากความคิดของตัวเองใบหน้างามพลันร้อนผ่าว รีบถอยห่างจากหน้าเรือนเสี่ยวถานที่เดินบิดกายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เพื่อกลับเรือนพักของตน คืนนี้คุณหนูคงไม่มีเรี่ยวแรงลุกขึ้นมาเรียกใช้นางแล้วกระมัง เพราะมัวแต่ก้มหน้าก้มตา จึงทำให้ไม่ทันระวังเดินชนร่างสูงของใครคนหนึ่งเข้าอย่างจ

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-21
  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่1

    เมืองหลวงแคว้นต้าเหลียงท้องทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ไพศาลรายล้อมไปด้วยภูเขาและผืนป่า อุดมสมบูรณ์ไปด้วยทรัพยากรล้ำค่าในการดำรงชีวิต เป็นที่ตั้งของจวนพระราชทานที่ตั้งอยู่นอกเมืองของตระกูลเซียวที่กินอาณาเขตไปไกลสุดลูกหูลูกตา และยังเป็นที่ตั้งของฐานทัพ กองทัพที่ยิ่งใหญ่ของแคว้นต้าเหลียง มีแม่ทัพเซียวไป๋ซาน เป็นผู้นำทัพ มีทหารกล้าใต้บังคับบัญชาหลายแสนนาย หลังจากที่ชนะศึกที่ตรากตรำกรำศึกมานานหลายปี ในที่สุดก็สามารถปราบชนเผ่าน้อยใหญ่ให้ยอมศิโรราบ รวบรวมดินแดนขยายอาณาเขตจนยิ่งใหญ่เหนือแคว้นใดในแผ่นดินเสียงดนตรีบรรเลงเป็นท่วงทำนองที่ดังครึกครื้นอยู่ในงานเลี้ยงฉลองชัยชนะ ผสานไปกับเสียงหัวเราะอย่างชอบอกชอบใจของเหล่าทหารกล้า และบรรดาสตรีงดงามในอาภรณ์น้อยชิ้นแสนบางเบาที่ปกปิดเพียงของสงวนที่ปิดเช่นไรก็หามิดไม่ สามารถมองเห็นความเย้ายวนภายใต้ผืนผ้า ที่วับแวมชวนมอง พวกนางล้วนเป็นหญิงงามแห่งเมืองหลวง หอโคมเขียวอันดับหนึ่งที่รวบรวมสตรีงามจากทุกสารทิศเอาไว้มากมาย เหล่าสตรีทุกนางล้วนงดงามหยาดเยิ้ม ทรวดทรงองค์เอวล้วนหน้ามอง การร่ายรำนั้นงามเลิศ ต่างสร้างความสำราญให้เหล่าบุรุษผู้กล้าทั้งหลาย ที่ห่างหายจากสตรีมายา

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-06

Bab terbaru

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนพิเศษ2

    ร่างบางของเสี่ยวถานยืนบิดกายไปมาอยู่หน้าเรือนหอของผู้เป็นนาย ใบหน้างามนั้นแดงก่ำ แม้ว่านางจะล่วงเลยวัยที่จะออกเรือนมานานมากแล้ว แต่ก็ยังมิเคยใกล้ชิดบุรุษใดมาก่อน เรื่องความสนิทสนมแบบชู้สาวยิ่งไม่ต้องกล่าวถึง นางยังอ่อนด้อยในเรื่องเช่นนี้มากนักแม้ว่าคุณหนูจะอยากให้นางออกเรือนมีครอบครัวเป็นของตนเอง แต่นางยังไม่พบบุรุษที่ถูกตาต้องใจเลย หากนางจะต้องมีสามี ก็ขอเลือกบุรุษที่นางรัก หาไม่แล้วนางขออยู่รับใช้คุณหนูของนางไปเช่นนี้ตลอดชีวิตเสียยังดีกว่า แม้จะมีแวบหนึ่งที่ใบหน้าของบุรุษผู้แสนเย็นชาผู้นั้นจะแวบผ่านมาในความรู้สึก แต่นางจะไปหวังสิ่งใดกับคนไร้หัวใจเช่นนั้นกัน เขาคงไม่มีวันสนใจสตรีเช่นนางหรอกกระมัง ศีรษะเล็กที่สะบัดความคิดไร้สาระนั้นพลางทอดถอนใจ นางอยู่คนเดียวเช่นนี้ก็ดีแล้ว เสียงครางหวานที่ดังลอดออกมาจากด้านในทำให้ร่างบางหลุดจากความคิดของตัวเองใบหน้างามพลันร้อนผ่าว รีบถอยห่างจากหน้าเรือนเสี่ยวถานที่เดินบิดกายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เพื่อกลับเรือนพักของตน คืนนี้คุณหนูคงไม่มีเรี่ยวแรงลุกขึ้นมาเรียกใช้นางแล้วกระมัง เพราะมัวแต่ก้มหน้าก้มตา จึงทำให้ไม่ทันระวังเดินชนร่างสูงของใครคนหนึ่งเข้าอย่างจ

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนพิเศษ1

    ร่างบอบบางในชุดแดงมงคลงดงามล้ำค่า กำลังนั่งมองตัวเองอยู่ด้านหน้ากระจกด้วยความรู้สึกหลากหลาย ใบหน้าอิ่มเอิบแต่งแต้มไปด้วยความสุขที่ฉายชัดอยู่ในดวงตางดงาม อวี๋เฟิ่งนางไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจะมีวันนี้ วันที่นางจะได้สวมชุดมงคลและได้เข้าพิธีกราบไหว้ฟ้าดินกับผู้เป็นสามีอย่างสมเกียรติ แม้ความจริงนางจะมิได้คิดถึงเรื่องนี้แล้วก็ตาม ในวันที่รถม้าเดินทางเข้าสู่ความพลุกพล่านของเมืองหลวง มุ่งหน้าสู่จวนแม่ทัพ หัวใจของนางนั้นเต้นแรงมาก แม้จะสังเกตว่าสองข้างทางนั้นถูกประดับไปด้วยผ้าแดงมงคลตลอดทางจนถึงประตูจวน แต่กลับถูกความตื่นเต้นที่ได้พบหน้าทุกคนกลบความสงสัยนั้น การต้อนรับที่แสนอบอุ่น อ้อมกอดของผู้เป็นมารดาทำให้นางไม่ได้ให้ความสนใจสิ่งรอบกาย จนเมื่อได้โอบกอดมารดาจนพอใจจึงได้เอ่ยถามในสิ่งที่สงสัย ว่าในจวนจะมีงานมงคลของผู้ใดกัน มิใช่ว่าน้องสาวของนาง อวี๋เจินได้แต่งให้กับคุณชายอู๋ฟงอี้ไปเมื่อปีก่อนตามที่ผู้เป็นสามีได้บอกเล่าหรอกหรือ"ลองถามท่านแม่ทัพดูดีหรือไม่"เจียงซือหนี่ที่เอ่ยกับบุตรสาวด้วยรอยยิ้มละมุน โน้มกายลงโอบอุ้มหลายชายตัวน้อยที่หน้าตาช่างน่ารักน่าชังเอาไว้ในอ้อมแขน ปล่อยให้บิดามารดาของเด็กน้อ

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่42 จบบริบูรณ์

    "ซี๊ดด โอ๊ย!เจ็บ"เสียงโอดครวญไม่จริงจังนักของแม่ทัพหนุ่มเรียกรอยยิ้มจากเสี่ยวถานและจงไห่ที่กำลังจัดเตรียมข้าวของเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางกลับจวนในวันพรุ่งนี้เมื่อผู้เป็นนายเข้าใจและคืนดีกัน ก็สร้างความยินดีและปลาบปลื้มให้กับเสี่ยวถานและจงไห่บ่าวผู้ซื่อสัตย์ทั้งสองยิ่งนัก ต่อไปผู้เป็นนายจะได้มีความสุขที่แท้จริงเสียที หลังจากที่ต้องเจ็บช้ำกันมาอย่างแสนสาหัส บ่าวคนสนิททั้งสองที่รู้ใจผู้เป็นนายเป็นอย่างดีเร่งเก็บข้าวของก่อนจะอุ้มคุณชายน้อยพาออกไปเล่นด้านนอกเปิดโอกาสให้ผู้เป็นนายได้มีเวลาร่วมกันแม่ทัพหนุ่มที่ออดอ้อนภรรยาตัวน้อยผู้ที่กำลังทำแผลให้เขา ใบหน้างามนั้นแดงก่ำอย่างเขินอายอวี๋เฟิ่งที่หมั่นไส้บุรุษไร้ยางอายตรงหน้ายิ่งนัก มือเล็กจึงหยิกลงตรงหน้าท้องแกร่งเต็มแรง"โอ๊ย น้องหญิงหยิกพี่ทำไม พี่เจ็บจริงๆ นะ"ร่างสูงที่แสร้งโอดครวญมองโฉมงามด้วยสายตาละห้อย"ข้าไม่เชื่อท่านหรอก"อวี๋เฟิ่งที่ส่งค้อนให้อีกฝ่าย ใบหน้างามนั้นร้อนผ่าวไปหมด เขามันไร้ยางอายที่สุด"เหตุใดถึงไม่เชื่อเล่า พี่ไปทำสิ่งใดให้เจ้าไม่เชื่อกัน"แม่ทัพหนุ่มที่จ้องมองใบหน้างามด้วยสายตากรุ้มกริ่มอย่างรอคำตอบ"ก็ท่าน...ท่าน ท

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่41

    ร่างหนาที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นสัมผัสได้ถึงความนุ่มนิ่มในอ้อมแขน ดวงตาสีรัตติกาลที่ก้มลงมองร่างหอมกรุ่นด้วยหัวใจที่เต้นระทึก เมื่อเห็นว่าร่างบอบบางที่เขาคิดว่ากำลังฝันว่าได้โอบกอดนางอยู่นั้น ตอนนี้นางกลับหลับตาพริ้มแนบอกกว้างของเขา แม่ทัพเซียวไป๋ซานที่ไม่แม้แต่จะกล้าขยับตัว กลัวเหลือเกินว่าเมื่อนางรู้สึกตัวตื่นแล้วจะรีบผละออกจากอ้อมแขนของเขา แต่หัวใจที่เต้นแรงนั้นกลับไม่รักดี มันเต้นกระหน่ำจนเปลือกตาที่มีขนตางอนประดับอยู่นั้นขยับยุกยิก และลืมขึ้นมาในที่สุด ดวงตาหรี่ปรือฉ่ำหวานที่จ้องมองสบกับดวงตาสีรัตติกาลของเขาอยู่นั้นช่างงดงามยิ่งนัก จนใบหน้าหล่อเหลาโน้มต่ำลงมาประทับริมฝีปากหนาบนเรียวปากอวบอิ่มแผ่วเบา ก่อนจะผละออก เขาไม่ได้ฝันไปและนางก็ยังไม่ผลักไสเขาอีกด้วย ในอกแกร่งยิ่งเต้นกระหน่ำ นางอภัยให้เขาแล้วใช่หรือไม่ ใบหน้าหล่อเหลาพลันยกยิ้มกว้างและสตรีตรงหน้าก็ยิ้มตอบเขาเช่นกัน ขอบคุณ ขอบคุณสวรรค์อ้อมแขนแกร่งที่โอบกระชับร่างบางแนบอก กดจุมพิตลงบนเส้นผมอ่อนนุ่มครั้งแล้วครั้งเล่า "ขอบคุณ เฟิ่งเอ๋อที่ให้โอกาสพี่"ฝ่ามือหนาที่เชยคางมนขึ้นรับจุมพิตที่เขาบรรจงมอบให้นางอย่างหวานล้ำ จุมพิตที่แสนยาว

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่40

    ตอนนี้บ้านหลังน้อยก็มีผู้อาศัยเพิ่มมาอีกหนึ่งคน แม่ทัพเซียวไป๋ซานที่ขอพักอยู่ที่นี่จนกว่าแผลของเขาจะหายดี และขอใช้เวลาอยู่กับบุตรชายที่พึ่งได้พบหน้ากันอีกสักหน่อย เมื่อนางไม่ยินยอมที่จะกลับเมืองหลวงด้วยกัน แต่นางก็ไม่ใจดำพอที่จะกีดกันบิดากับบุตร เขาได้รับความเมตตาจากร่างบางเพราะมีบุตรชายที่ติดเขามากจนนางเอ่ยอนุญาต และตอบแทนที่เขาได้ช่วยชีวิตบุตรชายเอาไว้ นางยอมถอยให้เขาเพราะสงสารผู้เป็นบุตรชายที่ดูจะดีใจมากเมื่อมีบิดาดังเช่นเด็กคนอื่น นางยอมให้เขาเป็นบิดาของบุตร แต่นางยังไม่ยอมรับว่าเขาเป็นสามีของนาง ยังทำราวกับว่าเขานั้นเป็นคนอื่น แม่ทัพใหญ่เช่นเขากลับถูกไล่ให้มาซุกหัวนอนอยู่ในโรงเก็บฟืนที่มีเพียงแคร่ไม้ไผ่และผ้าห่มหนึ่งผืนหมอนหนึ่งใบจากเจ้าของบ้าน แต่แค่นี้ก็ถือว่านางเมตตาเขามากแล้วหลายวันมานี้แม่ทัพเซียวไป๋ซานผู้ทระนงองอาจ กลับทำตัวดีว่านอนสอนง่ายมาตลอด ตามงอนง้อขอนางคืนดี แต่นางก็ใจแข็งเหลือเกิน แม้จะสารภาพผิดและบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นให้นางฟัง บอกถึงความในใจที่อยากจะบอกนางตลอด บอกรักนางแทบจะสามเวลา รวมถึงเรื่องราวของเขาในอดีตและสิ่งที่มารดาของเขากระทำ และเขากับมารดานาง

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่39

    "เสี่ยวถาน เสี่ยวถานอยู่ไหน"ร่างบางที่เอ่ยเรียกบ่าวรับใช้คนสนิทด้วยเสียงแหบเครือ ทำราวกับว่าบุรุษตรงหน้าไม่มีตัวตน นางไม่แม้แต่จะเอ่ยทักทายอีกฝ่ายแม้เพียงครึ่งคำ นางไม่อยากจะคิดอะไรหรือว่าคุยกับใครทั้งนั้น แม้หัวใจของนางตอนนี้จะเต้นกระหน่ำเพียงใดก็ตาม"คุณหนู คุณหนูฟื้นแล้ว บ่าวอยู่นี่เจ้าค่ะ"เสี่ยวถานที่รีบวิ่งเข้ามาหาคุณหนูของนางด้วยรอยยิ้มกว้าง เมื่อเห็นว่าคุณหนูของนางรู้สึกตัวแล้วหลังจากที่สลบไสลไม่ได้สติไปถึงสองวันเต็มๆ ก่อนที่รอยยิ้มนั้นจะเลือนหายไป เมื่อสัมผัสได้ถึงความตึงเครียดภายในห้อง"ข้าหิวน้ำ"อวี๋เฟิ่งที่เอ่ยบอกบ่าวคนสนิท เสี่ยวถานที่หันไปมองใบหน้าหม่นเศร้าของท่านแม่ทัพก็พอจะเข้าใจสถานการณ์ เดินตัวลีบไปรินน้ำมาให้ผู้เป็นนาย ที่รับน้ำมาดื่มอย่างกระหาย หลังจากนั้นก็ล้มตัวลงนอนหันหลังให้ทุกคน"ออกไปได้แล้ว ข้าอยากพักผ่อน"ร่างบางที่เอ่ยขึ้นอย่างเหนื่อยล้าหลับตาลงทันที โดยไม่สนใจที่จะพูดคุยกับใครทั้งนั้น หลังจากนั้นนางก็เผลอหลับไปจริงๆ อย่างอ่อนเพลีย รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่รู้สึกถึงไออุ่นที่ซุกอยู่ตรงทรวงอกอิ่ม ริมฝีปากที่ตอนนี้กลับมาชุ่มชื่นอีกครั้งพลันยกยิ้มขึ้

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่38

    เกิดการต่อสู้ขึ้นตรงหน้าร้านขายยานั้น พร้อมกับเสียงกรีดร้องของชาวเมืองที่ต่างวิ่งหนีกันชุลมุน เสี่ยวถานที่ถือห่อวิ่งออกมาจากร้านขายยาด้วยกายที่สั่นเทา มองหาร่างเล็กของคุณชายน้อยด้วยน้ำตาเอ่อคลอ หัวใจบีบรัดจนสั่นไปทั้งร่างเมื่อเห็นร่างเล็กนั่งร้องไห้จ้าอยู่ท่ามกลางการต่อสู้ ร่างบางที่รีบพุ่งกายเข้าไปหาผู้เป็นนายกลับถูกดึงรั้งเขาไว้ด้วยมือของใครคนหนึ่ง"ปล่อยข้า ข้าจะไปช่วยคุณชาย ปล่อยข้าสิ"ทางด้านฉินอ๋องที่มีแม้จะเก่งกาจเพียงใด น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ และคนที่เขากำลังเผชิญหน้าคือแม่ทัพผู้เก่งกล้าแห่งแคว้น และคนของเขาก็กำลังจะเพลี่ยงพลั้ง สายตาที่คล้ายดังสุนัขจนตรอกกลับเหลือบไปเห็นร่างเล็กที่นั่งคุดคู้สั่นเทาด้วยความหวาดกลัวของเด็กน้อยจึงรีบพุ่งตัวเข้าไปหาร่างเล็ก เพื่อจับเจ้าหนูน้อยผู้นั้นเป็นตัวประกัน แต่ยังช้ากว่าผู้เป็นแม่ทัพที่พุ่งเข้ามาหาร่างเล็กนั้นเช่นกัน ด้วยความที่เป็นห่วงเด็กน้อยผู้นั้น จึงพุ่งเข้าหาร่างเล็กเอากายหนานั้นบังร่างเจ้าตัวน้อยจึงทำให้พลาดพลั้งโดนคมกระบี่ของบุรุษอีกคนที่พุ่งตัวเข้ามาเกิดเป็นบาดแผลฉกรรจ์ ก่อนจะพลิกกายฟาดกระบี่ในมือตัดแขนของบุรุษผู้นั้นจนเลือดสาดกระเซ็น พร

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่37

    เมืองตงหนิงเหล่าชายฉกรรจ์ชุดดำนับสิบคนที่เข้ามาภายในโรงเตี๊ยมแห่งนี้ ที่พากันขึ้นไปบนชั้นสองที่มีความเป็นส่วนตัว สร้างความแตกตื่นให้กับชาวบ้านไม่น้อย เพราะกลิ่นอายของคนเหล่านี้ช่างดูกดดันเสียเหลือเกิน คาดว่าคงมิใช่ชาวบ้านธรรมดาเป็นแน่ โดยเฉพาะบุรุษในอาภรณ์สีน้ำเงินเข้มที่คาดว่าคงจะเป็นนายของกลุ่มคนเหล่านี้ ที่ดูองอาจเหนือบุรุษ ถึงแม้ใบหน้าหล่อเหลานั้นจะมีไรหนวดเขียวครึ้ม แต่กลับส่งให้ใบหน้านั้นยิ่งดูคมเข้มในสายตาคนมอง บรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ต่างหลบตาอย่างเอียงอาย"ท่านแม่ทัพขอรับ"จงไห่ ที่เอ่ยเรียกผู้เป็นนายก่อนจะรายงานถึงความคืบหน้า"ตอนนี้คนของเราได้กระจายกำลังออกไปทุกจุดแล้วขอรับ โดยเฉพาะโรงหมอและร้านขายยา และได้ทำการปิดประตูทางเข้าออกในเมืองทุกจุด ตามคำสั่งแล้วขอรับ""ดีมาก ให้คนของเราจับตาบุรุษต้องสงสัยทุกคน ข้าแน่ใจว่าฉินอ๋องยังกบดานอยู่ในเมืองนี้แน่นอน"แม่ทัพเซียวไปซาน ที่ตามจับตัวฉินอ๋อง ผู้ที่คิดการกบฏต่อบัลลังก์ สามารถทลายกองกำลังของฉินอ๋องได้สำเร็จ แต่ฉินอ๋องนั้นหนีรอดไปได้ และหลบหนีเข้ามากบดานอยู่ในเมืองแห่งนี้ นั่นจึงเป็นสาเหตุให้เขานำกำลังมาที่นี่ คาดว่าอีกไม่นานฉินอ๋องคง

  • เล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน   ตอนที่36

    เปรี้ยง!!!กรี๊ดดดเฮือกกแม่ทัพเซียวไป๋ซานที่ผวาตื่นขึ้นมาในตอนย่ำรุ่ง หันมองรอบกายที่ยังคงเงียบสงัด มองผ่านช่องหน้าต่างที่มีสายฟ้าแลบแปลบปราบ พร้อมกับสายฝนที่โปรยปรายลงมาก่อนจะทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ มือหนายกขึ้นลูบใบหน้าที่มีหนวดเคราขึ้นเขียวครึ้ม เหงื่อผุดซึมขึ้นจนเปียกชื้น เขาคงจะฝันอีกแล้วสินะ เพียงแค่หลับตาลงเขาก็มักจะฝันเห็นนางอยู่เสมอ ไม่รู้ว่าป่านนี้นางจะเป็นเช่นไรบ้าง"พี่คิดถึงเจ้าเหลือเกิน เฟิ่งเอ๋อ"กรี๊ดดด!อุแว้ อุแว้เสียงกรีดร้องที่ดังขึ้นตามด้วยเสียงร้องไห้จ้าของทารกน้อยท่ามกลางสายฝนพรำในตอนรุ่งสาง สายฝนที่ตกอย่างไม่ลืมหูลืมตาในตอนแรกพลันขาดเม็ดลง พระอาทิตย์สาดแสงเกิดเป็นภาพความงดงามของเช้าวันใหม่ ฟ้าหลังฝนที่แสนงดงาม "เป็นคุณชายน้อยเจ้าค่ะ คุณหนู"เสี่ยวถานที่เอ่ยบอกผู้เป็นนายด้วยความยินดี ส่งเจ้าก้อนแป้งตัวอวบอ้วนเข้าสู่อ้อมอกของผู้เป็นมารดา ที่น้ำตาแห่งความยินดีเอ่อคลอดวงตาคู่งาม"เจ้าก้อนแป้งน้อยของแม่"หานอวี๋เฟิ่งที่จ้องมองใบหน้าเล็กจิ้มลิ้มอย่างรักใคร่หลงใหล รู้สึกตื้นตันใจจนไม่อาจบรรยายออกมาได้ มีเพียงความรักและหวงแหนเจ้าก้อนกลมๆ ตัวน้อยในอ้อมแขน เกิดความร

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status