เวลาผ่านไป ตอนนี้ฉันท้องได้ 6 เดือน อาการแพ้ท้องของฉันหายไปแล้ว ไม่เหม็นขี้หน้าพี่คริสแล้ว ท้องก็เริ่มป่องนูนขึ้นมาแล้วด้วยแถมตอนนี้ฉันยังติดพี่คริสเอามากๆ อีกต่างหาก ทั้งคุณพ่อคุณแม่ของพี่คริสและยายต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอาการของฉันมันแปลกพิลึกฮ่าๆ ฉันก็ว่าตัวเองแปลกมากเหมือนกันและตอนนี้ฉันก็กำลังคิดถึงพี่คริสอยู่ ไปทำงานตั้งแต่เช้าแถมขอไปด้วยก็ไม่ให้ไปอีกต่างหาก ในตอนนี้ฉันกำลังอาบน้ำแต่ก็นึกอะไรสนุกๆ ออก จึงกดโทรวิดีโอคอลไปหาพี่คริส รอไม่นานพี่คริสก็กดรับสายฉันเอาโทรศัพท์จ่อที่หน้าของตัวเองเอาไว้( จะเอาอะไร ? ) พอรับสายพี่คริสก็เป็นฝ่ายถามขึ้นก่อน เพราะฉันชอบให้เขาซื้อของติดมือกลับมาที่บ้านด้วยแทบจะทุกวัน( เอาพี่ได้ไหมคะ )( คะนิ้ง ฉันสั่งงานลูกน้องอยู่ ) พูดจบพี่คริสก็เปิดกล้องหลังให้ดู เห็นว่าตอนนี้ลูกน้องกำลังยืนเรียงกันอยู่หลายคน จากนั้นพี่คริสก็กดกล้องหน้าเหมือนเดิม( หนูคิดถึงพี่คริสนี่นา )ไม่พูดเปล่า ฉันเอาโทรศัพท์วางไว้ตรงอ่างล้างหน้าแล้วขยับตัวออกมาอีกนิด เผยให้เห็นเรือนร่างของฉันที่กำลังเปลือยเปล่าอยู่( คะนิ้ง !!)พี่คริสถลึงตาใส่ฉันที่กำลังยั่วยวนอยู่ สังเ
[ Talk...Chris ] จุดเริ่มต้น... ผม : ไอ้คลาส เด็กที่มึงหาให้กูเมื่อไหร่จะมาวะไอ้คลาส : ใจเย็นดิสัส รอหน่อยไม่ได้รึไงผม : กูรอมาสองชั่วโมง มึงยังจะให้กูใจเย็นอีกรึไงไอ้คลาส : เออ เดี๋ยวกูโทรไปเร่งให้ ใจร้อนจริงมึงเนี่ยวางสาย...ตอนนี้ผมกำลังหัวเสียกับเด็กที่ไอ้คลาสน้องชายผมมันหามาให้ จะไม่ให้หัวเสียได้ไง รอสองชั่วโมงแล้วยังไม่มีวี่แววว่าจะโผล่มาเลย นี่ถ้าไอ้คลาสมันไม่บอกว่าผู้หญิงคนนี้เด็ดนะ ผมไม่มีทางมานั่งรอแบบนี้แน่ คงไม่ต้องถามนะว่าทำไมไอ้คลาสมันรู้ ผมสองคนมีรสนิยมแปลกอยู่อย่างหนึ่ง คือชอบมีเซ็กซ์กับผู้หญิงคนเดียวกันก๊อกๆ (เสียงเคาะห้อง)“มาสักที!” ผมบ่นพึมพำอย่าหัวเสีย ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูภาพที่เห็นคือผู้หญิงใส่ชุดนักศึกษากำลังยืนอยู่หน้าประตู เธอมองผมตาไม่กระพริบ อายุแค่นี้คิดขายตัวแล้วหรอวะ เด็กสมัยนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ“มองอะไรหนักหนาเข้ามาสิ จะยืนอยู่อีกนานไหม ?” ผมบอกผู้หญิงตรงหน้าที่เอาแต่ทำตัวแข็งทื่ออย่างหงุดหงิด“...พี่คะ” เธอเดินเข้าห้องมาตามคำสั่งของผมยังไม่ทันที่เธอจะพูดอะไรผมก็จู่โจมทันที ผมจูบเธออย่างเร้าร้อน แต่!! ทำไมเหมือนเธอจะจูบไม่เป็นว่ะ หรือว่า
[ Talk...Chris ] ผมปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นนอนอยู่บนเตียงหลังจากที่จัดการกับเธอเสร็จ ส่วนผมก็ลุกขึ้นเดินมาเข้าห้องน้ำ อาบน้ำสักหน่อย เหนื่อยชะมัด ในขณะอาบน้ำอยู่ผมก็คิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ที่ผมมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้น เธอไม่ได้ทำอะไรนอกจากนอนนิ่งๆ ให้ผมทำ แต่แปลกที่ผมกลับคิดถึงแต่ร่างกายขาวเนียนหน้าอกอวบอิ่มคู่นั้นของเธอ มันดึงดูดสายตาผมมากจริงๆ ตั้งแต่ผมมีเซ็กส์กับผู้หญิงมา ผมยังไม่เคยเจอใครหน้าหลงไหลขนาดนี้มาก่อน ร่างกายของเธอ ความบริสุทธิ์ของเธอ อ่า!! หลังจากที่อาบน้ำเสร็จผมออกมาจากห้องน้ำ ก็ไม่เห็นผู้หญิงคนนั้นแล้ว“ไปไหนวะ...!!” ผมเดินดูจนทั่วห้องก็ไม่เจอ เธอไปแล้วงั้นสินะไปไม่บอกสักคำ อีกอย่าง เธอยังไม่ได้รับเงิน 10 ล้านจากผมเลยด้วยซ้ำผมมองไปที่เตียงนอน คราบเลือดติดผ้าปูที่นอนเต็มไปหมด เมื่อกี้ผมรุนแรงกับเธอมากไปหน่อย ผมลืมไปว่าผมคือคนแรกของเธอ แต่ชั่งเถอะดูเธอคงจะไม่ใส่ใจอะไรกับครั้งแรกของเธอเท่าไหร่ หึ!!ผมกำลังจะเดินไปใส่เสื้อผ้า สายตาดันไปสะดุดกับอะไรสักอย่างเข้าจึงก้มลงไปเก็บขึ้นมา มันคือบัตรนักศึกษาของผู้หญิงคนคนนั้น“หึ!! แล้วเราจะได้พบกันอีกแน่สาวน้อย”สวัสดีดีครับ ผม
[ Talk...khanink ] หลังจากเหตุการณ์เมื่อวาน ที่ฉันโดนผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ข่มขืน ฉันหนีออกมาเพราะไม่อยากเจอหน้าคนเลวคนนั้นอีก ฉันเลือกที่จะไม่เอาเงินจากเขา ไม่กล้าที่จะเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลย เพราะมันคือเรื่องที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตฉันฉันไม่คิดเลยว่าแค่จะขึ้นไปเอาผ้าลงมาซักตามที่ผู้จัดการสั่ง มันจะทำให้ฉันโดนเจอเหตุการณ์ที่เลวร้ายขนาดนั้น หมดกันความบริสุทธิ์ที่ฉันเก็บไว้มอบให้คู่ชีวิต ผู้ชายคนนั้นแวบแรกเขาเปิดประตูห้องออกมา ฉันถึงกับตะลึงในความหล่อของเขา เขาเป็นผู้ชายที่หล่อมาก ดูดีทุกอย่าง ฉันไม่เคยเห็นใครหล่อขนาดนี้มาก่อน แต่พอเขาพูดกับฉันเท่านั้นแหละ มันทำให้ฉันอึ่งกว่าเดิมอีก หล่อแต่ปากเสีย แถมยังคิดว่าฉันขายตัว ข่มขืนฉัน ไม่ฟังอะไรสักคำแต่แค้นไปก็เท่านั้นจะทำอะไรได้ ในเมื่อเสียความบริสุทธิ์ให้เขาไปแล้วหนิ ต่อไปชาตินี้ฉันกับไอ้หน้าหล่อแต่นิสัยหมาๆ คนนั้นขออย่าให้ได้เจอกันอีกเลยฉันตัดสินใจลาออกจากงาน ช่วงนี้ปิดเทอมฉันเลยมารับจ๊อบพิเศษ ทำได้ยังไม่ถึงเดือนเลยด้วยซ้ำสวัสดีค่ะ ฉันชื่อคะนิ้ง อายุ20 ปี มีพี่สาวชื่อ คัพเค้ก พี่สาวฉันอายุ 23 ปี พี่ฉันได้ทุนไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เ
วันต่อมา...ฉันตื่นแต่เช้า ทำกับข้าวให้ยายกิน หลังจากกินข้าวเสร็จ ฉันก็ไปรับจ๊อบล้างจานที่ร้านอาหารตามสั่งแถวๆ ในซอยนี่แหละ ล้างจานตั้งแต่เช้ายันเย็น ได้200บาท ฉันพยายามหางานอื่นทำ ตอนนี้มีงานอะไรให้ทำก็ทำไปก่อน ไม่เลือกงานไม่ยากจน ฉันท่องคำนี้ทุกวันหลังจากทำงานเสร็จ ตกเย็นฉันก็ไปเดินตลาดหาซื้อผักกับไข่มาไว้ทำกับข้าวมื้อเย็นนี้ชีวิตฉันไม่ได้พิเศษอะไรหรอก ทุกๆ วันก็วนอยู่แค่นี้แหละจนถึงวันเปิดเทอม มันก็ไม่ได้แย่อะไรนะ ออกจะสนุกด้วยซ้ำ อย่างน้อยมันก็ดีกว่านอนอยู่บ้านเฉยๆผ่านมาหลายเดือน วันเปิดภาคเรียนของมหาวิทยาลัย เรื่องที่ฉันโดนไอ้หน้าหล่อนั่นทำลายความบริสุทธิ์ ตอนนี้ก็ไม่เก็บมาใส่ใจแล้วแหละ ก็แบบที่ฉันเคยบอก ฉันเป็นคนลืมง่ายและเรื่องที่ฉันอยากลืมที่สุดก็คือเรื่องบ้านี่“ยาย..หนูไปเรียนก่อนนะคะ” “เอ่อๆ”ฉันรีบวิ่งออกจากบ้านไปยืนรอรถเมล์ ยืนรอไม่นานรถเมล์ก็มาจอดจากนั้นฉันขึ้นรถเมล์ไปลงที่หน้ามหาวิทยาลัยณ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมคนจนๆ แบบฉันถึงได้มาเรียนที่มหาวิทยาลัยดีๆ คือตอนจะขึ้น ม.6 มันมีประกาศรับนักเรียนทุนของมหาวิทยาลัยชื่อดัง ฉันกับเพื่อนอีกสองคนก็
ฉันพยายามหาแต่ยังไงก็ไม่เจอ จนถอดใจ เดี๋ยวก็คงเจอเองแหละฉันชอบลืมแบบนี้ประจำ ถึงเวลาที่มะปรางมารับไปคลับ คือมะปรางมันไปรับ มินกับจินแล้วมารับฉันคนสุดท้าย ฉันก็ไม่ได้เเต่งตัวเซ็กซี่อะไรมากหรอก แต่งตัวสไตล์ฉันนี่แหละ ส่วนจินกับมะปรางสองคนนี้มันแต่งตัวกันแบบกินกันแทบไม่ลง ฉันกันมินนี่ชิดซ้ายเลย@คลับ...พอมาถึงสั่งเหล้าอะไรแล้วเรียบร้อย“วันนี้วงในบอกมาว่าพี่คลาสจะมาผับนี้” มะปรางพูดอย่างตื่นเต้น“คลาส ที่เป็นฝาแฝดพี่คริสไหม นักแข่งรถไง” จินพูดเสริม“เยส !!” มะปรางพยักหน้ารับ“เสียดาย ฉันชอบพี่คริส” จินพูด“ฉันก็ชอบพี่คริส แต่พี่เขาสองคนหน้าตาเหมือนกัน ได้ใครก็ดีทั้งนั้น” มะปรางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ฉันกับมินมองหน้ากันแล้วส่ายหัวเบาๆ ให้กับความแรดของเพื่อนทั้งสองคนนี้“มาๆ ชนแก้ว ชนให้กับความร่านของแกสองคน” ฉันยื่นแก้วไปตรงหน้า“แรงค่ะ แต่ฉันชอบคำนี้”“ชนๆๆ”เคร้ง (เสียงแก้วกระทบกัน)กินไปได้สักพักเริ่มเมาได้ที่แล้ว จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงในคลับกรี๊ดๆ กัน“แหกปากทำไมเนี่ย ทำเหมือนมีคนตายงั้นแหละ” มินพูดอย่างหงุดหงิด“อร้ายยย..กรี๊ด!!” จู่ๆ มะปรางที่มองๆ ดูอะไรสักอย่างก็กรี๊ดออกมาเสียงดัง“น
ฉันผลักผู้ชายหน้าหล่อออกแล้วฉันก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที...“..อีคานิ้งง” เสียงอีมินเรียกฉัน“ฉันอยู่เน้....!!” ฉันเปิดประตูห้องน้ำออกไปหามิน“หื้ม..สภาพแกตอนเหมือนศพมาก”“ฉันไม่ไหวแล้ว....”ภาพตัดเช้า...ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่เวียนหัวสุดๆ เมาค้าง เมื่อคืนไม่รู้ไปทำอะไรทุเลสๆ ไว้หรือป่าว จำอะไรไม่ได้เลย มาถึงบ้านได้ไงยังไม่รู้เลย ดีนะยายเล่นโทรศัพท์ไม่เป็น นี่ถ้ายายเล่นเป็นแล้วโทรไปบอกพี่เค้กนะมีหวังพี่เค้กบ่นฉันยาวแน่สรุปแก๊งฉันสี่คนไม่มีใครได้ไปเรียนเลย เมากันทุกคนตัดมาวันเสาร์ ฉันสี่คนนัดเจอกันที่สนามแข่งรถkkณ สนามแข่งรถ kk“ไปพวกแกฉันซื้อบัตรเรียบร้อยแล้ว” มะปรางชูบัตรขึ้นโชว์เราสี่คนเดินเข้าไปด้านในสนาม ขอบอกว่าคนเยอะมาก และส่วนมากจะเป็นผู้หญิง“ฉันไม่ชอบแบบนี้เลย คนเยอะ” ฉันเดินไปบ่นๆ ไป“ชะนีพวกนี้คงจะมาเชียร์พี่คริสแน่” จินพูด“ฉันก็ว่างั้น เราต้องไปยืนดูด้านหน้าพี่คริสจะได้เห็นฉัน” จากนั้นมะปรางกับจินมันก็ลากฉันกับมินมายืนติดขอบสนามเลย แดดก็ร้อนๆ คนก็โคตรเยอะ โอ้ยจะเป็นลม ไม่น่าเห็นแก่บัตรฟรีเลยกรี๊ด กรี๊ด....!!!! จู่ๆ ก็มีเสียงกรี้ดดังขึ้น รวมทั้งมะปรางกับจินด้วย“
ผู้ชายร่างใหญ่สองคนที่จับตัวฉันมา ยัดฉันเข้าไปในห้องๆ หนึ่ง แล้วไอ้หน้าหล่อก็เดินตามเข้ามาพร้อมกับปิดประตูล็อกกลอน เสร็จแล้วเขาก็เดินตรงมาทางฉัน“จะ..จะ...จะ...ทำอะไร” ฉันพูดไม่ได้สรรพ พร้อมๆ กับขยับตัวถอยหนี“เธอจำฉันไม่ได้...?” เขาจ้องหน้าฉันแล้วขมวดคิ้วเป็นปมถาม“นะ..หนู...หนู เคยเจอพี่หรอคะ”เอาจริงๆ ฉันว่าเขาหน้าคุ้นมากจริงๆ นะ เหมือนเคยเจอ แต่พยายามคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก“หึ!!” เขาหัวเราะในลำคอเขาๆ “จำผัวตัวเองไม่ได้หรอหื้ม ลืมง่ายจัง” ฉันสะตั้นกับคำคำนี้ไปเลย ผะ ผัว ผัวงั้นหรอ เหตุการณ์เมื่อหลายเดือนก่อนมันผุดเข้ามาในหัวฉันอีกครั้ง วันที่ฉันโดนข่มขืน ฉันลืมไปแล้วว่าผู้ชายคนนั้นหน้าตายังไง แต่พอไอ้หน้าหล่อพูดแบบนี้มันทำให้ฉันคิดได้ทันที 10 ล้าน ฉันจะทวงเขาดีไหมนะ มันจะหน้าเกลียดไหม เอะ! ไม่สิเรื่องเงินเอาไว้ทีหลัง ตอนนี้ฉันต้องตกใจก่อน อุตส่าห์หนีมาได้ พอจะเจอทำไมถึงง่ายดายขนาดนี้กัน“ต้องให้ฉันทบทวนความจำให้ไหม..” เขาเดินมาใกล้ๆ ฉัน ผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อเหลาแต่กบับดูอันตรายเอามากๆ“อะ...ไอ้โรคจิต” ฉันชี้หน้าเขาเขาเงียบเอาแต่มองหน้าฉัน ไม่ใช่มองแค่หน้านะมองทั้งตัว โดยเฉพาะตร