33- บทเรียนที่ไม่น่าจดจำ

เพราะอะไรกัน..ทำไมถึงต้องมาทำแบบนี้อีก พี่คริสโคตรใจร้ายกับฉันเลย

“ทำไมคะ หนูจะยุ่งกับอลันมันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพี่เลยสักนิด !!” ฉันแข็งใจพูดออกไป ทั้งที่ข้างในใจแทบจะร้องไห้อยู่แล้วตอนนี้

พี่คริสออกแรงบีบแขนฉันแรงกว่าเดิม

“หนูเจ็บ..” ฉันพยายามแกะมือพี่คริสออก แต่แกะยังไงก็แกะไม่ออก

“อลันมันมีคู่หมั้นแล้ว เลิกยุ่งกับมันซะ !!” พี่คริสผละฉันออกแรงมากจนฉันเซ

ฉันตกใจนิดหน่อยที่พี่คริสบอกว่าอลันมีคู่หมั้นแล้วเพราะฉันไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน แต่ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะยังไงอลันกับฉันก็เป็นแค่เพื่อนกัน

พี่คริสมองหน้าฉันสักพักก็เดินออกจากบ้านไป เขาต้องการจะมาพูดแค่นี้สินะ จริงๆ ในใจฉันแอบคิดนะว่าบางครั้งพี่คริสอาจจะมาง้อฉันก็ได้ แต่ไม่เลย ฉันคงเข้าข้างตัวเองเกินไป ฉันไม่ได้สำคัญขนาดนั้น

หลังจากพี่คริสเดินออกไป น้ำตาฉันมันก็ไหลออกมาอาบแก้มทั้งสองข้าง

“คะนิ้งเอ็งร้องไห้ทำไม !!” ยายเดินเข้ามาในบ้านพอเห็นฉันร้องไห้ยานดูตกใจมาก ฉันวิ่งไปกอดยายแน่น แล้วก็ร้องไห้ออกมาเสียงดัง

“ทะเลาะกันรึไง

“อึก.. หนูเลิกกับพี่คริสแล้วยาย...หนูกับพี่คริสเลิกกันแล้ว อึก...ฮือๆ”

ยายเอามือขึ้นมาลูบหัวฉันเบาๆ ยายเงี